s331

با یاد و نام خداوند و به امید بر آورده شدن حاجات و سلامتی و به راه راست هدایت شدن تمام انسان ها ؛

هر روز یک صفحه 

صفحه سیصد و سی و یک ( 112 - 102)

 

سورةُ الأنبیَاء

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیم

 

لا یَسْمَعُونَ حَسیسَها وَ هُمْ فی‏ مَا اشْتَهَتْ أَنْفُسُهُمْ خالِدُونَ (102)

 

لا یَحْزُنُهُمُ الْفَزَعُ الْأَکْبَرُ وَ تَتَلَقَّاهُمُ الْمَلائِکَةُ هذا یَوْمُکُمُ الَّذی کُنْتُمْ تُوعَدُونَ (103)

 

یَوْمَ نَطْوِی السَّماءَ کَطَیِّ السِّجِلِّ لِلْکُتُبِ کَما بَدَأْنا أَوَّلَ خَلْقٍ نُعیدُهُ وَعْداً عَلَیْنا إِنَّا کُنَّا فاعِلینَ (104)

 

وَ لَقَدْ کَتَبْنا فِی الزَّبُورِ مِنْ بَعْدِ الذِّکْرِ أَنَّ الْأَرْضَ یَرِثُها عِبادِیَ الصَّالِحُونَ (105)

 

إِنَّ فی‏ هذا لَبَلاغاً لِقَوْمٍ عابِدینَ (106)

 

وَ ما أَرْسَلْناکَ إِلاَّ رَحْمَةً لِلْعالَمینَ (107)

 

قُلْ إِنَّما یُوحى‏ إِلَیَّ أَنَّما إِلهُکُمْ إِلهٌ واحِدٌ فَهَلْ أَنْتُمْ مُسْلِمُونَ (108)

 

فَإِنْ تَوَلَّوْا فَقُلْ آذَنْتُکُمْ عَلى‏ سَواءٍ وَ إِنْ أَدْری أَ قَریبٌ أَمْ بَعیدٌ ما تُوعَدُونَ (109)

 

إِنَّهُ یَعْلَمُ الْجَهْرَ مِنَ الْقَوْلِ وَ یَعْلَمُ ما تَکْتُمُونَ (110)

 

وَ إِنْ أَدْری لَعَلَّهُ فِتْنَةٌ لَکُمْ وَ مَتاعٌ إِلى‏ حینٍ (111)

 

قالَ رَبِّ احْکُمْ بِالْحَقِّ وَ رَبُّنَا الرَّحْمنُ الْمُسْتَعانُ عَلى‏ ما تَصِفُونَ (112)

 

ترجمه فارسی

 

آنها صداى آتش دوزخ را نمى‏شوند و در آنچه دلشان بخواهد، جاودانه متنعّم هستند. (102)

وحشت بزرگ، آنها را اندوهگین نمى‏کند و فرشتگان به استقبالشان مى‏آیند، (و مى‏گویند:) این همان روزى است که به شما وعده داده مى‏شد! (103)

در آن روز که آسمان را چون طومارى در هم مى‏پیچیم، (سپس) همان گونه که آفرینش را آغاز کردیم، آن را بازمى‏گردانیم این وعده‏اى است بر ما، و قطعاً آن را انجام خواهیم داد. (104)

در «زبور» بعد از ذکر (تورات) نوشتیم: «بندگان شایسته‏ام وارث (حکومت) زمین خواهند شد!» (105)

در این، ابلاغ روشنى است براى جمعیّت عبادت‏کنندگان! (106)

ما تو را جز براى رحمت جهانیان نفرستادیم. (107)

بگو: «تنها چیزى که به من وحى مى‏شود این است که معبود شما خداى یگانه است آیا (با این حال) تسلیم (حقّ) مى‏شوید؟ (و بتها را کنار مى‏گذارید؟)» (108)

اگر باز (روى گردان شوند، بگو: «من به همه شما یکسان اعلام خطر مى‏کنم و نمى‏دانم آیا وعده (عذاب خدا) که به شما داده مى‏شود نزدیک است یا دور! (109)

او سخنان آشکار را مى‏داند، و آنچه را کتمان مى‏کنید (نیز) مى‏داند (و چیزى بر او پوشیده نیست)! (110)

و من نمى‏دانم شاید این آزمایشى براى شماست و مایه بهره‏گیرى تا مدّتى (معیّن)! (111)

 (و پیامبر) گفت: «پروردگارا! بحق داورى فرما (و این طغیانگران را کیفر ده)! و پروردگار ما (خداوند) رحمان است که در برابر نسبتهاى نارواى شما، از او استمداد مى‏طلبم!» (112)

 

Translation of the Qur'an

Page (331  ) verses Surah al-Anbiya (102-112 )

 

Surah al-Anbiya

In the name of God

 

they will not hear it even as a rustle while they will live for ever in what they themselves have been longing for.) 102 (

 

The greatest dismay will not sadden them while angels will welcome them with:" This is your Day which you have been promised!") 103 (

 

] It will be [a day when We shall roll up the sky just as a scroll for books is rolled up; just as We began with the first creation, so We shall do it all over again as a promise binding on Us which We have been Acting on.) 104 (

 

We have written in the Psalms following the Reminder:" My honorable servants shall inherit the earth.") 105 (

 

In this is a proclamation for folk who are worshipful.) 106 (

 

We have merely sent you as a mercy for] everybody in [the Universe.) 107 (

 

SAY:" It has only been revealed to me that your God is God Alone. Are you committed to] live in [peace?") 108 (

 

If they should turn away, then SAY: 'I have announced it to you all alike. If I only knew whether what you are promised is near or far away! ') 109 (

 

He knows anything one says out loud and He) also (knows whatever you conceal.) 110 (

 

If I only knew whether it may mean a trial for you as well as enjoyment for a while.") 111 (

 

He said:" My Lord, judge with Truth," and" Our Lord is the Mercy- giving Whose help is sought against what you describe.") 112 (

 

s330

با یاد و نام خداوند و به امید بر آورده شدن حاجات و سلامتی و به راه راست هدایت شدن تمام انسان ها ؛

هر روز یک صفحه 

صفحه سیصد و سی ( 101 -91)

 

سورةُ الأنبیَاء

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیم

 

وَ الَّتی‏ أَحْصَنَتْ فَرْجَها فَنَفَخْنا فیها مِنْ رُوحِنا وَ جَعَلْناها وَ ابْنَها آیَةً لِلْعالَمینَ (91)

 

إِنَّ هذِهِ أُمَّتُکُمْ أُمَّةً واحِدَةً وَ أَنَا رَبُّکُمْ فَاعْبُدُونِ (92)

 

وَ تَقَطَّعُوا أَمْرَهُمْ بَیْنَهُمْ کُلٌّ إِلَیْنا راجِعُونَ (93)

 

فَمَنْ یَعْمَلْ مِنَ الصَّالِحاتِ وَ هُوَ مُؤْمِنٌ فَلا کُفْرانَ لِسَعْیِهِ وَ إِنَّا لَهُ کاتِبُونَ (94)

 

وَ حَرامٌ عَلى‏ قَرْیَةٍ أَهْلَکْناها أَنَّهُمْ لا یَرْجِعُونَ (95)

 

حَتَّى إِذا فُتِحَتْ یَأْجُوجُ وَ مَأْجُوجُ وَ هُمْ مِنْ کُلِّ حَدَبٍ یَنْسِلُونَ (96)

 

وَ اقْتَرَبَ الْوَعْدُ الْحَقُّ فَإِذا هِیَ شاخِصَةٌ أَبْصارُ الَّذینَ کَفَرُوا یا وَیْلَنا قَدْ کُنَّا فی‏ غَفْلَةٍ مِنْ هذا بَلْ کُنَّا ظالِمینَ (97)

 

إِنَّکُمْ وَ ما تَعْبُدُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ حَصَبُ جَهَنَّمَ أَنْتُمْ لَها وارِدُونَ (98)

