ماهی دل

 

 

ماهی دلم در جوی آبی ، همچنان می رفت و می رفت

حسرت دریای آبی ، در دلش چون موج می رفت

مروارید چشمهایش رنگِ ماتم داشت ، ای داد

سر به سوی آسمانها ، همچنان می رفت و می رفت

گاه گاهی در دل او ، شب هوای صبح می کرد

سایه اش در آسمانها ، همچنان می رفت و می رفت

در تب دریا می سوخت ، گونه های سرخ رویش

او امید دریا داشت ، همچنان می رفت و می رفت

 

« نجمه شفیعی »