با یاد و نام خداوند و به امید بر آورده شدن حاجات و سلامتی و به راه راست هدایت شدن تمام انسان ها ؛
هر روز یک صفحه
صفحه سیصد و هفده (87-77)
سورةُ طه
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ
وَ لَقَدْ أَوْحَیْنا إِلى مُوسى أَنْ أَسْرِ بِعِبادی فَاضْرِبْ لَهُمْ طَریقاً فِی الْبَحْرِ یَبَساً لا تَخافُ دَرَکاً وَ لا تَخْشى (77)
فَأَتْبَعَهُمْ فِرْعَوْنُ بِجُنُودِهِ فَغَشِیَهُمْ مِنَ الْیَمِّ ما غَشِیَهُمْ (78)
وَ أَضَلَّ فِرْعَوْنُ قَوْمَهُ وَ ما هَدى (79)
یا بَنی إِسْرائیلَ قَدْ أَنْجَیْناکُمْ مِنْ عَدُوِّکُمْ وَ واعَدْناکُمْ جانِبَ الطُّورِ الْأَیْمَنَ وَ نَزَّلْنا عَلَیْکُمُ الْمَنَّ وَ السَّلْوى (80)
کُلُوا مِنْ طَیِّباتِ ما رَزَقْناکُمْ وَ لا تَطْغَوْا فیهِ فَیَحِلَّ عَلَیْکُمْ غَضَبی وَ مَنْ یَحْلِلْ عَلَیْهِ غَضَبی فَقَدْ هَوى (81)
وَ إِنِّی لَغَفَّارٌ لِمَنْ تابَ وَ آمَنَ وَ عَمِلَ صالِحاً ثُمَّ اهْتَدى (82)
وَ ما أَعْجَلَکَ عَنْ قَوْمِکَ یا مُوسى (83)
قالَ هُمْ أُولاءِ عَلى أَثَری وَ عَجِلْتُ إِلَیْکَ رَبِّ لِتَرْضى (84)
قالَ فَإِنَّا قَدْ فَتَنَّا قَوْمَکَ مِنْ بَعْدِکَ وَ أَضَلَّهُمُ السَّامِرِیُّ (85)
فَرَجَعَ مُوسى إِلى قَوْمِهِ غَضْبانَ أَسِفاً قالَ یا قَوْمِ أَ لَمْ یَعِدْکُمْ رَبُّکُمْ وَعْداً حَسَناً أَ فَطالَ عَلَیْکُمُ الْعَهْدُ أَمْ أَرَدْتُمْ أَنْ یَحِلَّ عَلَیْکُمْ غَضَبٌ مِنْ رَبِّکُمْ فَأَخْلَفْتُمْ مَوْعِدی (86)
قالُوا ما أَخْلَفْنا مَوْعِدَکَ بِمَلْکِنا وَ لکِنَّا حُمِّلْنا أَوْزاراً مِنْ زینَةِ الْقَوْمِ فَقَذَفْناها فَکَذلِکَ أَلْقَى السَّامِرِیُّ (87)
ترجمه فارسی
و همانا به موسى وحى کردیم که: بندگانم را شبانه [از مصر] حرکت بده، و براى آنان راهى خشک در دریا قرار ده که [در آن موقعیت] نه از رسیدن فرعونیان بترسى و نه از غرق شدن بهراسى. (77)
پس فرعون با لشکریانش آنان را دنبال کرد، و [بخشى] از دریا آنان را فروگرفت، چه فروگرفتنى! (78)
و فرعون، قومش را گمراه کرد و راهنمایى ننمود. (79)
اى بنىاسرائیل! به راستى شما را از دشمنتان نجات دادیم، و با شما در جانب راست طور وعده گذاشتیم و ترنجبین و مرغ بریان را بر شما نازل کردیم، (80)
[و گفتیم:] از خوردنىهاى پاکیزه [و مطبوع] که روزى شما نمودیم، بخورید و در [مورد] آن از حدود الهى تجاوز نکنید که خشم من بر شما فرود آید، و کسى که خشم من بر او فرود آید، یقیناً هلاک شده است. (81)
و مسلماً من آمرزنده کسى هستم که توبه کرد و ایمان آورد و کار شایسته انجام داد، سپس در راه مستقیم پایدارى و استقامت ورزید. (82)
اى موسى! چه چیز تو را شتابان کرد که قبل از قوم خود [در آمدن به کوه طور] پیشى گرفتى؟ (83)
گفت: پروردگارا! من به سوى تو شتافتم تا خشنود شوى. آنان گروهى هستند که اینک به دنبال من مىآیند. (84)
[خدا] گفت: اى موسى! ما به راستى قوم تو را پس از آمدن تو امتحان کردیم و سامرى آنان را گمراه کرد. (85)
پس موسى خشمگین و اندوهناک به سوى قومش بازگشت، گفت: اى قوم من! آیا پروردگارتان به شما [درباره نزول تورات] وعدهاى نیکو نداد؟ آیا زمان آن وعده بر شما طولانى آمد یا خواستید که خشمى از پروردگارتان بر شما فرود آید که با وعده من مخالفت کردید؟! (86)
گفتند: ما با اراده خود با وعده تو مخالفت نکردیم، بلکه ما را وادار کردند که بارهایى سنگین از زیور و زینت این قوم را حمل کنیم، پس آنان را [در آتش] انداختیم و به همین صورت سامرى هم [آنچه از زیور و زینت داشت] در آتش انداخت. (87)
Translation of the Qur'an
Page ( 317 ) verses Sura Taha( 77-87 )
Sura Taha
In the name of God
) IV (We inspired Moses] as follows [:" Travel with My servants at night and open up a dry road through the sea for them. Do not fear being overtaken nor dread anything.") 77 (
Pharaoh had them pursued by his troops, and the flood overwhelmed them as only it could overwhelm them.) 78 (
Pharaoh led his folk astray and did not guide] them [.) 79 (
Children of Israel, We saved you from your enemy and made an appointment for you on the right side of the Mountain, and sent down manna and quail for you.) 80 (
Eat some of the wholesome things We have provided you with and do not act arrogantly while doing so, lest My anger light upon you; anyone My anger lights upon will surely collapse.) 81 (
Yet I am quite Forgiving towards anyone who turns) in repentance (and believes, and acts honorably; then he will be guided.") 82 (
" Whatever made you hurry away from your people, Moses?") 83 (
He said:" They were close upon my tracks, while I have hastened to You, my Lord, so You may feel pleased.") 84 (
He said:" We have tested your folk in your absence and the Samaritan has led them astray.") 85 (
Moses returned to his people angry, sorrowful. He said:" My folk, did your Lord not make you a handsome promise? Did the agreement seem too long in reaching you, or did you want anger from your Lord to settle upon you, so that you broke the appointment to meet Me?") 86 (
They said:" We did not break your appointment of our own accord, but we had to carry loads of the people's ornaments and toss them] into a furnace [. That is what the Samaritan suggested.") 87 (