s300

با یاد و نام خداوند و به امید بر آورده شدن حاجات و سلامتی و به راه راست هدایت شدن تمام انسان ها ؛

هر روز یک صفحه 

صفحه دویست و سیصد (54-61)

 

سورةُ الکَهف

 

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ‏

 

 

وَ لَقَدْ صَرَّفْنا فی‏ هذَا الْقُرْآنِ لِلنَّاسِ مِنْ کُلِّ مَثَلٍ وَ کانَ الْإِنْسانُ أَکْثَرَ شَیْ‏ءٍ جَدَلاً (54)

 

وَ ما مَنَعَ النَّاسَ أَنْ یُؤْمِنُوا إِذْ جاءَهُمُ الْهُدى‏ وَ یَسْتَغْفِرُوا رَبَّهُمْ إِلاَّ أَنْ تَأْتِیَهُمْ سُنَّةُ الْأَوَّلینَ أَوْ یَأْتِیَهُمُ الْعَذابُ قُبُلاً (55)

 

وَ ما نُرْسِلُ الْمُرْسَلینَ إِلاَّ مُبَشِّرینَ وَ مُنْذِرینَ وَ یُجادِلُ الَّذینَ کَفَرُوا بِالْباطِلِ لِیُدْحِضُوا بِهِ الْحَقَّ وَ اتَّخَذُوا آیاتی‏ وَ ما أُنْذِرُوا هُزُواً (56)

 

وَ مَنْ أَظْلَمُ مِمَّنْ ذُکِّرَ بِآیاتِ رَبِّهِ فَأَعْرَضَ عَنْها وَ نَسِیَ ما قَدَّمَتْ یَداهُ إِنَّا جَعَلْنا عَلى‏ قُلُوبِهِمْ أَکِنَّةً أَنْ یَفْقَهُوهُ وَ فی‏ آذانِهِمْ وَقْراً وَ إِنْ تَدْعُهُمْ إِلَى الْهُدى‏ فَلَنْ یَهْتَدُوا إِذاً أَبَداً (57)

 

وَ رَبُّکَ الْغَفُورُ ذُو الرَّحْمَةِ لَوْ یُؤاخِذُهُمْ بِما کَسَبُوا لَعَجَّلَ لَهُمُ الْعَذابَ بَلْ لَهُمْ مَوْعِدٌ لَنْ یَجِدُوا مِنْ دُونِهِ مَوْئِلاً (58)

 

وَ تِلْکَ الْقُرى‏ أَهْلَکْناهُمْ لَمَّا ظَلَمُوا وَ جَعَلْنا لِمَهْلِکِهِمْ مَوْعِداً (59)

 

وَ إِذْ قالَ مُوسى‏ لِفَتاهُ لا أَبْرَحُ حَتَّى أَبْلُغَ مَجْمَعَ الْبَحْرَیْنِ أَوْ أَمْضِیَ حُقُباً (60)

 

فَلَمَّا بَلَغا مَجْمَعَ بَیْنِهِما نَسِیا حُوتَهُما فَاتَّخَذَ سَبیلَهُ فِی الْبَحْرِ سَرَباً (61)

 

 

 

ترجمه فارسی

 

بى‏تردید در این قرآن از هر گونه مثلى براى مردم بیان کردیم [ولى مردم به انکار آنها برخاستند] و انسان از هر چیزى [با اصرار بر یک اعتقاد بى‏پایه‏] برخوردش [خصمانه‏تر و] ستیزه‏جو تر است. (54)

و هنگامى که هدایت به سوى مردم آمد، چیزى مانع ایمان آوردن آنان و درخواست آمرزش از پروردگارشان نشد، مگر [کبر و دشمنى آنان با حق که در چنان فضایى آکنده از کبر و دشمنى گویى انتظار مى‏بردند] که روش‏هاى [جارى ما در عذاب‏] پیشینیان [متکبّر کفر پیشه‏] به سراغشان آید، یا عذاب رویاروى به آنان رسد [تا آن زمان ایمان بیاورند و درخواست آمرزش کنند.] (55)

