s75

با یاد و نام خداوند و به امید بر آورده شدن حاجات و سلامتی و به راه راست هدایت شدن تمام انسان ها ؛

هر روز یک صفحه

صفحه هفتاد و پنچ (187-194)

 

سورةُ آل عمران

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ

 

 

وَ إِذْ أَخَذَ اللَّهُ میثاقَ الَّذینَ أُوتُوا الْکِتابَ لَتُبَیِّنُنَّهُ لِلنَّاسِ وَ لا تَکْتُمُونَهُ

 

فَنَبَذُوهُ وَراءَ ظُهُورِهِمْ وَ اشْتَرَوْا بِهِ ثَمَناً قَلیلاً فَبِئْسَ ما یَشْتَرُونَ (187)

 

لا تَحْسَبَنَّ الَّذینَ یَفْرَحُونَ بِما أَتَوْا وَ یُحِبُّونَ أَنْ یُحْمَدُوا بِما لَمْ یَفْعَلُوا فَلا

 

تَحْسَبَنَّهُمْ بِمَفازَةٍ مِنَ الْعَذابِ وَ لَهُمْ عَذابٌ أَلیمٌ (188)

 

وَ لِلَّهِ مُلْکُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ اللَّهُ عَلى‏ کُلِّ شَیْ‏ءٍ قَدیرٌ (189)

 

إِنَّ فی‏ خَلْقِ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ اخْتِلافِ اللَّیْلِ وَ النَّهارِ لَآیاتٍ لِأُولِی الْأَلْبابِ (190)

 

الَّذینَ یَذْکُرُونَ اللَّهَ قِیاماً وَ قُعُوداً وَ عَلى‏ جُنُوبِهِمْ وَ یَتَفَکَّرُونَ فی‏ خَلْقِ السَّماواتِ

 

وَ الْأَرْضِ رَبَّنا ما خَلَقْتَ هذا باطِلاً سُبْحانَکَ فَقِنا عَذابَ النَّارِ (191)

 

رَبَّنا إِنَّکَ مَنْ تُدْخِلِ النَّارَ فَقَدْ أَخْزَیْتَهُ وَ ما لِلظَّالِمینَ مِنْ أَنْصارٍ (192)

 

رَبَّنا إِنَّنا سَمِعْنا مُنادِیاً یُنادی لِلْإیمانِ أَنْ آمِنُوا بِرَبِّکُمْ فَآمَنَّا رَبَّنا فَاغْفِرْ

 

لَنا ذُنُوبَنا وَ کَفِّرْ عَنَّا سَیِّئاتِنا وَ تَوَفَّنا مَعَ الْأَبْرارِ (193)

 

رَبَّنا وَ آتِنا ما وَعَدْتَنا عَلى‏ رُسُلِکَ وَ لا تُخْزِنا یَوْمَ الْقِیامَةِ إِنَّکَ لا تُخْلِفُ الْمیعادَ (194)

 

 

ترجمه فارسی :

 

و [یاد کن‏] هنگامى را که خداوند از کسانى که به آنان کتاب داده شده، پیمان گرفت که حتماً باید آن را [به وضوح‏] براى مردم بیان نمایید و کتمانش مکنید. پس، آن [عهد] را پشتِ سرِ خود انداختند و در برابر آن، بهایى ناچیز به دست آوردند، و چه بد معامله‏اى کردند. (187)

البته گمان مبر کسانى که بدانچه کرده‏اند شادمانى مى‏کنند و دوست دارند به آنچه نکرده‏اند مورد ستایش قرار گیرند، قطعاً گمان مَبَر که براى آنان نجاتى از عذاب است، [که‏] عذابى دردناک خواهند داشت. (188)

و فرمانروایىِ آسمانها و زمین از آنِ خداست، و خداوند بر هر چیزى تواناست. (189)

مسلماً در آفرینش آسمانها و زمین، و در پى یکدیگر آمدن شب و روز، براى خردمندان نشانه‏هایى [قانع کننده‏] است. (190)

همانان که خدا را [در همه احوال‏] ایستاده و نشسته، و به پهلو آرمیده یاد مى‏کنند، و در آفرینش آسمانها و زمین مى‏اندیشند [که:] پروردگارا، اینها را بیهوده نیافریده‏اى منزهى تو! پس ما را از عذابِ آتش دوزخ در امان بدار. (191)

پروردگارا، هر که را تو در آتش درآورى، یقیناً رسوایش کرده‏اى، و براى ستمکاران یاورانى نیست. (192)

پروردگارا، ما شنیدیم که دعوتگرى به ایمان فرا مى‏خواند که: «به پروردگار خود ایمان آورید»، پس ایمان آوردیم. پروردگارا، گناهان ما را بیامرز، و بدیهاى ما را بزداى و ما را در زمره نیکان بمیران. (193)

پروردگارا، و آنچه را که به وسیله فرستادگانت به ما وعده داده‏اى به ما عطا کن، و ما را روز رستاخیز رسوا مگردان، زیرا تو وعده‏ات را خلاف نمى‏کنى. (194)

 

ترجمه انگلیسی :

 

When God made an agreement with those who were given the Book] saying [:" You shall explain it to mankind and not conceal it," they tossed it away behind their backs and sold it for a paltry price. How wretched was what they bought] instead [!) 187 (

Do not consider those who feel delighted about what they have been given and love to be praised for something they have not done, do not reckon they] have found [any means to triumph over torment. They will have painful torment!) 188 (

God holds control over Heaven and Earth; God is Capable of everything!) 189 (

) XX (In the creation of Heaven and Earth, and the alternation between night and daylight, there are signs for prudent persons) 190 (

who remember God while standing, sitting and] Lying [on their sides, and meditate on the creation: of Heaven and Earth] by saying [:" Our Lord, You have not created this in vain!. Glory be to You! Shield us from the torment of Fire!) 191 (

Our Lord, anyone You sentence to the Fire, You will humiliate. Wrongdoers will have no supporters.) 192 (

" Our Lord, we heard a crier appealing for belief,] calling out [: 'Believe in your Lord; ' and so we have believed." Our Lord, forgive us our offences, remove our evil deeds from us, and gather us up] at death the virtuous.) 193 (

" Our Lord, give us what you have promised us through Your messengers, and do not humiliate us on Resurrection Day. You never go back on any promise!") 194