s222

با یاد و نام خداوند و به امید بر آورده شدن حاجات و سلامتی و به راه راست هدایت شدن تمام انسان ها ؛

هر روز یک صفحه 

صفحه دویست و بیست و دو (6-12)

 

سورةُ هُود

 

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیم‏

 

 

وَ ما مِنْ دَابَّةٍ فِی الْأَرْضِ إِلاَّ عَلَى اللَّهِ رِزْقُها وَ یَعْلَمُ مُسْتَقَرَّها وَ مُسْتَوْدَعَها کُلٌّ فی‏ کِتابٍ مُبینٍ (6)

 

وَ هُوَ الَّذی خَلَقَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ فی‏ سِتَّةِ أَیَّامٍ وَ کانَ عَرْشُهُ عَلَى الْماءِ لِیَبْلُوَکُمْ أَیُّکُمْ أَحْسَنُ عَمَلاً وَ لَئِنْ قُلْتَ إِنَّکُمْ مَبْعُوثُونَ مِنْ بَعْدِ الْمَوْتِ لَیَقُولَنَّ الَّذینَ کَفَرُوا إِنْ هذا إِلاَّ سِحْرٌ مُبینٌ (7)

 

وَ لَئِنْ أَخَّرْنا عَنْهُمُ الْعَذابَ إِلى‏ أُمَّةٍ مَعْدُودَةٍ لَیَقُولُنَّ ما یَحْبِسُهُ أَلا یَوْمَ یَأْتیهِمْ لَیْسَ مَصْرُوفاً عَنْهُمْ وَ حاقَ بِهِمْ ما کانُوا بِهِ یَسْتَهْزِؤُنَ (8)

 

وَ لَئِنْ أَذَقْنَا الْإِنْسانَ مِنَّا رَحْمَةً ثُمَّ نَزَعْناها مِنْهُ إِنَّهُ لَیَؤُسٌ کَفُورٌ (9)

 

وَ لَئِنْ أَذَقْناهُ نَعْماءَ بَعْدَ ضَرَّاءَ مَسَّتْهُ لَیَقُولَنَّ ذَهَبَ السَّیِّئاتُ عَنِّی إِنَّهُ لَفَرِحٌ فَخُورٌ (10)

 

إِلاَّ الَّذینَ صَبَرُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ أُولئِکَ لَهُمْ مَغْفِرَةٌ وَ أَجْرٌ کَبیرٌ (11)

 

فَلَعَلَّکَ تارِکٌ بَعْضَ ما یُوحى‏ إِلَیْکَ وَ ضائِقٌ بِهِ صَدْرُکَ أَنْ یَقُولُوا لَوْ لا أُنْزِلَ عَلَیْهِ کَنْزٌ أَوْ جاءَ مَعَهُ مَلَکٌ إِنَّما أَنْتَ نَذیرٌ وَ اللَّهُ عَلى‏ کُلِّ شَیْ‏ءٍ وَکیلٌ (12)

 

 

ترجمه فارسی

 

و هیچ جنبده‏اى در زمین نیست مگر اینکه روزىِ او برخداست، و [او] قرارگاه واقعى و جایگاه موقت آنان را مى‏داند همه در کتابى روشن ثبت است. (6)

و او کسى است که آسمان‏ها و زمین را در شش روز آفرید، در حالى که تخت فرمانروایى‏اش بر آب [که زیربناى حیات است‏] قرار داشت، تا شما را بیازماید که کدام‏یک نیکوکارترید؟ و اگر بگویى: [اى مردم!] شما یقیناً پس از مرگ برانگیخته مى‏شوید، بى‏تردید کافران مى‏گویند: این سخنان جز جادویى آشکار نیست. (7)

و اگر عذاب را از آنان تا مدتى اندک به تأخیر اندازیم، مسلماً [از روى استهزا] خواهند گفت: چه عاملى آن را [از آمدن‏] باز مى‏دارد؟! آگاه باشید! روزى که عذاب به آنان رسد، از آنان بازگشتنى و بازداشتنى نیست و عذابى را که همواره مسخره مى‏کردند، آنان را فراخواهد گرفت. (8)

و اگر از سوى خود رحمتى [چون سلامتى، ثروت، اولاد و امنیت‏] به انسان بچشانیم، سپس آن را [به علتى حکیمانه‏] از او سلب کنیم [نسبت به آینده زندگى‏] بسیار نومید شونده و [نسبت به نعمت هایى که دارا بود] بسیار کفران کننده است. (9)

و اگر پس از گزند و آسیبى که به او رسیده خوشى و رفاهى به او بچشانیم، قطعاً خواهد گفت: همه [گزندها و] آسیب‏ها از فضاى زندگى‏ام رفت [و دیگر آسیبى نمى‏بینم و] مسلماً در آن حال [که غافل از حوادث آینده است‏] بسیار شادمان و خودستا خواهد بود. (10)

مگر کسانى که [در خوشى‏ها و آسیب‏ها] شکیبایى ورزیدند و کارهاى شایسته انجام دادند، اینانند که براى آنان آمرزش و پاداشى بزرگ است. (11)

ممکن است به سبب آنکه [دشمنان‏] مى‏گویند: چرا گنجى بر او نازل نشده، یا فرشته‏اى همراهش نیامده؟ برخى از آنچه را به تو وحى مى‏شود ترک کنى وسینه‏ات [از ابلاغ و اظهار آن‏] تنگ شود [به سبب موضع‏گیرى‏هاى دشمنان از ابلاغ پیام حق خوددارى مکن‏] تو فقط بیم دهنده‏اى و خدا بر هر چیز نگهبان است. (12)

 

ترجمه انگلیسی

 

) I, cont'd (No animal exists on earth unless God provides for it. He knows its lair and its burrow; everything is] to be found [in a clear Book.) 6 (

He is the One Who created Heaven and Earth in six days. His Throne rises over the water, so He may test which of you is finest in action. If you should say:" You will) all (be raised up after death," those who disbelieve would say:" This is just sheer magic!") 7 (

If We postponed torment for them till a period to be counted out, they would say:" What is delaying it?" On the day when it comes to them, there will be no means for them to dodge it, while whatever they had been sneering at will sweep in around them.) 8 (

) II (If We ever let man taste any mercy from Us, then snatched it away from him, he would become despondent, ungrateful.) 9 (

Yet if We let him taste favor after some hardship has afflicted him, he says:" Evil things have departed from me!" He is so cheerful, boastful,) 10 (

except for the ones who act patiently and perform honorable deeds; those will have forgiveness and a big wage.) 11 (

Perhaps you are abandoning something that has been inspired in you, and your breast is feeling cramped because of it, since they say:" Why has not a treasure been sent down to him, or some angel come along with him?": You are only a warner, while God is a Trustee for everything.) 12 (