کتاب قرآن صفحه ۳۹۴

با یاد و نام خداوند و به امید بر آورده شدن حاجات و سلامتی و به راه راست هدایت شدن تمام انسان ها ؛

هر روز یک صفحه 

صفحه سیصد و نود و چهار ( 77 -71 )

 

سورةُ القَصَصْ

 

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیم‏

 

قُلْ أَ رَأَیْتُمْ إِنْ جَعَلَ اللَّهُ عَلَیْکُمُ اللَّیْلَ سَرْمَداً إِلى‏ یَوْمِ الْقِیامَةِ مَنْ إِلهٌ غَیْرُ اللَّهِ یَأْتیکُمْ بِضِیاءٍ أَ فَلا تَسْمَعُونَ (71)

 

قُلْ أَ رَأَیْتُمْ إِنْ جَعَلَ اللَّهُ عَلَیْکُمُ النَّهارَ سَرْمَداً إِلى‏ یَوْمِ الْقِیامَةِ مَنْ إِلهٌ غَیْرُ اللَّهِ یَأْتیکُمْ بِلَیْلٍ تَسْکُنُونَ فیهِ أَ فَلا تُبْصِرُونَ (72)

 

وَ مِنْ رَحْمَتِهِ جَعَلَ لَکُمُ اللَّیْلَ وَ النَّهارَ لِتَسْکُنُوا فیهِ وَ لِتَبْتَغُوا مِنْ فَضْلِهِ وَ لَعَلَّکُمْ تَشْکُرُونَ (73)

 

وَ یَوْمَ یُنادیهِمْ فَیَقُولُ أَیْنَ شُرَکائِیَ الَّذینَ کُنْتُمْ تَزْعُمُونَ (74)

 

وَ نَزَعْنا مِنْ کُلِّ أُمَّةٍ شَهیداً فَقُلْنا هاتُوا بُرْهانَکُمْ فَعَلِمُوا أَنَّ الْحَقَّ لِلَّهِ وَ ضَلَّ عَنْهُمْ ما کانُوا یَفْتَرُونَ (75)

 

إِنَّ قارُونَ کانَ مِنْ قَوْمِ مُوسى‏ فَبَغى‏ عَلَیْهِمْ وَ آتَیْناهُ مِنَ الْکُنُوزِ ما إِنَّ مَفاتِحَهُ لَتَنُوأُ بِالْعُصْبَةِ أُولِی الْقُوَّةِ إِذْ قالَ لَهُ قَوْمُهُ لا تَفْرَحْ إِنَّ اللَّهَ لا یُحِبُّ الْفَرِحینَ (76)

 

وَ ابْتَغِ فیما آتاکَ اللَّهُ الدَّارَ الْآخِرَةَ وَ لا تَنْسَ نَصیبَکَ مِنَ الدُّنْیا وَ أَحْسِنْ کَما أَحْسَنَ اللَّهُ إِلَیْکَ وَ لا تَبْغِ الْفَسادَ فِی الْأَرْضِ إِنَّ اللَّهَ لا یُحِبُّ الْمُفْسِدینَ (77)

 

ترجمه فارسی

 

بگو: «به من خبر دهید اگر خداوند شب را تا قیامت بر شما جاودان سازد، آیا معبودى جز خدا مى‏تواند روشنایى براى شما بیاورد؟! آیا نمى‏شنوید؟!» (71)

بگو: «به من خبر دهید اگر خداوند روز را تا قیامت بر شما جاودان کند، کدام معبود غیر از خداست که شبى براى شما بیاورد تا در آن آرامش یابید؟ آیا نمى‏بینید؟!» (72)

و از رحمت اوست که براى شما شب و روز قرار داد تا هم در آن آرامش داشته باشید و هم براى بهره‏گیرى از فضل خدا تلاش کنید، و شاید شکر نعمت او را بجا آورید! (73)

 (به خاطر آورید) روزى را که آنها را ندا مى‏دهد و مى‏گوید: «کجایند همتایانى که براى من مى‏پنداشتید؟!» (74)

 (در آن روز) از هر امتى گواهى برمى‏گزینیم و (به مشرکان) مى‏گوییم: «دلیل خود را بیاورید!» اما آنها مى‏دانند که حق از آن خداست، و تمام آنچه را افترا مى‏بستند از (نظر) آنها گم خواهد شد! (75)

قارون از قوم موسى بود، اما بر آنان ستم کرد ما آن قدر از گنجها به او داده بودیم که حمل کلیدهاى آن براى یک گروه زورمند مشکل بود! (به خاطر آورید) هنگامى را که قومش به او گفتند: «این همه شادى مغرورانه مکن، که خداوند شادى‏کنندگان مغرور را دوست نمى‏دارد! (76)

و در آنچه خدا به تو داده، سراى آخرت را بطلب و بهره‏ات را از دنیا فراموش مکن و همان‏گونه که خدا به تو نیکى کرده نیکى کن و هرگز در زمین در جستجوى فساد مباش، که خدا مفسدان را دوست ندارد! (77)

 

Translation of the Qur'an

Page ( 394 ) verses Surah al- ghasas ( 71-77 )

 

Suraha al- ghasas

In the name of God

 

SAY:" Have you considered, if God should lay perpetual night over you until Resurrection Day, what deity besides God would bring you any radiance? Will you not listen?") 71 (

 

SAY:" Have you considered whether if God should lay perpetual daylight over you until Resurrection Day, what deity other than God would bring you night wherein you might find rest? Will you not observe] these things [?) 72 (

 

" Out of His mercy He has granted you night and daytime so you may rest in the one and seek some of His bounty] in the other [, and so that you may feel grateful.") 73 (

 

Some day He will call out to them and say:" Where are My associates whom you have been claiming?") 74 (

 

We shall drag a witness out of every nation and We shall say:" Bring on your proof!" They will realize that Truth belongs to God while whatever they were inventing has left them in the lurch.) 75 (

 

) VIII (Qar n belonged to Moses' folk, and he acted insolently towards them. We gave him such treasures that his keys] alone [would have overburdened a squad of strong men. So his people told him:" Don't act so happy, for God does not love people who are too happy.) 76 (

 

Seek a home in the Hereafter through whatever God has given you. Do not neglect your share in this world, and act kindly, just as God has treated you kindly. Do not aim to cause mischief on earth; God does not love mischief makers.") 77 (

کتاب قرآن صفحه ۳۹۳

با یاد و نام خداوند و به امید بر آورده شدن حاجات و سلامتی و به راه راست هدایت شدن تمام انسان ها ؛

هر روز یک صفحه 

صفحه سیصد و نود و سه ( 70 -60 )

 

سورةُ القَصَصْ

 

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیم‏

 

وَ ما أُوتیتُمْ مِنْ شَیْ‏ءٍ فَمَتاعُ الْحَیاةِ الدُّنْیا وَ زینَتُها وَ ما عِنْدَ اللَّهِ خَیْرٌ وَ أَبْقى‏ أَ فَلا تَعْقِلُونَ (60)

 

أَ فَمَنْ وَعَدْناهُ وَعْداً حَسَناً فَهُوَ لاقیهِ کَمَنْ مَتَّعْناهُ مَتاعَ الْحَیاةِ الدُّنْیا ثُمَّ هُوَ یَوْمَ الْقِیامَةِ مِنَ الْمُحْضَرینَ (61)

 

وَ یَوْمَ یُنادیهِمْ فَیَقُولُ أَیْنَ شُرَکائِیَ الَّذینَ کُنْتُمْ تَزْعُمُونَ (62)

 

قالَ الَّذینَ حَقَّ عَلَیْهِمُ الْقَوْلُ رَبَّنا هؤُلاءِ الَّذینَ أَغْوَیْنا أَغْوَیْناهُمْ کَما غَوَیْنا تَبَرَّأْنا إِلَیْکَ ما کانُوا إِیَّانا یَعْبُدُونَ (63)

 

وَ قیلَ ادْعُوا شُرَکاءَکُمْ فَدَعَوْهُمْ فَلَمْ یَسْتَجیبُوا لَهُمْ وَ رَأَوُا الْعَذابَ لَوْ أَنَّهُمْ کانُوا یَهْتَدُونَ (64)

