s256

با یاد و نام خداوند و به امید بر آورده شدن حاجات و سلامتی و به راه راست هدایت شدن تمام انسان ها ؛

هر روز یک صفحه 

صفحه دویست و پنجاه و شش (6-10)

 

سورةُ إبراهیم‏

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیم‏

 

وَ إِذْ قالَ مُوسى‏ لِقَوْمِهِ اذْکُرُوا نِعْمَةَ اللَّهِ عَلَیْکُمْ إِذْ أَنْجاکُمْ مِنْ آلِ فِرْعَوْنَ یَسُومُونَکُمْ سُوءَ الْعَذابِ وَ یُذَبِّحُونَ أَبْناءَکُمْ وَ یَسْتَحْیُونَ نِساءَکُمْ وَ فی‏ ذلِکُمْ بَلاءٌ مِنْ رَبِّکُمْ عَظیمٌ (6)

 

وَ إِذْ تَأَذَّنَ رَبُّکُمْ لَئِنْ شَکَرْتُمْ لَأَزیدَنَّکُمْ وَ لَئِنْ کَفَرْتُمْ إِنَّ عَذابی‏ لَشَدیدٌ (7)

 

وَ قالَ مُوسى‏ إِنْ تَکْفُرُوا أَنْتُمْ وَ مَنْ فِی الْأَرْضِ جَمیعاً فَإِنَّ اللَّهَ لَغَنِیٌّ حَمیدٌ (8)

 

أَ لَمْ یَأْتِکُمْ نَبَؤُا الَّذینَ مِنْ قَبْلِکُمْ قَوْمِ نُوحٍ وَ عادٍ وَ ثَمُودَ وَ الَّذینَ مِنْ بَعْدِهِمْ لا یَعْلَمُهُمْ إِلاَّ اللَّهُ جاءَتْهُمْ رُسُلُهُمْ بِالْبَیِّناتِ فَرَدُّوا أَیْدِیَهُمْ فی‏ أَفْواهِهِمْ وَ قالُوا إِنَّا کَفَرْنا بِما أُرْسِلْتُمْ بِهِ وَ إِنَّا لَفی‏ شَکٍّ مِمَّا تَدْعُونَنا إِلَیْهِ مُریبٍ (9)

 

قالَتْ رُسُلُهُمْ أَ فِی اللَّهِ شَکٌّ فاطِرِ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ یَدْعُوکُمْ لِیَغْفِرَ لَکُمْ مِنْ ذُنُوبِکُمْ وَ یُؤَخِّرَکُمْ إِلى‏ أَجَلٍ مُسَمًّى قالُوا إِنْ أَنْتُمْ إِلاَّ بَشَرٌ مِثْلُنا تُریدُونَ أَنْ تَصُدُّونا عَمَّا کانَ یَعْبُدُ آباؤُنا فَأْتُونا بِسُلْطانٍ مُبینٍ (10)

 

 

ترجمه فارسی

 

و [یاد کن‏] زمانى را که موسى به قومش گفت: نعمت خدا را بر خودتان به یاد آورید، آن گاه که شما را از [چنگال‏] فرعونیان رهایى بخشید، [همانان‏] که پیوسته شما را شکنجه سخت مى‏دادند، و پسرانتان را سر مى‏بریدند، و زنانتان را [براى بیگارى‏] زنده مى‏گذاشتند، و در این [حوادث‏] آزمایش بزرگى از سوى پروردگارتان بود. (6)

و [نیز یاد کنید] هنگامى را که پروردگارتان اعلام کرد که: اگر سپاس گزارى کنید، قطعاً [نعمتِ‏] خود را بر شما مى‏افزایم، و اگر ناسپاسى کنید، بى‏تردید عذابم سخت است. (7)

و موسى [به بنى‏اسرائیل‏] گفت: اگر شما و همه مردم روى زمین کافر شوید [زیانى به خدا نمى‏رسد] زیرا خدا بى‏نیاز و ستوده است. (8)

آیا خبر [پندآموز] کسانى که پیش از شما بودند، به شما نرسیده؟ [خبرِ] قوم نوح و عاد و ثمود و آنان که پس از ایشان بودند که جز خدا از آنان آگاه نیست، [همه آنان اقوامى بودند که‏] پیامبرانشان براى آنان دلایل روشن آوردند، ولى آنان دست‏هایشان را [به عنوان اعتراض، استهزا، تحقیر کردن و پاسخ ندادن به دعوت پیامبران‏] در دهان‏هایشان بردند و گفتند: مسلماً ما به آن رسالتى که شما به آن فرستاده شده‏اید، کافریم و نسبت به آنچه ما را به آن دعوت مى‏کنید، به شدت در شک و تردیدیم!! (9)

پیامبرانشان گفتند: آیا در خدا که آفریننده آسمان‏ها و زمین است، شکى هست؟ او شما را دعوت [به ایمان‏] مى‏کند تا همه گناهانتان را بیامرزد، و شما را تا زمانى معینِ [عمرتان‏] مهلت دهد. پاسخ دادند: شما بشرهایى مانند ما هستید که مى‏خواهید ما را از معبودهایى که پدرانمان مى‏پرستیدند باز دارید پس [شما] دلیل روشنى [بر اثبات رسالت خود که مورد پسند ما باشد] بیاورید. (10)

 

ترجمه انگلیسی

 

So Moses told his folk:" Remember God's favor towards you when He saved you from Pharaoh's court, who had imposed the worst torment on you, and slaughtered your sons while letting your women live. That was a serious trial from your Lord.") 6 (

) II (So your Lord announced:" If you act grateful, I shall give you even more, while if you are thankless, then My torment will be severe.") 7 (

Moses said:" Even if you and whoever is on Earth should disregard it, God will still be Transcendent, Praiseworthy.") 8 (

Has not news come to you concerning those who preceded you such as Noah's folk, and ' d's and Tham d's, as well as those who came after them? Only God knows who they were. Messengers brought them explanations yet they merely stuffed their hands into their mouths and said:" We disbelieve in what you have been sent with. We are in suspicious doubt about what you are inviting us to do.") 9 (

Their messengers said:" Is there any doubt about God, the Originator of Heaven and Earth? He invites you in order to forgive you some of your offences and to postpone things for you during a specific period." They said:" You are only human beings like ourselves! You want to divert us from what our forefathers have been worshipping, so bring us some clear authority.") 10 (