 

لَوْ کانَ هؤُلاءِ آلِهَةً ما وَرَدُوها وَ کُلٌّ فیها خالِدُونَ (99)

 

لَهُمْ فیها زَفیرٌ وَ هُمْ فیها لا یَسْمَعُونَ (100)

 

إِنَّ الَّذینَ سَبَقَتْ لَهُمْ مِنَّا الْحُسْنى‏ أُولئِکَ عَنْها مُبْعَدُونَ (101)

 

ترجمه فارسی

 

و به یاد آور زنى را که دامان خود را پاک نگه داشت و ما از روح خود در او دمیدیم و او و فرزندش [مسیح‏] را نشانه بزرگى براى جهانیان قرار دادیم! (91)

این (پیامبران بزرگ و پیروانشان) همه امّت واحدى بودند (و پیرو یک هدف) و من پروردگار شما هستم پس مرا پرستش کنید! (92)

 (گروهى از پیروان ناآگاه آنها) کار خود را به تفرقه در میان خود کشاندند (ولى سرانجام) همگى بسوى ما بازمى‏گردند! (93)

و هر کس چیزى از اعمال شایسته بجا آورد، در حالى که ایمان داشته باشد، کوشش او ناسپاسى نخواهد شد و ما تمام اعمال او را (براى پاداش) مى‏نویسیم. (94)

و حرام است بر شهرها و آبادیهایى که (بر اثر گناه) نابودشان کردیم (که به دنیا بازگردند) آنها هرگز باز نخواهند گشت! (95)

تا آن زمان که «یأجوج» و «مأجوج» گشوده شوند و آنها از هر محلّ مرتفعى بسرعت عبور مى‏کنند. (96)

و وعده حقّ [قیامت‏] نزدیک مى‏شود در آن هنگام چشمهاى کافران از وحشت از حرکت بازمى‏ماند (مى‏گویند:) اى واى بر ما که از این (جریان) در غفلت بودیم بلکه ما ستمکار بودیم! (97)

شما و آنچه غیر خدا مى‏پرستید، هیزم جهنّم خواهید بود و همگى در آن وارد مى‏شوید. (98)

اگر اینها خدایانى بودند، هرگز وارد آن نمى‏شدند! در حالى که همگى در آن جاودانه خواهند بود. (99)

براى آنان در آن [دوزخ‏] ناله‏هاى دردناکى است و چیزى نمى‏شنوند. (100)

 (امّا) کسانى که از قبل، وعده نیک از سوى ما به آنها داده شده [مؤمنان صالح‏] از آن دور نگاهداشته مى‏شوند. (101)

 

Translation of the Qur'an

Page (330  ) verses Surah al-Anbiya (91-101  )

 

Surah al-Anbiya

In the name of God

 

And she who guarded her chastity, so We breathed some of Our spirit into her, and set both her and her son up as a sign for] everyone in [the Universe.) 91 (

 

This community of yours] forms [one nation, while I am your Lord, so worship Me.) 92 (

 

They have carved up their own affair among themselves; yet everyone will be returning to Us.) 93 (

 

) VII (Anyone who performs some honorable deeds while he is a believer will never have his effort spurned. We will be Writing it down for him.) 94 (

 

Yet a ban has been placed on any town We have wiped out; they shall not return) 95 (

 

until when things are opened up for Gog and Magog and they come swarming down from every hillside) 96 (

 

and the true Promise is approaching: then behold it will be staring into the eyes of those who have disbelieved:" Alas for us! We have been so heedless concerning this. Indeed we were wrongdoers.") 97 (

 

You and anything you worship instead of God] will serve as [pavement for Hell! You are being led to it;) 98 (

 

if those had been gods, they would not have been led there; yet everyone will remain in it for ever.) 99 (

 

They will] find people [moaning in it while they will not] be able to [hear in it.) 100 (

 

Those whose finest deeds have preceded them will be sent far away from it by Us;) 101 (

 

s329

با یاد و نام خداوند و به امید بر آورده شدن حاجات و سلامتی و به راه راست هدایت شدن تمام انسان ها ؛

هر روز یک صفحه 

صفحه سیصد و بیست و نه ( 90 -82)

 

سورةُ الأنبیَاء

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیم

 

وَ مِنَ الشَّیاطینِ مَنْ یَغُوصُونَ لَهُ وَ یَعْمَلُونَ عَمَلاً دُونَ ذلِکَ وَ کُنَّا لَهُمْ حافِظینَ (82)

 

وَ أَیُّوبَ إِذْ نادى‏ رَبَّهُ أَنِّی مَسَّنِیَ الضُّرُّ وَ أَنْتَ أَرْحَمُ الرَّاحِمینَ (83)

 

فَاسْتَجَبْنا لَهُ فَکَشَفْنا ما بِهِ مِنْ ضُرٍّ وَ آتَیْناهُ أَهْلَهُ وَ مِثْلَهُمْ مَعَهُمْ رَحْمَةً مِنْ عِنْدِنا وَ ذِکْرى‏ لِلْعابِدینَ (84)

 

وَ إِسْماعیلَ وَ إِدْریسَ وَ ذَا الْکِفْلِ کُلٌّ مِنَ الصَّابِرینَ (85)

 

وَ أَدْخَلْناهُمْ فی‏ رَحْمَتِنا إِنَّهُمْ مِنَ الصَّالِحینَ (86)

 

وَ ذَا النُّونِ إِذْ ذَهَبَ مُغاضِباً فَظَنَّ أَنْ لَنْ نَقْدِرَ عَلَیْهِ فَنادى‏ فِی الظُّلُماتِ أَنْ لا إِلهَ إِلاَّ أَنْتَ سُبْحانَکَ إِنِّی کُنْتُ مِنَ الظَّالِمینَ (87)

 

فَاسْتَجَبْنا لَهُ وَ نَجَّیْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ کَذلِکَ نُنْجِی الْمُؤْمِنینَ (88)

 

وَ زَکَرِیَّا إِذْ نادى‏ رَبَّهُ رَبِّ لا تَذَرْنی‏ فَرْداً وَ أَنْتَ خَیْرُ الْوارِثینَ (89)

 

فَاسْتَجَبْنا لَهُ وَ وَهَبْنا لَهُ یَحْیى‏ وَ أَصْلَحْنا لَهُ زَوْجَهُ إِنَّهُمْ کانُوا یُسارِعُونَ فِی الْخَیْراتِ وَ یَدْعُونَنا رَغَباً وَ رَهَباً وَ کانُوا لَنا خاشِعینَ (90)

 

ترجمه فارسی

 

و گروهى از شیاطین (را نیز مسخّر او قرار دادیم، که در دریا) برایش غوّاصى مى‏کردند و کارهایى غیر از این (نیز) براى او انجام مى‏دادند و ما آنها را (از سرکشى) حفظ مى‏کردیم! (82)

و ایّوب را (به یاد آور) هنگامى که پروردگارش را خواند (و عرضه داشت): «بد حالى و مشکلات به من روى آورده و تو مهربانترین مهربانانى!» (83)

ما دعاى او را مستجاب کردیم و ناراحتیهایى را که داشت برطرف ساختیم و خاندانش را به او بازگرداندیم و همانندشان را بر آنها افزودیم تا رحمتى از سوى ما و تذکّرى براى عبادت‏کنندگان باشد. (84)

و اسماعیل و ادریس و ذا الکفل را (به یاد آور) که همه از صابران بودند. (85)

و ما آنان را در رحمت خود وارد ساختیم چرا که آنها از صالحان بودند. (86)

و ذا النون [یونس‏] را (به یاد آور) در آن هنگام که خشمگین (از میان قوم خود) رفت و چنین مى‏پنداشت که ما بر او تنگ نخواهیم گرفت (امّا موقعى که در کام نهنگ فرو رفت،) در آن ظلمتها (ى متراکم) صدا زد: « (خداوندا!) جز تو معبودى نیست! منزّهى تو! من از ستمکاران بودم!» (87)

