با یاد و نام خداوند و به امید بر آورده شدن حاجات و سلامتی و به راه راست هدایت شدن تمام انسان ها ؛
هر روز یک صفحه
صفحه سیصد و چهارده (51-38)
سورةُ طه
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ
إِذْ أَوْحَیْنا إِلى أُمِّکَ ما یُوحى (38)
أَنِ اقْذِفیهِ فِی التَّابُوتِ فَاقْذِفیهِ فِی الْیَمِّ فَلْیُلْقِهِ الْیَمُّ بِالسَّاحِلِ یَأْخُذْهُ عَدُوٌّ لی وَ عَدُوٌّ لَهُ وَ أَلْقَیْتُ عَلَیْکَ مَحَبَّةً مِنِّی وَ لِتُصْنَعَ عَلى عَیْنی (39)
إِذْ تَمْشی أُخْتُکَ فَتَقُولُ هَلْ أَدُلُّکُمْ عَلى مَنْ یَکْفُلُهُ فَرَجَعْناکَ إِلى أُمِّکَ کَیْ تَقَرَّ عَیْنُها وَ لا تَحْزَنَ وَ قَتَلْتَ نَفْساً فَنَجَّیْناکَ مِنَ الْغَمِّ وَ فَتَنَّاکَ فُتُوناً فَلَبِثْتَ سِنینَ فی أَهْلِ مَدْیَنَ ثُمَّ جِئْتَ عَلى قَدَرٍ یا مُوسى (40)
وَ اصْطَنَعْتُکَ لِنَفْسی (41)
اذْهَبْ أَنْتَ وَ أَخُوکَ بِآیاتی وَ لا تَنِیا فی ذِکْری (42)
اذْهَبا إِلى فِرْعَوْنَ إِنَّهُ طَغى (43)
فَقُولا لَهُ قَوْلاً لَیِّناً لَعَلَّهُ یَتَذَکَّرُ أَوْ یَخْشى (44)
قالا رَبَّنا إِنَّنا نَخافُ أَنْ یَفْرُطَ عَلَیْنا أَوْ أَنْ یَطْغى (45)
قالَ لا تَخافا إِنَّنی مَعَکُما أَسْمَعُ وَ أَرى (46)
فَأْتِیاهُ فَقُولا إِنَّا رَسُولا رَبِّکَ فَأَرْسِلْ مَعَنا بَنی إِسْرائیلَ وَ لا تُعَذِّبْهُمْ قَدْ جِئْناکَ بِآیَةٍ مِنْ رَبِّکَ وَ السَّلامُ عَلى مَنِ اتَّبَعَ الْهُدى (47)
إِنَّا قَدْ أُوحِیَ إِلَیْنا أَنَّ الْعَذابَ عَلى مَنْ کَذَّبَ وَ تَوَلَّى (48)
قالَ فَمَنْ رَبُّکُما یا مُوسى (49)
قالَ رَبُّنَا الَّذی أَعْطى کُلَّ شَیْءٍ خَلْقَهُ ثُمَّ هَدى (50)
قالَ فَما بالُ الْقُرُونِ الْأُولى (51)
ترجمه فارسی
آن زمان که به مادرت آنچه را که باید الهام مىشد، الهام کردیم (38)
که او را در صندوق بگذار، پس او را به دریا بینداز تا دریا او را به ساحل اندازد، تا دشمن من و دشمن او، وى را برگیرد. و محبوبیّتى از سوى خود بر تو انداختیم تا [همگان به تو علاقه و محبت ورزند و آنچه را انجام دادم براى این بود که] با مراقبت کامل من پرورش یابى [و ساخته شوى.] (39)
آن گاه که خواهرت به سوى کاخ فرعون رفت، و گفت: آیا شما را به کسى که از این نوزاد سرپرستى کند، راهنمایى کنم؟ پس تو را به مادرت برگرداندیم تا خوشحال و شاد شود و غم و غصه نخورد، و کسى [از فرعونیان] را کُشتى و ما تو را از اندوه [و نگرانى بر ارتکاب قتل آن مشرک] نجات دادیم، و چنان که باید امتحانت نمودیم، پس سالیانى در میان اهل مدین ماندى، سپس اى موسى! بر اساس تقدیر الهى [براى انتخاب شدن به مقام پیامبرى اینجا] آمدى، (40)
و تو را براى [اجراى اهداف] خود ساختم [و انتخاب کردم.] (41)
تو و برادرت با معجزات من [براى هدایت گمراهان] بروید، و درباره ذکر من [که ابلاغ وحى است] سستى نورزید. (42)
هر دو به سوى فرعون بروید زیرا او [در برابر خدا] سرکشى کرده است. (43)
پس گفتارى نرم گفتار به او گویید، امید است که هوشیار شود و [آیین حق را بپذیرد] یا بترسد [و از سرکشى باز ایستد.] (44)