 

وَ یَوْمَ یُنادیهِمْ فَیَقُولُ ما ذا أَجَبْتُمُ الْمُرْسَلینَ (65)

 

فَعَمِیَتْ عَلَیْهِمُ الْأَنْباءُ یَوْمَئِذٍ فَهُمْ لا یَتَساءَلُونَ (66)

 

فَأَمَّا مَنْ تابَ وَ آمَنَ وَ عَمِلَ صالِحاً فَعَسى‏ أَنْ یَکُونَ مِنَ الْمُفْلِحینَ (67)

 

وَ رَبُّکَ یَخْلُقُ ما یَشاءُ وَ یَخْتارُ ما کانَ لَهُمُ الْخِیَرَةُ سُبْحانَ اللَّهِ وَ تَعالى‏ عَمَّا یُشْرِکُونَ (68)

 

وَ رَبُّکَ یَعْلَمُ ما تُکِنُّ صُدُورُهُمْ وَ ما یُعْلِنُونَ (69)

 

وَ هُوَ اللَّهُ لا إِلهَ إِلاَّ هُوَ لَهُ الْحَمْدُ فِی الْأُولى‏ وَ الْآخِرَةِ وَ لَهُ الْحُکْمُ وَ إِلَیْهِ تُرْجَعُونَ (70)

 

ترجمه فارسی

 

آنچه به شما داده شده، متاع زندگى دنیا و زینت آن است و آنچه نزد خداست بهتر و پایدارتر است آیا اندیشه نمى‏کنید؟! (60)

آیا کسى که به او وعده نیکو داده‏ایم و به آن خواهد رسید، همانند کسى است که متاع زندگى دنیا به او داده‏ایم سپس روز قیامت (براى حساب و جزا) از احضارشدگان خواهد بود؟! (61)

روزى را (به خاطر بیاورید) که خداوند آنان را ندا میدهد و میگوید: «کجا هستند همتایانى که براى من مى‏پنداشتید؟!» (62)

گروهى (از معبودان) که فرمان عذاب درباره آنها مسلم شده است میگویند: «پروردگارا! ما اینها [عابدان‏] را گمراه کردیم (آرى) ما آنها را گمراه کردیم همان‏گونه که خودمان گمراه شدیم ما از آنان به سوى تو بیزارى مى‏جوییم آنان در حقیقت ما را نمى‏پرستیدند (بلکه هواى نفس خود را پرستش مى‏کردند)!» (63)

و به آنها [عابدان‏] گفته مى‏شود: «معبودهایتان را که همتاى خدا مى‏پنداشتید بخوانید (تا شما را یارى کنند)!» معبودهایشان را مى‏خوانند، ولى جوابى به آنان نمى‏دهند! و (در این هنگام) عذاب الهى را (با چشم خود) مى‏بینند، و آرزو مى‏کنند اى کاش هدایت یافته بودند! (64)

 (به خاطر آورید) روزى را که خداوند آنان را ندا مى‏دهد و مى‏گوید: «چه پاسخى به پیامبران (من) گفتید؟!» (65)

در آن روز، همه اخبار به آنان پوشیده مى‏ماند، (حتى نمى‏توانند) از یکدیگر سؤالى کنند! (66)

اما کسى که توبه کند، و ایمان آورد و عمل صالحى انجام دهد، امید است از رستگاران باشد! (67)

پروردگار تو هر چه بخواهد مى‏آفریند، و هر چه بخواهد برمى‏گزیند آنان (در برابر او) اختیارى ندارند منزه است خداوند، و برتر است از همتایانى که براى او قائل مى‏شوند! (68)

و پروردگار تو مى‏داند آنچه را که سینه‏هایشان پنهان مى‏دارد و آنچه را آشکار مى‏سازند! (69)

و او خدایى است که معبودى جز او نیست ستایش براى اوست در این جهان و در جهان دیگر حاکمیت (نیز) از آن اوست و همه شما به سوى او بازگردانده مى‏شوید! (70)

 

Translation of the Qur'an

Page ( 393 ) verses Surah al- ghasas ( 60-70 )

 

Suraha al- ghasas

In the name of God

 

Anything you have been given is for enjoyment and as an attraction during worldly life. Yet what God has is better and more lasting. Will you not use your reason?) 60 (

 

) VII (Is someone We have made a handsome promise to and who will receive it, like someone whom We have allowed to enjoy worldly life, then will be made to appear on Resurrection Day?) 61 (

 

Some day He will call out to them and say:" Where are My associates whom you have been claiming?") 62 (

 

The ones against whom the Sentence will be pronounced will say:" Our Lord, those are the people whom we have misled! We misled them just as we ourselves went astray. We absolve ourselves before You; it was not we whom they worshipped.":) 63 (

 

Someone will say:" Appeal to your associates!" So they will appeal to them, yet they will not answer them. They will see the Torment-if only they had accepted guidance!) 64 (

 

Some day He will call out to them and say:" How did you answer the emissaries?") 65 (

 

The news will seem confusing to them on that day, and they will not] be able to [question one another.) 66 (

 

Yet anyone who has repented, believed and acted honorably may possibly be among those who are successful.) 67 (

 

Your Lord creates and chooses anything He wishes; while they have no choice. Praise be to God; Exalted is He over anything they may associate with Him!) 68 (

 

Your Lord knows anything their breasts conceal and anything they may disclose.) 69 (

 

He is God] Alone [; there is no deity except Him! Praise belongs to Him from the very first as well as in the Hereafter. Discretion is His, and to Him will you) all (return.) 70 (

کتاب قرآن صفحه ۳۹۲

با یاد و نام خداوند و به امید بر آورده شدن حاجات و سلامتی و به راه راست هدایت شدن تمام انسان ها ؛

هر روز یک صفحه 

صفحه سیصد و نود و دو ( 59 -51 )

 

سورةُ القَصَصْ

 

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیم

‏

وَ لَقَدْ وَصَّلْنا لَهُمُ الْقَوْلَ لَعَلَّهُمْ یَتَذَکَّرُونَ (51)

 

الَّذینَ آتَیْناهُمُ الْکِتابَ مِنْ قَبْلِهِ هُمْ بِهِ یُؤْمِنُونَ (52)

 

وَ إِذا یُتْلى‏ عَلَیْهِمْ قالُوا آمَنَّا بِهِ إِنَّهُ الْحَقُّ مِنْ رَبِّنا إِنَّا کُنَّا مِنْ قَبْلِهِ مُسْلِمینَ (53)

 

أُولئِکَ یُؤْتَوْنَ أَجْرَهُمْ مَرَّتَیْنِ بِما صَبَرُوا وَ یَدْرَؤُنَ بِالْحَسَنَةِ السَّیِّئَةَ وَ مِمَّا رَزَقْناهُمْ یُنْفِقُونَ (54)

 

وَ إِذا سَمِعُوا اللَّغْوَ أَعْرَضُوا عَنْهُ وَ قالُوا لَنا أَعْمالُنا وَ لَکُمْ أَعْمالُکُمْ سَلامٌ عَلَیْکُمْ لا نَبْتَغِی الْجاهِلینَ (55)

 

إِنَّکَ لا تَهْدی مَنْ أَحْبَبْتَ وَ لکِنَّ اللَّهَ یَهْدی مَنْ یَشاءُ وَ هُوَ أَعْلَمُ بِالْمُهْتَدینَ (56)

 

وَ قالُوا إِنْ نَتَّبِعِ الْهُدى‏ مَعَکَ نُتَخَطَّفْ مِنْ أَرْضِنا أَ وَ لَمْ نُمَکِّنْ لَهُمْ حَرَماً آمِناً یُجْبى‏ إِلَیْهِ ثَمَراتُ کُلِّ شَیْ‏ءٍ رِزْقاً مِنْ لَدُنَّا وَ لکِنَّ أَکْثَرَهُمْ لا یَعْلَمُونَ (57)

 

وَ کَمْ أَهْلَکْنا مِنْ قَرْیَةٍ بَطِرَتْ مَعیشَتَها فَتِلْکَ مَساکِنُهُمْ لَمْ تُسْکَنْ مِنْ بَعْدِهِمْ إِلاَّ قَلیلاً وَ کُنَّا نَحْنُ الْوارِثینَ (58)

