با یاد و نام خداوند و به امید بر آورده شدن حاجات و سلامتی و به راه راست هدایت شدن تمام انسان ها ؛
هر روز یک صفحه
صفحه دویست و هفتاد و نه (103-110)
سورةُ النّحل
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیم
وَ لَقَدْ نَعْلَمُ أَنَّهُمْ یَقُولُونَ إِنَّما یُعَلِّمُهُ بَشَرٌ لِسانُ الَّذی یُلْحِدُونَ إِلَیْهِ أَعْجَمِیٌّ وَ هذا لِسانٌ عَرَبِیٌّ مُبینٌ (103)
إِنَّ الَّذینَ لا یُؤْمِنُونَ بِآیاتِ اللَّهِ لا یَهْدیهِمُ اللَّهُ وَ لَهُمْ عَذابٌ أَلیمٌ (104)
إِنَّما یَفْتَرِی الْکَذِبَ الَّذینَ لا یُؤْمِنُونَ بِآیاتِ اللَّهِ وَ أُولئِکَ هُمُ الْکاذِبُونَ (105)
مَنْ کَفَرَ بِاللَّهِ مِنْ بَعْدِ إیمانِهِ إِلاَّ مَنْ أُکْرِهَ وَ قَلْبُهُ مُطْمَئِنٌّ بِالْإیمانِ وَ لکِنْ مَنْ شَرَحَ بِالْکُفْرِ صَدْراً فَعَلَیْهِمْ غَضَبٌ مِنَ اللَّهِ وَ لَهُمْ عَذابٌ عَظیمٌ (106)
ذلِکَ بِأَنَّهُمُ اسْتَحَبُّوا الْحَیاةَ الدُّنْیا عَلَى الْآخِرَةِ وَ أَنَّ اللَّهَ لا یَهْدِی الْقَوْمَ الْکافِرینَ (107)
أُولئِکَ الَّذینَ طَبَعَ اللَّهُ عَلى قُلُوبِهِمْ وَ سَمْعِهِمْ وَ أَبْصارِهِمْ وَ أُولئِکَ هُمُ الْغافِلُونَ (108)
لا جَرَمَ أَنَّهُمْ فِی الْآخِرَةِ هُمُ الْخاسِرُونَ (109)
ثُمَّ إِنَّ رَبَّکَ لِلَّذینَ هاجَرُوا مِنْ بَعْدِ ما فُتِنُوا ثُمَّ جاهَدُوا وَ صَبَرُوا إِنَّ رَبَّکَ مِنْ بَعْدِها لَغَفُورٌ رَحیمٌ (110)
ترجمه فارسی
و ما مىدانیم که آنان مىگویند: یقیناً این آیات را بشرى به او مىآموزد!! [چنین نیست که مىگویند، زیرا] زبان کسى که [آموختن قرآن را به پیامبر] به او نسبت مىدهید، غیر عربى است و این قرآن به زبان عربى فصیح و روشن است. (103)
قطعاً کسانى که به آیات خدا ایمان ندارند، خدا هدایتشان نمىکند، و براى آنان عذابى دردناک است. (104)
فقط کسانى [به خدا و پیامبر] دروغ مىبندند که به آیات خدا ایمان ندارند، و اینانند که دروغگوى واقعىاند. (105)
هر کس پس از ایمان آوردنش به خدا کافر شود [به عذاب خدا گرفتار آید] مگر کسى که به کفر مجبور شده [امّا] دلش مطمئن به ایمان است، ولى آنان که سینه براى پذیرفتن کفر گشادهاند، خشمى سخت از سوى خدا بر آنان است و آنان را عذابى بزرگ خواهد بود. (106)
این [خشم و عذاب بزرگ] به سبب آن است که زندگى دنیا [ىِ زودگذر] را بر آخرت ترجیح دادند، و مسلماً خدا مردم کفر پیشه را هدایت نمىکند. (107)
اینان کسانى هستند که خدا بر دل و گوش و چشمشان مُهر [شقاوت] زده، و اینان بىخبران واقعىاند. (108)
ثابت و یقینى است که آنان در آخرت زیانکارند. (109)
آن گاه یقیناً پروردگارت نسبت به کسانى که پس از آزار دیدنِ [از مشرکان، سرزمین شرک را رها کرده] هجرت نمودند، سپس جهاد کردند، و [براى حفظ دینشان] شکیبایى ورزیدند، آرى، پروردگارت [نسبت به آنان] پس از این [همه بلا] بسیار آمرزنده و مهربان است. (110)
ترجمه انگلیسی
We already know they are saying:" It is merely a human being who is teaching him!" The tongue of the person whom they hint at is foreign, while this is clear Arabic speech.) 103 (
God will never guide those who do not believe in God's signs, while they will have painful torment.) 104 (
Those who do not believe in God's signs are merely inventing a lie; such men are liars.) 105 (
Anyone who disbelieves in God after having once made his profession of faith-except for someone who is compelled to while his heart is unwavering in its faith-but anyone who lays) his (breast wide open to disbelief will have wrath from God] descend [on him. They will have awful torment!) 106 (
That is because they cherish worldly life rather than the Hereafter. God does not guide disbelieving folk.) 107 (
Those are the ones whose hearts, hearing and eyesight God has sealed off. Those are the heedless.) 108 (
They will positively be the losers in the Hereafter.) 109 (
Even then your Lord-for those who have migrated after they were persecuted, then struggled and were patient-after such] trials Lord will be Forgiving, Merciful.) 110 (