ما دعاى او را به اجابت رساندیم و از آن اندوه نجاتش بخشیدیم و این گونه مؤمنان را نجات مى‏دهیم! (88)

و زکریا را (به یاد آور) در آن هنگام که پروردگارش را خواند (و عرض کرد): «پروردگار من! مرا تنها مگذار (و فرزند برومندى به من عطا کن) و تو بهترین وارثانى!» (89)

ما هم دعاى او را پذیرفتیم، و یحیى را به او بخشیدیم و همسرش را (که نازا بود) برایش آماده (باردارى) کردیم چرا که آنان (خاندانى بودند که) همواره در کارهاى خیر بسرعت اقدام مى‏کردند و در حال بیم و امید ما را مى‏خواندند و پیوسته براى ما (خاضع و) خاشع بودند. (90)

 

Translation of the Qur'an

Page (329  ) verses Surah al-Anbiya (82-90  )

 

Surah al-Anbiya

In the name of God

 

Some devils there were who dived for him and performed other work besides that. We acted as Guardians over them.) 82 (

 

And Job, when he cried out to his Lord:" Adversity has afflicted me while You are the most Merciful of the Mercy-granting!",) 83 (

 

We responded to him and removed any adversity he was facing, and We gave him his household and the same as them besides, as a Mercy from Our presence and a Reminder for worshippers.) 84 (

 

And Ishmael, Idris and] Ezekiel [with the Commission-were all patient.) 85 (

 

We admitted them to Our mercy; they were honorable.) 86 (

 

And the Man in the Whale when he stormed off angrily, and thought We would never have any power over him; yet he cried out in the darkness:" There is no deity except You! Glory be to You! I have been a wrongdoer.") 87 (

 

We responded to him and saved him from grief. Thus We save believers.) 88 (

 

And Zachariah when he cried out to his Lord:" My Lord, do not leave me childless, even though You are the Best of heirs.") 89 (

 

We responded to him and bestowed John on him, and restored his wife] to childbearing [for him. They had always competed in doing good deeds and appealed to Us eagerly yet reverently. They were so humble towards Us.) 90 (

 

s328

با یاد و نام خداوند و به امید بر آورده شدن حاجات و سلامتی و به راه راست هدایت شدن تمام انسان ها ؛

هر روز یک صفحه 

صفحه سیصد و بیست و هشت ( 81 -73)

 

سورةُ الأنبیَاء

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیم

 

وَ جَعَلْناهُمْ أَئِمَّةً یَهْدُونَ بِأَمْرِنا وَ أَوْحَیْنا إِلَیْهِمْ فِعْلَ الْخَیْراتِ وَ إِقامَ الصَّلاةِ وَ إیتاءَ الزَّکاةِ وَ کانُوا لَنا عابِدینَ (73)

 

وَ لُوطاً آتَیْناهُ حُکْماً وَ عِلْماً وَ نَجَّیْناهُ مِنَ الْقَرْیَةِ الَّتی‏ کانَتْ تَعْمَلُ الْخَبائِثَ إِنَّهُمْ کانُوا قَوْمَ سَوْءٍ فاسِقینَ (74)

 

وَ أَدْخَلْناهُ فی‏ رَحْمَتِنا إِنَّهُ مِنَ الصَّالِحینَ (75)

 

وَ نُوحاً إِذْ نادى‏ مِنْ قَبْلُ فَاسْتَجَبْنا لَهُ فَنَجَّیْناهُ وَ أَهْلَهُ مِنَ الْکَرْبِ الْعَظیمِ (76)

 

وَ نَصَرْناهُ مِنَ الْقَوْمِ الَّذینَ کَذَّبُوا بِآیاتِنا إِنَّهُمْ کانُوا قَوْمَ سَوْءٍ فَأَغْرَقْناهُمْ أَجْمَعینَ (77)

 

وَ داوُدَ وَ سُلَیْمانَ إِذْ یَحْکُمانِ فِی الْحَرْثِ إِذْ نَفَشَتْ فیهِ غَنَمُ الْقَوْمِ وَ کُنَّا لِحُکْمِهِمْ شاهِدینَ (78)

 

فَفَهَّمْناها سُلَیْمانَ وَ کُلاًّ آتَیْنا حُکْماً وَ عِلْماً وَ سَخَّرْنا مَعَ داوُدَ الْجِبالَ یُسَبِّحْنَ وَ الطَّیْرَ وَ کُنَّا فاعِلینَ (79)

 

وَ عَلَّمْناهُ صَنْعَةَ لَبُوسٍ لَکُمْ لِتُحْصِنَکُمْ مِنْ بَأْسِکُمْ فَهَلْ أَنْتُمْ شاکِرُونَ (80)

 

وَ لِسُلَیْمانَ الرِّیحَ عاصِفَةً تَجْری بِأَمْرِهِ إِلى‏ الْأَرْضِ الَّتی‏ بارَکْنا فیها وَ کُنَّا بِکُلِّ شَیْ‏ءٍ عالِمینَ (81)

 

ترجمه فارسی

 

و آنان را پیشوایانى قرار دادیم که به فرمان ما، (مردم را) هدایت مى‏کردند و انجام کارهاى نیک و برپاداشتن نماز و اداى زکات را به آنها وحى کردیم و تنها ما را عبادت مى‏کردند. (73)

و لوط را (به یاد آور) که به او حکومت و علم دادیم و از شهرى که اعمال زشت و کثیف انجام مى‏دادند، رهایى بخشیدیم چرا که آنها مردم بد و فاسقى بودند! (74)

و او را در رحمت خود داخل کردیم و او از صالحان بود. (75)

و نوح را (به یاد آور) هنگامى که پیش از آن (زمان، پروردگار خود را) خواند! ما دعاى او را مستجاب کردیم و او و خاندانش را از اندوه بزرگ نجات دادیم (76)

و او را در برابر جمعیّتى که آیات ما را تکذیب کرده بودند یارى دادیم چرا که قوم بدى بودند از این رو همه آنها را غرق کردیم! (77)

و داوود و سلیمان را (به خاطر بیاور) هنگامى که درباره کشتزارى که گوسفندان بى شبان قوم، شبانگاه در آن چریده (و آن را تباه کرده) بودند، داورى مى‏کردند و ما بر حکم آنان شاهد بودیم. (78)

ما (حکم واقعى) آن را به سلیمان فهماندیم و به هر یک از آنان (شایستگى) داورى، و علم فراوانى دادیم و کوه‏ها و پرندگان را با داوود مسخّر ساختیم، که (همراه او) تسبیح (خدا) مى‏گفتند و ما این کار را انجام دادیم! (79)

و ساختن زره را بخاطر شما به او تعلیم دادیم، تا شما را در جنگهایتان حفظ کند آیا شکرگزار (این نعمتهاى خدا) هستید؟ (80)

و تندباد را مسخّر سلیمان ساختیم، که بفرمان او بسوى سرزمینى که آن را پربرکت کرده بودیم جریان مى‏یافت و ما از همه چیز آگاه بوده‏ایم. (81)

 

Translation of the Qur'an

Page ( 328 ) verses Surah al-Anbiya ( 73-81  )

 

Surah al-Anbiya

In the name of God

 

We made them leaders who guided) others (by Our command and We inspired them to perform good deeds, keep up prayer, and pay the welfare tax. They have been serving Us.) 73 (

 

And Lot We gave discretion and knowledge, and saved him from the town which had been performing wicked deeds. They had been such evil folk, perverts.) 74 (

 

We admitted him into Our mercy; he was such an honorable man!) 75 (

 

) VI (When Noah had cried out previously, We responded to him, and saved him and his family from serious distress.) 76 (

 

We delivered him from a folk who had rejected Our signs. They had been such evil folk that We drowned them all.) 77 (

 

And when David and Solomon both passed judgment on the field where some people's sheep had strayed to pasture there at night, We acted as Witnesses for their decision.) 78 (

