کتاب قرآن صفحه ۵۲۲

با یاد و نام خداوند و به امید بر آورده شدن حاجات و سلامتی و به راه راست هدایت شدن تمام انسان ها ؛

هر روز یک صفحه 

صفحه پانصد و بیست و دو سوره الذّاریات ( 51 – 31 ) 

 

سورةُ الذّاریات

 

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیم‏

 

قالَ فَما خَطْبُکُمْ أَیُّهَا الْمُرْسَلُونَ (31)

 

قالُوا إِنَّا أُرْسِلْنا إِلى‏ قَوْمٍ مُجْرِمینَ (32)

 

لِنُرْسِلَ عَلَیْهِمْ حِجارَةً مِنْ طینٍ (33)

 

مُسَوَّمَةً عِنْدَ رَبِّکَ لِلْمُسْرِفینَ (34)

 

فَأَخْرَجْنا مَنْ کانَ فیها مِنَ الْمُؤْمِنینَ (35)

 

فَما وَجَدْنا فیها غَیْرَ بَیْتٍ مِنَ الْمُسْلِمینَ (36)

 

وَ تَرَکْنا فیها آیَةً لِلَّذینَ یَخافُونَ الْعَذابَ الْأَلیمَ (37)

 

وَ فی‏ مُوسى‏ إِذْ أَرْسَلْناهُ إِلى‏ فِرْعَوْنَ بِسُلْطانٍ مُبینٍ (38)

 

فَتَوَلَّى بِرُکْنِهِ وَ قالَ ساحِرٌ أَوْ مَجْنُونٌ (39)

 

فَأَخَذْناهُ وَ جُنُودَهُ فَنَبَذْناهُمْ فِی الْیَمِّ وَ هُوَ مُلیمٌ (40)

 

وَ فی‏ عادٍ إِذْ أَرْسَلْنا عَلَیْهِمُ الرِّیحَ الْعَقیمَ (41)

 

ما تَذَرُ مِنْ شَیْ‏ءٍ أَتَتْ عَلَیْهِ إِلاَّ جَعَلَتْهُ کَالرَّمیمِ (42)

 

وَ فی‏ ثَمُودَ إِذْ قیلَ لَهُمْ تَمَتَّعُوا حَتَّى حینٍ (43)

 

فَعَتَوْا عَنْ أَمْرِ رَبِّهِمْ فَأَخَذَتْهُمُ الصَّاعِقَةُ وَ هُمْ یَنْظُرُونَ (44)

 

فَمَا اسْتَطاعُوا مِنْ قِیامٍ وَ ما کانُوا مُنْتَصِرینَ (45)

 

وَ قَوْمَ نُوحٍ مِنْ قَبْلُ إِنَّهُمْ کانُوا قَوْماً فاسِقینَ (46)

 

وَ السَّماءَ بَنَیْناها بِأَیْدٍ وَ إِنَّا لَمُوسِعُونَ (47)

 

وَ الْأَرْضَ فَرَشْناها فَنِعْمَ الْماهِدُونَ (48)

 

وَ مِنْ کُلِّ شَیْ‏ءٍ خَلَقْنا زَوْجَیْنِ لَعَلَّکُمْ تَذَکَّرُونَ (49)

 

فَفِرُّوا إِلَى اللَّهِ إِنِّی لَکُمْ مِنْهُ نَذیرٌ مُبینٌ (50)

 

وَ لا تَجْعَلُوا مَعَ اللَّهِ إِلهاً آخَرَ إِنِّی لَکُمْ مِنْهُ نَذیرٌ مُبینٌ (51)

 

ترجمه فارسی

 

(ابراهیم) گفت: «مأموریت شما چیست اى فرستادگان (خدا)؟» (31)

گفتند: «ما به سوى قوم مجرمى فرستاده شده‏ایم ... (32)

تا بارانى از «سنگ- گِل» بر آنها بفرستیم (33)

سنگهایى که از ناحیه پروردگارت براى اسرافکاران نشان گذاشته شده است!» (34)

