کتاب قرآن صفحه ۴۲۷

با یاد و نام خداوند و به امید بر آورده شدن حاجات و سلامتی و به راه راست هدایت شدن تمام انسان ها ؛

هر روز یک صفحه 

صفحه چهارصد و بیست و هفت ( 73 -63 )

 

سورةُ الأحْزابْ

 

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیم‏

 

یَسْئَلُکَ النَّاسُ عَنِ السَّاعَةِ قُلْ إِنَّما عِلْمُها عِنْدَ اللَّهِ وَ ما یُدْریکَ لَعَلَّ السَّاعَةَ تَکُونُ قَریباً (63)

 

إِنَّ اللَّهَ لَعَنَ الْکافِرینَ وَ أَعَدَّ لَهُمْ سَعیراً (64)

 

خالِدینَ فیها أَبَداً لا یَجِدُونَ وَلِیًّا وَ لا نَصیراً (65)

 

یَوْمَ تُقَلَّبُ وُجُوهُهُمْ فِی النَّارِ یَقُولُونَ یا لَیْتَنا أَطَعْنَا اللَّهَ وَ أَطَعْنَا الرَّسُولاَ (66)

 

وَ قالُوا رَبَّنا إِنَّا أَطَعْنا سادَتَنا وَ کُبَراءَنا فَأَضَلُّونَا السَّبیلاَ (67)

 

رَبَّنا آتِهِمْ ضِعْفَیْنِ مِنَ الْعَذابِ وَ الْعَنْهُمْ لَعْناً کَبیراً (68)

 

یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا لا تَکُونُوا کَالَّذینَ آذَوْا مُوسى‏ فَبَرَّأَهُ اللَّهُ مِمَّا قالُوا وَ کانَ عِنْدَ اللَّهِ وَجیهاً (69)

 

یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَ قُولُوا قَوْلاً سَدیداً (70)

 

یُصْلِحْ لَکُمْ أَعْمالَکُمْ وَ یَغْفِرْ لَکُمْ ذُنُوبَکُمْ وَ مَنْ یُطِعِ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ فَقَدْ فازَ فَوْزاً عَظیماً (71)

 

إِنَّا عَرَضْنَا الْأَمانَةَ عَلَى السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ الْجِبالِ فَأَبَیْنَ أَنْ یَحْمِلْنَها وَ أَشْفَقْنَ مِنْها وَ حَمَلَهَا الْإِنْسانُ إِنَّهُ کانَ ظَلُوماً جَهُولاً (72)

 

لِیُعَذِّبَ اللَّهُ الْمُنافِقینَ وَ الْمُنافِقاتِ وَ الْمُشْرِکینَ وَ الْمُشْرِکاتِ وَ یَتُوبَ اللَّهُ عَلَى الْمُؤْمِنینَ وَ الْمُؤْمِناتِ وَ کانَ اللَّهُ غَفُوراً رَحیماً (73)

 

ترجمه فارسی

 

مردم از تو درباره (زمان قیام) قیامت سؤال مى‏کنند، بگو: «علم آن تنها نزد خداست!» و چه مى‏دانى شاید قیامت نزدیک باشد! (63)

خداوند کافران را لعن کرده (و از رحمت خود دور داشته) و براى آنان آتش سوزاننده‏اى آماده نموده است، (64)

در حالى که همواره در آن تا ابد مى‏مانند، و ولىّ و یاورى نخواهند یافت! (65)

در آن روز که صورتهاى آنان در آتش (دوزخ) دگرگون خواهد شد (از کار خویش پشیمان مى‏شوند و) مى‏گویند: «اى کاش خدا و پیامبر را اطاعت کرده بودیم!» (66)

و مى‏گویند: «پروردگارا! ما از سران و بزرگان خود اطاعت کردیم و ما را گمراه ساختند! (67)

پروردگارا! آنان را از عذاب، دو چندان ده و آنها را لعن بزرگى فرما!» (68)

اى کسانى که ایمان آورده‏اید! همانند کسانى نباشید که موسى را آزار دادند و خداوند او را از آنچه در حق او مى‏گفتند مبرا ساخت و او نزد خداوند، آبرومند (و گرانقدر) بود! (69)

اى کسانى که ایمان آورده‏اید! تقواى الهى پیشه کنید و سخن حق بگویید ... (70)

تا خدا کارهاى شما را اصلاح کند و گناهانتان را بیامرزد و هر کس اطاعت خدا و رسولش کند، به رستگارى (و پیروزى) عظیمى دست یافته است! (71)

ما امانت (تعهّد، تکلیف، و ولایت الهیّه) را بر آسمانها و زمین و کوه‏ها عرضه داشتیم، آنها از حمل آن سر برتافتند، و از آن هراسیدند امّا انسان آن را بر دوش کشید او بسیار ظالم و جاهل بود، (چون قدر این مقام عظیم را نشناخت و به خود ستم کرد)! (72)

هدف این بود که خداوند مردان و زنان منافق و مردان و زنان مشرک را (از مؤمنان جدا سازد و آنان را) عذاب کند، و خدا رحمت خود را بر مردان و زنان باایمان بفرستد خداوند همواره آمرزنده و رحیم است! (73)

 

Translation of the Qur'an

Page ( 427 ) verses Surah al-ahzab ( 63-73 )

 

Surah al-ahzab

In the name of God

 

People will ask you about the Hour. SAY:" Knowledge about it rests only with God." What will make you realize that perhaps the Hour is near!) 63 (

 

God will curse disbelievers and prepare a Blaze for them) 64 (

 

to remain in for ever. They will not find any patron nor supporter;) 65 (

 

on a day when their faces will be twisted by the Fire, they will say:" If we had only obeyed God and obeyed the Messenger!") 66 (

 

They will) also (say:" Our Lord, we have obeyed our superiors and our great men, and they led us off from the Way.) 67 (

 

Our Lord, give them double torment and curse them with a great curse!") 68 (

 

) IX (You who believe, do not be like those who abused Moses. God cleared him of what they said. He became outstanding with God.) 69 (

 

You who believe, heed God and speak straight to the point;) 70 (

 

He will improve your actions for you and forgive you your sins. Anyone who obeys God and His messenger will achieve a splendid Triumph.) 71 (

 

We offered the trust to Heaven and Earth, and to the mountains too, yet they refused to carry it and shrank back from it. However man accepted it: he has been unfair] to himself [, ignorant!) 72 (

 

Still God will punish hypocritical men and hypocritical women and associating men and associating women. However God relents with believing men and believing women. God is Forgiving, Merciful!) 73 (

ادیان ابراهیمی

نام قسمت مربوطه:کتابخانه

موضوع شاخه اصلی:آخرالزمان در ادیان ابراهیمی

عنوان:فصل اول: آشنایی با ادیان ابراهیمی

 

آشنایی با ادیان ابراهیمی

 

آشنایی با یهودیت

الف. دین یهود

 

یکی از ادیان بزرگ آسمانی و توحیدی، یهود است. میان نُه دینی که دارای بنیانگذار می‌باشند، دین یهود، قدیمی‌ترین آن‌ها به شمار می‌آید. همچنین میان پنج دین زنده‌ای که معتقدند خدایی متشخص، از طریق بنیانگذاری خاص، وحی فرستاده است، یهود از همه قدیمی‌تر است.

ادیان دیگری که این خصوصیات را دارند، عبارت‌اند از: دین‌های زرتشتی، مسیحیت، اسلام و سیک. دین یهود، در میان سه دین بزرگ جهان که در تعالیم خود به خدایی متشخص، متعالی و خالق معتقد است که سرتاسر عالم را خلق کرده و خدای عالمین محسوب می‌شود، نیز از همه قدیمی‌تر است. 

پیامبر یهود، حضرت موسی(علیه السلام)  نیز از پیامبران بزرگ و صاحب شریعت و کتاب است. زندگی این پیامبر ـ از ولادت تا نبوت و پس از آن ـ همراه فراز و نشیب‌های زیادی بوده است. پس از ولادت حضرت موسی که از قبیله لاو بود، مادرش برای حفظ جان نوزاد خود، او را به دستور خداوند در سبدی گذاشت و به رود نیل سپرد. خانواده فرعون، این کودک را از آب گرفته و برای او در جست و جوی دایه‌ای برآمدند. در این هنگام مادر موسی برای دایگی معرفی و انتخاب شد تا او را شیر دهد.

موسی(علیه السلام) سال‌ها در کاخ فرعون، رشد و نمو یافت و پس از آن که فردی مصری را کشت که به یک عبری توهین کرده بود، از فرعون فاصله گرفت و مدت‌ها مشغول چوپانی شد. تا این‌که از سوی خداوند، به او وحی شد. پس از بعثت نیز با هدایت و رهبری مردم و تعالیم توحیدی خود، قوم بنی‌اسرائیل را از بت و گوساله‌پرستی رهانده و به توحید و یکتا‌پرستی راهنمایی کرد. حضرت موسی؛ پس از تحمل سختی‌ها و مشقات زیاد، قوم خود را از سلطه آل فرعون نجات بخشید و به سرزمین امن راهنمایی کرد.

 

ب. عهد عتیق

عهد عتیق، مجموعه نوشته‌هایی است که در طول حدود هزار سال بر کاغذ ثبت شده است. این کتاب‌ها، نویسندگان مختلفی دارد و گاه حتی یک کتاب، چند نویسنده دارد؛ مانند: مزامیر. همین تعدد نویسنده و در نتیجه، تعدد سبک نگارش، باعث شده است متن عهد عتیق، یکسان نباشد.

عهد عتیق را به سه‌بخش کلی تقسیم می‌کنند: تورات، انبیا و مجموعه کتاب‌ها، اسفار و حکمت. در تقسیم دیگری، برای عهد عتیق چهار‌بخش با توجه به محتوای آن، ذکر شده است که عبارتند از:

1. اسفار پنجگانه یا تورات که شامل تاریخ و شریعت است؛

2. اسفار تاریخی که تاریخ پس از موسی(علیه السلام)  را بیان می‌کند؛

3. شعر و حکمت؛

4. انبیا که شامل پیشگویی و پند است.

به استثنای نیمی از کتاب دانیال نبی(علیه السلام) ، بعضی از متون رسمی کتاب عزراء و یک آیه در کتاب ارمیای نبی که به زبان آرامی است، بقیه این متون، به زبان عبری است. در کنیسه‌های ارتودوکس یهودی، تا به امروز نیز متون را به زبان اصلی آن‌ها تلاوت می‌کنند. این متون، بیشتر با عنوان عهد قدیم مسیحیت که در 39 کتاب مرتب شده‌اند، شناخته می‌شوند. یهودیان ارتودوکس، پنج کتاب اول این مجموعه را که به نام قانون (تورات) خوانده می‌شود و درباره منشأ عالم، قوم یهود و دین آن‌ها صحبت می‌کند، بسیار مقدس تلقی می‌کنند.

آخرین کتاب قانون (سفر تثنیه) و مزامیر پیامبران، در جایگاه متونی که بیانگر بالاترین درجه معرفت دینی است، از ارزش بیشتری برخوردارند. 

