با یاد و نام خداوند و به امید بر آورده شدن حاجات و سلامتی و به راه راست هدایت شدن تمام انسان ها ؛
هر روز یک صفحه
صفحه سیصد و سی ( 101 -91)
سورةُ الأنبیَاء
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیم
وَ الَّتی أَحْصَنَتْ فَرْجَها فَنَفَخْنا فیها مِنْ رُوحِنا وَ جَعَلْناها وَ ابْنَها آیَةً لِلْعالَمینَ (91)
إِنَّ هذِهِ أُمَّتُکُمْ أُمَّةً واحِدَةً وَ أَنَا رَبُّکُمْ فَاعْبُدُونِ (92)
وَ تَقَطَّعُوا أَمْرَهُمْ بَیْنَهُمْ کُلٌّ إِلَیْنا راجِعُونَ (93)
فَمَنْ یَعْمَلْ مِنَ الصَّالِحاتِ وَ هُوَ مُؤْمِنٌ فَلا کُفْرانَ لِسَعْیِهِ وَ إِنَّا لَهُ کاتِبُونَ (94)
وَ حَرامٌ عَلى قَرْیَةٍ أَهْلَکْناها أَنَّهُمْ لا یَرْجِعُونَ (95)
حَتَّى إِذا فُتِحَتْ یَأْجُوجُ وَ مَأْجُوجُ وَ هُمْ مِنْ کُلِّ حَدَبٍ یَنْسِلُونَ (96)
وَ اقْتَرَبَ الْوَعْدُ الْحَقُّ فَإِذا هِیَ شاخِصَةٌ أَبْصارُ الَّذینَ کَفَرُوا یا وَیْلَنا قَدْ کُنَّا فی غَفْلَةٍ مِنْ هذا بَلْ کُنَّا ظالِمینَ (97)
إِنَّکُمْ وَ ما تَعْبُدُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ حَصَبُ جَهَنَّمَ أَنْتُمْ لَها وارِدُونَ (98)
لَوْ کانَ هؤُلاءِ آلِهَةً ما وَرَدُوها وَ کُلٌّ فیها خالِدُونَ (99)
لَهُمْ فیها زَفیرٌ وَ هُمْ فیها لا یَسْمَعُونَ (100)
إِنَّ الَّذینَ سَبَقَتْ لَهُمْ مِنَّا الْحُسْنى أُولئِکَ عَنْها مُبْعَدُونَ (101)
ترجمه فارسی
و به یاد آور زنى را که دامان خود را پاک نگه داشت و ما از روح خود در او دمیدیم و او و فرزندش [مسیح] را نشانه بزرگى براى جهانیان قرار دادیم! (91)
این (پیامبران بزرگ و پیروانشان) همه امّت واحدى بودند (و پیرو یک هدف) و من پروردگار شما هستم پس مرا پرستش کنید! (92)
(گروهى از پیروان ناآگاه آنها) کار خود را به تفرقه در میان خود کشاندند (ولى سرانجام) همگى بسوى ما بازمىگردند! (93)
و هر کس چیزى از اعمال شایسته بجا آورد، در حالى که ایمان داشته باشد، کوشش او ناسپاسى نخواهد شد و ما تمام اعمال او را (براى پاداش) مىنویسیم. (94)
و حرام است بر شهرها و آبادیهایى که (بر اثر گناه) نابودشان کردیم (که به دنیا بازگردند) آنها هرگز باز نخواهند گشت! (95)
تا آن زمان که «یأجوج» و «مأجوج» گشوده شوند و آنها از هر محلّ مرتفعى بسرعت عبور مىکنند. (96)
و وعده حقّ [قیامت] نزدیک مىشود در آن هنگام چشمهاى کافران از وحشت از حرکت بازمىماند (مىگویند:) اى واى بر ما که از این (جریان) در غفلت بودیم بلکه ما ستمکار بودیم! (97)
شما و آنچه غیر خدا مىپرستید، هیزم جهنّم خواهید بود و همگى در آن وارد مىشوید. (98)
اگر اینها خدایانى بودند، هرگز وارد آن نمىشدند! در حالى که همگى در آن جاودانه خواهند بود. (99)
براى آنان در آن [دوزخ] نالههاى دردناکى است و چیزى نمىشنوند. (100)
(امّا) کسانى که از قبل، وعده نیک از سوى ما به آنها داده شده [مؤمنان صالح] از آن دور نگاهداشته مىشوند. (101)
Translation of the Qur'an
Page (330 ) verses Surah al-Anbiya (91-101 )
Surah al-Anbiya
In the name of God
And she who guarded her chastity, so We breathed some of Our spirit into her, and set both her and her son up as a sign for] everyone in [the Universe.) 91 (
This community of yours] forms [one nation, while I am your Lord, so worship Me.) 92 (
They have carved up their own affair among themselves; yet everyone will be returning to Us.) 93 (
) VII (Anyone who performs some honorable deeds while he is a believer will never have his effort spurned. We will be Writing it down for him.) 94 (
Yet a ban has been placed on any town We have wiped out; they shall not return) 95 (
until when things are opened up for Gog and Magog and they come swarming down from every hillside) 96 (
and the true Promise is approaching: then behold it will be staring into the eyes of those who have disbelieved:" Alas for us! We have been so heedless concerning this. Indeed we were wrongdoers.") 97 (
You and anything you worship instead of God] will serve as [pavement for Hell! You are being led to it;) 98 (
if those had been gods, they would not have been led there; yet everyone will remain in it for ever.) 99 (
They will] find people [moaning in it while they will not] be able to [hear in it.) 100 (
Those whose finest deeds have preceded them will be sent far away from it by Us;) 101 (