کتاب قرآن صفحه ۳۶۷
- شنبه ارديبهشت ۱ ۱۳۹۷، ۰۱:۰۰ ب.ظ
- ۰ حرفهای شما
با یاد و نام خداوند و به امید بر آورده شدن حاجات و سلامتی و به راه راست هدایت شدن تمام انسان ها ؛
هر روز یک صفحه
صفحه سیصد و شصت و هفت ( 19 -1)
سورةُ الشُّعَرَاء
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ
طسم (1)
تِلْکَ آیاتُ الْکِتابِ الْمُبینِ (2)
لَعَلَّکَ باخِعٌ نَفْسَکَ أَلاَّ یَکُونُوا مُؤْمِنینَ (3)
إِنْ نَشَأْ نُنَزِّلْ عَلَیْهِمْ مِنَ السَّماءِ آیَةً فَظَلَّتْ أَعْناقُهُمْ لَها خاضِعینَ (4)
وَ ما یَأْتیهِمْ مِنْ ذِکْرٍ مِنَ الرَّحْمنِ مُحْدَثٍ إِلاَّ کانُوا عَنْهُ مُعْرِضینَ (5)
فَقَدْ کَذَّبُوا فَسَیَأْتیهِمْ أَنْبؤُا ما کانُوا بِهِ یَسْتَهْزِؤُنَ (6)
أَ وَ لَمْ یَرَوْا إِلَى الْأَرْضِ کَمْ أَنْبَتْنا فیها مِنْ کُلِّ زَوْجٍ کَریمٍ (7)
إِنَّ فی ذلِکَ لَآیَةً وَ ما کانَ أَکْثَرُهُمْ مُؤْمِنینَ (8)
وَ إِنَّ رَبَّکَ لَهُوَ الْعَزیزُ الرَّحیمُ (9)
وَ إِذْ نادى رَبُّکَ مُوسى أَنِ ائْتِ الْقَوْمَ الظَّالِمینَ (10)
قَوْمَ فِرْعَوْنَ أَ لا یَتَّقُونَ (11)
قالَ رَبِّ إِنِّی أَخافُ أَنْ یُکَذِّبُونِ (12)
وَ یَضیقُ صَدْری وَ لا یَنْطَلِقُ لِسانی فَأَرْسِلْ إِلى هارُونَ (13)
وَ لَهُمْ عَلَیَّ ذَنْبٌ فَأَخافُ أَنْ یَقْتُلُونِ (14)
قالَ کَلاَّ فَاذْهَبا بِآیاتِنا إِنَّا مَعَکُمْ مُسْتَمِعُونَ (15)
فَأْتِیا فِرْعَوْنَ فَقُولا إِنَّا رَسُولُ رَبِّ الْعالَمینَ (16)
أَنْ أَرْسِلْ مَعَنا بَنی إِسْرائیلَ (17)
قالَ أَ لَمْ نُرَبِّکَ فینا وَلیداً وَ لَبِثْتَ فینا مِنْ عُمُرِکَ سِنینَ (18)
وَ فَعَلْتَ فَعْلَتَکَ الَّتی فَعَلْتَ وَ أَنْتَ مِنَ الْکافِرینَ (19)
ترجمه فارسی
به نام خداوند بخشنده بخشایشگر
طسم (1)
این آیات کتاب روشنگر است. (2)
گویى مىخواهى جان خود را از شدّت اندوه از دست دهى بخاطر اینکه آنها ایمان نمىآورند! (3)
اگر ما اراده کنیم، از آسمان بر آنان آیهاى نازل مىکنیم که گردنهایشان در برابر آن خاضع گردد! (4)
و هیچ ذکر تازهاى از سوى خداوند مهربان براى آنها نمىآید مگر اینکه از آن روىگردان مىشوند! (5)
آنان تکذیب کردند امّا بزودى اخبار (کیفر) آنچه را استهزا مىکردند به آنان مىرسد! (6)
آیا آنان به زمین نگاه نکردند که چقدر از انواع گیاهان پرارزش در آن رویاندیم؟! (7)
در این، نشانه روشنى است (بر وجود خدا) ولى بیشترشان هرگز مؤمن نبودهاند! (8)
و پروردگار تو عزیز و رحیم است! (9)
(به خاطر بیاور) هنگامى را که پروردگارت موسى را ندا داد که به سراغ قوم ستمگر برو ... (10)
قوم فرعون، آیا آنان (از مخالفت فرمان پروردگار) پرهیز نمىکنند؟! (11)
(موسى) عرض کرد: «پروردگارا! از آن بیم دارم که مرا تکذیب کنند، (12)
و سینهام تنگ شود، و زبانم بقدر کافى گویا نیست (برادرم) هارون را نیز رسالت ده (تا مرا یارى کند)! (13)
و آنان (به اعتقاد خودشان) بر گردن من گناهى دارند مىترسم مرا بکشند (و این رسالت به پایان نرسد)! (14)
فرمود: «چنین نیست، (آنان کارى نمىتوانند انجام دهند)! شما هر دو با آیات ما (براى هدایتشان) بروید ما با شما هستیم و (سخنانتان را) مىشنویم! (15)
به سراغ فرعون بروید و بگویید: ما فرستاده پروردگار جهانیان هستیم (16)
بنى اسرائیل را با ما بفرست!» (آنها به سراغ فرعون آمدند) (17)
(فرعون) گفت: «آیا ما تو را در کودکى در میان خود پرورش ندادیم، و سالهایى از زندگیت را در میان ما نبودى؟! (18)
و سرانجام، آن کارت را (که نمىبایست انجام دهى) انجام دادى (و یک نفر از ما را کشتى)، و تو از ناسپاسانى!» (19)
Translation of the Qur'an
Page ( 367 ) verses Surah al-Sha'ara (1-19 )
Suraha al- Sha'ara
In the name of God
In the name of God, the Mercy-giving, the Merciful!
) I (T. S. M) 1 (
These are verses from the Clear Book.) 2 (
Perhaps you are fretting your soul away because they are not believers.) 3 (
If We so wished, We might send a sign down to them from Heaven so they would bow their heads submissively before it.) 4 (
No Reminder ever comes to them as a renewal from the Mercy-giving except they shun it.) 5 (
They have just rejected] it [, so news of what they have been ridiculing will soon come to them.) 6 (
Have they not looked at the Earth] to see [how many generous species We have grown on it?) 7 (
In that is a sign; though most of them are not believers.) 8 (
Yet your Lord is the Powerful, the Merciful.) 9 (
) II (So your Lord summoned Moses:" Go to the wrongdoing folk,) 10 (
Pharaoh's folk! Will they not heed?") 11 (
He said:" My Lord, I fear they will reject me,) 12 (
and my breast feels cramped while my tongue will not loosen up. Send for Aaron!) 13 (
They have] laid [a charge against me; so I fear they will kill me.") 14 (
He said;" Indeed not; let both of you go off with Our signs. We will be listening along with you.) 15 (
Go to Pharaoh and say: 'We are messengers from the Lord of the Universe.) 16 (
Send the Children of Israel off with us! ') 17 (
He said:" Did we not rear you as a child among us and you spent several years of your life with us?) 18 (
Yet you committed the deed you did: You are so ungrateful!") 19 (