 

ج. فرقه‌های یهود

تا زمان تولد عیسی(علیه السلام) ، یهود، یکپارچه نبود و به گروه‌های متعدد و مختلفی تقسیم می‌شد:

1. صدوقیان

طبقه کوچک اشرافی حاکم بودند که مطابق اصطلاحات امروزی، می‌توان آنان را حاکمان نامید.  آنان، محافظه‌کاران ثروتمندی بودند که به تورات، بسیار پایبند و مخالف نوآوری اعتقادی بودند. آن‌ها، ارتباط قوی و محکمی با معبد داشتند و ضمن در اختیار داشتن مقام کاهن بزرگ، بر هیأت حاکم تسلط داشتند. به دلیل تفوق سیاسی این گروه در جامعه یهود، سیاستمداران رومی تمایل داشتند با آنان ارتباط داشته باشند. صدوقیان نیز چون ثروتمند و حاکم بودند، مایل بودند با رومیان ارتباط آرام و آشتی جویانه‌ای داشته باشند. به عبارت دیگر، تمایل به ارتباط، دو طرفه بود؛ صدوقیان، به دلیل ثروت، به ارتباط با رومیان تمایل داشتند، و رومیان، از بُعد قدرت سیاسی به ارتباط با صدوقیان تمایل داشتند. آنان معتقد بودند فقط تورات، متن مهم دینی است؛ بنابراین، به متون «آپوکالیپتیک»  یا سنت یهودی علاقه‌ای نداشتند. 

2. فریسیان 

 حدوداً شش هزار نفر، متشکل از صنعتگران، بازرگانان و از اخلاف انجمنی بودند که مخالف اندیشه‌های یونانی زمان آنتیوخس  بودند. آنان، برای حفظ ایمان کامل یهودیان به شریعت و دوری از تأثیر بیگانه، مایل بودند شریعت را در همه جنبه‌های زندگی به کار بندند و بر پایبندی کامل، تاکید داشتند. آنان، از این حیث که پیوسته تورات را در اوضاع و احوال جدید به کار می‌بردند و سنت تغییری کاملاً جدیدی تأسیس کردند، آزاد‌اندیش بودند. فریسیان، با کاهنان رابطه زیادی نداشتند؛ بلکه بیشتر با مردم عادی، محققان و معلمان انس و الفت داشتند. آنان معتقد بودند تورات باید بر هر تصمیم درباره زندگی حاکم باشد و نظام تفسیری دقیقی به وجود آوردند که بعدها به «میشنا و تلمود» تبدیل شد.

آنان، مشارکت سیاسی با رومیان را نمی‌پسندیدند و جدایی‌طلب بودند. آن‌ها کتب پیامبران و سایر رساله‌های کتاب مقدس را که صدوقیان نمی‌پذیرفتند، معتبر می‌دانستند و بعضی از مفاهیم آپوکالیپتیک آن زمان را با فهم دینی خود آمیخته بودند؛ چون علاقه‌ای به مسائل سیاسی و نیز سلطة اقتصادی نداشتند، انتظارات مختلفی از مسیحا داشتند. فریسیان، بیشتر مذهبی بودند، نه سیاسی و عقیده آنان درباره آینده و بنی اسرائیل، عقیده‌ای دینی بود. از نظر آنان، مسیحا احتمالاً باید رهبر و معلمی دینی باشد که کاملاً به شریعت عمل می‌کند و کسی است که می‌تواند مردم را به قداست و قدرت تورات رهنمون شود. خلاصه این‌که نظر فریسیان، برخلاف صدوقیان و مقابل آنان بودند.

3. اسنی‌ها

حدود چهار هزار نفر از زاهدان سرخورده و رؤیابینان آپوکالیپتیک بودند که از جامعه عمومی دوری جسته و در بیابان، اجتماعی تشکیل دادند و منتظر مسیحا و نابودی رومیان بودند. اسنی‌ها، مانند فریسیان، بخشی از شورشی‌های بر ضد آداب و رسوم یونانی بودند که این اعتراض آنان، سرانجام به شکل انزوای کامل از جامعه درآمد.

انتظار آنان، آپوکالیپتیک بود و معتقد بودند پایان جهان، نزدیک است و زمان کوتاهی از زندگی آنان باقی مانده است که باید در اطاعت کامل از خدا سپری شود. ایشان معتقد بودند خدا در شُرُف آغاز سلطنت مسیحایی بر روی زمین، پیمان جدیدی با آنان بسته است.

پیمان جدید و مسیحا، ارتباط نزدیکی با شکست رومیان و با وعده زندگی جاوید داشت. آنان معتقد بودند خدا ایشان را به بیابان فرا خواند تا، پیمان جدید را دریافت کنند؛ بنابراین خود را مجمع اهل پیمان جدید می‌نامیدند و معتقد بودند بنی‌اسرائیل واقعی‌اند.

4. زیلوت ها

گروه کوچکی از فعالان یهودی بودند که ممکن است ریشه آنان به شورشیان مکابی در قرن دوم قبل از میلاد برگردد. آنان، پیروان جدی تورات بودند و از کفر نفرت داشتند و خود را در حزبی سیاسی سازمان داده بودند تا مقابل اعمال بت‌پرستانه مقاومت کنند. آنان، در صدد بودند شورش مسلحانه‌ای را بر ضد رومیان در اسرائیل رهبری کنند. آنان، رومیان را دشمنانی می‌دانستند که باید نابود می‌شدند و انتظار داشتند مسیحا، پادشاهی جنگجو باشد، تا آنان را در جنگ بر ضد رومیان رهبری کند؛ اما آنان در جنگ‌های یهودی سال هفتاد میلادی نابود شدند.

5. یهودیان عادی

مردمی عادی که انبوه جمعیت یهودی را تشکیل داده و به شکل‌های مختلف، از این گروه‌ها و از نوشته‌های آپوکالیپتیک متأثر بودند. این مردم، احتمالاً عقاید مختلفی درباره مسیحا داشتند. شاید اختلاف عقیده بین مردم، ناشی از اختلاف عقیده بین گروه‌های یهودی بوده و هرگروه بر عده‌ای تأثیرگذار بودند. بیشتر یهودیان فلسطین، در زمان حضرت عیسی(علیه السلام)  با هیچ گروه خاصی رابطه نداشتند. به قول یک مفسر «عمده یهودیان، روستاییان عادی بنی اسرائیل بودند که به طور کلی، با دین، رابطه محکمی نداشتند». 

 

آشنایی با مسیحیت

الف. دین مسیحیت

 

مسیحیت، یکی از نُه دین عالم است که رهبری تاریخی با بینش روحانی پایه‌گذار آن بوده و تعالیم آن، بسیاری را جذب کرده است. مسیحیت، یکی از چهار دینی است که نه تنها از یک فرد سرآمد؛ بلکه از قرن‌ها تجربه دینی و تحت لوای یک دین سازمان‌یافته، سربرآورده است. مسیحیت، مانند سایر ادیان زنده جهان، در آسیا ظهور کرد؛ اما از این‌رو که گسترش تاریخی و دایره نفوذ آن، به طور عمده در مغرب زمین بوده و کشورهای غربی، آرمان‌های عدالت، آزادی، فرصت‌جویی، تعاون و همکاری و پیشرفت را به طور عمده از دیانتی که از حضرت عیسی(علیه السلام)  بنیان‌گذار آن، بود، کسب کرده‌اند، با سایر ادیان تفاوت دارد. 

از زندگی پیامبر و بنیانگذار مسیحیت، اطلاعات زیاد و روشنی در دست نیست و شناخت این پیامبر، تنها بر اساس انجیل‌های چهارگانه است. حضرت عیسی(علیه السلام)  از مادری باکره به امر الهی و به گونه‌ای مافوق طبیعی در یهودیه بیت اللحم متولد شد و در جلیل از شهر ناصریه پرورش یافت. عیسی یک کودک نمونه یهودی و در خانواده‌ای متوسط، زندگی عادی را می‌گذراند و از بهترین تعلیمات و تجربیات آن دوران، بهره کافی کسب کرد.

هنگامی که به سن سی سالگی رسید، به نهضت اصلاحی یحیی معمدان  در کرانه رود اردن پیوست و با دستگیری یحیی، رهبری خود را آغاز کرد. رهبران کار‌کشته دین یهود، به وی به چشم یک انقلابی نگریسته و تعلیماتش را خطرناک می‌پنداشتند. آن‌ها در ابتدای امر، دربارة فعالیت‌های تبلیغی و مواعظ عیسی اخلال نکردند؛ اما وقتی احساس کردند با مواعظ و تبلیغات او، پایه‌های اقتدار دینی‌شان سست خواهد شد، به دشمن سرسخت وی تبدیل شدند. سرانجام، کاهنان و مقامات روحانی اورشلیم، عیسی(علیه السلام)  را دستگیر کردند و دادگاه عالی یهود، بدین دلیل که وی پذیرفته بود که مسیح، پادشاه یهود و همان پسر خداوند است، او را به کفر متهم و به مرگ محکوم کردند. 

 

ب. کتاب مقدس 

عهد جدید، کتب مقدس مسیحیان، شامل 27 کتاب است که بعضی از آن‌ها دربارة زندگی عیسی و برخی دیگر درباره برنامه‌ها و مسائل عملی جامعه جوان مسیحی است. این کتاب، با یک مکاشفه و رؤیای آپوکالیپتیک به پایان می‌رسد که تفسیر مسیحا از پایان جهان است. این کتاب‌ها در مجموع، نوشته‌های معتبر مسیحیت هستند و الهام خداوند تلقی می‌شوند. بیشتر آن‌چه درباره عیسی می‌دانیم، از طریق انجیل است و بیشتر اطلاعات دربارة مسیحیان اولیه، از طریق رساله‌ها است.

در هیچ یک از انجیل‌ها، بیانی کامل و عینی از زندگی، مرگ و رستاخیز عیسی نیست. هر یک، از منظر خاصی نوشته شده است و از مطالبی که درباره عیسی بیان شده است برای تأکید بر امور خاصی استفاده می‌کنند. سه انجیل اول (مرقس، متی و لوقا) محتوای مشابهی دارند و داستان‌های همانندی درباره عیسی بیان می‌کنند. به این دلیل، به آن‌ها انجیل‌های همنوا گفته می‌شود.  سبک و محتوای آن‌ها با انجیل چهارم که انجیل یوحنا است تفاوت دارد.

کتاب مقدس مسیحیان، شامل دو‌بخش عهد جدید و عهد قدیم است. اصطلاحات عهد قدیم و جدید را اولین بار پولس مطرح ساخت؛  ولی در کلیسای مسیحیت، از اواسط قرن دوم میلادی به کار گرفته شد. عهد جدید که به معنای میثاق جدید است، شامل انجیل‌های چهارگانه، اعمال رسولان، نامه‌های رسولان و مکاشفه یوحنا است.

انجیل، از کلمه یونانی اونگلیون، مرکب از دو قسمت «أی» به معنای نیکو و «انگلیون» به معنای خبر، یا خبر نیکو و بشارت گرفته شده است. در روم، امپراتور را خدای یگانه و رستگاری‌بخش می‌نامیدند و سلطنت او را مژده‌بخش توجیه می‌کردند که همان انگلیون بود. در حقیقت، می‌توان گفت کلیسا در انتخاب این اصطلاح، تحت تأثیر سنت درباری روم قرار گرفته است. در کتاب مقدس یهود نیز این اصطلاح به کار برده شده است.  اعمال رسولان و انجیل لوقا را باید در جایگاه نخستین تاریخ آگاهانه نهضت مسیحی مطالعه کرد. محققان و کلیسا اتفاق نظر دارند که هر دو را یک نفر نوشته است که همان لوقا یعنی طبیب مشهور از همدلان پولس است.