 

وَ ما کانَ رَبُّکَ مُهْلِکَ الْقُرى‏ حَتَّى یَبْعَثَ فی‏ أُمِّها رَسُولاً یَتْلُوا عَلَیْهِمْ آیاتِنا وَ ما کُنَّا مُهْلِکِی الْقُرى‏ إِلاَّ وَ أَهْلُها ظالِمُونَ (59)

 

ترجمه فارسی

 

ما آیات قرآن را یکى پس از دیگرى براى آنان آوردیم شاید متذکّر شوند! (51)

کسانى که قبلًا کتاب آسمانى به آنان داده‏ایم به آن [قرآن‏] ایمان مى‏آورند! (52)

و هنگامى که بر آنان خوانده شود مى‏گویند: «به آن ایمان آوردیم اینها همه حق است و از سوى پروردگار ماست ما پیش از این هم مسلمان بودیم!» (53)

آنها کسانى هستند که بخاطر شکیباییشان، اجر و پاداششان را دو بار دریافت مى‏دارند و بوسیله نیکیها بدیها را دفع مى‏کنند و از آنچه به آنان روزى داده‏ایم انفاق مى‏نمایند (54)

و هر گاه سخن لغو و بیهوده بشنوند، از آن روى مى‏گردانند و مى‏گویند: «اعمال ما از آن ماست و اعمال شما از آن خودتان سلام بر شما (سلام وداع) ما خواهان جاهلان نیستیم!» (55)

تو نمى‏توانى کسى را که دوست دارى هدایت کنى ولى خداوند هر کس را بخواهد هدایت مى‏کند و او به هدایت یافتگان آگاهتر است! (56)

آنها گفتند: «ما اگر هدایت را همراه تو پذیرا شویم، ما را از سرزمینمان مى‏ربایند!» آیا ما حرم امنى در اختیار آنها قرار ندادیم که ثمرات هر چیزى (از هر شهر و دیارى) بسوى آن آورده مى‏شود؟! رزقى است از جانب ما ولى بیشتر آنان نمى‏دانند! (57)

و چه بسیار از شهرها و آبادیهایى را که بر اثر فراوانى نعمت، مست و مغرور شده بودند هلاک کردیم! این خانه‏هاى آنهاست (که ویران شده)، و بعد از آنان جز اندکى کسى در آنها سکونت نکرد و ما وارث آنان بودیم! (58)

و پروردگار تو هرگز شهرها و آبادیها را هلاک نمى‏کرد تا اینکه در کانون آنها پیامبرى مبعوث کند که آیات ما را بر آنان بخواند و ما هرگز آبادیها و شهرها را هلاک نکردیم مگر آنکه اهلش ظالم بودند! (59)

 

Translation of the Qur'an

Page ( 392 ) verses Surah al- ghasas ( 51-59 )

 

Suraha al- ghasas

In the name of God

 

) VI (We have conveyed the Statement to them so they might keep it in mind.) 51 (

 

The ones We gave the Book to previously believe in it;) 52 (

 

whenever it is recited to them, they say:" We believe in it; it is the Truth from our Lord! We have already committed ourselves to] live in [peace.") 53 (

 

Those will be given their payment twice over because of what they have endured; they ward off evil with good and spend some of what We have provided them with.) 54 (

 

Whenever they hear any gossip, they shun it and say:" We hold to our actions while you have your actions." Peace be upon you! We do not hanker after ignorant people.") 55 (

 

You do not guide someone you love, but God guides anyone He wishes. He is quite Aware as to who are guided.) 56 (

 

They say:" If we followed guidance along with you, we'd be swept out of our land." Yet have We not established a safe haven for them where produce of every sort is brought from Our presence as sustenance? However most of them do not realize it.) 57 (

 

How many towns have We wiped out who were reckless in their way of living? Those dwellings of theirs have been inhabited only occasionally since then. We have been] their [heirs!) 58 (

 

Your Lord has never been the destroyer of any towns unless He had despatched a messenger to their capital city who recited Our signs to them. Nor did We ever destroy any towns unless their people became wrongdoers.) 59 (

کتاب قرآن صفحه ۳۹۱

با یاد و نام خداوند و به امید بر آورده شدن حاجات و سلامتی و به راه راست هدایت شدن تمام انسان ها ؛

هر روز یک صفحه 

صفحه سیصد و نود و یک ( 50 -44 )

 

سورةُ القَصَصْ

 

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیم‏

 

وَ ما کُنْتَ بِجانِبِ الْغَرْبِیِّ إِذْ قَضَیْنا إِلى‏ مُوسَى الْأَمْرَ وَ ما کُنْتَ مِنَ الشَّاهِدینَ (44)

 

وَ لکِنَّا أَنْشَأْنا قُرُوناً فَتَطاوَلَ عَلَیْهِمُ الْعُمُرُ وَ ما کُنْتَ ثاوِیاً فی‏ أَهْلِ مَدْیَنَ تَتْلُوا عَلَیْهِمْ آیاتِنا وَ لکِنَّا کُنَّا مُرْسِلینَ (45)

 

وَ ما کُنْتَ بِجانِبِ الطُّورِ إِذْ نادَیْنا وَ لکِنْ رَحْمَةً مِنْ رَبِّکَ لِتُنْذِرَ قَوْماً ما أَتاهُمْ مِنْ نَذیرٍ مِنْ قَبْلِکَ لَعَلَّهُمْ یَتَذَکَّرُونَ (46)

 

وَ لَوْ لا أَنْ تُصیبَهُمْ مُصیبَةٌ بِما قَدَّمَتْ أَیْدیهِمْ فَیَقُولُوا رَبَّنا لَوْ لا أَرْسَلْتَ إِلَیْنا رَسُولاً فَنَتَّبِعَ آیاتِکَ وَ نَکُونَ مِنَ الْمُؤْمِنینَ (47)

 

فَلَمَّا جاءَهُمُ الْحَقُّ مِنْ عِنْدِنا قالُوا لَوْ لا أُوتِیَ مِثْلَ ما أُوتِیَ مُوسى‏ أَ وَ لَمْ یَکْفُرُوا بِما أُوتِیَ مُوسى‏ مِنْ قَبْلُ قالُوا سِحْرانِ تَظاهَرا وَ قالُوا إِنَّا بِکُلٍّ کافِرُونَ (48)

 

قُلْ فَأْتُوا بِکِتابٍ مِنْ عِنْدِ اللَّهِ هُوَ أَهْدى‏ مِنْهُما أَتَّبِعْهُ إِنْ کُنْتُمْ صادِقینَ (49)

 

فَإِنْ لَمْ یَسْتَجیبُوا لَکَ فَاعْلَمْ أَنَّما یَتَّبِعُونَ أَهْواءَهُمْ وَ مَنْ أَضَلُّ مِمَّنِ اتَّبَعَ هَواهُ بِغَیْرِ هُدىً مِنَ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ لا یَهْدِی الْقَوْمَ الظَّالِمینَ (50)

 

ترجمه فارسی

 

تو در جانب غربى نبودى هنگامى که ما فرمان نبوّت را به موسى دادیم و تو از شاهدان نبودى (در آن هنگام که معجزات را در اختیار موسى گذاردیم)! (44)

ولى ما اقوامى را در اعصار مختلف خلق کردیم، و زمانهاى طولانى بر آنها گذشت (که آثار انبیا از دلهایشان محو شد پس تو را با کتاب آسمانیت فرستادیم)! تو هرگز در میان مردم مدین اقامت نداشتى تا (از وضع آنان آگاه باشى و) آیات ما را براى آنها [مشرکان مکّه‏] بخوانى، ولى ما بودیم که تو را فرستادیم (و این آیات را در اختیارت قرار دادیم)! (45)

تو در کنار طور نبودى زمانى که ما ندا دادیم ولى این رحمتى از سوى پروردگارت بود (که این اخبار را در اختیار تو نهاد) تا بوسیله آن قومى را انذار کنى که پیش از تو هیچ انذارکننده‏اى براى آنان نیامده است شاید متذکّر شوند! (46)