 

We made Solomon understand it. Each We gave discretion and knowledge, and We let David develop the mountains and the birds which celebrate] Us [. We were Active] in this [.) 79 (

 

We taught him how to manufacture coats] of mail [for you, to protect you from your own violence. Yet are you ever grateful?) 80 (

 

Solomon had wind as a storm which blew at his command over the earth which We had blessed. We were Conscious of everything.) 81 (

 

s327

با یاد و نام خداوند و به امید بر آورده شدن حاجات و سلامتی و به راه راست هدایت شدن تمام انسان ها ؛

هر روز یک صفحه 

صفحه سیصد و بیست و هفت ( 72 -58)

 

سورةُ الأنبیَاء

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیم

 

فَجَعَلَهُمْ جُذاذاً إِلاَّ کَبیراً لَهُمْ لَعَلَّهُمْ إِلَیْهِ یَرْجِعُونَ (58)

 

قالُوا مَنْ فَعَلَ هذا بِآلِهَتِنا إِنَّهُ لَمِنَ الظَّالِمینَ (59)

 

قالُوا سَمِعْنا فَتًى یَذْکُرُهُمْ یُقالُ لَهُ إِبْراهیمُ (60)

 

قالُوا فَأْتُوا بِهِ عَلى‏ أَعْیُنِ النَّاسِ لَعَلَّهُمْ یَشْهَدُونَ (61)

 

قالُوا أَ أَنْتَ فَعَلْتَ هذا بِآلِهَتِنا یا إِبْراهیمُ (62)

 

قالَ بَلْ فَعَلَهُ کَبیرُهُمْ هذا فَسْئَلُوهُمْ إِنْ کانُوا یَنْطِقُونَ (63)

 

فَرَجَعُوا إِلى‏ أَنْفُسِهِمْ فَقالُوا إِنَّکُمْ أَنْتُمُ الظَّالِمُونَ (64)

 

ثُمَّ نُکِسُوا عَلى‏ رُؤُسِهِمْ لَقَدْ عَلِمْتَ ما هؤُلاءِ یَنْطِقُونَ (65)

 

قالَ أَ فَتَعْبُدُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ ما لا یَنْفَعُکُمْ شَیْئاً وَ لا یَضُرُّکُمْ (66)

 

أُفٍّ لَکُمْ وَ لِما تَعْبُدُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ أَ فَلا تَعْقِلُونَ (67)

 

قالُوا حَرِّقُوهُ وَ انْصُرُوا آلِهَتَکُمْ إِنْ کُنْتُمْ فاعِلینَ (68)

 

قُلْنا یا نارُ کُونی‏ بَرْداً وَ سَلاماً عَلى‏ إِبْراهیمَ (69)

 

وَ أَرادُوا بِهِ کَیْداً فَجَعَلْناهُمُ الْأَخْسَرینَ (70)

 

وَ نَجَّیْناهُ وَ لُوطاً إِلَى الْأَرْضِ الَّتی‏ بارَکْنا فیها لِلْعالَمینَ (71)

 

وَ وَهَبْنا لَهُ إِسْحاقَ وَ یَعْقُوبَ نافِلَةً وَ کُلاًّ جَعَلْنا صالِحینَ (72)

 

ترجمه فارسی

 

سرانجام (با استفاده از یک فرصت مناسب)، همه آنها- جز بت بزرگشان- را قطعه قطعه کرد شاید سراغ او بیایند (و او حقایق را بازگو کند)! (58)

 (هنگامى که منظره بتها را دیدند،) گفتند: «هر کس با خدایان ما چنین کرده، قطعاً از ستمگران است (و باید کیفر سخت ببیند)!» (59)

 (گروهى) گفتند: «شنیدیم نوجوانى از (مخالفت با) بتها سخن مى‏گفت که او را ابراهیم مى‏گویند.» (60)

 (جمعیّت) گفتند: «او را در برابر دیدگان مردم بیاورید، تا گواهى دهند!» (61)

 (هنگامى که ابراهیم را حاضر کردند،) گفتند: «تو این کار را با خدایان ما کرده‏اى، اى ابراهیم؟!» (62)

گفت: «بلکه این کار را بزرگشان کرده است! از آنها بپرسید اگر سخن مى‏گویند!» (63)

آنها به و جدان خویش بازگشتند و (به خود) گفتند: «حقّا که شما ستمگرید!» (64)

سپس بر سرهایشان واژگونه شدند (و حکم و جدان را بکلّى فراموش کردند و گفتند:) تو مى‏دانى که اینها سخن نمى‏گویند! (65)

 (ابراهیم) گفت: «آیا جز خدا چیزى را مى‏پرستید که نه کمترین سودى براى شما دارد، و نه زیانى به شما مى‏رساند! (نه امیدى به سودشان دارید، و نه ترسى از زیانشان!) (66)

اف بر شما و بر آنچه جز خدا مى‏پرستید! آیا اندیشه نمى‏کنید (و عقل ندارید)؟! (67)

گفتند: «او را بسوزانید و خدایان خود را یارى کنید، اگر کارى از شما ساخته است!» (68)

 (سرانجام او را به آتش افکندند ولى ما) گفتیم: «اى آتش! بر ابراهیم سرد و سالم باش!» (69)

آنها مى‏خواستند ابراهیم را با این نقشه نابود کنند ولى ما آنها را زیانکارترین مردم قرار دادیم! (70)

و او و لوط را به سرزمین (شام)- که آن را براى همه جهانیان پربرکت ساختیم- نجات دادیم! (71)

و اسحاق، و علاوه بر او، یعقوب را به وى بخشیدیم و همه آنان را مردانى صالح قرار دادیم! (72)

 

Translation of the Qur'an

Page ( 327 ) verses Surah al-Anbiya ( 58-72 )

 

Surah al-Anbiya

In the name of God

 

So he broke them into fragments except for the biggest one of them, so that they might return to] question [it.) 58 (

They said:" Who did this to our gods? He must be some wrongdoer!") 59 (

They said:" We heard a young man mentioning them; he is called Abraham.") 60 (

They said:" Bring him before the people's eyes so they may witness it.") 61 (

They said:" Is it you who has done this to our gods, Abraham?") 62 (

He said:" Rather this biggest one of them did it. Ask them, if they are able to speak up.") 63 (

They turned to one another and said:" You yourselves are the wrongdoers!") 64 (

Then they hung their heads:" You knew those things do not utter] a word [.) 65 (

He said:" So do you worship something instead of God that neither benefits you in any way nor does it harm you?) 66 (

Shame on you and on whatever you worship instead of God] Alone [! Don't you use your reason?") 67 (

They said:" Burn him up and support your gods if you must be doing something!") 68 (

We said:" Fire, be cool, and safe for Abraham!") 69 (

They wanted to outwit him, so We made them lose the most.) 70 (

We rescued him and Lot,] bringing them [to a land which We had blessed for] everyone in [the Universe.) 71 (

We bestowed Isaac and) then (Jacob on him as an additional boon; each We made into honorable men.) 72 (

 

s326

با یاد و نام خداوند و به امید بر آورده شدن حاجات و سلامتی و به راه راست هدایت شدن تمام انسان ها ؛

هر روز یک صفحه 

صفحه سیصد و بیست و شش ( 57 -45)

 

سورةُ الأنبیَاء

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیم

 

قُلْ إِنَّما أُنْذِرُکُمْ بِالْوَحْیِ وَ لا یَسْمَعُ الصُّمُّ الدُّعاءَ إِذا ما یُنْذَرُونَ (45)

 

وَ لَئِنْ مَسَّتْهُمْ نَفْحَةٌ مِنْ عَذابِ رَبِّکَ لَیَقُولُنَّ یا وَیْلَنا إِنَّا کُنَّا ظالِمینَ (46)

 