رساله‌هایی وجود دارد که به شکل مجموعه‌ای از نامه‌ها است. 21 نامه در عهد جدید وجود دارد که دست کم نه نامه از نامه‌های مهم را پولس نوشته است. این رساله‌ها، برخلاف انجیل، درباره زندگی عیسی نیستند؛ بلکه زندگی، پرستش و نزاع‌های جامعه اولیه مسیحی را منعکس می‌کنند و بیانگر الهیاتی در حال توسعه یا تأمل درباره عیسی و پیام او هستند.  نامه‌های رسولان به نظر کلیسا دستوراتی است که برخی از رسولان و حواریون عیسی به افراد و هیأت‌های اولیه مسیحی نوشته‌اند و طی آن، تعلیمات لازم را بیان کرده‌اند.

مکاشفه یوحنا، آخرین کتاب عهد جدید است که پایان جهان را به تصویر می‌کشد و به زبانی کاملاً نمادین نوشته شده است. نویسنده این کتاب، مکاشفاتی درباره لطف و مهربانی خدا که بر همه خلقت حاکم است، داشته و این کتاب را برای امیدوار نگه‌داشتن مسیحیان در طول دوره مشقت شدید نوشته است و برای حفظ امید مسیحیان در همه زمان‌ها به کار رفته است. بسیاری از مسیحیان معاصر، برای نشان دادن پایان جهان و برای تأمل درباره آنچه عیسی انجام می‌دهد، و برای حکم کردن بر مردم باز می‌گردد، از آن استفاده می‌کنند. در مقدمه این کتاب، آمده است که خداوند، فرشته خود را نزد یوحنا می‌فرستند، تا وقایع قریب الوقوع آینده را به او ارائه دهد و او آنچه دیده را به رشته تحریر در آورده است. نسخه اصلی این کتاب که به زبان یونانی تنظیم شده است «آپوکالیپسیس»  نامیده می‌شد و به معنای کشف و آشکار ساختن است. 

 

ج. فرقه‌های مسیحیت

دین مسیحیت، دارای فرقه زیادی بوده که بعضی از صاحب‌نظران و مورخان، آن را بیش از 72 فرقه دانسته‌اند؛ اما امروزه بیشتر جامعه مسیحیان در یکی از سه فرقه مهم کاتولیک، ارتودوکس، پروتستان جای می‌گیرند؛ پس آشنایی اجمالی با این سه گروه و فرقه لازم به نظر می‌رسد.

1. کاتولیک (به معنای اصلی و جامع) 

مهم‌ترین ویژگی کاتولیک‌ها آن است که به ریاست پاپ بر تمام جامعه مسیحیان و مصونیت وی از خطا معتقدند. به علاوه، آن‌ها اعتقاد به مصوبات مجامع کلیسایی کاتولیک را لازم می‌شمارند. آنان معتقدند مسیح، پطرس را رهبر همة کلیسای مسیحیت قرار داده و کلید ملکوت آسمانی را به وی سپرده است. پطرس نیز زمان اقامت در رم، پاپ را جانشین خود و صاحب اختیار کلیسای جامع قرار داده است.

2. ارتودوکس (به معنای راست‌دین، دین و عقیده صحیح) 

ارتودوکس‌ها بر خلاف کاتولیک‌ها، به عصمت پاپ و مقامات کلیسا اعتقاد ندارند؛ بلکه معتقدند کلیسای جامع؛ یعنی مجموعه مؤمنان مسیحی، مصون از خطا است؛ به این معنا که روح القدس، جامعه مسیحیت را از انحرافات محافظت می‌کنند؛ اما این نکته دلیل بر آن نیست که اشخاص خاصی از روحانیون مشمول این هدایت باشند. مصونیت جامعه کلیسایی را کاتولیک‌ها هم به رسمیت می‌شناسند، اما معتقدند این عصمت از طریق معصومیت پاپ اعمال می‌شود.  ارتودوکس‌ها، بی‌گناهی ذاتی را ویژگی منحصر به فرد عیسی می‌دانند و حتی عصمت مریم را به رسمیت نمی‌شناسند. منابع و مآخذ اصول اعتقادی ارتودوکس عبارت از کتاب مقدس و سنت است. 

3. پروتستان

این فرقه، شامل صدها گرایش مختلف است و برخی از این گروه‌ها پیروان اندکی دارند. با وجود این، می‌توان جنبش پروتستان را به دو گروه اصلی لوتری و کلیساهای اصلاح شده تقسیم نمود.

پروتستان‌ها در برخی مسائل اعتقادی و آیین‌های مذهبی، راه خود را از کاتولیک‌ها جدا کرده‌اند. بعضی موارد اختلاف این دو گروه به این شرح است:

الف. دربارة سعادت بشر که کلیسای کاتولیک فیض خداوند و اعمال صالح را شرط سعادت می‌دانند، پروتستان‌ها ایمان را برای نجات یافتن، کافی می‌دانند و معتقدند اعمال صالح، هیچ نقشی در سعادت بشر ندارد. 

ب. پروتستان‌ها برخلاف کاتولیک‌ها به عالم برزخ اعتقادی ندارند.

ج. اختلاف دو گروه مذکور در منابع و مأخذ اصول اعتقادی نیز وجود دارد؛ پروتستان‌ها کتاب مقدس را تنها منبع اساسی برای ایمان مسیحی می‌شمارند و اعتبار چندانی برای گفته‌های پاپ و سنن کلیسایی قائل نیستند. 

 

آشنایی با اسلام

الف. دین اسلام

 

از ادیان زنده‌ای است که از تعلیمات بنیانگذاری خلاق و بزرگ سرچشمه گرفته و تعالیم آن، بر پایه توحید می‌باشد و با هرگونه شرک و چندگانه پرستی مخالف است. از جهت جهانی بودن نیز میان ادیان؛ پس از مسیحیت، مقام دوم را دارد. دین اسلام، آخرین دین الهی و تنها دینی است که رقیب مسیحیت در همة جهان بوده و گسترش روزافزون دارد. واژه اسلام، به معنای تسلیم است؛ یعنی تسلیم بنده برابر خداوند عالم.

دین اسلام، از همان آغاز با سرعت چشمگیری در مهد تولد خود؛ یعنی شبه جزیره عربستان رشد و نمو یافت و با جنگ‌های فراوان و پی در پی مواجه شد. مسلمانان نیز برای ادامه و گسترش آن، فداکاری و ازخودگذشتگی بسیار کردند. ادیان دیگری نیز بر توحید و یکتاپرستی تأکید می‌کنند؛ ولی در اسلام، به این نکته توجهی خاص شده است؛ به گونه‌ای که آن دین را منحصر به فرد قرار داده است. اسلام، با ظهورش مردم را از خرافه و بت‌پرستی و ظلمت نجات داد و به کمال و رشد و تمدن رهنمون ساخت. مردم شبه جزیره عربستان، پیش از اسلام از جهت فرهنگی، اجتماعی و نحوه زندگی در سطح بسیار پایینی بودند. جنگ، درگیری و شمشیر، برای آنان افتخار و داشتن دختر، ننگ بود؛ اما اسلام، به زن، شخصیت و مقام داد، تبعیض نژادی و قومی را از بین برد و ملاک برتری را تقوا، ایمان و عمل صالح قرار داد.  پیامبر اسلام، حضرت محمد بن عبداللّه(صلی الله علیه وآله وسلم)  که از نسل قریش بود، از آغاز زندگی، پدر و سپس مادر خود را از دست داد. شاید خواست الهی بوده که پیامبر آخرالزمان در کوره آزمایش قرار گیرد و دارای تجربه‌های بیشتری شود. از طرفی حق هیچ کس حتی پدر و مادر بر گردن او نباشد؛ از این رو در کودکی ابتدا نزد پدربزرگ و سپس کنار عموی خود رشد و نمو یافت. از همان جوانی، دارای اخلاق و سرشت پسندیده بود و از خرافه و شرک بیزاری می‌جست و نیز دارای هوش و فراست بود؛ به گونه‌ای که بارها اختلافات سران قریش را به بهترین وجه حل می‌کرد و به امانتداری مشهور بود. در بیست و پنج سالگی ازدواج کرد و در سن چهل سالگی پس از مدتی که جدا از مردم در غار حرا مشغول عبادت و راز و نیاز بود، به رسالت مبعوث گشت و مدت 23 سال (13 سال در مکه و حدود 10 سال در مدینه) مشغول هدایت و رهبری بود. ادیان قبل از اسلام (یهود و مسیحیت) نیز درباره پیامبر آخرالزمان بشارت‌هایی داده و علایم و مشخصات او را بیان کرده بودند، به همین دلیل، قبل از اسلام، یهودیان و مسیحیان واقعی منتظر پیامبر آخرالزمان بودند. اعتقادات اساسی در اسلام عبارتند از: خدای واحد، قرآن، پیامبران الهی، فرشتگان، روز جزا، بهشت و جهنم و احکام الهی. 

 

ب. قرآن مجید

قرآن، کتابی آسمانی است که طی 23 سال به تدریج بر پیامبر اسلام(صلی الله علیه وآله وسلم)  نازل شده و دارای انسجام، سبک خاص و منحصر به فردی است که نه نثر است و نه نظم. آهنگ، لحن و فصاحت آن، به گونه‌ای است که همة فصیحان عرب را دچار حیرت و تعجب کرد و تاکنون کسی یا گروهی موفق نشده که مانند آن را بیاورد و اگر هم چنین چیزی اتفاق بیفتد، در آن، اشکالات، نواقص و تناقض‌گویی‌های فراوان وجود خواهد داشت. این کتاب الهی برخلاف تمام کتب آسمانی ادیان دیگر، تاکنون از هرگونه تحریف و تصرف در امان بوده است. مضامین قرآن کریم، قسمتی احکام و دستورات عبادی و معاملاتی و بیشتر آن دستورات اخلاقی، اجتماعی، فردی و سرگذشت انبیا و امت‌های گذشته به منظور رشد و تربیت انسان‌ها است. از این جهت که قرآن، به صراحت وحی خداوند است که بر یک فرد خاص که بنیانگذار آن است، نازل شده، بین همة ادیان جهان، منحصر به فرد می‌باشد. سخنگوی اصلی در قرآن، خداوند است که گاهی با پیامبر سخن می‌گوید و زمانی پیامبر است که از جانب خداوند سخن می‌گوید. 

پس از رحلت پیامبر اسلام، قرآن به صورت یکجا تدوین و مرتب شد و زمان عثمان، به دلیل وجود نسخه‌های متعدد، تنها یک نسخه که مورد تأیید قرار گرفت، نگهداری و بقیه سوزانده شد. قرآنی هم به دست امیرمؤمنان(علیه السلام)  (اولین خلیفه بر حق پیامبر(صلی الله علیه وآله وسلم)) طبق ترتیب نزول تدوین شد. آیات قرآن، همگی وحی آسمانی و از جانب خداوند بوده و برخلاف نظر بعضی از اسلام‌شناسان، از هیچ دین دیگری مثل مسیحیت و یهودیت یا زرتشتی متأثر نشده است؛ گرچه به ادیان دیگر یا پیامبر آن‌ها اشاراتی نموده و بعضی از اعمال و عبادات آن‌ها را تأیید و برخی را رد کرده است. به گفته بعضی، شباهت زیادی بین معنای واژه یونانی «پاراقلیط» (منجی، یار و تسلی‌دهنده) و واژه عربی «احمد» که معادل «محمد» است، وجود دارد؛ به گونه‌ای که نقل شده است پیامبر دین مسیح به طور تحت اللفظی از پیامبر اسلام نام برده است:

و من به شما راست می‌گویم که رفتن من، برای شما مفید است؛ زیرا اگر نروم، تسلی‌دهنده‌ای نزد شما نخواهد آمد؛ اما اگر بروم، او را نزد شما می‌فرستم … 

اگر مرا دوست دارید، احکام مرا نگاه دارید و من، از پدر شما سؤال می‌کنم و تسلی‌دهنده‌ای دیگر به شما عطا خواهد کرد، تا همیشه با شما بماند. 