هر گاه (پیش از فرستادن پیامبرى) مجازات و مصیبتى بر اثر اعمالشان به آنان مى‏رسید، مى‏گفتند: «پروردگارا! چرا رسولى براى ما نفرستادى تا از آیات تو پیروى کنیم و از مؤمنان باشیم؟!» (47)

ولى هنگامى که حقّ از نزد ما براى آنها آمد گفتند: «چرا مثل همان چیزى که به موسى داده شد به این پیامبر داده نشده است؟!» مگر بهانه‏جویانى همانند آنان، معجزاتى را که در گذشته به موسى داده شد، انکار نکردند و گفتند: «این دو نفر [موسى و هارون‏] دو ساحرند که دست به دست هم داده‏اند (تا ما را گمراه کنند) و ما به هر دو کافریم»؟! (48)

بگو: «اگر راست مى‏گویید (که تورات و قرآن از سوى خدا نیست)، کتابى هدایت‏بخش‏تر از این دو از نزد خدا بیاورید، تا من از آن پیروى کنم!» (49)

اگر این پیشنهاد تو را نپذیرند، بدان که آنان تنها از هوسهاى خود پیروى مى‏کنند! و آیا گمراهتر از آن کس که پیروى هواى نفس خویش کرده و هیچ هدایت الهى را نپذیرفته، کسى پیدا مى‏شود؟! مسلّماً خداوند قوم ستمگر را هدایت نمى‏کند! (50)

 

Translation of the Qur'an

Page ( 391 ) verses Surah al- ghasas ( 44-50 )

 

Suraha al- ghasas

In the name of God

 

You] Muhammad [, were not) present (on the western slope when We settled the matter for Moses, nor were you a witness;) 44 (

 

but We raised up some generations, and] their [lifetime was prolonged for them. Nor were you a resident among the people of Midian, reciting Our signs to them, but We were] to send [emissaries.) 45 (

 

You were not on the slope of Mount] Sinai [when We called out, but] have been sent [as a mercy from your Lord so you might warn a folk whom no warner had come to before you, so that they might bear it in mind.) 46 (

 

If only some calamity would strike them because of what] evil [their hands have sent on ahead, and so they would say:" Our Lord, if only you had sent us some messenger, we should have followed Your signs and been believers!") 47 (

 

Yet when the Truth did come to them from Our presence, they said:" If he were only given the same as Moses was given!" Still had they not already disbelieved in what Moses was given? They say:" Double magic, to back each other up!" And they say:" We disbelieve in everything.") 48 (

 

SAY:" Bring a book from God's presence which will be a better guide than either of them so I may follow it if you are that truthful.") 49 (

 

If they do not respond to you, then know they are merely following their own whims. Who is more misguided than someone who follows his own whim without having any guidance from God? God does not guide wrongdoing folk.") 50 (

کتاب قرآن صفحه ۳۹۰

با یاد و نام خداوند و به امید بر آورده شدن حاجات و سلامتی و به راه راست هدایت شدن تمام انسان ها ؛

هر روز یک صفحه 

صفحه سیصد و نود ( 43 -36 )

 

سورةُ القَصَصْ

 

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیم‏

 

فَلَمَّا جاءَهُمْ مُوسى‏ بِآیاتِنا بَیِّناتٍ قالُوا ما هذا إِلاَّ سِحْرٌ مُفْتَرىً وَ ما سَمِعْنا بِهذا فی‏ آبائِنَا الْأَوَّلینَ (36)

 

وَ قالَ مُوسى‏ رَبِّی أَعْلَمُ بِمَنْ جاءَ بِالْهُدى‏ مِنْ عِنْدِهِ وَ مَنْ تَکُونُ لَهُ عاقِبَةُ الدَّارِ إِنَّهُ لا یُفْلِحُ الظَّالِمُونَ (37)

 

وَ قالَ فِرْعَوْنُ یا أَیُّهَا الْمَلَأُ ما عَلِمْتُ لَکُمْ مِنْ إِلهٍ غَیْری فَأَوْقِدْ لی‏ یا هامانُ عَلَى الطِّینِ فَاجْعَلْ لی‏ صَرْحاً لَعَلِّی أَطَّلِعُ إِلى‏ إِلهِ مُوسى‏ وَ إِنِّی لَأَظُنُّهُ مِنَ الْکاذِبینَ (38)

 

وَ اسْتَکْبَرَ هُوَ وَ جُنُودُهُ فِی الْأَرْضِ بِغَیْرِ الْحَقِّ وَ ظَنُّوا أَنَّهُمْ إِلَیْنا لا یُرْجَعُونَ (39)

 

فَأَخَذْناهُ وَ جُنُودَهُ فَنَبَذْناهُمْ فِی الْیَمِّ فَانْظُرْ کَیْفَ کانَ عاقِبَةُ الظَّالِمینَ (40)

 

وَ جَعَلْناهُمْ أَئِمَّةً یَدْعُونَ إِلَى النَّارِ وَ یَوْمَ الْقِیامَةِ لا یُنْصَرُونَ (41)

 

وَ أَتْبَعْناهُمْ فی‏ هذِهِ الدُّنْیا لَعْنَةً وَ یَوْمَ الْقِیامَةِ هُمْ مِنَ الْمَقْبُوحینَ (42)

 

وَ لَقَدْ آتَیْنا مُوسَى الْکِتابَ مِنْ بَعْدِ ما أَهْلَکْنَا الْقُرُونَ الْأُولى‏ بَصائِرَ لِلنَّاسِ وَ هُدىً وَ رَحْمَةً لَعَلَّهُمْ یَتَذَکَّرُونَ (43)

 

ترجمه فارسی

 

هنگامى که موسى معجزات روشن ما را براى آنان آورد، گفتند: «این چیزى جز سحر نیست که بدروغ به خدا بسته شده ما هرگز چنین چیزى را در نیاکان خود نشنیده‏ایم!» (36)

موسى گفت: «پروردگارم از حال کسانى که هدایت را از نزد او آورده‏اند، و کسانى که عاقبت نیک سرا (ى دنیا و آخرت) از آن آنهاست آگاهتر است! مسلّماً ظالمان رستگار نخواهند شد!» (37)

فرعون گفت: «اى جمعیت اشراف! من خدایى جز خودم براى شما سراغ ندارم. (امّا براى تحقیق بیشتر،) اى هامان، برایم آتشى بر گل بیفروز (و آجرهاى محکم بساز)، و براى من برج بلندى ترتیب ده تا از خداى موسى خبر گیرم هر چند من گمان مى‏کنم او از دروغگویان است!» (38)

 (سرانجام) فرعون و لشکریانش بدون حقّ در زمین استکبار کردند، و پنداشتند بسوى ما بازگردانده نمى‏شوند! (39)

ما نیز او و لشکریانش را گرفتیم و به دریا افکندیم اکنون بنگر پایان کار ظالمان چگونه بود! (40)

و آنان [فرعونیان‏] را پیشوایانى قرار دادیم که به آتش (دوزخ) دعوت مى‏کنند و روز رستاخیز یارى نخواهند شد! (41)

و در این دنیا نیز لعنتى بدنبال آنان قرار دادیم و روز قیامت از زشت‏رویانند! (42)

و ما به موسى کتاب آسمانى دادیم بعد از آنکه اقوام قرون نخستین را هلاک نمودیم کتابى که براى مردم بصیرت‏آفرین بود، و مایه هدایت و رحمت شاید متذکر شوند! (43)

 

Translation of the Qur'an

Page ( 390 ) verses Surah al- ghasas ( 36-43 )

 

Suraha al- ghasas

In the name of God

 

When Moses brought them Our clear signs, they said:" This is only some contrived magic. We have not heard of this through our early forefathers.") 36 (

 

Moses said:" My Lord is quite Aware as to who brings guidance from His presence and who will attain the Home in the end. Wrongdoers do not succeed.") 37 

 

Pharaoh said:" Councilmen, I have not known any god for you except myself. Light] a kiln [for me, Haman, for some clay, and build me a tower so I may climb up to Moses' god. Still I think he's a liar!") 38 (

 

Both he and his troops acted overproud on Earth without any right] to be so [. They thought they would never return to Us.) 39 (

 

We seized him and his troops and hurled them into the deep. See how the outcome was for wrongdoers!) 40 (

