زبان
- چهارشنبه مرداد ۲۱ ۱۳۹۴، ۱۰:۴۵ ق.ظ
- ۰ حرفهای شما
فقط یه کوچولو تفکر ! اولش رو هم ببینی کافیه !
آخه چرا وقتی دوست قدیمی یا همسایه قدیمی خودت یا هرکس دیگه که بعد از سالها می بینی ،سریع جلوی ملت ازش اینقدر سوال میکنی .دیروز یه بنده خدا همسایه قدیمی خودش رو بعد از سالها دید ،ازش پرسید چیکار میکنی؟ اون بنده خدا کمی سرخ شد و گفت : توی بیمارستان. ولی بنده خدا راضی نشد و دوباره پرسید : چیکار میکنی اونجا ؟ اون بیچاره این دفعه کبود شد و گفت : پرستارم . آخه بنده خدا یه لحظه با خودت فکر کن که شاید این بنده خدا خدمه اون بیمارستان بوده ولی دلش نمی خواسته کسی اطرافش خبردار بشه ! (البته خدمه بودن ،کارگر بودن و.... اصلا هیچ اشکال یا خجالتی نداره اونی باید خجالت بکشه که نونش رو از راه غیر حلال به دست میاره ،ولی خب متاسفانه هنوز توی عرف و جامعه ما این چیزها جا نیفتاده و مردم چشمشون به مقام و پول آدمهاست !!!) خلاصه .... آخه مگه نشنیدی که تجسس در کار دیگران گناهه ! حداقل این کارهای پیش پا افتاده رو که میتونیم به عنوان یه مسلمان انجام بدیم ...حالا نخواستیم مثل بعضی ها طی الارض بفرمایید ویا...ولی دیگه این کارها که از دستمون برمیاد.!!!! بد نیست بعضی وقتها جلوی زبان را گرفت .
119- باب وجوب نگهدارى زبان از آنچه که گفتنش روا نیست
1-[1] امام سجّاد (ع) فرمود: هر روز صبح زبان آدمى تمام اعضاى بدنش را زیر نظر گرفته، ومىگوید: چگونه هستید؟ شب را چگونه به صبح رساندید؟ پاسخ مىدهند اگر تو ما را رها کنى خوب هستیم، و مىگویند، خدا را، خدا را نسبت به ما یاد بیاور، سوگندش دهند و گویند ما به وسیله تو پاداش و کیفر مىبینیم.
2-[2] ابو على جوانى گوید: امام صادق (ع) را دیدم که انگشت بر لبهاى مبارکش گذاشته و به غلامش سالم مىفرماید: اى سالم زبانت را نگهدار تا سلامت بمانى، و مردم را بر دوش ما سوار مکن (از فضایل ما آنچه خلاف تقیّه است مگو تا بر ما نشورند) 3-[3] شخصى به امام موسى بن جعفر (ع) عرض کرد: یا ابن رسول اللَّه مرا نصیحت فرمایید، فرمود: زبانت را نگهدار تا عزیز شوى، اختیارت را به دست مردم نده، تا خوار و زبون نگردى.
4-[4] امام صادق (ع) در مورد آیه شریفه «مگر کسانى را ندیدى که به آنها گفته شد دستهاى خود را نگه دارید.»[5] فرمود: مراد از کُفُّوا أَیْدِیَکُمْ، یعنى زبانتان را نگه دارید.
5-[6] امام صادق (ع) به مردى که زیاد حرف مىزد، فرمود: سخن را کوچک
آداب معاشرت از دیدگاه معصومان علیهم السلام (ترجمه وسائل )، ص: 142
و خوار مىشمارى همانا خدا هیچ پیغمبرى را همراه با طلا و نقره مبعوث نفرموده بلکه آنها را با کلام به سوى مردم فرستاده، خداوند خودش را نیز به وسیله کلام و براهین و ادلّه به مردم معرفى کرده است.
6-[7] در حدیث مرفوعهاى پیغمبر (ص) فرمود: نجات مؤمن در نگه داشتن زبانش باشد.
7-[8] ابو بصیر گوید: از امام باقر (ع) شنیدم که مىفرمود: ابو ذر رحمه الله علیه مىگفت: اى آن که دانش مىطلبى همانا این زبان کلید خیر و شر است، پس چنان که بر طلا و نقرهات (براى محفوظ ماندن) مهر مىزنى، بر زبانت نیز مهر بزن.
8-[9] در حدیث مرفوعه آمده است که مردى خدمت پیغمبر (ص) آمد و عرض کرد:
یا رسول اللَّه مرا نصیحتى فرما، فرمود: زبانت را نگهدار، عرض کرد: یا رسول اللَّه مرا نصیحتى فرما، فرمود: زبانت را نگهدار، عرض کرد: یا رسول اللَّه به من نصیحتى فرما، فرمود زبانت را نگهدار، واى بر تو، آیا مردم را بجز نتیجه گفتار زبانشان به رو در آتش اندازند؟
9-[10] امام صادق (ع) فرمود: در حکمت آل داود است (کتاب زبور) که بر عاقل لازم است به وضع زمانش آشنا باشد، سرگرم کار خود بوده، و زبانش را نگه دارد.