قرآن، تأثیری شگرف در زندگی همة مسلمانان و حتی بعضی از غیر مسلمانان داشته و از پرنفوذترین کتاب‌های آسمانی است و در طول چهارده قرن، تفاسیر متعدد و ارزشمندی برای آن، در دنیای اسلام و حتی غیرمسلمان به رشته تحریر درآمده و روز به روز اسرار، و ناگفته‌های آن، بیشتر کشف می‌شود.

 

ج. فرقه‌های اسلامی

اولین دو‌دستگی و اختلاف بین مسلمانان؛ پس از رحلت رسول گرامی اسلام(صلی الله علیه وآله وسلم)  بود؛ زیرا عده‌ای قایل شدند پیامبر اسلام(صلی الله علیه وآله وسلم)  جانشینی را تعیین نکرده و امر را به مردم واگذار کرده است، به این دلیل هم مردم در ثقیفه با ابوبکر بیعت کردند و حجت بر همه تمام شد؛ ولی دسته‌ای دیگر معتقد بودند که رهبر مسلمانان و بنیانگذار دین اسلام، پیش از آن که از دنیا برود، جانشین خود را حضرت علی بن ابی طالب(علیه السلام)  معرفی کرد و بارها بر این مطلب تصریح و تأکید نمود؛  اما مخالفان برای این‌که به مقاصد دنیایی خود برسند، مانع تحقق این نظر شدند و حتی در لحظات واپسین زندگی شریف پیامبر(صلی الله علیه وآله وسلم)  مانع از ثبت نوشته‌ای بر روی کاغذ شدند. پس از رحلت هم، با زور و شمشیر، برنامه‌های خود را عملی ساختند. از آن هنگام، مسلمانان به دو گروه تقسیم شدند. گروه اول را «اهل تسنن» یا عامه و گروه دوم را «شیعه» به معنای پیروِ جانشینان منصوص پیامبر(صلی الله علیه وآله وسلم) ، می‌نامند. هرکدام از این دو فرقه با گذشت زمان، به گروه‌ها و فرقه‌های مختلف تقسیم شدند. البته در پیدایش فرقه‌ها، نقش وقایع مختلف اجتماعی، سیاسی و دینی را نباید بی‌تأثیر دانست؛ برای نمونه با قیام زید، گروهی به او اعتقاد یافته، و او را امام زمان پنداشتند و فرقه زیدیه را تأسیس کردند. و یا فرقه اسماعیلیه که پس از امام ششم(علیه السلام)  به امامت فرزندش اسماعیل قایل شدند.  

به نظر برخی محققان طبق احادیث نبوی، مسلمانان مانند ادیان گذشته به 73 فرقه تقسیم شدند که تنها یک فرقه از آن‌ها برحق و بقیه بر ضلالت و گمراهی است. هر گروه و فرقه ادعا می‌کند فرقه ناجیه است و دیگران باطلند. بعضی از بزرگان و متکلمان در تقسیم فرقه‌های اسلامی چنین گفته‌اند: گروهی به نام خوارج بعد از پیامبر، وجوب خلیفه را نپذیرفتند؛ اما دیگران، به وجوب قایل شدند که خود، چند گروهند: عده‌ای به وجوب سمعی (نقلی) قایل شدند؛ مانند جبائیان، اصحاب حدیث و اشعریه. عده‌ای دیگر، به وجوب عقلی قایل شدند که امامیه (شیعه)، ابوالحسین بصری و بغدادیان می‌باشند؛ با این تفاوت که امامیه، به وجوب عقلی بر خداوند قایل شده‌اند؛ یعنی وظیفه خداوند است که جانشینان پیامبرش را تعیین کند؛ ولی بقیه به وجوب عقلی قایل شده‌اند.  شاید ابتدا به نظر آید همین گفته‌ها و نظریات، باعث ایجاد فرقه‌های مسلمان شده است؛ اما در واقع، این وجوه، دلیل‌هایی است برای موجه کردن هر فرقه؛ زیرا منشأ و اساس این تفرقه، همان اختلافات صدر اسلام و زمان رحلت پیامبر(صلی الله علیه وآله وسلم)  می‌باشد.

کتاب قرآن صفحه ۴۲۶

با یاد و نام خداوند و به امید بر آورده شدن حاجات و سلامتی و به راه راست هدایت شدن تمام انسان ها ؛

هر روز یک صفحه 

صفحه چهارصد و بیست و شش ( 62 -55 )

 

سورةُ الأحْزابْ

 

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیم‏

 

لا جُناحَ عَلَیْهِنَّ فی‏ آبائِهِنَّ وَ لا أَبْنائِهِنَّ وَ لا إِخْوانِهِنَّ وَ لا أَبْناءِ إِخْوانِهِنَّ وَ لا أَبْناءِ أَخَواتِهِنَّ وَ لا نِسائِهِنَّ وَ لا ما مَلَکَتْ أَیْمانُهُنَّ وَ اتَّقینَ اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ کانَ عَلى‏ کُلِّ شَیْ‏ءٍ شَهیداً (55)

 

إِنَّ اللَّهَ وَ مَلائِکَتَهُ یُصَلُّونَ عَلَى النَّبِیِّ یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا صَلُّوا عَلَیْهِ وَ سَلِّمُوا تَسْلیماً (56)

 

إِنَّ الَّذینَ یُؤْذُونَ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ لَعَنَهُمُ اللَّهُ فِی الدُّنْیا وَ الْآخِرَةِ وَ أَعَدَّ لَهُمْ عَذاباً مُهیناً (57)

 

وَ الَّذینَ یُؤْذُونَ الْمُؤْمِنینَ وَ الْمُؤْمِناتِ بِغَیْرِ مَا اکْتَسَبُوا فَقَدِ احْتَمَلُوا بُهْتاناً وَ إِثْماً مُبیناً (58)

 

یا أَیُّهَا النَّبِیُّ قُلْ لِأَزْواجِکَ وَ بَناتِکَ وَ نِساءِ الْمُؤْمِنینَ یُدْنینَ عَلَیْهِنَّ مِنْ جَلاَبِیبِهِنَّ ذلِکَ أَدْنى‏ أَنْ یُعْرَفْنَ فَلا یُؤْذَیْنَ وَ کانَ اللَّهُ غَفُوراً رَحیماً (59)

 

لَئِنْ لَمْ یَنْتَهِ الْمُنافِقُونَ وَ الَّذینَ فی‏ قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ وَ الْمُرْجِفُونَ فِی الْمَدینَةِ لَنُغْرِیَنَّکَ بِهِمْ ثُمَّ لا یُجاوِرُونَکَ فیها إِلاَّ قَلیلاً (60)

 

مَلْعُونینَ أَیْنَما ثُقِفُوا أُخِذُوا وَ قُتِّلُوا تَقْتیلاً (61)

 

سُنَّةَ اللَّهِ فِی الَّذینَ خَلَوْا مِنْ قَبْلُ وَ لَنْ تَجِدَ لِسُنَّةِ اللَّهِ تَبْدیلاً (62)

 

ترجمه فارسی

 

بر آنان [همسران پیامبر] گناهى نیست در مورد پدران و فرزندان و برادران و فرزندان برادران و فرزندان خواهران خود و زنان مسلمان و بردگان خویش (که بدون حجاب و پرده با آنها تماس بگیرند) و تقواى الهى را پیشه کنید که خداوند نسبت به هر چیزى شاهد و آگاه است. (55)

خدا و فرشتگانش بر پیامبر درود مى‏فرستد اى کسانى که ایمان آورده‏اید، بر او درود فرستید و سلام گویید و کاملًا تسلیم (فرمان او) باشید. (56)

آنها که خدا و پیامبرش را آزار مى‏دهند، خداوند آنان را از رحمت خود در دنیا و آخرت دور ساخته، و براى آنها عذاب خوارکننده‏اى آماده کرده است. (57)

و آنان که مردان و زنان باایمان را به خاطر کارى که انجام نداده‏اند آزار مى‏دهند بار بهتان و گناه آشکارى را به دوش کشیده‏اند. (58)

اى پیامبر! به همسران و دخترانت و زنان مؤمنان بگو: «جلبابها [روسرى‏هاى بلند] خود را بر خویش فروافکنند، این کار براى اینکه شناخته شوند و مورد آزار قرار نگیرند بهتر است (و اگر تا کنون خطا و کوتاهى از آنها سر زده توبه کنند) خداوند همواره آمرزنده رحیم است. (59)

اگر منافقان و بیماردلان و آنها که اخبار دروغ و شایعات بى‏اساس در مدینه پخش مى کنند دست از کار خود بر ندارند، تو را بر ضدّ آنان مى‏شورانیم، سپس جز مدّت کوتاهى نمى‏توانند در کنار تو در این شهر بمانند! (60)

و از همه جا طرد مى‏شوند، و هر جا یافته شوند گرفته خواهند شد و به سختى به قتل خواهند رسید! (61)

این سنّت خداوند در اقوام پیشین است، و براى سنّت الهى هیچ گونه تغییر نخواهى یافت! (62)

 

Translation of the Qur'an

Page ( 426 ) verses Surah al-ahzab ( 55-62 )

 

Surah al-ahzab

In the name of God

 

There is no objection to their] appearing before [their fathers, their sons nor their brothers, nor their brothers' and sisters' sons, nor their own womenfolk, nor anyone their right hands control. Heed God) you women (; God is a witness for everything!) 55 (

 

God and His angels accept prayers for the Prophet. You who believe, pray for him) too (and greet him properly.) 56 (

 

God will curse those who] try to [annoy God and His messenger in this world and the Hereafter, and will prepare shameful torment for them.) 57 (

 

Those who annoy believing men and believing women without their having deserved it, will assume] the guilt of [slander and] commit [a clear offence against themselves.) 58 (

 

) VIII (O Prophet, tell your wives and daughters, and believers' wives as well, to draw their cloaks close around themselves. That is more appropriate so they may be recognized and not molested. God is Forgiving, Merciful.) 59 (

 

If hypocrites and those whose hearts contain malice do not stop, as well as the agitators in Madina, We shall stir you up against them. Then they will live alongside you as neighbors for only a little while] longer [;) 60 (

 

cursed wherever they are encountered, they will be seized and completely routed.) 61 (

 

] Such is [God's practice with those who have passed on before; you will never find any change in God's practice.) 62 (

کتاب قرآن صفحه ۴۲۵

با یاد و نام خداوند و به امید بر آورده شدن حاجات و سلامتی و به راه راست هدایت شدن تمام انسان ها ؛

هر روز یک صفحه 

صفحه چهارصد و بیست و پنج ( 54 -51 )

 

سورةُ الأحْزابْ

 

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیم‏

 