 

We turned them into leaders who invite] men [to the Fire. On Resurrection Day they will not be supported.) 41 (

 

We shall let a curse follow them in this world, while on Resurrection Day they will look hideous.) 42 (

 

) V (We gave Moses the Book after We had wiped out the earliest generations] to serve [as insights for mankind, and for guidance and mercy so they might bear it in mind.) 43 (

کتاب قرآن صفحه ۳۸۹

با یاد و نام خداوند و به امید بر آورده شدن حاجات و سلامتی و به راه راست هدایت شدن تمام انسان ها ؛

هر روز یک صفحه 

صفحه سیصد و هشتاد و نه ( 35 -29 )

 

سورةُ القَصَصْ

 

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیم‏

 

فَلَمَّا قَضى‏ مُوسَى الْأَجَلَ وَ سارَ بِأَهْلِهِ آنَسَ مِنْ جانِبِ الطُّورِ ناراً قالَ لِأَهْلِهِ امْکُثُوا إِنِّی آنَسْتُ ناراً لَعَلِّی آتیکُمْ مِنْها بِخَبَرٍ أَوْ جَذْوَةٍ مِنَ النَّارِ لَعَلَّکُمْ تَصْطَلُونَ (29)

 

فَلَمَّا أَتاها نُودِیَ مِنْ شاطِئِ الْوادِ الْأَیْمَنِ فِی الْبُقْعَةِ الْمُبارَکَةِ مِنَ الشَّجَرَةِ أَنْ یا مُوسى‏ إِنِّی أَنَا اللَّهُ رَبُّ الْعالَمینَ (30)

 

وَ أَنْ أَلْقِ عَصاکَ فَلَمَّا رَآها تَهْتَزُّ کَأَنَّها جَانٌّ وَلَّى مُدْبِراً وَ لَمْ یُعَقِّبْ یا مُوسى‏ أَقْبِلْ وَ لا تَخَفْ إِنَّکَ مِنَ الْآمِنینَ (31)

 

اسْلُکْ یَدَکَ فی‏ جَیْبِکَ تَخْرُجْ بَیْضاءَ مِنْ غَیْرِ سُوءٍ وَ اضْمُمْ إِلَیْکَ جَناحَکَ مِنَ الرَّهْبِ فَذانِکَ بُرْهانانِ مِنْ رَبِّکَ إِلى‏ فِرْعَوْنَ وَ مَلاَئِهِ إِنَّهُمْ کانُوا قَوْماً فاسِقینَ (32)

 

قالَ رَبِّ إِنِّی قَتَلْتُ مِنْهُمْ نَفْساً فَأَخافُ أَنْ یَقْتُلُونِ (33)

 

وَ أَخی‏ هارُونُ هُوَ أَفْصَحُ مِنِّی لِساناً فَأَرْسِلْهُ مَعی‏ رِدْءاً یُصَدِّقُنی‏ إِنِّی أَخافُ أَنْ یُکَذِّبُونِ (34)

 

قالَ سَنَشُدُّ عَضُدَکَ بِأَخیکَ وَ نَجْعَلُ لَکُما سُلْطاناً فَلا یَصِلُونَ إِلَیْکُما بِآیاتِنا أَنْتُما وَ مَنِ اتَّبَعَکُمَا الْغالِبُونَ (35)

 

ترجمه فارسی

 

هنگامى که موسى مدّت خود را به پایان رسانید و همراه خانواده‏اش (از مدین به سوى مصر) حرکت کرد، از جانب طور آتشى دید! به خانواده‏اش گفت: «درنگ کنید که من آتشى دیدم! (مى‏روم) شاید خبرى از آن براى شما بیاورم، یا شعله‏اى از آتش تا با آن گرم شوید!» (29)

هنگامى که به سراغ آتش آمد، از کرانه راست درّه، در آن سرزمین پر برکت، از میان یک درخت ندا داده شد که: «اى موسى! منم خداوند، پروردگار جهانیان! (30)

عصایت را بیفکن!» هنگامى که (عصا را افکند و) دید همچون مارى با سرعت حرکت مى‏کند، ترسید و به عقب برگشت، و حتّى پشت سر خود را نگاه نکرد! ندا آمد: «برگرد و نترس، تو در امان هستى! (31)

دستت را در گریبان خود فروبر، هنگامى که خارج مى‏شود سفید و درخشنده است بدون عیب و نقص و دستهایت را بر سینه‏ات بگذار، تا ترس و وحشت از تو دور شود! این دو [معجزه عصا و ید بیضا] برهان روشن از پروردگارت بسوى فرعون و اطرافیان اوست، که آنان قوم فاسقى هستند!» (32)

عرض کرد: «پروردگارا! من یک تن از آنان را کشته‏ام مى‏ترسم مرا به قتل برسانند! (33)

و برادرم هارون زبانش از من فصیحتر است او را همراه من بفرست تا یاور من باشد و مرا تصدیق کند مى‏ترسم مرا تکذیب کنند!» (34)

فرمود: «بزودى بازوان تو را بوسیله برادرت محکم (و نیرومند) مى‏کنیم، و براى شما سلطه و برترى قرار مى‏دهیم و به برکت آیات ما، بر شما دست نمى‏یابند شما و پیروانتان پیروزید!» (35)

 

Translation of the Qur'an

Page ( 389 ) verses Surah al- ghasas ( 29-35 )

 

Suraha al- ghasas

In the name of God

 

) IV (When Moses had completed the term] that he had promised to work [and was travelling away with his family, he glimpsed a fire on a slope of Mount] Sinai [. He told his family:" Stay here! I've glimpsed a fire. Perhaps I may bring you some news from it, or an ember from the fire so you may warm yourselves.") 29 (

 

So when he came up to it, someone called out to him from the tree in the blessed hollow on the right bank of the valley:" Moses, I am God, Lord of the Universe!") 30 (

 

And then:" Throw down your staff." When he saw it twitching as if it were possessed, he turned around and tried to escape." Moses, come closer and do not act afraid. You will be safe!) 31 (

 

Slip your hand into your shirtfront; it will come out white without being harmed. And gather up your courage against any apprehension. These will be two proofs from your Lord for Pharaoh and his councillors; they have been such immoral folk.) 32 (

 

He said:" My Lord, I killed a person among them, and fear they may execute me.) 33 (

 

My brother Aaron is more convincing with his tongue; send him along with me to back me up and vouch for me. I fear they will talk me out of it.") 34 (

 

He said:" We shall strengthen your arm by means of your brother and grant both of you authority so they will not overtake either of you. Because of Our signs, you both will win out, as well as anyone who follows you.") 35 (

کتاب قرآن صفحه ۳۸۸

با یاد و نام خداوند و به امید بر آورده شدن حاجات و سلامتی و به راه راست هدایت شدن تمام انسان ها ؛

هر روز یک صفحه 

صفحه سیصد و هشتاد و هشت ( 28 -22 )

 

سورةُ القَصَصْ

 

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیم‏

 

وَ لَمَّا تَوَجَّهَ تِلْقاءَ مَدْیَنَ قالَ عَسى‏ رَبِّی أَنْ یَهْدِیَنی‏ سَواءَ السَّبیلِ (22)

 

وَ لَمَّا وَرَدَ ماءَ مَدْیَنَ وَجَدَ عَلَیْهِ أُمَّةً مِنَ النَّاسِ یَسْقُونَ وَ وَجَدَ مِنْ دُونِهِمُ امْرَأَتَیْنِ تَذُودانِ قالَ ما خَطْبُکُما قالَتا لا نَسْقی‏ حَتَّى یُصْدِرَ الرِّعاءُ وَ أَبُونا شَیْخٌ کَبیرٌ (23)

 

فَسَقى‏ لَهُما ثُمَّ تَوَلَّى إِلَى الظِّلِّ فَقالَ رَبِّ إِنِّی لِما أَنْزَلْتَ إِلَیَّ مِنْ خَیْرٍ فَقیرٌ (24)

 

