سایه مرگ
- چهارشنبه مرداد ۲۱ ۱۳۹۴، ۱۱:۰۷ ق.ظ
- ۰ حرفهای شما
مرگ، از نظر قرآن امرى وجودى است؛ یک انتقال و عبور از جهانى به جهان دیگر است و لذا در بسیارى از آیات قرآن، از «مرگ» تعبیر به «توفى» شده که به معناى بازگرفتن و دریافت روح به وسیله فرشتگان است.
در روایات اسلامى تعبیرهاى مختلفى درباره حقیقت مرگ آمده است: امام جواد علیه السلام مىفرماید: هُوَ النَّومُ الَّذى یَأْتیکُمْ کُلَّ لَیْلَةٍ الّا انَّهُ طَویلٌ مُدَّتُهُ، لا یَنْتَبِهُ مِنه الّا یَوْمَ القِیامَةِ؛[1] مرگ همان خوابى است که هر شب به سراغ شما مىآید، جز این که مدتش طولانى است وانسان از آن بیدار نمىشود تا روز قیامت! از این که در مباحث مربوط به برزخ آمده که حالت اشخاص در برزخ متفاوت است، مىفهمیم که مرگ فنا و نابودى نیست.[2]
موت در معانى گوناگونى در قرآن آمده است:
الف) در مقابل قوه نامیه موجود در انسان، حیوانات و نباتات؛[3]
ب) از بین رفتن قوه احساس؛[4]
ج) از بین رفتن قوه عاقله (جهل)؛[5]
د) براى تشبیه هر امرى که زندگى را تیره کند (موت در این معنا غیر حقیقى است و به صورت مجاز به خاطر شباهت، به مرگ حقیقى اطلاق مىشود)؛[6]
ه) به معناى خواب؛[7]
و) در مقابل حیات و از بین رفتن قوه حیوانى و جدایى روح از بدن.[8]
فلسفه و هدف مرگ و حیات، آزمایش انسان است .
تفاوت مرگ و خواب :
الف) مردن مثل خواب است؛
ب) همانطور که انسان در خواب متوجه چیزهایى است، در مرگ و پس از مرگ نیز متوجه چیزهاى بیشترى مىشود.
در مورد قسمت اول، این توضیح لازم است که مرگ و خواب، شباهت بسیارى به هم دارند، ولى یک تفاوت عمده و اساسى میانشان هست که آنها را از هم متمایز مىسازد و آن اینکه خداوند هم در مرگ و هم در خواب روح انسان را قبض مىکند، امّا در مرگ دیگر روح به بدن باز نمىگردد و دستگاه مغز آدمى تعطیل مىشود، ولى در خواب، فقط بخشى از دستگاه مغز تعطیل مىشود و روح دوباره به بدن باز گردانده مىشود: «اللَّهُ یَتَوَفَّى الْأَنفُسَ حِینَ مَوْتِهَا وَ الَّتِى لَمْ تَمُتْ فِى مَنَامِهَا فَیُمْسِکُ الَّتِى قَضَى عَلَیْهَا الْمَوْتَ وَ یُرْسِلُ الْأُخْرَى إِلَى أَجَلٍ مُّسَمًّى»[9]؛ خداوند ارواح را به هنگام مرگ به تمامى باز مىستاند و ارواحى را که نمردهاند نیز به هنگام خواب مىگیرد؛ سپس ارواح کسانى را که فرمان مرگ آنها را صادر کرده، نگه مىدارد و ارواح دیگرى را [که باید زنده بمانند] تا سرآمد [وقت] معیّنى باز مىگرداند.
به این ترتیب، روشن مىشود که خواب برادر مرگ و شکل ضعیفى از آن است. از امام جواد علیه السلام سؤال شد مرگ چیست؟ فرمود: مرگ همان خوابىاست که هر شب به سراغ شما مىآید، جز اینکه مدّتش طولانى است و انسان از آن بیدار نمىشود تا روز قیامت.[10]
در مورد قسمت دوم سؤال، باید چنین توضیح داد: چنانکه انسان در خواب چیزهایى را متوجه مىشود، پس از مرگ نیز در مقیاس وسیعتر مسائل را مىفهمد. وقتى انسان مىمیرد، پرده از مقابل چشمان او کنار مىرود و عالَمى فراتر از عالم دنیا را مشاهده مىکند. در آن عالَم، محدودیتهاى این عالم وجود ندارد و زمان و مکان در آنجا مطرح نیست. زندگى آخرتى در مقایسه با زندگى دنیایى، بسیار عمیقتر و پر دامنهتر است.
روح انسان مىتواند در خواب اخبار قیامت و آینده دور را به دست آورد و از آن جا خبر گیرد. از برخى آیات قرآن استفاده مىشود که پارهاى از خوابها انعکاسى از آینده دور یا نزدیک است. آیات 36 تا 43 سوره یوسف، رؤیاى پیغمبر اکرم صلى الله علیه و آله که در سوره فتح آیه 27 آمده و خواب حضرت ابراهیم که در سوره صافات آیه 102 آمده، از جمله این آیات است. از این آیهها استفاده مىشود که دستگاه گیرنده حساس روح آدمى، از طریق ارتباط مرموزى، مىتواند از حوادث آینده خبر آورد. خواب در اسلام حرکت روح به سوى عالم ارواح شمرده شده است.
روح انسان در عالم خواب، قالب مثالى (برزخى) به خود مىگیرد و به پرواز در مىآید و عوالمى را سیر مىکند که در بیدارى میسر نیست؛ این آگاهى بستگى به تکامل روحى افراد دارد، لذا تنها بعضى از ارواح به آنها آگاه مىشوند؛ همان گونه که براى برخى از اولیاى خداوند متعال در بیدارى نیز چنین چیزى ممکن مىباشد.
نام کتاب: پرسمان قرآنى معاد
نویسنده: سید على هاشمى نشلجى
موضوع: پرسش و پاسخ قرآنى برزخ و عالم آخرت
زبان: فارسى
تعداد جلد: 1
ناشر: موسسه بوستان کتاب
مکان چاپ: قم
سال چاپ: 1386
نوبت چاپ: چهارم
[1] ( 2). بحار الانوار، ج 6، ص 155
[2] ( 1). ر. ک: تفسیر نمونه، ج 22، ص 261- 264
[3] ( 4). فرقان، آیه 49
[4] ( 5). مریم، آیه 66
[5] ( 6). انعام، آیه 122
[6] ( 7). آلعمران، آیه 119
[7] ( 8). زمر، آیه 42
[8] ( 9). آل عمران، آیه 185؛ زمر، آیه 30؛ ر. ک: فیروز آبادى، بصایر، همان، ص 338- 536
[9] ( 1). زمر، آیه 42
[10] ( 2). بحارالانوار، ج 6، ص 155؛ ر. ک: تفسیر نمونه، ج 22، ص 261-/ 263 و ج 5، ص 272- 273
- ۹۴/۰۵/۲۱