و ما پیامبران را جز مژده‏رسان و بیم‏دهنده نمى‏فرستیم، و آنان که کافرند به وسیله سخن باطل، ستیزه‏جویى و نزاع مى‏کنند تا به وسیله آن حق را تباه کنند! و آیات من و عذاب‏هایى که به آن بیمشان داده‏اند، به مسخره گرفتند. (56)

و کیست ستمکارتر از کسى که به وسیله آیات پروردگارش پند داده شود، ولى از آنها روى برگرداند و دست‏آورد پیشین خود را [که کفر، جدال و ستیز با حق است‏] فراموش کند؟ به راستى ما بر دل‏هاى آنان پوشش‏هایى قرار داده‏ایم تا قرآن را نفهمند، و در گوش‏هایشان سنگینى نهادیم [تا آن را نشنوند] و اگر آنان را به راه هدایت فراخوانى، هرگز و هیچ‏گاه هدایت نیابند. (57)

و پروردگارت بسیار آمرزنده [و] صاحب رحمت است. اگر مى‏خواست آنان را به کیفر گناهانى که مرتکب شده‏اند، مؤاخذه کند، قطعاً در عذابشان شتاب مى‏نمود [اما چنین نمى‏کند]، بلکه آنان را وعده‏گاهى است که هرگز در برابر آن کمترین پناهگاهى نخواهند یافت. (58)

و آن شهرها [یى که داستانشان را بر تو خواندیم‏] هنگامى که اهل آنها [با کفر و تکذیب آیات خدا] به خود ستم ورزیدند، هلاکشان کردیم، و براى هلاکتشان وقتى معلوم مقرّر نمودیم. (59)

و [یاد کن‏] هنگامى را که موسى به جوان [خدمت گزار] خود گفت: همواره مى‏روم تا به محل برخورد آن دو دریا برسم [چه اینکه زود برسم‏] یا روزگارى طولانى به سفرم ادامه دهم، [در هر حال مى‏روم تا براى تحصیل دانش بیشتر، عبد صالح حق را بیابم.] (60)

پس هنگامى که به محل برخورد دو دریا رسیدند، ماهى خود را [که براى خوردن فراهم کرده بودند] از یاد بردند، [آن‏] ماهى راه خود را [به طور سرازیر] در دریا پیش گرفت. (61)

 

Translation of the Qur'an

Page ( 300 ) verses Sura al-kahf ( 54 - 61  )

 

Sura al-Kahf

In the nane of God

 

) VIII (We have spelled out every sort of example for mankind in this Quran, yet every man uses it just for argument in most cases.) 54 (

What has prevented men from believing and seeking forgiveness from their Lord, once guidance has come to them, except] they may wish [that the practice of primitive people should come along with them, or that torment come face to face with them.) 55 (

We have sent emissaries merely as heralds and warners while those who disbelieve idly argue away so they may refute the Truth by means of it. They treat My signs and what they are warned of as a joke!) 56 (

Who is more in the wrong than someone who has been reminded about his Lord's signs and then avoids them, and forgets anything his hands may have sent on ahead? We have placed wrappings over their hearts and dullness in their ears lest they understand it. Even if you called them to guidance, they still would never consent to be guided.) 57 (

Your Lord is the Forgiving, the Possessor of Mercy. If He were to take them to task for what they have earned, He would hasten torment for them; instead they have their appointment from which they will never find any asylum.) 58 (

Such towns have We destroyed whenever they did wrong, and We fixed the time for their destruction.) 59 (

) IX (And so Moses told his young man:" I shall not give up until I reach the place where both seas meet, even though I spend ages doing so.") 60 (

So when they reached the place where they had met, they forgot their fish, which took its way to the sea as if it went out through a drain) 61 (