تُرْجی‏ مَنْ تَشاءُ مِنْهُنَّ وَ تُؤْوی إِلَیْکَ مَنْ تَشاءُ وَ مَنِ ابْتَغَیْتَ مِمَّنْ عَزَلْتَ فَلا جُناحَ عَلَیْکَ ذلِکَ أَدْنى‏ أَنْ تَقَرَّ أَعْیُنُهُنَّ وَ لا یَحْزَنَّ وَ یَرْضَیْنَ بِما آتَیْتَهُنَّ کُلُّهُنَّ وَ اللَّهُ یَعْلَمُ ما فی‏ قُلُوبِکُمْ وَ کانَ اللَّهُ عَلیماً حَلیماً (51)

 

لا یَحِلُّ لَکَ النِّساءُ مِنْ بَعْدُ وَ لا أَنْ تَبَدَّلَ بِهِنَّ مِنْ أَزْواجٍ وَ لَوْ أَعْجَبَکَ حُسْنُهُنَّ إِلاَّ ما مَلَکَتْ یَمینُکَ وَ کانَ اللَّهُ عَلى‏ کُلِّ شَیْ‏ءٍ رَقیباً (52)

 

یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا لا تَدْخُلُوا بُیُوتَ النَّبِیِّ إِلاَّ أَنْ یُؤْذَنَ لَکُمْ إِلى‏ طَعامٍ غَیْرَ ناظِرینَ إِناهُ وَ لکِنْ إِذا دُعیتُمْ فَادْخُلُوا فَإِذا طَعِمْتُمْ فَانْتَشِرُوا وَ لا مُسْتَأْنِسینَ لِحَدیثٍ إِنَّ ذلِکُمْ کانَ یُؤْذِی النَّبِیَّ فَیَسْتَحْیی‏ مِنْکُمْ وَ اللَّهُ لا یَسْتَحْیی‏ مِنَ الْحَقِّ وَ إِذا سَأَلْتُمُوهُنَّ مَتاعاً فَسْئَلُوهُنَّ مِنْ وَراءِ حِجابٍ ذلِکُمْ أَطْهَرُ لِقُلُوبِکُمْ وَ قُلُوبِهِنَّ وَ ما کانَ لَکُمْ أَنْ تُؤْذُوا رَسُولَ اللَّهِ وَ لا أَنْ تَنْکِحُوا أَزْواجَهُ مِنْ بَعْدِهِ أَبَداً إِنَّ ذلِکُمْ کانَ عِنْدَ اللَّهِ عَظیماً (53)

 

إِنْ تُبْدُوا شَیْئاً أَوْ تُخْفُوهُ فَإِنَّ اللَّهَ کانَ بِکُلِّ شَیْ‏ءٍ عَلیماً (54)

 

ترجمه فارسی

 

(موعد) هر یک از همسرانت را بخواهى مى‏توانى به تأخیر اندازى، و هر کدام را بخواهى نزد خود جاى دهى و هر گاه بعضى از آنان را که برکنار ساخته‏اى بخواهى نزد خود جاى دهى، گناهى بر تو نیست این حکم الهى براى روشنى چشم آنان، و اینکه غمگین نباشند و به آنچه به آنان مى‏دهى همگى راضى شوند نزدیکتر است و خدا آنچه را در قلوب شماست مى‏داند، و خداوند دانا و بردبار است (از مصالح بندگان خود با خبر است، و در کیفر آنها عجله نمى‏کند)! (51)

بعد از این دیگر زنى بر تو حلال نیست، و نمى‏توانى همسرانت را به همسران دیگرى مبدّل کنى [بعضى را طلاق دهى و همسر دیگرى به جاى او برگزینى‏] هر چند جمال آنها مورد توجّه تو واقع شود، مگر آنچه که بصورت کنیز در ملک تو درآید! و خداوند ناظر و مراقب هر چیز است (و با این حکم فشار قبایل عرب را در اختیار همسر از آنان، از تو برداشتیم). (52)

اى کسانى که ایمان آورده‏اید! در خانه‏هاى پیامبر داخل نشوید مگر به شما براى صرف غذا اجازه داده شود، در حالى که (قبل از موعد نیایید و) در انتظار وقت غذا ننشینید امّا هنگامى که دعوت شدید داخل شوید و وقتى غذا خوردید پراکنده شوید، و (بعد از صرف غذا) به بحث و صحبت ننشینید این عمل، پیامبر را ناراحت مى‏نماید، ولى از شما شرم مى‏کند (و چیزى نمى‏گوید) امّا خداوند از (بیان) حق شرم ندارد! و هنگامى که چیزى از وسایل زندگى را (بعنوان عاریت) از آنان [همسران پیامبر] مى‏خواهید از پشت پرده بخواهید این کار براى پاکى دلهاى شما و آنها بهتر است! و شما حق ندارید رسول خدا را آزار دهید، و نه هرگز همسران او را بعد از او به همسرى خود درآورید که این کار نزد خدا بزرگ است! (53)

اگر چیزى را آشکار کنید یا آن را پنهان دارید، خداوند از همه چیز آگاه است! (54)

 

Translation of the Qur'an

Page ( 425 ) verses Surah al-ahzab ( 51-54 )

 

Surah al-ahzab

In the name of God

 

You may make any one of them you wish wait, and let any one you wish approach you. It will not be held against you concerning anyone you may desire among those whom you have set aside. That is more suitable so that you may comfort them and they will not be saddened, and] instead [pleased with anything you may give them all. God knows what is in your hearts; God is Aware, Lenient.) 51 (

 

No] other [women will be lawful for you later on nor may you exchange them for other wives, even though their beauty may entice you, except for someone your right hand controls. God is an Observer over everything.) 52 (

 

) VII (You who believe, do not enter the Prophet's] private [quarters unless an invitation has been extended to you for a meal, though still without watching how it is prepared. However once you have been invited, then go on in; and once you have been fed, then disperse, not indulging in conversation. That has been disturbing the Prophet and he feels ashamed] to tell [you so. Yet God is not ashamed] to raise [the Truth. Whenever you ask) his wives (for any object, ask them for it from behind a curtain. That will be purer for your hearts as well as for their hearts. It is not proper for you to annoy God's messenger, nor ever to marry his wives after him; that would be serious with God!) 53 (

 

Whether you reveal anything or hide it, God is Aware of everything.) 54 (

کتاب قرآن صفحه ۴۲۴

با یاد و نام خداوند و به امید بر آورده شدن حاجات و سلامتی و به راه راست هدایت شدن تمام انسان ها ؛

هر روز یک صفحه 

صفحه چهارصد و بیست و چهار ( 50 -44 )

 

سورةُ الأحْزابْ

 

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیم‏

 

تَحِیَّتُهُمْ یَوْمَ یَلْقَوْنَهُ سَلامٌ وَ أَعَدَّ لَهُمْ أَجْراً کَریماً (44)

 

یا أَیُّهَا النَّبِیُّ إِنَّا أَرْسَلْناکَ شاهِداً وَ مُبَشِّراً وَ نَذیراً (45)

 

وَ داعِیاً إِلَى اللَّهِ بِإِذْنِهِ وَ سِراجاً مُنیراً (46)

 

وَ بَشِّرِ الْمُؤْمِنینَ بِأَنَّ لَهُمْ مِنَ اللَّهِ فَضْلاً کَبیراً (47)

 

وَ لا تُطِعِ الْکافِرینَ وَ الْمُنافِقینَ وَ دَعْ أَذاهُمْ وَ تَوَکَّلْ عَلَى اللَّهِ وَ کَفى‏ بِاللَّهِ وَکیلاً (48)

 

یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا إِذا نَکَحْتُمُ الْمُؤْمِناتِ ثُمَّ طَلَّقْتُمُوهُنَّ مِنْ قَبْلِ أَنْ تَمَسُّوهُنَّ فَما لَکُمْ عَلَیْهِنَّ مِنْ عِدَّةٍ تَعْتَدُّونَها فَمَتِّعُوهُنَّ وَ سَرِّحُوهُنَّ سَراحاً جَمیلاً (49)

 

یا أَیُّهَا النَّبِیُّ إِنَّا أَحْلَلْنا لَکَ أَزْواجَکَ اللاَّتی‏ آتَیْتَ أُجُورَهُنَّ وَ ما مَلَکَتْ یَمینُکَ مِمَّا أَفاءَ اللَّهُ عَلَیْکَ وَ بَناتِ عَمِّکَ وَ بَناتِ عَمَّاتِکَ وَ بَناتِ خالِکَ وَ بَناتِ خالاتِکَ اللاَّتی‏ هاجَرْنَ مَعَکَ وَ امْرَأَةً مُؤْمِنَةً إِنْ وَهَبَتْ نَفْسَها لِلنَّبِیِّ إِنْ أَرادَ النَّبِیُّ أَنْ یَسْتَنْکِحَها خالِصَةً لَکَ مِنْ دُونِ الْمُؤْمِنینَ قَدْ عَلِمْنا ما فَرَضْنا عَلَیْهِمْ فی‏ أَزْواجِهِمْ وَ ما مَلَکَتْ أَیْمانُهُمْ لِکَیْلا یَکُونَ عَلَیْکَ حَرَجٌ وَ کانَ اللَّهُ غَفُوراً رَحیماً (50)

 

ترجمه فارسی

 

تحیّت آنان در روزى که او را دیدار مى‏کنند سلام است و براى آنها پاداش پرارزشى فراهم ساخته است. (44)

اى پیامبر! ما تو را گواه فرستادیم و بشارت‏دهنده و انذارکننده! (45)

و تو را دعوت‏کننده بسوى خدا به فرمان او قرار دادیم، و چراغى روشنى‏بخش! (46)

و مؤمنان را بشارت ده که براى آنان از سوى خدا فضل بزرگى است. (47)

و از کافران و منافقان اطاعت مکن، و به آزارهاى آنها اعتنا منما، و بر خدا توکّل کن، و همین بس که خدا حامى و مدافع (تو) است! (48)

اى کسانى که ایمان آورده‏اید! هنگامى که با زنان با ایمان ازدواج کردید و قبل از همبستر شدن طلاق دادید، عدّه‏اى براى شما بر آنها نیست که بخواهید حساب آن را نگاه دارید آنها را با هدیه مناسبى بهره‏مند سازید و بطرز شایسته‏اى رهایشان کنید. (49)

اى پیامبر! ما همسران تو را که مهرشان را پرداخته‏اى براى تو حلال کردیم، و همچنین کنیزانى که از طریق غنایمى که خدا به تو بخشیده است مالک شده‏اى و دختران عموى تو، و دختران عمّه‏ها، و دختران دایى تو، و دختران خاله‏ها که با تو مهاجرت کردند (ازدواج با آنها براى تو حلال است) و هر گاه رن با ایمانى خود را به پیامبر ببخشد (و مهرى براى خود نخواهد) چنانچه پیامبر بخواهد مى‏تواند او را به همسرى برگزیند امّا چنین ازدواجى تنها براى تو مجاز است نه دیگر مؤمنان ما مى‏دانیم براى آنان در مورد همسرانشان و کنیزانشان چه حکمى مقرّر داشته‏ایم (و مصلحت آنان چه حکمى را ایجاب مى‏کند) این بخاطر آن است که مشکلى (در اداى رسالت) بر تو نباشد (و از این راه حامیان فزونترى فراهم سازى) و خداوند آمرزنده و مهربان است! (50)

 

Translation of the Qur'an

Page ( 424 ) verses Surah al-ahzab ( 44-50 )

 

Surah al-ahzab

In the name of God

 

