با یاد و نام خداوند و به امید بر آورده شدن حاجات و سلامتی و به راه راست هدایت شدن تمام انسان ها ؛
هر روز یک صفحه
صفحه سیصد و بیست و نه ( 90 -82)
سورةُ الأنبیَاء
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیم
وَ مِنَ الشَّیاطینِ مَنْ یَغُوصُونَ لَهُ وَ یَعْمَلُونَ عَمَلاً دُونَ ذلِکَ وَ کُنَّا لَهُمْ حافِظینَ (82)
وَ أَیُّوبَ إِذْ نادى رَبَّهُ أَنِّی مَسَّنِیَ الضُّرُّ وَ أَنْتَ أَرْحَمُ الرَّاحِمینَ (83)
فَاسْتَجَبْنا لَهُ فَکَشَفْنا ما بِهِ مِنْ ضُرٍّ وَ آتَیْناهُ أَهْلَهُ وَ مِثْلَهُمْ مَعَهُمْ رَحْمَةً مِنْ عِنْدِنا وَ ذِکْرى لِلْعابِدینَ (84)
وَ إِسْماعیلَ وَ إِدْریسَ وَ ذَا الْکِفْلِ کُلٌّ مِنَ الصَّابِرینَ (85)
وَ أَدْخَلْناهُمْ فی رَحْمَتِنا إِنَّهُمْ مِنَ الصَّالِحینَ (86)
وَ ذَا النُّونِ إِذْ ذَهَبَ مُغاضِباً فَظَنَّ أَنْ لَنْ نَقْدِرَ عَلَیْهِ فَنادى فِی الظُّلُماتِ أَنْ لا إِلهَ إِلاَّ أَنْتَ سُبْحانَکَ إِنِّی کُنْتُ مِنَ الظَّالِمینَ (87)
فَاسْتَجَبْنا لَهُ وَ نَجَّیْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ کَذلِکَ نُنْجِی الْمُؤْمِنینَ (88)
وَ زَکَرِیَّا إِذْ نادى رَبَّهُ رَبِّ لا تَذَرْنی فَرْداً وَ أَنْتَ خَیْرُ الْوارِثینَ (89)
فَاسْتَجَبْنا لَهُ وَ وَهَبْنا لَهُ یَحْیى وَ أَصْلَحْنا لَهُ زَوْجَهُ إِنَّهُمْ کانُوا یُسارِعُونَ فِی الْخَیْراتِ وَ یَدْعُونَنا رَغَباً وَ رَهَباً وَ کانُوا لَنا خاشِعینَ (90)
ترجمه فارسی
و گروهى از شیاطین (را نیز مسخّر او قرار دادیم، که در دریا) برایش غوّاصى مىکردند و کارهایى غیر از این (نیز) براى او انجام مىدادند و ما آنها را (از سرکشى) حفظ مىکردیم! (82)
و ایّوب را (به یاد آور) هنگامى که پروردگارش را خواند (و عرضه داشت): «بد حالى و مشکلات به من روى آورده و تو مهربانترین مهربانانى!» (83)
ما دعاى او را مستجاب کردیم و ناراحتیهایى را که داشت برطرف ساختیم و خاندانش را به او بازگرداندیم و همانندشان را بر آنها افزودیم تا رحمتى از سوى ما و تذکّرى براى عبادتکنندگان باشد. (84)
و اسماعیل و ادریس و ذا الکفل را (به یاد آور) که همه از صابران بودند. (85)
و ما آنان را در رحمت خود وارد ساختیم چرا که آنها از صالحان بودند. (86)
و ذا النون [یونس] را (به یاد آور) در آن هنگام که خشمگین (از میان قوم خود) رفت و چنین مىپنداشت که ما بر او تنگ نخواهیم گرفت (امّا موقعى که در کام نهنگ فرو رفت،) در آن ظلمتها (ى متراکم) صدا زد: « (خداوندا!) جز تو معبودى نیست! منزّهى تو! من از ستمکاران بودم!» (87)
ما دعاى او را به اجابت رساندیم و از آن اندوه نجاتش بخشیدیم و این گونه مؤمنان را نجات مىدهیم! (88)
و زکریا را (به یاد آور) در آن هنگام که پروردگارش را خواند (و عرض کرد): «پروردگار من! مرا تنها مگذار (و فرزند برومندى به من عطا کن) و تو بهترین وارثانى!» (89)
ما هم دعاى او را پذیرفتیم، و یحیى را به او بخشیدیم و همسرش را (که نازا بود) برایش آماده (باردارى) کردیم چرا که آنان (خاندانى بودند که) همواره در کارهاى خیر بسرعت اقدام مىکردند و در حال بیم و امید ما را مىخواندند و پیوسته براى ما (خاضع و) خاشع بودند. (90)
Translation of the Qur'an
Page (329 ) verses Surah al-Anbiya (82-90 )
Surah al-Anbiya
In the name of God
Some devils there were who dived for him and performed other work besides that. We acted as Guardians over them.) 82 (
And Job, when he cried out to his Lord:" Adversity has afflicted me while You are the most Merciful of the Mercy-granting!",) 83 (
We responded to him and removed any adversity he was facing, and We gave him his household and the same as them besides, as a Mercy from Our presence and a Reminder for worshippers.) 84 (
And Ishmael, Idris and] Ezekiel [with the Commission-were all patient.) 85 (
We admitted them to Our mercy; they were honorable.) 86 (
And the Man in the Whale when he stormed off angrily, and thought We would never have any power over him; yet he cried out in the darkness:" There is no deity except You! Glory be to You! I have been a wrongdoer.") 87 (
We responded to him and saved him from grief. Thus We save believers.) 88 (
And Zachariah when he cried out to his Lord:" My Lord, do not leave me childless, even though You are the Best of heirs.") 89 (
We responded to him and bestowed John on him, and restored his wife] to childbearing [for him. They had always competed in doing good deeds and appealed to Us eagerly yet reverently. They were so humble towards Us.) 90 (