کتاب قرآن صفحه ۴۰۲

با یاد و نام خداوند و به امید بر آورده شدن حاجات و سلامتی و به راه راست هدایت شدن تمام انسان ها ؛

هر روز یک صفحه 

صفحه چهارصد و دو ( 52 -46 )

 

سورةُ العَنکَبوت

 

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیم‏

 

وَ لا تُجادِلُوا أَهْلَ الْکِتابِ إِلاَّ بِالَّتی‏ هِیَ أَحْسَنُ إِلاَّ الَّذینَ ظَلَمُوا مِنْهُمْ وَ قُولُوا آمَنَّا بِالَّذی أُنْزِلَ إِلَیْنا وَ أُنْزِلَ إِلَیْکُمْ وَ إِلهُنا وَ إِلهُکُمْ واحِدٌ وَ نَحْنُ لَهُ مُسْلِمُونَ (46)

 

وَ کَذلِکَ أَنْزَلْنا إِلَیْکَ الْکِتابَ فَالَّذینَ آتَیْناهُمُ الْکِتابَ یُؤْمِنُونَ بِهِ وَ مِنْ هؤُلاءِ مَنْ یُؤْمِنُ بِهِ وَ ما یَجْحَدُ بِآیاتِنا إِلاَّ الْکافِرُونَ (47)

 

وَ ما کُنْتَ تَتْلُوا مِنْ قَبْلِهِ مِنْ کِتابٍ وَ لا تَخُطُّهُ بِیَمینِکَ إِذاً لاَرْتابَ الْمُبْطِلُونَ (48)

 

بَلْ هُوَ آیاتٌ بَیِّناتٌ فی‏ صُدُورِ الَّذینَ أُوتُوا الْعِلْمَ وَ ما یَجْحَدُ بِآیاتِنا إِلاَّ الظَّالِمُونَ (49)

 

وَ قالُوا لَوْ لا أُنْزِلَ عَلَیْهِ آیاتٌ مِنْ رَبِّهِ قُلْ إِنَّمَا الْآیاتُ عِنْدَ اللَّهِ وَ إِنَّما أَنَا نَذیرٌ مُبینٌ (50)

 

أَ وَ لَمْ یَکْفِهِمْ أَنَّا أَنْزَلْنا عَلَیْکَ الْکِتابَ یُتْلى‏ عَلَیْهِمْ إِنَّ فی‏ ذلِکَ لَرَحْمَةً وَ ذِکْرى‏ لِقَوْمٍ یُؤْمِنُونَ (51)

 

قُلْ کَفى‏ بِاللَّهِ بَیْنی‏ وَ بَیْنَکُمْ شَهیداً یَعْلَمُ ما فِی السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ الَّذینَ آمَنُوا بِالْباطِلِ وَ کَفَرُوا بِاللَّهِ أُولئِکَ هُمُ الْخاسِرُونَ (52)

 

ترجمه فارسی

 

با اهل کتاب جز به روشى که از همه نیکوتر است مجادله نکنید، مگر کسانى از آنان که ستم کردند و (به آنها) بگویید: «ما به تمام آنچه از سوى خدا بر ما و شما نازل شده ایمان آورده‏ایم، و معبود ما و شما یکى است، و ما در برابر او تسلیم هستیم!» (46)

و این گونه، کتاب [قرآن‏] را بر تو نازل کردیم، کسانى که کتاب (آسمانى) به آنها داده‏ایم به این کتاب ایمان مى‏آورند و بعضى از این گروه [مشرکان‏] نیز به آن مؤمن مى‏شوند و آیات ما را جز کافران انکار نمى‏کنند. (47)

تو هرگز پیش از این کتابى نمى‏خواندى، و با دست خود چیزى نمى‏نوشتى، مبادا کسانى که در صدد (تکذیب و) ابطال سخنان تو هستند، شک و تردید کنند! (48)

ولى این آیات روشنى است که در سینه دانشوران جاى دارد و آیات ما را جز ستمگران انکار نمى‏کنند! (49)

گفتند: «چرا معجزاتى از سوى پروردگارش بر او نازل نشده؟!» بگو: «معجزات همه نزد خداست (و به فرمان او نازل مى‏شود، نه به میل من و شما) من تنها بیم دهنده‏اى آشکارم! (50)

آیا براى آنان کافى نیست که این کتاب را بر تو نازل کردیم که پیوسته بر آنها تلاوت مى‏شود؟! در این، رحمت و تذکّرى است براى کسانى که ایمان مى‏آورند (و این معجزه بسیار واضحى است). (51)

بگو: «همین بس که خدا میان من و شما گواه است آنچه را در آسمانها و زمین است مى‏داند و کسانى که به باطل ایمان آوردند و به خدا کافر شدند زیانکاران واقعى هستند! (52)

 

Translation of the Qur'an

Page ( 402 ) verses Surah al- ankabuot ( 46-52 )

 

Suraha al- ankabuot

In the name of God

 

Do not argue with the People of the Book unless it is in the politest manner, except for those of them who do wrong. SAY:" We believe in what has been sent down to us and what has been sent down to you. Our God and your God is] the Same [One, and we are committed to] observe [peace before Him.) 46 (

 

Thus We have sent you down the Book. The ones whom We have given the Book to believe in it. Some of those are] people [who believe in it; only disbelievers repudiate Our signs.) 47 (

 

You had not been reciting any book previously nor did you copy it down with your right hand; otherwise quibblers would suspect it.) 48 (

 

Rather it exists as clear signs in the breasts of those who have been given knowledge. Only wrongdoers repudiate Our signs.) 49 (

 

They say:" If only some signs were sent down to him from his Lord!" SAY:" Signs rest only with God; I am merely a plain warner.") 50 (

 

Is it not sufficient for them that We have sent you down the Book to be recited to them? In that lies mercy plus a Reminder for folk who believe.) 51 (

 

) VI (SAY:" God suffices as a Witness between) all of (you and me." He knows whatever exists in Heaven and Earth while those who believe in falsehood and disbelieve in God will be the losers.) 52 (