10-[11] امام صادق (ع) فرمود: روزى نیست جز آن که هر عضوى از اعضاى بدن در برابر زبان فروتنى کرده و مىگویند: ترا بخدا مبادا به وسیله تو ما عذاب ببینیم.
11-[12] امام صادق (ع) فرمود: که پیغمبر (ص) فرموده است، اگر در چیزى نحسى و شومى باشد، آن شومى در زبان است.
آداب معاشرت از دیدگاه معصومان علیهم السلام (ترجمه وسائل )، ص: 143
12-[13] علىّ (ع) فرمود: زبان درندهاى گزنده است اگر به خود واگذار شود مىگزد.
13-[14] على (ع) فرمود: چون خرد به مرتبه کمال رسد گفتار کاهش مىیابد.
14-[15] امام صادق (ع) فرمود: در حکمت آل داود (کتاب زبور) است که براى خردمند سزاوار است سرگرم کار خود باشد، زبانش را نگه دارد، و وضع اهل زمانش را بشناسد.
15-[16] على (ع) در وصیّت به فرزندش محمد حنفیّه فرمود: خداى عزّ و جلّ چیزى نیکوتر از سخن و زشتتر از آن نیافریده است، به سبب سخن چهرهها سیاه و سفید مىشوند، آگاه باش تا وقتى که سخن نگفتهاى کلامت در اختیار توست، و چون سخن گفتى آن را در جایش قرار دادى، «خوب یا بد» همچنان که طلا و نقرهات را نگاه مىدارى، زبانت را نیز نگهدار، زیرا زبان سگ گزنده است اگر آزادش گذارى مىگزد اى بسا سخنى نعمتى را برباید. هر که افسار گسیخته باشد به سوى زشتیها و پلیدیها کشیده مىشود، آنگاه از روزگار رهایى ندارد. مگر با مذمّت مردم و دشمنى با خدا.
16-[17] على (ع) فرمود: هیچ چیزى براى این که مدتى دراز زندانى شود سزاوارتر از زبان نیست.
17-[18] امام رضا (ع) از پدرش نقل کرده است که امام صادق (ع) فرمود: نجات مؤمن در نگهدارى زبانش است، و نیز على (ع) فرمود: هر که زبانش را نگه دارد،
آداب معاشرت از دیدگاه معصومان علیهم السلام (ترجمه وسائل )، ص: 144
خداوند عیبهاى او را مىپوشاند.
18-[19] سلیمان بن مهران گوید: بر امام صادق (ع) وارد شدم، عدهاى از شیعیان در خدمتش بودند، شنیدم که مىفرمود: اى گروه شیعیان زینت ما باشید، و سبب ننگ ما نشوید، به مردم سخنان خوب بگویید، زبانتان را حفظ کنید، و آن را از گفتن سخنان زشت و بىفایده بازدارید.
19-پیغمبر (ص) فرمود: در غیر ذکر خدا زیاد سخن نگویید زیرا سخن گفتن زیاد در غیر ذکر خدا قساوت قلب مىآورد، و دورترین مردم از خدا کسانى هستند که قساوت قلب دارند.
[1] ( 1)( باب 119:) اصول کافى، ص 365( باب الصمت) مجالس صدوق ...
خصال صدوق، ج 1، ص 6؛ عقاب الاعمال، ص 22.
[2] ( 2) اصول کافى، ص 364.
[3] ( 3) اصول کافى، ص 364.
[4] ( 4) اصول کافى، ص 364.
[5] ( 5)\i أَ لَمْ تَرَ إِلَى الَّذِینَ قِیلَ لَهُمْ کُفُّوا أَیْدِیَکُمْ\E النّساء/ 77.
[6] ( 6) روضه کافى، ص 148.
[7] ( 6) اصول کافى، ص 365.
[8] ( 7) اصول کافى، ص 365.
[9] ( 8) اصول کافى، ص 365.
[10] ( 9) اصول کافى، ص 365.
[11] ( 10) اصول کافى، ص 365.
[12] ( 11) اصول کافى، ص 365.
[13] ( 12) نهج البلاغه قسمت دوّم، ص 156.
[14] ( 13) نهج البلاغه، بخش دوّم، ص 157.
[15] ( 14) من لا یحضره الفقیه، ج 2، ص 359.
[16] ( 15) من لا یحضره الفقیه، ج 2، ص 119؛ نهج البلاغه، بخش دوّم، ص 237.
[17] ( 16) خصال صدوق، ج 1، ص 11.
[18] ( 17) ثواب الاعمال، ص 99.
[19] ( 18) المجالس، ص 99.
نام کتاب: آداب معاشرت از دیدگاه معصومان علیهم السلام( ترجمه وسائل الشیعة)
نویسنده: شیخ حر عاملى، محمد بن حسن
تاریخ وفات مؤلف: 1104 ق
مترجم: فارابى، محمد على و عباسى على کمر، یعسوب
محقق / مصحح: ندارد
موضوع: اخلاق
زبان: فارسى
تعداد جلد: 1
ناشر: آستان قدس رضوى. بنیاد پژوهشهاى اسلامى