وَ نَضَعُ الْمَوازینَ الْقِسْطَ لِیَوْمِ الْقِیامَةِ فَلا تُظْلَمُ نَفْسٌ شَیْئاً وَ إِنْ کانَ مِثْقالَ حَبَّةٍ مِنْ خَرْدَلٍ أَتَیْنا بِها وَ کَفى‏ بِنا حاسِبینَ (47)

 

وَ لَقَدْ آتَیْنا مُوسى‏ وَ هارُونَ الْفُرْقانَ وَ ضِیاءً وَ ذِکْراً لِلْمُتَّقینَ (48)

 

الَّذینَ یَخْشَوْنَ رَبَّهُمْ بِالْغَیْبِ وَ هُمْ مِنَ السَّاعَةِ مُشْفِقُونَ (49)

 

وَ هذا ذِکْرٌ مُبارَکٌ أَنْزَلْناهُ أَ فَأَنْتُمْ لَهُ مُنْکِرُونَ (50)

 

وَ لَقَدْ آتَیْنا إِبْراهیمَ رُشْدَهُ مِنْ قَبْلُ وَ کُنَّا بِهِ عالِمینَ (51)

 

إِذْ قالَ لِأَبیهِ وَ قَوْمِهِ ما هذِهِ التَّماثیلُ الَّتی‏ أَنْتُمْ لَها عاکِفُونَ (52)

 

قالُوا وَجَدْنا آباءَنا لَها عابِدینَ (53)

 

قالَ لَقَدْ کُنْتُمْ أَنْتُمْ وَ آباؤُکُمْ فی‏ ضَلالٍ مُبینٍ (54)

 

قالُوا أَ جِئْتَنا بِالْحَقِّ أَمْ أَنْتَ مِنَ اللاَّعِبینَ (55)

 

قالَ بَلْ رَبُّکُمْ رَبُّ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ الَّذی فَطَرَهُنَّ وَ أَنَا عَلى‏ ذلِکُمْ مِنَ الشَّاهِدینَ (56)

 

وَ تَاللَّهِ لَأَکیدَنَّ أَصْنامَکُمْ بَعْدَ أَنْ تُوَلُّوا مُدْبِرینَ (57)

 

ترجمه فارسی

 

بگو: «من تنها بوسیله وحى شما را انذار مى‏کنم!» ولى آنها که گوشهایشان کر است، هنگامى که انذار مى‏شوند، سخنان را نمى‏شنوند! (45)

اگر کمترین عذاب پروردگارت به آنان برسد، فریادشان بلند مى‏شود که: «اى واى بر ما! ما همگى ستمگر بودیم!» (46)

ما ترازوهاى عدل را در روز قیامت برپا مى‏کنیم پس به هیچ کس کمترین ستمى نمى‏شود و اگر بمقدار سنگینى یک دانه خردل (کار نیک و بدى) باشد، ما آن را حاضر مى‏کنیم و کافى است که ما حساب‏کننده باشیم! (47)

ما به موسى و هارون، «فرقان» [وسیله جدا کردن حق از باطل‏] و نور، و آنچه مایه یادآورى براى پرهیزگاران است، دادیم. (48)

همانان که از پروردگارشان در نهان مى‏ترسند، و از قیامت بیم دارند! (49)

و این (قرآن) ذکر مبارکى است که (بر شما) نازل کردیم آیا شما آن را انکار مى‏کنید؟! (50)

ما وسیله رشد ابراهیم را از قبل به او دادیم و از (شایستگى) او آگاه بودیم ... (51)

آن هنگام که به پدرش (آزر) و قوم او گفت: «این مجسمه‏هاى بى‏روح چیست که شما همواره آنها را پرستش مى‏کنید؟!» (52)

گفتند: «ما پدران خود را دیدیم که آنها را عبادت مى‏کنند.» (53)

گفت: «مسلّماً هم شما و هم پدرانتان، در گمراهى آشکارى بوده‏اید!» (54)

گفتند: «آیا مطلب حقّى براى ما آورده‏اى، یا شوخى مى‏کنى؟!» (55)

گفت: « (کاملًا حقّ آورده‏ام) پروردگار شما همان پروردگار آسمانها و زمین است که آنها را ایجاد کرده و من بر این امر، از گواهانم! (56)

و به خدا سوگند، در غیاب شما، نقشه‏اى براى نابودى بتهایتان مى‏کشم!» (57)

 

Translation of the Qur'an

Page ( 326 ) verses Surah al-Anbiya( 45-57  )

 

Surah al-Anbiya

In the name of God

 

SAY:" I am warning you only through inspiration." The deaf will not hear the Appeal even when they are warned] directly [;) 45 (

if a breath from your Lord's torment should ever touch them, they would say:" It's too bad for us! We have been doing wrong.") 46 (

We shall set up scales for justice on Resurrection Day, and no soul will be dealt with unjustly in any way. Even if the weight of a mustard seed should exist, We would bring it along; sufficient are We as Reckoners!) 47 (

We brought Moses and Aaron the Standard and radiance, plus a Reminder for the heedful,) 48 (

] all those [who dread their Lord even though] He is [Unseen. They are) also (anxious about the Hour.) 49 (

This is a blessed Reminder We have sent down; so why are you) all (so distrustful concerning it?) 50 (

) v (We gave Abraham his integrity long ago, and We were) fully (Conscious of him) 51 (

when he told his father and his folk:" What are these images which you are so devoted to?") 52 (

They said:" We found our forefathers serving them.") 53 (

He said:" You and your forefathers have been in such obvious error.") 54 (

They said:" Have you brought us the Truth, or are you just a trifler?") 55 (

He said:" Rather your Lord is the Lord of Heaven and Earth, and the One Who originated them, while I am another witness for that.) 56 (

By God, I am planning to confound your idols once you have turned your backs!") 57 (

 

s325

با یاد و نام خداوند و به امید بر آورده شدن حاجات و سلامتی و به راه راست هدایت شدن تمام انسان ها ؛

هر روز یک صفحه 

صفحه سیصد و بیست و پنج ( 44 -36)

 

سورةُ الأنبیَاء

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیم

 

وَ إِذا رَآکَ الَّذینَ کَفَرُوا إِنْ یَتَّخِذُونَکَ إِلاَّ هُزُواً أَ هذَا الَّذی یَذْکُرُ آلِهَتَکُمْ وَ هُمْ بِذِکْرِ الرَّحْمنِ هُمْ کافِرُونَ (36)

 

خُلِقَ الْإِنْسانُ مِنْ عَجَلٍ سَأُریکُمْ آیاتی‏ فَلا تَسْتَعْجِلُونِ (37)

 

وَ یَقُولُونَ مَتى‏ هذَا الْوَعْدُ إِنْ کُنْتُمْ صادِقینَ (38)

 

لَوْ یَعْلَمُ الَّذینَ کَفَرُوا حینَ لا یَکُفُّونَ عَنْ وُجُوهِهِمُ النَّارَ وَ لا عَنْ ظُهُورِهِمْ وَ لا هُمْ یُنْصَرُونَ (39)

 

بَلْ تَأْتیهِمْ بَغْتَةً فَتَبْهَتُهُمْ فَلا یَسْتَطیعُونَ رَدَّها وَ لا هُمْ یُنْظَرُونَ (40)

 

وَ لَقَدِ اسْتُهْزِئَ بِرُسُلٍ مِنْ قَبْلِکَ فَحاقَ بِالَّذینَ سَخِرُوا مِنْهُمْ ما کانُوا بِهِ یَسْتَهْزِؤُنَ (41)

 

قُلْ مَنْ یَکْلَؤُکُمْ بِاللَّیْلِ وَ النَّهارِ مِنَ الرَّحْمنِ بَلْ هُمْ عَنْ ذِکْرِ رَبِّهِمْ مُعْرِضُونَ (42)

 

أَمْ لَهُمْ آلِهَةٌ تَمْنَعُهُمْ مِنْ دُونِنا لا یَسْتَطیعُونَ نَصْرَ أَنْفُسِهِمْ وَ لا هُمْ مِنَّا یُصْحَبُونَ (43)

