روایت است که امام حسین علیه السلام از هیچ زنی شیر نخورد

 

امام صادق علیه السلام فرمود: جبرئیل علیه السلام بر محمد صلى اللَّه علیه و آله نازل شد و گفت: اى محمد! خدا ترا مژده میدهد بمولودى که از فاطمه متولد شود و امت تو او را بعد از تو میکشند فرمود: اى جبرئیل! سلام بپروردگارم، مرا بمولودى که از فاطمه متولد شود و امتم او را بکشند نیازى نیست، جبرئیل بآسمان بالا رفت و سپس فرود آمد و همان سخن را گفت، پیغمبر فرمود: اى جبرئیل! سلام بپروردگارم مرا بمولودى که از فاطمه متولد شود و امتم او را بکشند نیازى نیست، جبرئیل بآسمان بالا رفت و سپس فرود آمد و گفت: اى محمد! پروردگارت بتو سلام میرساند و ترا مژده میدهد که امامت و ولایت و وصیت را در ذریه آن مولود قرار میدهد، فرمود: راضى گشتم، سپس نزد فاطمه فرستاد که خدا مرا بمولودى مژده میدهد که از تو متولد مى‏شود و پس از من امتم او را میکشند، فاطمه پیغام داد که مرا بمولودى که امت تو او را پس از تو بکشند نیازى نیست، پیغمبر پیغام داد که خدا امامت و ولایت و وصیت را در ذریه او قرار داده، او هم پیغام داد که من راضى گشتم. «پس بناخوشى او را آبستن شد و بناخوشى زائید و از آبستن شدن تا از شیر گرفتنش سى ماه بود، و چون بقوت رسید و چهل ساله شد، گفت: پروردگارا! مرا وادار کن تا نعمت ترا که بمن و بپدر و مادرم انعام کرده‏ئى سپاس‏گزارم و عملى شایسته کنم که پسند تو باشد و بعضى از فرزندانم را شایسته کن» اگر او نمى‏فرمود: بعضى از فرزندانم را شایسته کن، همه فرزندان آن حضرت امام میشدند، و امام‏ حسین‏ از فاطمه علیها السلام و از هیچ زن دیگر شیر نخورد، بلکه او را خدمت پیغمبر صلى اللَّه علیه و آله مى‏آوردند و آن حضرت انگشت ابهامش را در دهان او میگذارد و او باندازه‏اى که دو روز و سه روزش را کفایت کند، از آن میمکید، پس گوشت حسین علیه السلام از گوشت و خون رسول خدا صلى اللَّه علیه و آله روئید. و فرزندى شش ماهه متولد نشد، جز عیسى بن مریم علیه السلام و حسین بن على علیهما السلام.

و در روایت دیگر است که امام رضا علیه السلام فرمود: حسین را نزد پیغمبر صلى اللَّه علیه و آله مى‏آوردند و آن حضرت زبانش را در دهان او مى‏گذاشت تا مى‏مکید و بهمان اکتفا مى‏کرد و از هیچ زنى شیر نخورد.

( اصول کافی )