فَجاءَتْهُ إِحْداهُما تَمْشی‏ عَلَى اسْتِحْیاءٍ قالَتْ إِنَّ أَبی‏ یَدْعُوکَ لِیَجْزِیَکَ أَجْرَ ما سَقَیْتَ لَنا فَلَمَّا جاءَهُ وَ قَصَّ عَلَیْهِ الْقَصَصَ قالَ لا تَخَفْ نَجَوْتَ مِنَ الْقَوْمِ الظَّالِمینَ (25)

 

قالَتْ إِحْداهُما یا أَبَتِ اسْتَأْجِرْهُ إِنَّ خَیْرَ مَنِ اسْتَأْجَرْتَ الْقَوِیُّ الْأَمینُ (26)

 

قالَ إِنِّی أُریدُ أَنْ أُنْکِحَکَ إِحْدَى ابْنَتَیَّ هاتَیْنِ عَلى‏ أَنْ تَأْجُرَنی‏ ثَمانِیَ حِجَجٍ فَإِنْ أَتْمَمْتَ عَشْراً فَمِنْ عِنْدِکَ وَ ما أُریدُ أَنْ أَشُقَّ عَلَیْکَ سَتَجِدُنی‏ إِنْ شاءَ اللَّهُ مِنَ الصَّالِحینَ (27)

 

قالَ ذلِکَ بَیْنی‏ وَ بَیْنَکَ أَیَّمَا الْأَجَلَیْنِ قَضَیْتُ فَلا عُدْوانَ عَلَیَّ وَ اللَّهُ عَلى‏ ما نَقُولُ وَکیلٌ (28)

 

ترجمه فارسی

 

و هنگامى که متوجّه جانب مدین شد گفت: «امیدوارم پروردگارم مرا به راه راست هدایت کند!» (22)

و هنگامى که به (چاه) آب مدین رسید، گروهى از مردم را در آنجا دید که چهارپایان خود را سیراب مى‏کنند و در کنار آنان دو زن را دید که مراقب گوسفندان خویشند (و به چاه نزدیک نمى‏شوند موسى) به آن دو گفت: «کار شما چیست؟ (چرا گوسفندان خود را آب نمى‏دهید؟!)» گفتند: «ما آنها را آب نمى‏دهیم تا چوپانها همگى خارج شوند و پدر ما پیر مرد کهنسالى است (و قادر بر این کارها نیست.)!» (23)

موسى براى (گوسفندان) آن دو آب کشید سپس رو به سایه آورد و عرض کرد: «پروردگارا! هر خیر و نیکى بر من فرستى، به آن نیازمندم!» (24)

ناگهان یکى از آن دو (زن) به سراغ او آمد در حالى که با نهایت حیا گام برمى‏داشت، گفت: «پدرم از تو دعوت مى‏کند تا مزد آب دادن (به گوسفندان) را که براى ما انجام دادى به تو بپردازد.» هنگامى که موسى نزد او [شعیب‏] آمد و سرگذشت خود را شرح داد، گفت: «نترس، از قوم ظالم نجات یافتى!» (25)

یکى از آن دو (دختر) گفت: «پدرم! او را استخدام کن، زیرا بهترین کسى را که مى‏توانى استخدام کنى آن کسى است که قوىّ و امین باشد (و او همین مرد است)!» (26)

 (شعیب) گفت: «من مى‏خواهم یکى از این دو دخترم را به همسرى تو درآورم به این شرط که هشت سال براى من کار کنى و اگر آن را تا ده سال افزایش دهى، محبّتى از ناحیه توست من نمى‏خواهم کار سنگینى بر دوش تو بگذارم و ان شاء اللَّه مرا از صالحان خواهى یافت» (27)

 (موسى) گفت: « (مانعى ندارد،) این قراردادى میان من و تو باشد البته هر کدام از این دو مدّت را انجام دهم ستمى بر من نخواهد بود (و من در انتخاب آن آزادم)! و خدا بر آنچه ما مى‏گوییم گواه است!» (28)

 

Translation of the Qur'an

Page ( 388 ) verses Surah al- ghasas ( 22-28 )

 

Suraha al- ghasas

In the name of God

 

) III (As he made his way towards Midian, he said:" Perhaps my Lord will guide me along some level path.") 22 (

 

When he approached the water of Midian, he found a company of people watering] their flocks [there, and found two women besides them, holding theirs off at a distance. He said:" What's the matter with you?" They both said:" We may not draw any water until the herdsmen move on. Our father is an elderly gentleman.") 23 (

 

So he did the watering for them. Then he went off to] rest in [the shade, and said:" My Lord, I am poor enough to accept anything You may grant me.") 24 (

 

One of the girls came up to him, walking bashfully. She said;" My father invites you, in order to reward you with some] sort of [payment since you have done the watering for us." When he came up to him, he told him the stories. He said:" Do not fear; you have escaped from wrongdoing folk.") 25 (

 

One of the two) girls (said:" My father, hire him! The best man you can hire is someone who is strong, trustworthy.") 26 (

 

He said:" I want to marry you to one of these daughters of mine, provided you hire yourself out to me for eight seasons. If you should complete ten, then that will be your own affair. I do not want to be hard on you; you will find me an honorable man, if God so wishes.") 27 (

 

He said:" That is up to you and me; whichever term I may serve out, there will be no injustice done to me. God is a Trustee for anything we say.") 28 (

کتاب قرآن صفحه ۳۸۷

با یاد و نام خداوند و به امید بر آورده شدن حاجات و سلامتی و به راه راست هدایت شدن تمام انسان ها ؛

هر روز یک صفحه 

صفحه سیصد و هشتاد و هفت ( 21 -14 )

 

سورةُ القَصَصْ

 

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیم‏

 

وَ لَمَّا بَلَغَ أَشُدَّهُ وَ اسْتَوى‏ آتَیْناهُ حُکْماً وَ عِلْماً وَ کَذلِکَ نَجْزِی الْمُحْسِنینَ (14)

 

وَ دَخَلَ الْمَدینَةَ عَلى‏ حینِ غَفْلَةٍ مِنْ أَهْلِها فَوَجَدَ فیها رَجُلَیْنِ یَقْتَتِلانِ هذا مِنْ شیعَتِهِ وَ هذا مِنْ عَدُوِّهِ فَاسْتَغاثَهُ الَّذی مِنْ شیعَتِهِ عَلَى الَّذی مِنْ عَدُوِّهِ فَوَکَزَهُ مُوسى‏ فَقَضى‏ عَلَیْهِ قالَ هذا مِنْ عَمَلِ الشَّیْطانِ إِنَّهُ عَدُوٌّ مُضِلٌّ مُبینٌ (15)

 

قالَ رَبِّ إِنِّی ظَلَمْتُ نَفْسی‏ فَاغْفِرْ لی‏ فَغَفَرَ لَهُ إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحیمُ (16)

 

قالَ رَبِّ بِما أَنْعَمْتَ عَلَیَّ فَلَنْ أَکُونَ ظَهیراً لِلْمُجْرِمینَ (17)

 

فَأَصْبَحَ فِی الْمَدینَةِ خائِفاً یَتَرَقَّبُ فَإِذَا الَّذِی اسْتَنْصَرَهُ بِالْأَمْسِ یَسْتَصْرِخُهُ قالَ لَهُ مُوسى‏ إِنَّکَ لَغَوِیٌّ مُبینٌ (18)

 

فَلَمَّا أَنْ أَرادَ أَنْ یَبْطِشَ بِالَّذی هُوَ عَدُوٌّ لَهُما قالَ یا مُوسى‏ أَ تُریدُ أَنْ تَقْتُلَنی‏ کَما قَتَلْتَ نَفْساً بِالْأَمْسِ إِنْ تُریدُ إِلاَّ أَنْ تَکُونَ جَبَّاراً فِی الْأَرْضِ وَ ما تُریدُ أَنْ تَکُونَ مِنَ الْمُصْلِحینَ (19)

 

وَ جاءَ رَجُلٌ مِنْ أَقْصَى الْمَدینَةِ یَسْعى‏ قالَ یا مُوسى‏ إِنَّ الْمَلَأَ یَأْتَمِرُونَ بِکَ لِیَقْتُلُوکَ فَاخْرُجْ إِنِّی لَکَ مِنَ النَّاصِحینَ (20)

 

فَخَرَجَ مِنْها خائِفاً یَتَرَقَّبُ قالَ رَبِّ نَجِّنی‏ مِنَ الْقَوْمِ الظَّالِمینَ (21)