 

بَلْ مَتَّعْنا هؤُلاءِ وَ آباءَهُمْ حَتَّى طالَ عَلَیْهِمُ الْعُمُرُ أَ فَلا یَرَوْنَ أَنَّا نَأْتِی الْأَرْضَ نَنْقُصُها مِنْ أَطْرافِها أَ فَهُمُ الْغالِبُونَ (44)

 

ترجمه فارسی

 

هنگامى که کافران تو را مى‏بینند، کارى جز استهزا کردن تو ندارند (و مى‏گویند:) آیا این همان کسى است که سخن از خدایان شما مى‏گوید؟! در حالى که خودشان ذکر خداوند رحمان را انکار مى‏کنند. (36)

 (آرى،) انسان از عجله آفریده شده ولى عجله نکنید بزودى آیاتم را به شما نشان خواهم داد! (37)

آنها مى‏گویند: «اگر راست میگویید، این وعده (قیامت) کى فرا مى‏رسد؟!» (38)

ولى اگر کافران مى‏دانستند زمانى که (فرا مى‏رسد) نمى‏توانند شعله‏هاى آتش را از صورت و از پشتهاى خود دور کنند، و هیچ کس آنان را یارى نمى‏کند (این قدر درباره قیامت شتاب نمى‏کردند)! (39)

 (آرى، این مجازات الهى) بطور ناگهانى به سراغشان مى‏آید و مبهوتشان مى‏کند آن چنان که توانایى دفع آن را ندارند، و به آنها مهلت داده نمى‏شود! (40)

 (اگر تو را استهزا کنند نگران نباش،) پیامبران پیش از تو را (نیز) استهزا کردند امّا سرانجام، آنچه را استهزا مى‏کردند دامان مسخره‏کنندگان را گرفت (و مجازات الهى آنها را در هم کوبید)! (41)

بگو: «چه کسى شما را در شب و روز از (مجازات) خداوند بخشنده نگاه مى‏دارد؟!» ولى آنان از یاد پروردگارشان روى‏گردانند! (42)

آیا آنها خدایانى دارند که مى‏توانند در برابر ما از آنان دفاع کنند؟! (این خدایان ساختگى، حتّى) نمى‏توانند خودشان را یارى دهند (تا چه رسد به دیگران) و نه از ناحیه ما با نیرویى یارى مى‏شوند! (43)

ما آنها و پدرانشان را (از نعمتها) بهره‏مند ساختیم، تا آنجا که عمر طولانى پیدا کردند (و مایه غرور و طغیانشان شد) آیا نمى‏بینند که ما پیوسته به سراغ زمین آمده، و از آن (و اهلش) مى‏کاهیم؟! آیا آنها غالبند (یا ما)؟! (44)

 

Translation of the Qur'an

Page ( 325 ) verses Surah al-Anbiya (36-44  )

 

Surah al-Anbiya

In the name of God

 

Whenever those who disbelieve see you, they never accept you unless it is to ridicule you:" Is this the person who mentions your gods?", while they disown any mention of the Mercy-giving!) 36 (

 

Man has been created from impatience. I will show you My signs so do not try to hurry Me up.) 37 (

 

They say:" When will this promise be, if you are) all (so truthful?") 38 (

 

If those who disbelieve only knew about the time when they will not fend the Fire off from their faces nor from their backs, nor will they be supported.) 39 (

 

Rather it will come upon them suddenly and dumbfound them; they will not manage to cast it off nor will they be allowed to wait.) 40 (

 

Messengers have been ridiculed before you, till whatever they were sneering at swept in around those who had been ridiculing them.") 41 (

 

) IV (SAY:" Who shields you night and day from the Mercy-giving?" Indeed they are evasive about mentioning their Lord!) 42 (

 

Or do they have gods who can defend them from Us? They can neither assist themselves nor yet are they accompanied by Us.) 43 (

 

Rather We have let such persons and their forefathers enjoy themselves until life seems to last too long for them. Do they not see how We come to the earth to clip it off along its borders? Will they turn out to be the winners?) 44 (

 

s324

با یاد و نام خداوند و به امید بر آورده شدن حاجات و سلامتی و به راه راست هدایت شدن تمام انسان ها ؛

هر روز یک صفحه 

صفحه سیصد و بیست و چهار ( 35 -25)

 

سورةُ الأنبیَاء

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیم

 

وَ ما أَرْسَلْنا مِنْ قَبْلِکَ مِنْ رَسُولٍ إِلاَّ نُوحی‏ إِلَیْهِ أَنَّهُ لا إِلهَ إِلاَّ أَنَا فَاعْبُدُونِ (25)

 

وَ قالُوا اتَّخَذَ الرَّحْمنُ وَلَداً سُبْحانَهُ بَلْ عِبادٌ مُکْرَمُونَ (26)

 

لا یَسْبِقُونَهُ بِالْقَوْلِ وَ هُمْ بِأَمْرِهِ یَعْمَلُونَ (27)

 

یَعْلَمُ ما بَیْنَ أَیْدیهِمْ وَ ما خَلْفَهُمْ وَ لا یَشْفَعُونَ إِلاَّ لِمَنِ ارْتَضى‏ وَ هُمْ مِنْ خَشْیَتِهِ مُشْفِقُونَ (28)

 

وَ مَنْ یَقُلْ مِنْهُمْ إِنِّی إِلهٌ مِنْ دُونِهِ فَذلِکَ نَجْزیهِ جَهَنَّمَ کَذلِکَ نَجْزِی الظَّالِمینَ (29)

 

أَ وَ لَمْ یَرَ الَّذینَ کَفَرُوا أَنَّ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ کانَتا رَتْقاً فَفَتَقْناهُما وَ جَعَلْنا مِنَ الْماءِ کُلَّ شَیْ‏ءٍ حَیٍّ أَ فَلا یُؤْمِنُونَ (30)

 

وَ جَعَلْنا فِی الْأَرْضِ رَواسِیَ أَنْ تَمیدَ بِهِمْ وَ جَعَلْنا فیها فِجاجاً سُبُلاً لَعَلَّهُمْ یَهْتَدُونَ (31)

 

وَ جَعَلْنَا السَّماءَ سَقْفاً مَحْفُوظاً وَ هُمْ عَنْ آیاتِها مُعْرِضُونَ (32)

 

وَ هُوَ الَّذی خَلَقَ اللَّیْلَ وَ النَّهارَ وَ الشَّمْسَ وَ الْقَمَرَ کُلٌّ فی‏ فَلَکٍ یَسْبَحُونَ (33)

 

وَ ما جَعَلْنا لِبَشَرٍ مِنْ قَبْلِکَ الْخُلْدَ أَ فَإِنْ مِتَّ فَهُمُ الْخالِدُونَ (34)

 

کُلُّ نَفْسٍ ذائِقَةُ الْمَوْتِ وَ نَبْلُوکُمْ بِالشَّرِّ وَ الْخَیْرِ فِتْنَةً وَ إِلَیْنا تُرْجَعُونَ (35)

 

 

ترجمه فارسی

 

ما پیش از تو هیچ پیامبرى را نفرستادیم مگر اینکه به او وحى کردیم که: «معبودى جز من نیست پس تنها مرا پرستش کنید.» (25)

آنها گفتند: «خداوند رحمان فرزندى براى خود انتخاب کرده است»! او منزه است (از این عیب و نقص) آنها [فرشتگان‏] بندگان شایسته اویند. (26)

هرگز در سخن بر او پیشى نمى‏گیرند و (پیوسته) به فرمان او عمل مى‏کنند. (27)

او اعمال امروز و آینده و اعمال گذشته آنها را مى‏داند و آنها جز براى کسى که خدا راضى (به شفاعت براى او) است شفاعت نمى‏کنند و از ترس او بیمناکند. (28)

و هر کس از آنها بگوید: «من جز خدا، معبودى دیگرم»، کیفر او را جهنم مى‏دهیم! و ستمگران را این گونه کیفر خواهیم داد. (29)

