با یاد و نام خداوند و به امید بر آورده شدن حاجات و سلامتی و به راه راست هدایت شدن تمام انسان ها ؛
هر روز یک صفحه
صفحه سیصد و سی و هشت ( 55 -47)
سورةُ الحَج
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیم
وَ یَسْتَعْجِلُونَکَ بِالْعَذابِ وَ لَنْ یُخْلِفَ اللَّهُ وَعْدَهُ وَ إِنَّ یَوْماً عِنْدَ رَبِّکَ کَأَلْفِ سَنَةٍ مِمَّا تَعُدُّونَ (47)
وَ کَأَیِّنْ مِنْ قَرْیَةٍ أَمْلَیْتُ لَها وَ هِیَ ظالِمَةٌ ثُمَّ أَخَذْتُها وَ إِلَیَّ الْمَصیرُ (48)
قُلْ یا أَیُّهَا النَّاسُ إِنَّما أَنَا لَکُمْ نَذیرٌ مُبینٌ (49)
فَالَّذینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ لَهُمْ مَغْفِرَةٌ وَ رِزْقٌ کَریمٌ (50)
وَ الَّذینَ سَعَوْا فی آیاتِنا مُعاجِزینَ أُولئِکَ أَصْحابُ الْجَحیمِ (51)
وَ ما أَرْسَلْنا مِنْ قَبْلِکَ مِنْ رَسُولٍ وَ لا نَبِیٍّ إِلاَّ إِذا تَمَنَّى أَلْقَى الشَّیْطانُ فی أُمْنِیَّتِهِ فَیَنْسَخُ اللَّهُ ما یُلْقِی الشَّیْطانُ ثُمَّ یُحْکِمُ اللَّهُ آیاتِهِ وَ اللَّهُ عَلیمٌ حَکیمٌ (52)
لِیَجْعَلَ ما یُلْقِی الشَّیْطانُ فِتْنَةً لِلَّذینَ فی قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ وَ الْقاسِیَةِ قُلُوبُهُمْ وَ إِنَّ الظَّالِمینَ لَفی شِقاقٍ بَعیدٍ (53)
وَ لِیَعْلَمَ الَّذینَ أُوتُوا الْعِلْمَ أَنَّهُ الْحَقُّ مِنْ رَبِّکَ فَیُؤْمِنُوا بِهِ فَتُخْبِتَ لَهُ قُلُوبُهُمْ وَ إِنَّ اللَّهَ لَهادِ الَّذینَ آمَنُوا إِلى صِراطٍ مُسْتَقیمٍ (54)
وَ لا یَزالُ الَّذینَ کَفَرُوا فی مِرْیَةٍ مِنْهُ حَتَّى تَأْتِیَهُمُ السَّاعَةُ بَغْتَةً أَوْ یَأْتِیَهُمْ عَذابُ یَوْمٍ عَقیمٍ (55)
ترجمه فارسی
آنان از تو تقاضاى شتاب در عذاب مىکنند در حالى که خداوند هرگز از وعده خود تخلّف نخواهد کرد! و یک روز نزد پروردگارت، همانند هزار سال از سالهایى است که شما مىشمرید! (47)
و چه بسیار شهرها و آبادیهایى که به آنها مهلت دادم، در حالى که ستمگر بودند (امّا از این مهلت براى اصلاح خویش استفاده نکردند.) سپس آنها را مجازات کردم و بازگشت، تنها بسوى من است! (48)
بگو: «اى مردم! من براى شما بیمدهنده آشکارى هستم! (49)
آنها که ایمان آوردند و اعمال صالح انجام دادند، آمرزش و روزى پر ارزشى براى آنهاست! (50)
و آنها که در (محو) آیات ما تلاش کردند، و چنین مىپنداشتند که مىتوانند بر اراده حتمى ما غالب شوند، اصحاب دوزخند!» (51)
هیچ پیامبرى را پیش از تو نفرستادیم مگر اینکه هر گاه آرزو مىکرد (و طرحى براى پیشبرد اهداف الهى خود مىریخت)، شیطان القائاتى در آن مىکرد امّا خداوند القائات شیطان را از میان مىبرد، سپس آیات خود را استحکام مىبخشید و خداوند علیم و حکیم است. (52)
هدف این بود که خداوند القاى شیطان را آزمونى قرار دهد براى آنها که در دلهایشان بیمارى است، و آنها که سنگدلند و ظالمان در عداوت شدید دور از حقّ قرار گرفتهاند! (53)
و (نیز) هدف این بود که آگاهان بدانند این حقّى است از سوى پروردگارت، و در نتیجه به آن ایمان بیاورند، و دلهایشان در برابر آن خاضع گردد و خداوند کسانى را که ایمان آوردند، بسوى صراط مستقیم هدایت مىکند. (54)
کافران همواره در باره قرآن در شکّ هستند، تا آنکه روز قیامت بطور ناگهانى فرارسد، یا عذاب روز عقیم [روزى که قادر بر جبران گذشته نیستند] به سراغشان آید! (55)
Translation of the Qur'an
Page ( 338 ) verses Surah al-Haj(47-55 )
Suraha al-Haj
In the name of God
They try to make you hurry up the torment! God will never go back on His promise; a day with your Lord is like a thousand years such as those you count by.) 47 (
How many towns have I put up with while they were doing wrong! Then I have seized them, and towards Me lay the Goal!) 48 (
) VII (SAY:" Mankind, I am merely a clear warner for you) 49 (
and for those who believe and perform honorable deeds; they shall have forgiveness and generous provision,) 50 (
while those who work against Our signs in order to frustrate them, will become the inmates of Hades.") 51 (
We have never sent any messenger nor any prophet before you unless Satan interfered with his desire even while he desired something. God will cancel out whatever Satan tampers with; then God will decide on His signs. God is Aware, Wise,) 52(
so He may set up anything Satan has proposed as a trial for those whose hearts contain malice and whose hearts are hardened-wrongdoers are in such extreme dissension) 53 (
and so those who have been given knowledge should know that it means Truth from your Lord and they may believe in it, and their hearts yield to it. God acts as a Guide towards a Straight Road for those who believe.) 54 (
Those who disbelieve will remain in a quandary concerning it until the Hour comes upon them suddenly or the torment of a desolate day reaches them.) 55 (