 

ترجمه فارسی

 

و هنگامى که (موسى) نیرومند و کامل شد، حکمت و دانش به او دادیم و این گونه نیکوکاران را جزا مى‏دهیم! (14)

او به هنگامى که اهل شهر در غفلت بودند وارد شهر شد ناگهان دو مرد را دید که به جنگ و نزاع مشغولند یکى از پیروان او بود (و از بنى اسرائیل)، و دیگرى از دشمنانش، آن که از پیروان او بود در برابر دشمنش از وى تقاضاى کمک نمود موسى مشت محکمى بر سینه او زد و کار او را ساخت (و بر زمین افتاد و مرد) موسى گفت: «این (نزاع شما) از عمل شیطان بود، که او دشمن و گمراه‏کننده آشکارى است» (15)

 (سپس) عرض کرد: «پروردگارا! من به خویشتن ستم کردم مرا ببخش!» خداوند او را بخشید، که او غفور و رحیم است! (16)

عرض کرد: «پروردگارا! بشکرانه نعمتى که به من دادى، هرگز پشتیبان مجرمان نخواهم بود!» (17)

موسى در شهر ترسان بود و هر لحظه در انتظار حادثه‏اى (و در جستجوى اخبار) ناگهان دید همان کسى که دیروز از او یارى طلبیده بود فریاد مى‏زند و از او کمک مى‏خواهد، موسى به او گفت: «تو آشکارا انسان (ماجراجو و) گمراهى هستى!» (18)

و هنگامى که خواست با کسى که دشمن هر دوى آنها بود درگیر شود و با قدرت مانع او گردد، (فریادش بلند شد،) گفت: «اى موسى مى‏خواهى! مرا بکشى همان گونه که دیروز انسانى را کشتى؟! تو فقط مى‏خواهى جبّارى در روى زمین باشى، و نمى‏خواهى از مصلحان باشى!» (19)

 (در این هنگام) مردى با سرعت از دورترین نقطه شهر [مرکز فرعونیان‏] آمد و گفت: «اى موسى! این جمعیّت براى کشتن تو به مشورت نشسته‏اند فوراً از شهر خارج شو، که من از خیرخواهان توام!» (20)

موسى از شهر خارج شد در حالى که ترسان بود و هر لحظه در انتظار حادثه‏اى عرض کرد: «پروردگارا! مرا از این قوم ظالم رهایى بخش!» (21)

 

Translation of the Qur'an

Page ( 387 ) verses Surah al- ghasas ( 14-21 )

 

Suraha al- ghasas

In the name of God

 

) II (When he reached maturity and came of age, We gave him discretion and knowledge. Thus We reward those who act kindly.) 14 (

 

He entered the city at a time when its people were lax, and found two men fighting there, one from his own sect and the other from his enemy's. The one who was from his own faction appealed for his assistance against the one who was from his enemy's. Moses punched him and he finished him off! He said:" This is some of Satan's work; he is such an enemy, a plain misleader.") 15 (

 

He said:" My Lord, I have wronged my own soul. Forgive me!" So He forgave him; He is the Forgiving, the Merciful.) 16 (

 

He said:" My Lord, since You have shown me such favor, I shall never back up any criminals] again [.") 17 (

 

Yet he felt fearful next morning in the city; he was on the alert, when the man he had tried to support the day before called out to him for help] again [. Moses told him:" You are clearly a troublemaker.") 18 (

 

When he wanted to catch the one who was an enemy to them both, he said:" Moses, do you want to kill me just as you killed another person yesterday? You only want to become a bully on earth; you do not want to be a reformer.") 19 (

 

A man came hurrying up from the further end of the city; he said:" Moses, the councilmen are deliberating about you, whether they should execute you. Clear out! I am giving you sincere advice.") 20 (

 

He left it fearfully, on the alert. He said:" My Lord, save me from such wrongdoing folk!") 21 (

کتاب قرآن صفحه ۳۸۶

با یاد و نام خداوند و به امید بر آورده شدن حاجات و سلامتی و به راه راست هدایت شدن تمام انسان ها ؛

هر روز یک صفحه 

صفحه سیصد و هشتاد و شش ( 13 -6 )

 

سورةُ القَصَصْ

 

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیم‏

 

وَ نُمَکِّنَ لَهُمْ فِی الْأَرْضِ وَ نُرِیَ فِرْعَوْنَ وَ هامانَ وَ جُنُودَهُما مِنْهُمْ ما کانُوا یَحْذَرُونَ (6)

 

وَ أَوْحَیْنا إِلى‏ أُمِّ مُوسى‏ أَنْ أَرْضِعیهِ فَإِذا خِفْتِ عَلَیْهِ فَأَلْقیهِ فِی الْیَمِّ وَ لا تَخافی‏ وَ لا تَحْزَنی‏ إِنَّا رَادُّوهُ إِلَیْکِ وَ جاعِلُوهُ مِنَ الْمُرْسَلینَ (7)

 

فَالْتَقَطَهُ آلُ فِرْعَوْنَ لِیَکُونَ لَهُمْ عَدُوًّا وَ حَزَناً إِنَّ فِرْعَوْنَ وَ هامانَ وَ جُنُودَهُما کانُوا خاطِئینَ (8)

 

وَ قالَتِ امْرَأَتُ فِرْعَوْنَ قُرَّتُ عَیْنٍ لی‏ وَ لَکَ لا تَقْتُلُوهُ عَسى‏ أَنْ یَنْفَعَنا أَوْ نَتَّخِذَهُ وَلَداً وَ هُمْ لا یَشْعُرُونَ (9)

 

وَ أَصْبَحَ فُؤادُ أُمِّ مُوسى‏ فارِغاً إِنْ کادَتْ لَتُبْدی بِهِ لَوْ لا أَنْ رَبَطْنا عَلى‏ قَلْبِها لِتَکُونَ مِنَ الْمُؤْمِنینَ (10)

 

وَ قالَتْ لِأُخْتِهِ قُصِّیهِ فَبَصُرَتْ بِهِ عَنْ جُنُبٍ وَ هُمْ لا یَشْعُرُونَ (11)

 

وَ حَرَّمْنا عَلَیْهِ الْمَراضِعَ مِنْ قَبْلُ فَقالَتْ هَلْ أَدُلُّکُمْ عَلى‏ أَهْلِ بَیْتٍ یَکْفُلُونَهُ لَکُمْ وَ هُمْ لَهُ ناصِحُونَ (12)

 

فَرَدَدْناهُ إِلى‏ أُمِّهِ کَیْ تَقَرَّ عَیْنُها وَ لا تَحْزَنَ وَ لِتَعْلَمَ أَنَّ وَعْدَ اللَّهِ حَقٌّ وَ لکِنَّ أَکْثَرَهُمْ لا یَعْلَمُونَ (13)

 

ترجمه فارسی

 

و حکومتشان را در زمین پابرجا سازیم و به فرعون و هامان و لشکریانشان، آنچه را از آنها [بنى اسرائیل‏] بیم داشتند نشان دهیم! (6)

ما به مادر موسى الهام کردیم که: «او را شیر ده و هنگامى که بر او ترسیدى، وى را در دریا (ى نیل) بیفکن و نترس و غمگین مباش، که ما او را به تو بازمى‏گردانیم، و او را از رسولان قرار مى‏دهیم!» (7)

 (هنگامى که مادر بفرمان خدا او را به دریا افکند) خاندان فرعون او را از آب گرفتند، تا سرانجام دشمن آنان و مایه اندوهشان گردد! مسلّماً فرعون و هامان و لشکریانشان خطاکار بودند. (8)

همسر فرعون (چون دید آنها قصد کشتن کودک را دارند) گفت: «نور چشم من و توست! او را نکشید شاید براى ما مفید باشد، یا او را بعنوان پسر خود برگزینیم!» و آنها نمى‏فهمیدند (که دشمن اصلى خود را در آغوش خویش مى‏پرورانند)! (9)

 (سرانجام) قلب مادر موسى از همه چیز (جز یاد فرزندش) تهى گشت و اگر دل او را (بوسیله ایمان و امید) محکم نکرده بودیم، نزدیک بود مطلب را افشا کند! (10)