Their greeting on the day they meet Him will be:" Peace!" He has prepared generous payment for them.) 44 (

 

O Prophet, We have sent you as a witness, herald and warner,) 45 (

 

and as someone who invites people to] know [God by His permission, and as a shining lamp.) 46 (

 

Proclaim to believers how they Will have great bounty from God.) 47 (

 

Do not obey disbelievers and hypocrites. Disregard their annoyance and rely on God: God suffices as a Trustee.) 48 (

 

You who believe, whenever you marry believing women, and then divorce them before you have touched them, you have no number] of months [to count in their case. Provide for them and release them in a handsome manner.) 49 (

 

O Prophet, We have permitted you] to deal with [your wives: whom you have given their allotments to, and anyone your right hands control from what God has furnished you] as captives [, and your paternal uncles' and aunts' daughters, and your maternal uncles' and aunts' daughters who have migrated along with you, and any believing woman who bestows herself upon the Prophet, provided the Prophet wants to marry her; such is exclusively for you and not for] other [believers. We know what We have stipulated for them concerning their wives and anyone their right hands control, so it will not be held against you. God is Forgiving, Merciful.) 50 (

کتاب قرآن صفحه ۴۲۳

با یاد و نام خداوند و به امید بر آورده شدن حاجات و سلامتی و به راه راست هدایت شدن تمام انسان ها ؛

هر روز یک صفحه 

صفحه چهارصد و بیست و سه ( 43 -36 )

 

سورةُ الأحْزابْ

 

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیم‏

 

وَ ما کانَ لِمُؤْمِنٍ وَ لا مُؤْمِنَةٍ إِذا قَضَى اللَّهُ وَ رَسُولُهُ أَمْراً أَنْ یَکُونَ لَهُمُ الْخِیَرَةُ مِنْ أَمْرِهِمْ وَ مَنْ یَعْصِ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ فَقَدْ ضَلَّ ضَلالاً مُبیناً (36)

 

وَ إِذْ تَقُولُ لِلَّذی أَنْعَمَ اللَّهُ عَلَیْهِ وَ أَنْعَمْتَ عَلَیْهِ أَمْسِکْ عَلَیْکَ زَوْجَکَ وَ اتَّقِ اللَّهَ وَ تُخْفی‏ فی‏ نَفْسِکَ مَا اللَّهُ مُبْدیهِ وَ تَخْشَى النَّاسَ وَ اللَّهُ أَحَقُّ أَنْ تَخْشاهُ فَلَمَّا قَضى‏ زَیْدٌ مِنْها وَطَراً زَوَّجْناکَها لِکَیْ لا یَکُونَ عَلَى الْمُؤْمِنینَ حَرَجٌ فی‏ أَزْواجِ أَدْعِیائِهِمْ إِذا قَضَوْا مِنْهُنَّ وَطَراً وَ کانَ أَمْرُ اللَّهِ مَفْعُولاً (37)

 

ما کانَ عَلَى النَّبِیِّ مِنْ حَرَجٍ فیما فَرَضَ اللَّهُ لَهُ سُنَّةَ اللَّهِ فِی الَّذینَ خَلَوْا مِنْ قَبْلُ وَ کانَ أَمْرُ اللَّهِ قَدَراً مَقْدُوراً (38)

 

الَّذینَ یُبَلِّغُونَ رِسالاتِ اللَّهِ وَ یَخْشَوْنَهُ وَ لا یَخْشَوْنَ أَحَداً إِلاَّ اللَّهَ وَ کَفى‏ بِاللَّهِ حَسیباً (39)

 

ما کانَ مُحَمَّدٌ أَبا أَحَدٍ مِنْ رِجالِکُمْ وَ لکِنْ رَسُولَ اللَّهِ وَ خاتَمَ النَّبِیِّینَ وَ کانَ اللَّهُ بِکُلِّ شَیْ‏ءٍ عَلیماً (40)

 

یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا اذْکُرُوا اللَّهَ ذِکْراً کَثیراً (41)

 

وَ سَبِّحُوهُ بُکْرَةً وَ أَصیلاً (42)

 

هُوَ الَّذی یُصَلِّی عَلَیْکُمْ وَ مَلائِکَتُهُ لِیُخْرِجَکُمْ مِنَ الظُّلُماتِ إِلَى النُّورِ وَ کانَ بِالْمُؤْمِنینَ رَحیماً (43)

 

ترجمه فارسی

 

هیچ مرد و زن با ایمانى حق ندارد هنگامى که خدا و پیامبرش امرى را لازم بدانند، اختیارى (در برابر فرمان خدا) داشته باشد و هر کس نافرمانى خدا و رسولش را کند، به گمراهى آشکارى گرفتار شده است! (36)

 (به خاطر بیاور) زمانى را که به آن کس که خداوند به او نعمت داده بود و تو نیز به او نعمت داده بودى [به فرزند خوانده‏ات «زید»] مى‏گفتى: «همسرت را نگاه‏دار و از خدا بپرهیز!» (و پیوسته این امر را تکرار مى‏کردى) و در دل چیزى را پنهان مى‏داشتى که خداوند آن را آشکار مى‏کند و از مردم مى‏ترسیدى در حالى که خداوند سزاوارتر است که از او بترسى! هنگامى که زید نیازش را از آن زن به سرآورد (و از او جدا شد)، ما او را به همسرى تو درآوردیم تا مشکلى براى مؤمنان در ازدواج با همسران پسر خوانده‏هایشان- هنگامى که طلاق گیرند- نباشد و فرمان خدا انجام شدنى است (و سنّت غلط تحریم این زنان باید شکسته شود). (37)

هیچ گونه منعى بر پیامبر در آنچه خدا بر او واجب کرده نیست این سنّت الهى در مورد کسانى که پیش از این بوده‏اند نیز جارى بوده و فرمان خدا روى حساب و برنامه دقیقى است! (38)

 (پیامبران) پیشین کسانى بودند که تبلیغ رسالتهاى الهى مى‏کردند و (تنها) از او مى ترسیدند، و از هیچ کس جز خدا بیم نداشتند و همین بس که خداوند حسابگر (و پاداش‏دهنده اعمال آنها) است! (39)

محمّد (ص) پدر هیچ یک از مردان شما نبوده و نیست ولى رسول خدا و ختم‏کننده و آخرین پیامبران است و خداوند به همه چیز آگاه است! (40)

اى کسانى که ایمان آورده‏اید! خدا را بسیار یاد کنید، (41)

و صبح و شام او را تسبیح گویید! (42)

او کسى است که بر شما درود و رحمت مى‏فرستد، و فرشتگان او (نیز) براى شما تقاضاى رحمت مى‏کنند تا شما را از ظلمات (جهل و شرک گناه) به سوى نور (ایمان و علم و تقوا) رهنمون گردد او نسبت به مؤمنان همواره مهربان بوده است! (43)

 

Translation of the Qur'an

Page ( 423 ) verses Surah al-ahzab ( 36-43 )

 

Surah al-ahzab

In the name of God

 

No believing man nor any believing woman should exercise any choice in their affair once God and His messenger have decided upon some matter. Anyone who disobeys God and His messenger has wandered off into manifest error.) 36 (

 

Thus you told someone whom God had favored and whom you yourself have favored:" Hold on to your wife, and heed God," while you kept to yourself what God had disclosed and you dreaded people] 's opinion [, although it is more correct for you to dread God. Once Zayd had accomplished his purpose with her, We married her off to you so that there would be no objection for believers in respect to their adopted son's wives once they have accomplished their purpose with them. God's command must be done!) 37 (

 

The Prophet is not to be reproached for] doing [what God has stipulated for him to do. God's practice has been such with those who have passed on already- God's command is a pre-ordained decree-) 38 (

 

for those who transmit God's messages and dread Him, while they do not dread anyone else than God. God suffices as a Reckoner.) 39 (

 

Muhammad is not the father of any of your men, but] he is [God's messenger and the Seal of the Prophets. God is Aware of everything!) 40 (

 

) VI (You who believe, remember God often.) 41 (

 

Celebrate Him morning and evening;) 42 (

 

He is the One Who accepts prayers from you, as do His angels, to lead you out of darkness into Light. He is Merciful with believers.) 43 (

کتاب قرآن صفحه ۴۲۲

با یاد و نام خداوند و به امید بر آورده شدن حاجات و سلامتی و به راه راست هدایت شدن تمام انسان ها ؛

هر روز یک صفحه 

صفحه چهارصد و بیست و دو ( 35 -31 )

 

سورةُ الأحْزابْ

 

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیم‏

 

وَ مَنْ یَقْنُتْ مِنْکُنَّ لِلَّهِ وَ رَسُولِهِ وَ تَعْمَلْ صالِحاً نُؤْتِها أَجْرَها مَرَّتَیْنِ وَ أَعْتَدْنا لَها رِزْقاً کَریماً (31)

 

یا نِساءَ النَّبِیِّ لَسْتُنَّ کَأَحَدٍ مِنَ النِّساءِ إِنِ اتَّقَیْتُنَّ فَلا تَخْضَعْنَ بِالْقَوْلِ فَیَطْمَعَ الَّذی فی‏ قَلْبِهِ مَرَضٌ وَ قُلْنَ قَوْلاً مَعْرُوفاً (32)

 

وَ قَرْنَ فی‏ بُیُوتِکُنَّ وَ لا تَبَرَّجْنَ تَبَرُّجَ الْجاهِلِیَّةِ الْأُولى‏ وَ أَقِمْنَ الصَّلاةَ وَ آتینَ الزَّکاةَ وَ أَطِعْنَ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ إِنَّما یُریدُ اللَّهُ لِیُذْهِبَ عَنْکُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَیْتِ وَ یُطَهِّرَکُمْ تَطْهیراً (33)

 

وَ اذْکُرْنَ ما یُتْلى‏ فی‏ بُیُوتِکُنَّ مِنْ آیاتِ اللَّهِ وَ الْحِکْمَةِ إِنَّ اللَّهَ کانَ لَطیفاً خَبیراً (34)

 

إِنَّ الْمُسْلِمینَ وَ الْمُسْلِماتِ وَ الْمُؤْمِنینَ وَ الْمُؤْمِناتِ وَ الْقانِتینَ وَ الْقانِتاتِ وَ الصَّادِقینَ وَ الصَّادِقاتِ وَ الصَّابِرینَ وَ الصَّابِراتِ وَ الْخاشِعینَ وَ الْخاشِعاتِ وَ الْمُتَصَدِّقینَ وَ الْمُتَصَدِّقاتِ وَ الصَّائِمینَ وَ الصَّائِماتِ وَ الْحافِظینَ فُرُوجَهُمْ وَ الْحافِظاتِ وَ الذَّاکِرینَ اللَّهَ کَثیراً وَ الذَّاکِراتِ أَعَدَّ اللَّهُ لَهُمْ مَغْفِرَةً وَ أَجْراً عَظیماً (35)

 

ترجمه فارسی

 

و هر کس از شما براى خدا و پیامبرش خضوع کند و عمل صالح انجام دهد، پاداش او را دو چندان خواهیم ساخت، و روزى پرارزشى براى او آماده کرده‏ایم. (31)

اى همسران پیامبر! شما همچون یکى از آنان معمولى نیستید اگر تقوا پیشه کنید پس به گونه‏اى هوس‏انگیز سخن نگویید که بیماردلان در شما طمع کنند، و سخن شایسته بگویید! (32)