آیا کافران ندیدند که آسمانها و زمین به هم پیوسته بودند، و ما آنها را از یکدیگر باز کردیم و هر چیز زنده‏اى را از آب قرار دادیم؟! آیا ایمان نمى‏آورند؟! (30)

و در زمین، کوه‏هاى ثابت و پابرجایى قرار دادیم، مبادا آنها را بلرزاند! و در آن، درّه‏ها و راه‏هایى قرار دادیم تا هدایت شوند! (31)

و آسمان را سقف محفوظى قرار دادیم ولى آنها از آیات آن روى‏گردانند. (32)

او کسى است که شب و روز و خورشید و ماه را آفرید هر یک در مدارى در حرکتند! (33)

پیش از تو (نیز) براى هیچ انسانى جاودانگى قرار ندادیم (وانگهى آنها که انتظار مرگ تو را مى‏کشند،) آیا اگر تو بمیرى، آنان جاوید خواهند بود؟! (34)

هر انسانى طعم مرگ را مى‏چشد! و شما را با بدیها و خوبیها آزمایش مى‏کنیم و سرانجام بسوى ما بازگردانده مى‏شوید! (35)

 

Translation of the Qur'an

Page (324  ) verses Surah al-Anbiya(25-35  )

 

Surah al-Anbiya

In the name of God

 

We did not send any messenger before you unless We inspired him with the fact there is no deity except Me, so serve Me!) 25 (

They say:" The Mercy-giving has adopted a son." Glory be to Him! Rather they are honored servants;) 26 (

they do not try to speak ahead of Him, while they act at His command.) 27 (

He knows what lies in front of them and what is behind them; while they do not intercede except for someone who has been approved. They are apprehensive and hence in awe of Him.) 28 (

Should any of them say:" I am a god as well as He," that person We shall reward with Hell. Thus We reward wrongdoers!) 29 (

) III (Have not those who disbelieve seen how Heaven and Earth were once one solid mass which We ripped apart? We have made every living thing out of water. Will they still not believe?) 30 (

We have placed headlands on earth lest it should sway while they are on it, and have placed mountain passes on it as highways so they may be guided.) 31 (

We have placed the sky as a roof which is held up even though they shun its signs!) 32 (

He is the One Who has created night and daylight, and the sun and the moon; each floats along in an orbit.) 33 (

We have not granted immortality to any human being before you; so if you should die, will they become immortal?) 34 (

Every soul shall taste death. We will test you) all (with something bad and something good as a trial; then to Us will you be returned!) 35 (

 

s323

با یاد و نام خداوند و به امید بر آورده شدن حاجات و سلامتی و به راه راست هدایت شدن تمام انسان ها ؛

هر روز یک صفحه 

صفحه سیصد و بیست و سه ( 24 -11)

 

سورةُ الأنبیَاء

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیم

 

وَ کَمْ قَصَمْنا مِنْ قَرْیَةٍ کانَتْ ظالِمَةً وَ أَنْشَأْنا بَعْدَها قَوْماً آخَرینَ (11)

 

فَلَمَّا أَحَسُّوا بَأْسَنا إِذا هُمْ مِنْها یَرْکُضُونَ (12)

 

لا تَرْکُضُوا وَ ارْجِعُوا إِلى‏ ما أُتْرِفْتُمْ فیهِ وَ مَساکِنِکُمْ لَعَلَّکُمْ تُسْئَلُونَ (13)

 

قالُوا یا وَیْلَنا إِنَّا کُنَّا ظالِمینَ (14)

 

فَما زالَتْ تِلْکَ دَعْواهُمْ حَتَّى جَعَلْناهُمْ حَصیداً خامِدینَ (15)

 

وَ ما خَلَقْنَا السَّماءَ وَ الْأَرْضَ وَ ما بَیْنَهُما لاعِبینَ (16)

 

لَوْ أَرَدْنا أَنْ نَتَّخِذَ لَهْواً لاَتَّخَذْناهُ مِنْ لَدُنَّا إِنْ کُنَّا فاعِلینَ (17)

 

بَلْ نَقْذِفُ بِالْحَقِّ عَلَى الْباطِلِ فَیَدْمَغُهُ فَإِذا هُوَ زاهِقٌ وَ لَکُمُ الْوَیْلُ مِمَّا تَصِفُونَ (18)

 

وَ لَهُ مَنْ فِی السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ مَنْ عِنْدَهُ لا یَسْتَکْبِرُونَ عَنْ عِبادَتِهِ وَ لا یَسْتَحْسِرُونَ (19)

 

یُسَبِّحُونَ اللَّیْلَ وَ النَّهارَ لا یَفْتُرُونَ (20)

 

أَمِ اتَّخَذُوا آلِهَةً مِنَ الْأَرْضِ هُمْ یُنْشِرُونَ (21)

 

لَوْ کانَ فیهِما آلِهَةٌ إِلاَّ اللَّهُ لَفَسَدَتا فَسُبْحانَ اللَّهِ رَبِّ الْعَرْشِ عَمَّا یَصِفُونَ (22)

 

لا یُسْئَلُ عَمَّا یَفْعَلُ وَ هُمْ یُسْئَلُونَ (23)

 

أَمِ اتَّخَذُوا مِنْ دُونِهِ آلِهَةً قُلْ هاتُوا بُرْهانَکُمْ هذا ذِکْرُ مَنْ مَعِیَ وَ ذِکْرُ مَنْ قَبْلی‏ بَلْ أَکْثَرُهُمْ لا یَعْلَمُونَ الْحَقَّ فَهُمْ مُعْرِضُونَ (24)

 

ترجمه فارسی

 

چه بسیار آبادیهاى ستمگرى را در هم شکستیم و بعد از آنها، قوم دیگرى روى کار آوردیم! (11)

هنگامى که عذاب ما را احساس کردند، ناگهان پا به فرار گذاشتند! (12)

 (گفتیم:) فرار نکنید و به زندگى پر ناز و نعمت، و به مسکنهاى پر زرق و برقتان بازگردید! شاید (سائلان بیایند و) از شما تقاضا کنند (شما هم آنان را محروم بازگردانید)! (13)

گفتند: «اى واى بر ما! به یقین ما ستمگر بودیم!» (14)

و هم چنان این سخن را تکرار مى‏کردند، تا آنها را درو کرده و خاموش ساختیم! (15)

ما آسمان و زمین، و آنچه را در میان آنهاست از روى بازى نیافریدیم! (16)

 (بفرض محال) اگر مى‏خواستیم سرگرمى انتخاب کنیم، چیزى متناسب خود انتخاب مى‏کردیم! (17)

بلکه ما حق را بر سر باطل مى‏کوبیم تا آن را هلاک سازد و این گونه، باطل محو و نابود مى‏شود! امّا واى بر شما از توصیفى که (درباره خدا و هدف آفرینش) مى‏کنید! (18)

از آن اوست آنان که در آسمانها و زمینند! و آنها که نزد اویند [فرشتگان‏] هیچ گاه از عبادتش استکبار نمى‏ورزند، و هرگز خسته نمى‏شوند. (19)

 (تمام) شب و روز را تسبیح مى‏گویند و سست نمى‏گردند. (20)

آیا آنها خدایانى از زمین برگزیدند که (خلق مى‏کنند و) منتشر مى‏سازند؟! (21)

اگر در آسمان و زمین، جز «اللَّه» خدایان دیگرى بود، فاسد مى‏شدند (و نظام جهان به هم مى‏خورد)! منزه است خداوند پروردگار عرش، از توصیفى که آنها مى‏کنند! (22)

هیچ کس نمى‏تواند بر کار او خرده بگیرد ولى در کارهاى آنها، جاى سؤال و ایراد است! (23)

آیا آنها معبودانى جز خدا برگزیدند؟! بگو: «دلیلتان را بیاورید! این سخن کسانى است که با من هستند، و سخن کسانى [پیامبرانى‏] است که پیش از من بودند!» امّا بیشتر آنها حق را نمى‏دانند و به همین دلیل (از آن) روى گردانند. (24)