و (مادر موسى) به خواهر او گفت: «وضع حال او را پیگیرى کن!» او نیز از دور ماجرا را مشاهده کرد در حالى که آنان بى‏خبر بودند. (11)

ما همه زنان شیرده را از پیش بر او حرام کردیم (تا تنها به آغوش مادر بازگردد) و خواهرش (که بیتابى مأموران را براى پیدا کردن دایه مشاهده کرد) گفت: «آیا شما را به خانواده‏اى راهنمایى کنم که مى‏توانند این نوزاد را براى شما کفالت کنند و خیرخواه او باشند؟!» (12)

ما او را به مادرش بازگرداندیم تا چشمش روشن شود و غمگین نباشد و بداند که وعده الهى حق است ولى بیشتر آنان نمى‏دانند! (13)

 

Translation of the Qur'an

Page ( 386 ) verses Surah al- ghasas ( 6-13 )

 

Suraha al- ghasas

In the name of God

 

We established them on Earth and showed Pharaoh and Haman as well as their troops how they should beware of them.) 6 (

 

We inspired Moses' mother] as follows [:" Nurse him. If you should fear for him, then cast him into the river. Do not fear nor feel sad; We will return him to you, and appoint him as a missionary.") 7 (

 

Pharaoh's household took him in, so that he became an enemy and] a source of [sadness for them. Pharaoh and Haman as well as their troops were so mistaken!) 8 (

 

Pharaoh's wife said:"] He'll be [a comfort for me and for you. Do not kill him! Perhaps he'll benefit us, or we'll adopt him as a son." They did not suspect] a thing [.) 9 (

 

Next morning the vitals of Moses' mother felt empty; she almost revealed who he was, if We had not bound up her heart so she would be a believer.) 10 (

 

She told his sister:" Keep track of him." So she watched out for him from a distance while they did not notice it.) 11 (

 

We kept him from nursing at first, and so she said:" Shall I lead you to a family who will look after him for you? They will take good care of him.") 12 (

 

Thus We restored him to his mother so he might comfort her and she would not feel so sad, and so she would know that God's promise is true, even though most of them do not realize it.) 13 (

کتاب قرآن صفحه ۳۸۵

با یاد و نام خداوند و به امید بر آورده شدن حاجات و سلامتی و به راه راست هدایت شدن تمام انسان ها ؛

هر روز یک صفحه 

صفحه سیصد و هشتاد و پنج سوره النمل ( 93 -89) و سوره القصص ( 5 – 1 )

 

سورةُ النَّمل

 

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیم‏

 

مَنْ جاءَ بِالْحَسَنَةِ فَلَهُ خَیْرٌ مِنْها وَ هُمْ مِنْ فَزَعٍ یَوْمَئِذٍ آمِنُونَ (89)

 

وَ مَنْ جاءَ بِالسَّیِّئَةِ فَکُبَّتْ وُجُوهُهُمْ فِی النَّارِ هَلْ تُجْزَوْنَ إِلاَّ ما کُنْتُمْ تَعْمَلُونَ (90)

 

إِنَّما أُمِرْتُ أَنْ أَعْبُدَ رَبَّ هذِهِ الْبَلْدَةِ الَّذی حَرَّمَها وَ لَهُ کُلُّ شَیْ‏ءٍ وَ أُمِرْتُ أَنْ أَکُونَ مِنَ الْمُسْلِمینَ (91)

 

وَ أَنْ أَتْلُوَا الْقُرْآنَ فَمَنِ اهْتَدى‏ فَإِنَّما یَهْتَدی لِنَفْسِهِ وَ مَنْ ضَلَّ فَقُلْ إِنَّما أَنَا مِنَ الْمُنْذِرینَ (92)

 

وَ قُلِ الْحَمْدُ لِلَّهِ سَیُریکُمْ آیاتِهِ فَتَعْرِفُونَها وَ ما رَبُّکَ بِغافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ (93)

 

سورةُ القَصَص‏

 

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ‏

 

طسم (1)

 

تِلْکَ آیاتُ الْکِتابِ الْمُبینِ (2)

 

نَتْلُوا عَلَیْکَ مِنْ نَبَإِ مُوسى‏ وَ فِرْعَوْنَ بِالْحَقِّ لِقَوْمٍ یُؤْمِنُونَ (3)

 

إِنَّ فِرْعَوْنَ عَلا فِی الْأَرْضِ وَ جَعَلَ أَهْلَها شِیَعاً یَسْتَضْعِفُ طائِفَةً مِنْهُمْ یُذَبِّحُ أَبْناءَهُمْ وَ یَسْتَحْیی‏ نِساءَهُمْ إِنَّهُ کانَ مِنَ الْمُفْسِدینَ (4)

 

وَ نُریدُ أَنْ نَمُنَّ عَلَى الَّذینَ اسْتُضْعِفُوا فِی الْأَرْضِ وَ نَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً وَ نَجْعَلَهُمُ الْوارِثینَ (5)

 

 

ترجمه فارسی

 

کسانى که کار نیکى انجام دهند پاداشى بهتر از آن خواهند داشت و آنان از وحشت آن روز در امانند! (89)

و آنها که اعمال بدى انجام دهند، به صورت در آتش افکنده مى‏شوند آیا جزایى جز آنچه عمل مى‏کردید خواهید داشت؟! (90)

 (بگو:) من مأمورم پروردگار این شهر (مقدّس مکّه) را عبادت کنم، همان کسى که این شهر را حرمت بخشیده در حالى که همه چیز از آن اوست! و من مأمورم که از مسلمین باشم (91)

و اینکه قرآن را تلاوت کنم! هر کس هدایت شود بسود خود هدایت شده و هر کس گمراه گردد (زیانش متوجّه خود اوست) بگو: «من فقط از انذارکنندگانم!» (92)

بگو: «حمد و ستایش مخصوص ذات خداست بزودى آیاتش را به شما نشان مى‏دهد تا آن را بشناسید و پروردگار تو از آنچه انجام مى‏دهید غافل نیست! (93)

به نام خداوند بخشنده بخشایشگر

طسم! (1)

اینها از آیات کتاب مبین است! (2)

ما از داستان موسى و فرعون بحقّ بر تو مى‏خوانیم، براى گروهى که (طالب حقّند و) ایمان مى‏آورند! (3)

فرعون در زمین برترى‏جویى کرد، و اهل آن را به گروه‏هاى مختلفى تقسیم نمود گروهى را به ضعف و ناتوانى مى‏کشاند، پسرانشان را سر مى‏برید و زنانشان را (براى کنیزى و خدمت) زنده نگه مى‏داشت او به یقین از مفسدان بود! (4)

ما مى‏خواهیم بر مستضعفان زمین منّت نهیم و آنان را پیشوایان و وارثان روى زمین قرار دهیم! (5)

 

Translation of the Qur'an

Page ( 385 ) verses Surah al- naml ( 89-93 ) & surah al-ghasas ( 1-5 )

 

Suraha al- naml

In the name of God

 

Anyone who comes with a fine deed will have something better than it and they will be safe from that day's terror;) 89 (

 

while anyone who comes with an evil deed will be flung face down into the Fire:" Aren't you rewarded with just what you've been doing?) 90 (

 

I have only been ordered to serve the Lord of this region which He has hallowed. He possesses everything. I have been ordered to be a Muslim,) 91 (

 

and to recite the Qur'an. Anyone who is guided, will be guided only for his own sake, while tell anyone who strays away:" I am merely a warner.") 92 (

 

SAY:" Praise be to God! He will show you His signs so you may recognize them. Your Lord is not overlooking anything you do!") 93 (

 

In the name of God, the Mercy-giving, the Merciful!

 

) I (T. S. M.) 1 (

 

These are verses from the clear Book!) 2 (

 

We shall recite in all truth to you some information about Moses and Pharaoh for folk who believe.) 3 (

 

Pharaoh had acted haughtily on earth and split his people into factions, seeking to weaken a group of them. He slaughtered their sons and let their women live; he was so depraved!) 4 (

 

Yet We wanted to endow those who were considered inferior on earth, and make them into leaders and make them] Our [heirs.) 5 (