s26

با یاد و نام خداوند و به امید بر آورده شدن حاجات و سلامتی و به راه راست هدایت شدن تمام انسان ها ؛

هر روز یک صفحه

صفحه بیست و شش : (170-176)

 

سورةُ البَقَرة

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ

 

 

 

وَ إِذا قیلَ لَهُمُ اتَّبِعُوا ما أَنْزَلَ اللَّهُ قالُوا بَلْ نَتَّبِعُ ما أَلْفَیْنا عَلَیْهِ آباءَنا أَ وَ لَوْ کانَ

 

آباؤُهُمْ لا یَعْقِلُونَ شَیْئاً وَ لا یَهْتَدُونَ (170)

 

وَ مَثَلُ الَّذینَ کَفَرُوا کَمَثَلِ الَّذی یَنْعِقُ بِما لا یَسْمَعُ إِلاَّ دُعاءً وَ نِداءً صُمٌّ بُکْمٌ عُمْیٌ فَهُمْ لا یَعْقِلُونَ (171)

 

یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا کُلُوا مِنْ طَیِّباتِ ما رَزَقْناکُمْ وَ اشْکُرُوا لِلَّهِ إِنْ کُنْتُمْ إِیَّاهُ تَعْبُدُونَ (172)

 

إِنَّما حَرَّمَ عَلَیْکُمُ الْمَیْتَةَ وَ الدَّمَ وَ لَحْمَ الْخِنْزیرِ وَ ما أُهِلَّ بِهِ لِغَیْرِ اللَّهِ فَمَنِ اضْطُرَّ

 

غَیْرَ باغٍ وَ لا عادٍ فَلا إِثْمَ عَلَیْهِ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحیمٌ (173)

 

إِنَّ الَّذینَ یَکْتُمُونَ ما أَنْزَلَ اللَّهُ مِنَ الْکِتابِ وَ یَشْتَرُونَ بِهِ ثَمَناً قَلیلاً أُولئِکَ ما یَأْکُلُونَ

 

فی‏ بُطُونِهِمْ إِلاَّ النَّارَ وَ لا یُکَلِّمُهُمُ اللَّهُ یَوْمَ الْقِیامَةِ وَ لا یُزَکِّیهِمْ وَ لَهُمْ عَذابٌ أَلیمٌ (174)

 

أُولئِکَ الَّذینَ اشْتَرَوُا الضَّلالَةَ بِالْهُدى‏ وَ الْعَذابَ بِالْمَغْفِرَةِ فَما أَصْبَرَهُمْ عَلَى النَّارِ (175)

 

ذلِکَ بِأَنَّ اللَّهَ نَزَّلَ الْکِتابَ بِالْحَقِّ وَ إِنَّ الَّذینَ اخْتَلَفُوا فِی الْکِتابِ لَفی‏ شِقاقٍ بَعیدٍ (176)

 

ترجمه فارسی :

 

و چون کفار را گویند: پیروى از شریعت و کتابى که خدا فرستاده کنید، پاسخ دهند که ما پیرو کیش پدران خود خواهیم بود. آیا بایست آنها تابع پدران باشند گر چه آن پدران بى‏عقل و نادان بوده و هرگز به حق و راستى راه نیافته باشند؟ (170)

و مثل کافران (در شنیدن سخن انبیاء و درک نکردن معناى آن) چون حیوانى است که آوازش کنند و او از آن آواز (معنایى درک نکرده و) جز صدایى نشنود، کفّار هم (از شنیدن و دیدن حق) کر و گنگ و کورند، زیرا تعقل نمى‏کنند. (171)

اى اهل ایمان، روزى حلال و پاکیزه‏اى که ما نصیب شما کرده‏ایم بخورید و شکر خدا به جاى آرید اگر شما خالص خدا را مى‏پرستید. (172)

به تحقیق، خدا حرام گردانید بر شما مردار و خون و گوشت خوک را و آنچه را که به اسم غیر خدا کشته باشند، پس هر کس که به خوردن آنها محتاج و مضطر شود در صورتى که به آن تمایل نداشته و (از اندازه رمق) تجاوز نکند گناهى بر او نخواهد بود (که به قدر احتیاج صرف کند که) محققا خدا آمرزنده و مهربان است. (173)

آنان که پنهان دارند آیاتى از کتاب آسمانى را که خدا فرستاده بود و آن را به بهاى اندک فروشند، جز آتش جهنّم در شکم نمى‏برند و در قیامت خدا با آنها سخن نگوید و (از پلیدى عصیان) پاکشان نگرداند، و هم آنان را در قیامت عذابى دردناک خواهد بود. (174)

آنها همان گروهند که اختیار کردند گمراهى را به جاى هدایت، و عذاب را به جاى آمرزش، پس چقدر بر آتش جهنم سخت جان و پرطاقتند! (175)

این عذاب از آن روست که خدا کتاب آسمانى را به راستى فرستاد و گروهى که در آن اختلاف و مکابره کردند در اختلافى دور (از حق) خواهند بود. (176)

 

ترجمه انگلیسی :

 

Whenever someone tells them:" Follow what God has sent down;" they say:" Rather we will follow what we discovered our forefathers were doing," even though their forefathers did not use their reason in any way nor were they guided.) 170 (

Those who disbelieve may be compared to those who bleat away at something that only listens to calls and cries: deaf, dumb and blind, they do not use their reason.) 171 (

You who believe, eat any wholesome things We have provided you with, and thank God if it is He Whom you worship.) 172 (

He has only forbidden you what has died by itself, blood and pork, and anything that has been consecrated to something besides God. Yet anyone. who may be forced to do so, without craving or going too far, will have no offence held against him; for God is Forgiving, Merciful.) 173 (

Those who hide what God has sent down in the Book and) then (barter it off for a paltry price only suck fire into their bellies. God will not speak to them on Resurrection Day nor will He purify them; they will have painful torment!) 174 (

Those are the ones who have purchased error instead of guidance, and torment instead of forgiveness. Why do they insist on facing the Fire?) 175 (

That is because God has sent the Book down with the Truth, while those who disagree about the Book go much too far in dissension.) 176