و در خانه‏هاى خود بمانید، و همچون دوران جاهلیّت نخستین (در میان مردم) ظاهر نشوید، و نماز را برپا دارید، و زکات را بپردازید، و خدا و رسولش را اطاعت کنید خداوند فقط مى‏خواهد پلیدى و گناه را از شما اهل بیت دور کند و کاملًا شما را پاک سازد. (33)

آنچه را در خانه‏هاى شما از آیات خداوند و حکمت و دانش خوانده مى‏شود یاد کنید خداوند لطیف و خبیر است! (34)

به یقین، مردان مسلمان و زنان مسلمان، مردان با ایمان و زنان با ایمان، مردان مطیع فرمان خدا و زنان مطیع فرمان خدا، مردان راستگو و زنان راستگو، مردان صابر و شکیبا و زنان صابر و شکیبا، مردان با خشوع و زنان با خشوع، مردان انفاق کننده و زنان انفاق کننده، مردان روزه‏دار و زنان روزه‏دار، مردان پاکدامن و زنان پاکدامن و مردانى که بسیار به یاد خدا هستند و زنانى که بسیار یاد خدا مى‏کنند، خداوند براى همه آنان مغفرت و پاداش عظیمى فراهم ساخته است. (35)

 

Translation of the Qur'an

Page ( 422 ) verses Surah al-ahzab ( 31-35 )

 

Surah al-ahzab

In the name of God

 

) IV cont'd (" Yet We will give any of you who is devoted to God and His messenger, and acts honorably, her earnings twice over. We have reserved a generous provision for her.) 31 (

 

O wives of the Prophet, you are not like any other women! If you do your duty, then do not act too deferential while talking] to others [lest someone whose heart contains malice may thereby be encouraged. Employ suitable speech.) 32 (

 

Remain in your homes and do not dress up fancily the way they used to dress during] the time of [primitive Ignorance. Keep up prayer and pay the welfare tax, and obey God and His messenger. God merely wants to remove any blight from you] since you are [People of the] Prophet's [House, and to cleanse you thoroughly.) 33 (

 

Remember any of God's verses and wisdom which are recited in your homes. God is Gracious, Informed.") 34 (

 

) v (Muslim men and Muslim women, believing men and believing women, devout men and devout women, truthful men and truthful women, patient men and patient women, reverent men and reverent women, charitable men and charitable women, fasting men and fasting women, and men who safeguard their private parts and women who safeguard] theirs [, and men who remember God often and women who remember] Him [for] all of [them God has prepared forgiveness and a splendid wage.) 35 (

کتاب قرآن صفحه ۴۲۱

با یاد و نام خداوند و به امید بر آورده شدن حاجات و سلامتی و به راه راست هدایت شدن تمام انسان ها ؛

هر روز یک صفحه 

صفحه چهارصد و بیست و یک ( 30 -23 )

 

سورةُ الأحْزابْ

 

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیم‏

 

مِنَ الْمُؤْمِنینَ رِجالٌ صَدَقُوا ما عاهَدُوا اللَّهَ عَلَیْهِ فَمِنْهُمْ مَنْ قَضى‏ نَحْبَهُ وَ مِنْهُمْ مَنْ یَنْتَظِرُ وَ ما بَدَّلُوا تَبْدیلاً (23)

 

لِیَجْزِیَ اللَّهُ الصَّادِقینَ بِصِدْقِهِمْ وَ یُعَذِّبَ الْمُنافِقینَ إِنْ شاءَ أَوْ یَتُوبَ عَلَیْهِمْ إِنَّ اللَّهَ کانَ غَفُوراً رَحیماً (24)

 

وَ رَدَّ اللَّهُ الَّذینَ کَفَرُوا بِغَیْظِهِمْ لَمْ یَنالُوا خَیْراً وَ کَفَى اللَّهُ الْمُؤْمِنینَ الْقِتالَ وَ کانَ اللَّهُ قَوِیًّا عَزیزاً (25)

 

وَ أَنْزَلَ الَّذینَ ظاهَرُوهُمْ مِنْ أَهْلِ الْکِتابِ مِنْ صَیاصیهِمْ وَ قَذَفَ فی‏ قُلُوبِهِمُ الرُّعْبَ فَریقاً تَقْتُلُونَ وَ تَأْسِرُونَ فَریقاً (26)

 

وَ أَوْرَثَکُمْ أَرْضَهُمْ وَ دِیارَهُمْ وَ أَمْوالَهُمْ وَ أَرْضاً لَمْ تَطَؤُها وَ کانَ اللَّهُ عَلى‏ کُلِّ شَیْ‏ءٍ قَدیراً (27)

 

یا أَیُّهَا النَّبِیُّ قُلْ لِأَزْواجِکَ إِنْ کُنْتُنَّ تُرِدْنَ الْحَیاةَ الدُّنْیا وَ زینَتَها فَتَعالَیْنَ أُمَتِّعْکُنَّ وَ أُسَرِّحْکُنَّ سَراحاً جَمیلاً (28)

 

وَ إِنْ کُنْتُنَّ تُرِدْنَ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ وَ الدَّارَ الْآخِرَةَ فَإِنَّ اللَّهَ أَعَدَّ لِلْمُحْسِناتِ مِنْکُنَّ أَجْراً عَظیماً (29)

 

یا نِساءَ النَّبِیِّ مَنْ یَأْتِ مِنْکُنَّ بِفاحِشَةٍ مُبَیِّنَةٍ یُضاعَفْ لَهَا الْعَذابُ ضِعْفَیْنِ وَ کانَ ذلِکَ عَلَى اللَّهِ یَسیراً (30)

 

ترجمه فارسی

 

در میان مؤمنان مردانى هستند که بر سر عهدى که با خدا بستند صادقانه ایستاده‏اند بعضى پیمان خود را به آخر بردند (و در راه او شربت شهادت نوشیدند)، و بعضى دیگر در انتظارند و هرگز تغییر و تبدیلى در عهد و پیمان خود ندادند. (23)

هدف این است که خداوند صادقان را بخاطر صدقشان پاداش دهد، و منافقان را هر گاه اراده کند عذاب نماید یا (اگر توبه کنند) توبه آنها را بپذیرد چرا که خداوند آمرزنده و رحیم است. (24)

خدا کافران را با دلى پر از خشم بازگرداند بى‏آنکه نتیجه‏اى از کار خود گرفته باشند و خداوند (در این میدان)، مؤمنان را از جنگ بى‏نیاز ساخت (و پیروزى را نصیبشان کرد) و خدا قوىّ و شکست‏ناپذیر است! (25)

و خداوند گروهى از اهل کتاب [یهود] را که از آنان [مشرکان عرب‏] حمایت کردند از قلعه‏هاى محکمشان پایین کشید و در دلهایشان رعب افکند (و کارشان به جایى رسید که) گروهى را به قتل مى‏رساندید و گروهى را اسیر مى‏کردید! (26)

و زمینها و خانه‏ها و اموالشان را در اختیار شما گذاشت، و (همچنین) زمینى را که هرگز در آن گام ننهاده بودید و خداوند بر هر چیز تواناست! (27)

اى پیامبر! به همسرانت بگو: «اگر شما زندگى دنیا و زرق و برق آن را مى‏خواهید بیایید با هدیه‏اى شما را بهره‏مند سازم و شما را بطرز نیکویى رها سازم! (28)

و اگر شما خدا و پیامبرش و سراى آخرت را مى‏خواهید، خداوند براى نیکوکاران شما پاداش عظیمى آماده ساخته است.» (29)

اى همسران پیامبر! هر کدام از شما گناه آشکار و فاحشى مرتکب شود، عذاب او دوچندان خواهد بود و این براى خدا آسان است. (30)

 

Translation of the Qur'an

Page ( 421 ) verses Surah al-ahzab ( 23-30 )

 

Surah al-ahzab

In the name of God

 

Some believers are men who are sincere in what they pledge to God, while others have already fulfilled their mortal duty, and still others are waiting] their chance [; they have not changed in the least,) 23 (

 

so God may reward the truthful for their truthfulness and punish hypocrites if He so wishes, or else relent towards them. God is Forgiving, Merciful.) 24 (

 

God sent the ones who disbelieved back in their fury; they did not accomplish any good. God spares believers the trouble of fighting; God is Strong, Powerful!) 25 (

 

He has tossed some People of the Book who had backed them up, out of their strongholds and cast panic into their hearts; one group you killed while you captured another group.) 26 (

 

He let you inherit their land, their homes and their property, plus a land you have not yet set foot on. God is Capable of everything!) 27 (

 

) IV (O Prophet, tell your wives:" If you are wanting worldly life and its attraction, then come on! I'll let you enjoy them and dismiss you in a handsome fashion.) 28 (

 

However if you have been wanting] to see [God and His messenger, as well as having a home in the Hereafter, well God has prepared splendid payment for the kindly women among you.) 29 (

 

O wives of the Prophet, anyone of you who commits some flagrant act of misconduct shall have] her [punishment doubled twice over. That is easy for God] to do [.) 30 (

کتاب قرآن صفحه ۴۲۰

با یاد و نام خداوند و به امید بر آورده شدن حاجات و سلامتی و به راه راست هدایت شدن تمام انسان ها ؛

هر روز یک صفحه 

صفحه چهارصد و بیست ( 22 -16 )

 

سورةُ الأحْزابْ

 

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیم‏

 

قُلْ لَنْ یَنْفَعَکُمُ الْفِرارُ إِنْ فَرَرْتُمْ مِنَ الْمَوْتِ أَوِ الْقَتْلِ وَ إِذاً لا تُمَتَّعُونَ إِلاَّ قَلیلاً (16)

 

قُلْ مَنْ ذَا الَّذی یَعْصِمُکُمْ مِنَ اللَّهِ إِنْ أَرادَ بِکُمْ سُوءاً أَوْ أَرادَ بِکُمْ رَحْمَةً وَ لا یَجِدُونَ لَهُمْ مِنْ دُونِ اللَّهِ وَلِیًّا وَ لا نَصیراً (17)

 

قَدْ یَعْلَمُ اللَّهُ الْمُعَوِّقینَ مِنْکُمْ وَ الْقائِلینَ لِإِخْوانِهِمْ هَلُمَّ إِلَیْنا وَ لا یَأْتُونَ الْبَأْسَ إِلاَّ قَلیلاً (18)

 

أَشِحَّةً عَلَیْکُمْ فَإِذا جاءَ الْخَوْفُ رَأَیْتَهُمْ یَنْظُرُونَ إِلَیْکَ تَدُورُ أَعْیُنُهُمْ کَالَّذی یُغْشى‏ عَلَیْهِ مِنَ الْمَوْتِ فَإِذا ذَهَبَ الْخَوْفُ سَلَقُوکُمْ بِأَلْسِنَةٍ حِدادٍ أَشِحَّةً عَلَى الْخَیْرِ أُولئِکَ لَمْ یُؤْمِنُوا فَأَحْبَطَ اللَّهُ أَعْمالَهُمْ وَ کانَ ذلِکَ عَلَى اللَّهِ یَسیراً (19)

 

یَحْسَبُونَ الْأَحْزابَ لَمْ یَذْهَبُوا وَ إِنْ یَأْتِ الْأَحْزابُ یَوَدُّوا لَوْ أَنَّهُمْ بادُونَ فِی الْأَعْرابِ یَسْئَلُونَ عَنْ أَنْبائِکُمْ وَ لَوْ کانُوا فیکُمْ ما قاتَلُوا إِلاَّ قَلیلاً (20)

