کتاب قرآن صفحه ۳۷۵

با یاد و نام خداوند و به امید بر آورده شدن حاجات و سلامتی و به راه راست هدایت شدن تمام انسان ها ؛

هر روز یک صفحه 

صفحه سیصد و هفتاد و پنج ( 206 -184)

 

سورةُ الشُّعَراء

 

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیم‏

 

وَ اتَّقُوا الَّذی خَلَقَکُمْ وَ الْجِبِلَّةَ الْأَوَّلینَ (184)

 

قالُوا إِنَّما أَنْتَ مِنَ الْمُسَحَّرینَ (185)

 

وَ ما أَنْتَ إِلاَّ بَشَرٌ مِثْلُنا وَ إِنْ نَظُنُّکَ لَمِنَ الْکاذِبینَ (186)

 

فَأَسْقِطْ عَلَیْنا کِسَفاً مِنَ السَّماءِ إِنْ کُنْتَ مِنَ الصَّادِقینَ (187)

 

قالَ رَبِّی أَعْلَمُ بِما تَعْمَلُونَ (188)

 

فَکَذَّبُوهُ فَأَخَذَهُمْ عَذابُ یَوْمِ الظُّلَّةِ إِنَّهُ کانَ عَذابَ یَوْمٍ عَظیمٍ (189)

 

إِنَّ فی‏ ذلِکَ لَآیَةً وَ ما کانَ أَکْثَرُهُمْ مُؤْمِنینَ (190)

 

وَ إِنَّ رَبَّکَ لَهُوَ الْعَزیزُ الرَّحیمُ (191)

 

وَ إِنَّهُ لَتَنْزیلُ رَبِّ الْعالَمینَ (192)

 

نَزَلَ بِهِ الرُّوحُ الْأَمینُ (193)

 

عَلى‏ قَلْبِکَ لِتَکُونَ مِنَ الْمُنْذِرینَ (194)

 

بِلِسانٍ عَرَبِیٍّ مُبینٍ (195)

 

وَ إِنَّهُ لَفی‏ زُبُرِ الْأَوَّلینَ (196)

 

أَ وَ لَمْ یَکُنْ لَهُمْ آیَةً أَنْ یَعْلَمَهُ عُلَماءُ بَنی‏ إِسْرائیلَ (197)

 

وَ لَوْ نَزَّلْناهُ عَلى‏ بَعْضِ الْأَعْجَمینَ (198)

 

فَقَرَأَهُ عَلَیْهِمْ ما کانُوا بِهِ مُؤْمِنینَ (199)

 

کَذلِکَ سَلَکْناهُ فی‏ قُلُوبِ الْمُجْرِمینَ (200)

 

لا یُؤْمِنُونَ بِهِ حَتَّى یَرَوُا الْعَذابَ الْأَلیمَ (201)

 

فَیَأْتِیَهُمْ بَغْتَةً وَ هُمْ لا یَشْعُرُونَ (202)

 

فَیَقُولُوا هَلْ نَحْنُ مُنْظَرُونَ (203)

 

أَ فَبِعَذابِنا یَسْتَعْجِلُونَ (204)

 

أَ فَرَأَیْتَ إِنْ مَتَّعْناهُمْ سِنینَ (205)

 

ثُمَّ جاءَهُمْ ما کانُوا یُوعَدُونَ (206)

 

ترجمه فارسی

 

و از (نافرمانى) کسى که شما و اقوام پیشین را آفرید بپرهیزید!» (184)

آنها گفتند: «تو فقط از افسون‏شدگانى! (185)

تو بشرى همچون مایى، تنها گمانى که درباره تو داریم این است که از دروغگویانى! (186)

اگر راست مى‏گویى، سنگهایى از آسمان بر سر ما بباران!» (187)

 (شعیب) گفت: «پروردگار من به اعمالى که شما انجام مى‏دهید داناتر است!» (188)

سرانجام او را تکذیب کردند، و عذاب روز سایبان (سایبانى از ابر صاعقه‏خیز) آنها را فراگرفت یقیناً آن عذاب روز بزرگى بود! (189)

در این ماجرا، آیت و نشانه‏اى است ولى بیشتر آنها مؤمن نبودند. (190)

و پروردگار تو عزیز و رحیم است! (191)

مسلّماً این (قرآن) از سوى پروردگار جهانیان نازل شده است! (192)

روح الامین آن را نازل کرده است ... (193)

بر قلب (پاک) تو، تا از انذارکنندگان باشى! (194)

آن را به زبان عربى آشکار (نازل کرد)! (195)

و توصیف آن در کتابهاى پیشینیان نیز آمده است! (196)

آیا همین نشانه براى آنها کافى نیست که علماى بنى اسرائیل بخوبى از آن آگاهند؟! (197)

هر گاه ما آن را بر بعضى از عجم [غیر عرب‏] ها نازل مى‏کردیم ... (198)

و او آن را بر ایشان مى‏خواند، به آن ایمان نمى‏آورند! (199)

 (آرى،) این گونه (با بیانى رسا) قرآن را در دلهاى مجرمان وارد مى‏کنیم! (200)

 (امّا) به آن ایمان نمى‏آورند تا عذاب دردناک را با چشم خود ببینند! (201)

ناگهان به سراغشان مى‏آید، در حالى که توجّه ندارند! (202)

و (در آن هنگام) مى‏گویند: «آیا به ما مهلتى داده خواهد شد؟!» (203)

آیا براى عذاب ما عجله مى‏کنند؟! (204)

به ما خبر ده، اگر (باز هم) سالیانى آنها را از این زندگى بهره‏مند سازیم ... (205)

سپس عذابى که به آنها وعده داده شده به سراغشان بیاید ... (206)

 

Translation of the Qur'an

Page ( 375 ) verses Surah al- Sha'ara ( 184-206 )

 

Suraha al- Sha'ara

In the name of God

 

Heed Him Who created you and the character of the earliest men.") 184 (

 

They said:" You are merely someone bewitched.) 185 (

 

You are only a human being like ourselves, and we think you are a liar.) 186 (

 

Let a piece fall out of the sky on us if you are so truthful.") 187 (

 

He said:" My Lord is quite Aware of what you are doing") 188 (

 

So they rejected him, and the torment of a gloomy day gripped them; it was the torment of a terrible day!) 189 (

 

In that is a sign, though most of them are not believers.) 190 (

 

Yet your Lord is the Powerful, the Merciful!) 191 (

 

) XI (It is a revelation from the Lord of the Universe.) 192 (

 

The Faithful Spirit has brought it down) 193 (

 

or your heart, so you may be a warner) 194 (

 

in a clear Arabic tongue.) 195 (

 

It] can be found [in the Psalms of early men.) 196 (

 

Do they not have a sign since the scholars from the Children of Israel knew about it?) 197 (

 

If We had sent it down to some outsider) 198 (

 

and he had read it to them, they would never have believed in it.) 199 (

 

Despite that, We slip it into criminals' hearts.) 200 (

 

They will not believe in it until they see painful torment;) 201 (

 

it will come upon them suddenly while they least suspect it,) 202 (

 

and so they say:" Will we be allowed to wait?") 203 (

 

Are they trying to hasten up Our torment?) 204 (

 

Have you seen how We let them enjoy themselves for years,) 205 (

 

then whatever they have been threatened with, comes to them?) 206 (