ما مؤمنانى را که در آن شهرها (ى قوم لوط) زندگى مى‏کردند (قبل از نزول عذاب) خارج کردیم، (35)

ولى جز یک خانواده باایمان در تمام آنها نیافتیم! (36)

و در آن (شهرهاى بلا دیده) نشانه‏اى روشن براى کسانى که از عذاب دردناک مى‏ترسند به جاى گذاردیم. (37)

و در (زندگى) موسى نیز (نشانه و درس عبرتى بود) هنگامى که او را با دلیلى آشکار به سوى فرعون فرستادیم (38)

امّا او با تمام وجودش از وى روى برتافت و گفت: «این مرد یا ساحر است یا دیوانه!» (39)

از این رو ما او و لشکریانش را گرفتیم و به دریا افکندیم در حالى که در خور سرزنش بود! (40)

و (همچنین) در سرگذشت «عاد» (آیتى است) در آن هنگام که تندبادى بى‏باران بر آنها فرستادیم، (41)

که بر هیچ چیز نمى‏گذشت مگر اینکه آن را همچون استخوانهاى پوسیده مى‏ساخت. (42)

و نیز در سرگذشت قوم «ثمود» عبرتى است در آن هنگام که به آنان گفته شد: «مدّتى کوتاه بهره‏مند باشید (و سپس منتظر عذاب)!» (43)

آنها از فرمان پروردگارشان سرباز زدند، و صاعقه آنان را فراگرفت در حالى که (خیره خیره) نگاه مى‏کردند (بى‏آنکه قدرت دفاع داشته باشند)! (44)

چنان بر زمین افتادند که توان برخاستن نداشتند و نتوانستند از کسى یارى طلبند! (45)

همچنین قوم نوح را پیش از آنها هلاک کردیم، چرا که قوم فاسقى بودند! (46)

و ما آسمان را با قدرت بنا کردیم، و همواره آن را وسعت مى‏بخشیم! (47)

و زمین را گستردیم، و چه خوب گستراننده‏اى هستیم! (48)

و از هر چیز دو جفت آفریدیم، شاید متذکّر شوید! (49)

پس به سوى خدا بگریزید، که من از سوى او براى شما بیم‏دهنده‏اى آشکارم! (50)

و با خدا معبود دیگرى قرار ندهید، که من براى شما از سوى او بیم‏دهنده‏اى آشکارم! (51)

 

Translation of the Qur'an

Page ( 522 ) verses surah al-zariat ( 31 – 51 )

 

Surah al-zariat

In the name of God

 

He said:" Yet what is your errand, O emissaries?") 31 (

 

They said:" We have been sent to a criminal folk,) 32 (

 

to launch clay pellets on them) 33 (

 

marked by your Lord for the dissipated.") 34 (

 

So We brought out anyone there who were believers,) 35 (

 

though We found only one house with Muslims in it.) 36 (

 

We left a sign there for those who fear painful torment.) 37 (

 

And with Moses when We sent him off with clear authority to Pharaoh,) 38 (

 

who turned away with his warlords and said:"] He's either [a magician or a madman!") 39 (

 

We seized him and his troops and hurled them into the deep while he was to blame.) 40 (

 

And with ' d, when We loosed a devastating wind on them:) 41 (

 

it left nothing that it chanced upon without turning it into rubble.) 42 (

 

And with Tham d when someone told them:" Enjoy things for a while!") 43 (

 

They strutted around against their Lord's command, as the Thunderbolt caught them while they were looking on.) 44 (

 

They were unable to withstand it nor were they supported.) 45 (

 

And Noah's people had already been such immoral folk.) 46 (

 

) III (The sky We have built firmly and We are extending it.) 47 (

 

The earth have We spread out; how Blissful is the One Who has smoothed it off!) 48 (

 

With everything We have created pairs so that you may be reminded;) 49 (

 

so flee to God:" I am a plain warner to you from Him!) 50 (

 

" Do not place any other deity alongside God] Alone [: I am a plain warner to you from Him.) 51 (