گفتند: پروردگارا! ما مىترسیم که [پیش از دعوت کردنش به حق] با سختگیرى و شکنجه بر [ضد] ما پیشى گیرد یا بر سرکشى خود بیفزاید. (45)
خدا فرمود: نترسید که من بىتردید با شما هستم [سخن او و شما را] مىشنوم و [اعمالتان را] مىبینم. (46)
بنابراین [بدون بیم و هراس] به سوى او بروید و بگویید: ما دو نفر فرستاده پروردگار تو هستیم، پس بنىاسرائیل را [از قید بندگى و بردگى خود آزاد کرده] با ما روانه کن و آنان را شکنجه مکن، به راستى ما از سوى پروردگارت معجزهاى آوردهایم و درود بر کسى باد که از هدایت [حق] پیروى کند. (47)
مسلماً و یقیناً به ما وحى شده است که: عذاب بر کسى است که [آیات حق و پیامبران را] تکذیب کند و از آن رو برگرداند. (48)
فرعون گفت: اى موسى! پروردگار شما دو نفر کیست؟ (49)
گفت: پروردگار ما کسى است که به هر موجودى، آفرینش [ویژه] او را [آن گونه که سزاوارش بود] به وى عطا کرده، سپس هدایت نمود. (50)
فرعون [به جاى دنبال کردن بحث خداشناسى، مطلب را منحرف کرد و] گفت: پس حال امتهاى پیشین چگونه است؟ (51)
Translation of the Qur'an
Page (314 ) verses Sura taha( 38-51 )
Sura taha
In the name of God
when We revealed whatever was revealed to your mother:) 38 (
'Cast him into the chest, and toss it into the river. The current will throw him up on the shore where an enemy of Mine as well as an enemy of his will pick him up. '" I have lavished love of My own on you so that you might be made into My darling.) 39 (
So your sister was walking along, and said: 'Shall I lead you to someone who will take care of him? ' Thus We returned you to your mother to comfort her and so she would not feel so sad." You killed a soul and We saved you from grief. We tested you severely, and you stayed among the people of Midian for years. Then you came just as fate] decreed [, Moses.) 40 (
I have produced you for Myself.) 41 (
Take My signs away, both you and your brother, and do not neglect to mention Me.) 42 (
Go to Pharaoh; he has been so arrogant.) 43 (
Speak a soft word to him so that he may be reminded or even feel afraid.") 44 (
They both said:" Our Lord, we fear lest he crack down on us or that he should act arrogant.") 45 (
He said:" Do not fear; I am with you both. I both hear and see.) 46 (
Go to him and say: 'We are both messengers from your Lord. Send the Children of Israel away with us and do not torment them. We have brought you a sign from your Lord, and may" Peace be upon whoever follows guidance.") 47 (
As for us, it has been revealed to us that torment is due anyone who says it is a lie and turns away! '") 48 (
He said;" Who is Lord for both of you, Moses?") 49 (
He said:" Our Lord is the One Who has given everything its own constitution; then guided it.") 50 (
He said:" So what was the attitude during earlier centuries?") 51 (