 

Translation of the Qur'an

Page (323  ) verses Surah al-Anbiya( 11-24 )

 

Surah al-Anbiya

In the name of God

 

How many a town which had been doing wrong did We demolish, and raise up other folk in its stead?) 11 (

 

When they felt Our might] approaching [, they rushed headlong away from it!) 12 (

 

Do not rush away; return to what you were luxuriating in and your dwellings, so that you may be questioned.) 13 (

 

They say:" Alas for us! We have been doing wrong.") 14 (

 

Such an appeal as theirs will never cease until We leave them withered away like a crop in need of harvesting.) 15 (

 

We did not create Heaven and Earth and whatever lies in between them while just playing around.) 16 (

 

If We had wanted to adopt it as a pastime, We would have adopted it within Our very presence, had We ever done so.) 17 (

 

Rather We hurl Truth against falsehood, so it knocks it down. Then it disappears. You are the ones] who need [to worry because of what you are describing.) 18 (

 

He owns whoever is in Heaven and Earth. Anyone who is with Him is never too proud to do Him service, nor are they even wearied;) 19 (

 

they celebrate] Him [night and day; they never pause.) 20 (

 

Or have they taken gods from earth who will raise the dead?) 21 (

 

If there were other gods in either] Heaven or Earth [besides God] Alone [, they would both dissolve in chaos. Glory be to God, Lord of the Throne, beyond what they describe!) 22 (

 

He will not be questioned about what He does, while they shall be so questioned.) 23 (

 

Yet do they still adopt other gods instead of Him? SAY:" Bring on your proof! This is a Reminder for anyone who is with me, as well as a Reminder for whoever came before me." Instead, most of them do not recognize the Truth, so they avoid it.) 24 (

 

s322

با یاد و نام خداوند و به امید بر آورده شدن حاجات و سلامتی و به راه راست هدایت شدن تمام انسان ها ؛

هر روز یک صفحه 

صفحه سیصد و بیست و دو (10-1)

 

سورةُ الأنبیَاء

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیم

 

اقْتَرَبَ لِلنَّاسِ حِسابُهُمْ وَ هُمْ فی‏ غَفْلَةٍ مُعْرِضُونَ (1)

 

ما یَأْتیهِمْ مِنْ ذِکْرٍ مِنْ رَبِّهِمْ مُحْدَثٍ إِلاَّ اسْتَمَعُوهُ وَ هُمْ یَلْعَبُونَ (2)

 

لاهِیَةً قُلُوبُهُمْ وَ أَسَرُّوا النَّجْوَى الَّذینَ ظَلَمُوا هَلْ هذا إِلاَّ بَشَرٌ مِثْلُکُمْ أَ فَتَأْتُونَ السِّحْرَ وَ أَنْتُمْ تُبْصِرُونَ (3)

 

قالَ رَبِّی یَعْلَمُ الْقَوْلَ فِی السَّماءِ وَ الْأَرْضِ وَ هُوَ السَّمیعُ الْعَلیمُ (4)

 

بَلْ قالُوا أَضْغاثُ أَحْلامٍ بَلِ افْتَراهُ بَلْ هُوَ شاعِرٌ فَلْیَأْتِنا بِآیَةٍ کَما أُرْسِلَ الْأَوَّلُونَ (5)

 

ما آمَنَتْ قَبْلَهُمْ مِنْ قَرْیَةٍ أَهْلَکْناها أَ فَهُمْ یُؤْمِنُونَ (6)

 

وَ ما أَرْسَلْنا قَبْلَکَ إِلاَّ رِجالاً نُوحی‏ إِلَیْهِمْ فَسْئَلُوا أَهْلَ الذِّکْرِ إِنْ کُنْتُمْ لا تَعْلَمُونَ (7)

 

وَ ما جَعَلْناهُمْ جَسَداً لا یَأْکُلُونَ الطَّعامَ وَ ما کانُوا خالِدینَ (8)

 

ثُمَّ صَدَقْناهُمُ الْوَعْدَ فَأَنْجَیْناهُمْ وَ مَنْ نَشاءُ وَ أَهْلَکْنَا الْمُسْرِفینَ (9)

 

لَقَدْ أَنْزَلْنا إِلَیْکُمْ کِتاباً فیهِ ذِکْرُکُمْ أَ فَلا تَعْقِلُونَ (10)

 

ترجمه فارسی

 

به نام خداوند بخشنده بخشایشگر

حساب مردم به آنان نزدیک شده، در حالى که در غفلتند و روى گردانند! (1)

هیچ یادآورى تازه‏اى از طرف پروردگارشان براى آنها نمى‏آید، مگر آنکه با بازى (و شوخى) به آن گوش مى‏دهند! (2)

این در حالى است که دلهایشان در لهو و بى‏خبرى فرو رفته است! و ستمگران پنهانى نجوا کردند (و گفتند): «آیا جز این است که او بشرى همانند شماست؟! آیا به سراغ سحر مى‏روید، با اینکه (چشم دارید و) مى‏بینید؟! (3)

 (پیامبر) گفت: «پروردگارم همه سخنان را، چه در آسمان باشد و چه در زمین، مى‏داند و او شنوا و داناست!» (4)

آنها گفتند: « (آنچه محمّد (ص) آورده وحى نیست) بلکه خوابهایى آشفته است! اصلًا آن را بدروغ به خدا بسته نه، بلکه او یک شاعر است! (اگر راست مى‏گوید) باید معجزه‏اى براى ما بیاورد همان گونه که پیامبران پیشین (با معجزات) فرستاده شدند!» (5)

تمام آبادیهایى که پیش از اینها هلاک کردیم (تقاضاى معجزات گوناگون کردند، و خواسته آنان عملى شد، ولى) هرگز ایمان نیاوردند آیا اینها ایمان مى‏آورند؟! (6)

ما پیش از تو، جز مردانى که به آنان وحى مى‏کردیم، نفرستادیم! (همه انسان بودند، و از جنس بشر!) اگر نمى‏دانید، از آگاهان بپرسید. (7)

آنان را پیکرهایى که غذا نخورند قرار ندادیم! عمر جاویدان هم نداشتند! (8)

سپس وعده‏اى را که به آنان داده بودیم، وفا کردیم! آنها و هر کس را که مى‏خواستیم (از چنگ دشمنانشان) نجات دادیم و مسرفان را هلاک نمودیم! (9)

ما بر شما کتابى نازل کردیم که وسیله تذکّر (و بیدارى) شما در آن است! آیا نمى‏فهمید؟! (10)

 

Translation of the Qur'an

Page (322  ) verses Surah al-Anbiya(1-10  )

 

Surah al-Anbiya

In the name of God

 

In the name of God, the Mercy-giving, the Merciful!

 

) I (Men turn aside through indifference even though their reckoning approaches.) 1 (

 

No fresh reminder ever comes to them from their Lord except they listen to it as they play away,) 2 (

 

their hearts distracted. Those who do wrong consult together privately;" Isn't not this] man [just a human being like yourselves? Will you succumb to magic while you can see it happening?") 3 (

 

SAY:" My Lord knows whatever is spoken in Heaven and Earth; He is Alert, Aware.") 4 (

 

" Rather", they say," it's a jumble of dreams! In fact, he has made it all up! Indeed, he's a poet. Let him bring us a sign such as the first men were sent with.") 5 (

 

No town that ever believed before have We wiped out. Will they believe?) 6 (

 

Before you We have sent only men whom We inspired. Ask people with] long [memories if you do not know it already.) 7 (

 

We did not grant them bodies which did not eat food, nor were they immortal.) 8 (

 

Then We confirmed the Promise for them, and saved them as well as anyone We wished to, and wiped out those who were dissipated.) 9 (

 

We have sent down a Book to you which contains your Reminder. Will you not use your reason?) 10 (