 

لَقَدْ کانَ لَکُمْ فی‏ رَسُولِ اللَّهِ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ لِمَنْ کانَ یَرْجُوا اللَّهَ وَ الْیَوْمَ الْآخِرَ وَ ذَکَرَ اللَّهَ کَثیراً (21)

 

وَ لَمَّا رَأَ الْمُؤْمِنُونَ الْأَحْزابَ قالُوا هذا ما وَعَدَنَا اللَّهُ وَ رَسُولُهُ وَ صَدَقَ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ وَ ما زادَهُمْ إِلاَّ إیماناً وَ تَسْلیماً (22)

 

ترجمه فارسی

 

بگو: «اگر از مرگ یا کشته‏شدن فرار کنید، سودى به حال شما نخواهد داشت و در آن هنگام جز بهره کمى از زندگانى نخواهید گرفت!» (16)

بگو: «چه کسى مى‏تواند شما را در برابر اراده خدا حفظ کند اگر او بدى یا رحمتى را براى شما اراده کند؟!» و آنها جز خدا هیچ سرپرست و یاورى براى خود نخواهند یافت. (17)

خداوند کسانى که مردم را از جنگ بازمى‏داشتند و کسانى را که به برادران خود مى‏گفتند: «بسوى ما بیایید (و خود را از معرکه بیرون کشید)» بخوبى مى‏شناسد و آنها (مردمى ضعیفند و) جز اندکى پیکار نمى‏کنند! (18)

آنها در همه چیز نسبت به شما بخیلند و هنگامى که (لحظات) ترس (و بحرانى) پیش آید، مى‏بینى آن چنان به تو نگاه مى‏کنند، و چشمهایشان در حدقه مى‏چرخد، که گویى مى‏خواهند قالب تهى کنند! امّا وقتى حالت خوف و ترس فرو نشست، زبانهاى تند و خشن خود را با انبوهى از خشم و عصبانیت بر شما مى‏گشایند (و سهم خود را از غنایم مطالبه مى‏کنند!) در حالى که در آن نیز حریص و بخیلند آنها (هرگز) ایمان نیاورده‏اند، از این رو خداوند اعمالشان را حبط و نابود کرد و این کار بر خدا آسان است. (19)

آنها گمان مى‏کنند هنوز لشکر احزاب نرفته‏اند و اگر برگردند (از ترس آنان) دوست مى‏دارند در میان اعراب بادیه‏نشین پراکنده (و پنهان) شوند و از اخبار شما جویا گردند و اگر در میان شما باشند جز اندکى پیکار نمى‏کنند! (20)

مسلّماً براى شما در زندگى رسول خدا سرمشق نیکویى بود، براى آنها که امید به رحمت خدا و روز رستاخیز دارند و خدا را بسیار یاد مى‏کنند. (21)

 (امّا) مؤمنان وقتى لشکر احزاب را دیدند گفتند: «این همان است که خدا و رسولش به ما وعده داده، و خدا و رسولش راست گفته‏اند!» و این موضوع جز بر ایمان و تسلیم آنان نیفزود. (22)

 

Translation of the Qur'an

Page ( 420 ) verses Surah al-ahzab ( 16-22 )

 

Surah al-ahzab

In the name of God

 

SAY:" Fleeing will never help you: if you should flee from death or slaughter, then you will still enjoy) life (only briefly.") 16 (

 

SAY:" Who is there to shield you from God if He should want any ill for you or wants mercy for you?" They will find they have no patron nor any supporter besides God.) 17 (

 

God knows the meddlers among you and the ones telling their brethren:" Come over to our side!" They only: take part in conflict for a little while,) 18 (

 

skimping towards you) all (. Whenever fear comes over them, you will see them looking at you, their eyes rolling around like someone whom death has almost seized. Once fear leaves them, they will lash out at you) all (with] their [sharp tongues, yet skimping about] doing [any good. Those persons do not believe, so God has foiled their actions. That is so easy for God] to do [.) 19 (

 

They reckon the Coalition will not go away. If the Coalition should come] again [, they would like to be wandering around far away among the] desert [Arabs, asking for news about you. Yet even if they were among you, they would only fight a little.) 20 (

 

) III (In God's messenger you have a fine model for someone who looks forward to] meeting [God and the Last Day, and mentions God frequently.) 21 (

 

When believers saw the Coalition, they said:" This is what God and His messenger have promised us. God and His messenger have told the truth." It merely increased them in faith and submission.) 22 (

کتاب قرآن صفحه ۴۱۹

با یاد و نام خداوند و به امید بر آورده شدن حاجات و سلامتی و به راه راست هدایت شدن تمام انسان ها ؛

هر روز یک صفحه 

صفحه چهارصد و نوزده ( 15 -7 )

 

سورةُ الأحْزابْ

 

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیم‏

 

وَ إِذْ أَخَذْنا مِنَ النَّبِیِّینَ میثاقَهُمْ وَ مِنْکَ وَ مِنْ نُوحٍ وَ إِبْراهیمَ وَ مُوسى‏ وَ عیسَى ابْنِ مَرْیَمَ وَ أَخَذْنا مِنْهُمْ میثاقاً غَلیظاً (7)

 

لِیَسْئَلَ الصَّادِقینَ عَنْ صِدْقِهِمْ وَ أَعَدَّ لِلْکافِرینَ عَذاباً أَلیماً (8)

 

یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا اذْکُرُوا نِعْمَةَ اللَّهِ عَلَیْکُمْ إِذْ جاءَتْکُمْ جُنُودٌ فَأَرْسَلْنا عَلَیْهِمْ ریحاً وَ جُنُوداً لَمْ تَرَوْها وَ کانَ اللَّهُ بِما تَعْمَلُونَ بَصیراً (9)

 

إِذْ جاؤُکُمْ مِنْ فَوْقِکُمْ وَ مِنْ أَسْفَلَ مِنْکُمْ وَ إِذْ زاغَتِ الْأَبْصارُ وَ بَلَغَتِ الْقُلُوبُ الْحَناجِرَ وَ تَظُنُّونَ بِاللَّهِ الظُّنُونَا (10)

 

هُنالِکَ ابْتُلِیَ الْمُؤْمِنُونَ وَ زُلْزِلُوا زِلْزالاً شَدیداً (11)

 

وَ إِذْ یَقُولُ الْمُنافِقُونَ وَ الَّذینَ فی‏ قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ ما وَعَدَنَا اللَّهُ وَ رَسُولُهُ إِلاَّ غُرُوراً (12)

 

وَ إِذْ قالَتْ طائِفَةٌ مِنْهُمْ یا أَهْلَ یَثْرِبَ لا مُقامَ لَکُمْ فَارْجِعُوا وَ یَسْتَأْذِنُ فَریقٌ مِنْهُمُ النَّبِیَّ یَقُولُونَ إِنَّ بُیُوتَنا عَوْرَةٌ وَ ما هِیَ بِعَوْرَةٍ إِنْ یُریدُونَ إِلاَّ فِراراً (13)

 

وَ لَوْ دُخِلَتْ عَلَیْهِمْ مِنْ أَقْطارِها ثُمَّ سُئِلُوا الْفِتْنَةَ لَآتَوْها وَ ما تَلَبَّثُوا بِها إِلاَّ یَسیراً (14)

 

وَ لَقَدْ کانُوا عاهَدُوا اللَّهَ مِنْ قَبْلُ لا یُوَلُّونَ الْأَدْبارَ وَ کانَ عَهْدُ اللَّهِ مَسْؤُلاً (15)

 

ترجمه فارسی

 

(به خاطر آور) هنگامى را که از پیامبران پیمان گرفتیم، و (همچنین) از تو و از نوح و ابراهیم و موسى و عیسى بن مریم، و ما از همه آنان پیمان محکمى گرفتیم (که در اداى مسئولیت تبلیغ و رسالت کوتاهى نکنند)! (7)

به این منظور که خدا راستگویان را از صدقشان (در ایمان و عمل صالح) سؤال کند و براى کافران عذابى دردناک آماده ساخته است. (8)

اى کسانى که ایمان آورده‏اید! نعمت خدا را بر خود به یاد آورید در آن هنگام که لشکرهایى (عظیم) به سراغ شما آمدند ولى ما باد و طوفان سختى بر آنان فرستادیم و لشکریانى که آنها را نمى‏دیدید (و به این وسیله آنها را در هم شکستیم) و خداوند همیشه به آنچه انجام مى‏دهید بینا بوده است. (9)

 (به خاطر بیاورید) زمانى را که آنها از طرف بالا و پایین (شهر) بر شما وارد شدند (و مدینه را محاصره کردند) و زمانى را که چشمها از شدّت وحشت خیره شده و جانها به لب رسیده بود، و گمانهاى گوناگون بدى به خدا مى‏بردید. (10)

آنجا بود که مؤمنان آزمایش شدند و تکان سختى خوردند! (11)

و (نیز) به خاطر آورید زمانى را که منافقان و بیماردلان مى‏گفتند: «خدا و پیامبرش جز وعده‏هاى دروغین به ما نداده‏اند!» (12)

و (نیز) به خاطر آورید زمانى را که گروهى از آنها گفتند: «اى اهل یثرب (اى مردم مدینه)! اینجا جاى توقف شما نیست به خانه‏هاى خود بازگردید!» و گروهى از آنان از پیامبر اجازه بازگشت مى‏خواستند و مى‏گفتند: «خانه‏هاى ما بى‏حفاظ است!»، در حالى که بى‏حفاظ نبود آنها فقط مى‏خواستند (از جنگ) فرار کنند. (13)

آنها چنان بودند که اگر دشمنان از اطراف مدینه بر آنان وارد مى‏شدند و پیشنهاد بازگشت به سوى شرک به آنان مى‏کردند مى‏پذیرفتند، و جز مدّت کمى (براى انتخاب این راه) درنگ نمى‏کردند! (14)

 (در حالى که) آنان قبل از این با خدا عهد کرده بودند که پشت به دشمن نکنند و عهد الهى مورد سؤال قرار خواهد گرفت (و در برابر آن مسئولند)! (15)

 

Translation of the Qur'an

Page ( 419 ) verses Surah al-ahzab ( 7-15 )

 

Surah al-ahzab

In the name of God

 

When We made an agreement with the prophets, with you and with Noah, Abraham, Moses and Jesus the son of Mary, We pledged a solemn agreement with them) 7 (

 

so He might question sincere persons concerning their sincerity. He has prepared painful torment for disbelievers!) 8 (

 

) II (You who believe, remember God's favor upon you when the armies charged at you! We sent a wind and even armies you did not see against them. God was Observant of what you were doing,) 9 (

 

as they came at you both from above you and from below you, and your eyesight faltered and your hearts leaped up into your throats, and you entertained certain thoughts about God;) 10 (

 

there believers were tested and severely shaken as if in an earthquake.) 11 (

 

Thus hypocrites and those whose hearts contain malice said:" God and His messenger have only promised us something to lure us on.") 12 (

 

So when a faction of them said:" O people of Yathrib, there is no room for you, so return!", a group of them took leave of the Prophet, saying:" Our houses lie exposed." They were not defenceless; they merely wanted to run away.) 13 (

 

If a raid had been made on them from] all [its quarters, then they had been asked to rise up in dissension, they would have done so and yet not lasted very long.) 14 (

 

Still they had already pledged to God that they would not turn their backs! Any oath] made [to God will be asked about.) 15 (