s19

با یاد و نام خداوند و به امید بر آورده شدن حاجات و سلامتی و به راه راست هدایت شدن تمام انسان ها ؛

هر روز یک صفحه

صفحه نوزده : (126-120)

 

سورةُ البَقَرة

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ

 

 

 

وَ لَنْ تَرْضى‏ عَنْکَ الْیَهُودُ وَ لاَ النَّصارى‏ حَتَّى تَتَّبِعَ مِلَّتَهُمْ قُلْ إِنَّ هُدَى اللَّهِ هُوَ الْهُدى‏

 

وَ لَئِنِ اتَّبَعْتَ أَهْواءَهُمْ بَعْدَ الَّذی جاءَکَ مِنَ الْعِلْمِ ما لَکَ مِنَ اللَّهِ مِنْ وَلِیٍّ وَ لا نَصیرٍ (120)

 

الَّذینَ آتَیْناهُمُ الْکِتابَ یَتْلُونَهُ حَقَّ تِلاوَتِهِ أُولئِکَ یُؤْمِنُونَ بِهِ وَ مَنْ یَکْفُرْ بِهِ فَأُولئِکَ هُمُ الْخاسِرُونَ (121)

 

یا بَنی‏ إِسْرائیلَ اذْکُرُوا نِعْمَتِیَ الَّتی‏ أَنْعَمْتُ عَلَیْکُمْ وَ أَنِّی فَضَّلْتُکُمْ عَلَى الْعالَمینَ (122)

 

وَ اتَّقُوا یَوْماً لا تَجْزی نَفْسٌ عَنْ نَفْسٍ شَیْئاً وَ لا یُقْبَلُ مِنْها عَدْلٌ وَ لا تَنْفَعُها شَفاعَةٌ وَ لا هُمْ یُنْصَرُونَ (123)

 

وَ إِذِ ابْتَلى‏ إِبْراهیمَ رَبُّهُ بِکَلِماتٍ فَأَتَمَّهُنَّ قالَ إِنِّی جاعِلُکَ لِلنَّاسِ إِماماً قالَ

 

وَ مِنْ ذُرِّیَّتی‏ قالَ لا یَنالُ عَهْدِی الظَّالِمینَ (124)

 

وَ إِذْ جَعَلْنَا الْبَیْتَ مَثابَةً لِلنَّاسِ وَ أَمْناً وَ اتَّخِذُوا مِنْ مَقامِ إِبْراهیمَ مُصَلًّى

 

وَ عَهِدْنا إِلى‏ إِبْراهیمَ وَ إِسْماعیلَ أَنْ طَهِّرا بَیْتِیَ لِلطَّائِفینَ وَ الْعاکِفینَ وَ الرُّکَّعِ السُّجُودِ (125)

 

وَ إِذْ قالَ إِبْراهیمُ رَبِّ اجْعَلْ هذا بَلَداً آمِناً وَ ارْزُقْ أَهْلَهُ مِنَ الثَّمَراتِ مَنْ آمَنَ مِنْهُمْ بِاللَّهِ

 

وَ الْیَوْمِ الْآخِرِ قالَ وَ مَنْ کَفَرَ فَأُمَتِّعُهُ قَلیلاً ثُمَّ أَضْطَرُّهُ إِلى‏ عَذابِ النَّارِ وَ بِئْسَ الْمَصیرُ (126)

 

 

ترجمه فارسی :

 

یهود و نصارى هرگز از تو راضى نمى‏شوند تا آنکه از آیینشان پیروى کنى. بگو: مسلماً هدایت خدا فقط هدایت [واقعى‏] است. و اگر پس از دانشى که [چون قرآن‏] برایت آمده از هوا و هوس‏هاى آنان پیروى کنى، از سوى خدا هیچ سرپرست و یاورى براى تو نخواهد بود. (120)

کسانى که کتاب [آسمانى‏] به آنان داده‏ایم، آن را به طورى که شایسته آن است [با تدبّر و به قصد عمل کردن‏] مى‏خوانند آنانند که به آن ایمان مى‏آورند و کسانى که به آن کفر مى‏ورزند آنانند که زیانکارند. (121)

اى بنى‏اسرائیل! نعمت هاى مرا که به شما عطا کردم و اینکه شما را بر جهانیان [زمان خودتان‏] برترى دادم، یاد کنید. (122)

و از روزى پروا کنید که نه کسى از کسى عذابى را دفع مى‏کند، و نه از کسى [در برابر گناهانش‏] فدیه و عوضى مى‏گیرند، و نه کسى را شفاعتى سود دهد، و نه [براى رهایى از آتش دوزخ‏] یارى مى‏شوند. (123)

و [یاد کنید] هنگامى که ابراهیم را پروردگارش به امورى [دشوار و سخت‏] آزمایش کرد، پس او همه را به طور کامل به انجام رسانید، پروردگارش [به خاطر شایستگى ولیاقت او] فرمود: من تو را براى همه مردم پیشوا و امام قرار دادم. ابراهیم گفت: و از دودمانم [نیز پیشوایانى برگزین‏]. [پروردگار] فرمود: پیمان من [که امامت و پیشوایى است‏] به ستمکاران نمى‏رسد. (124)

و [یاد کنید] هنگامى که ما این خانه [کعبه‏] را براى همه مردم محل گردهمایى و جاى امن وامان قرار دادیم، و [فرمان دادیم:] از مقام ابراهیم جایگاهى براى نماز انتخاب کنید. و به ابراهیم و اسماعیل سفارش کردیم که: خانه‏ام را براى طواف کنندگان و اعتکاف‏کنندگان و رکوع کنندگان وسجده‏گذاران [از هر آلودگى ظاهرى و باطنى‏] پاکیزه کنید. (125)

و [یاد کنید] آن گاه که ابراهیم گفت: پروردگارا! این [مکان‏] را شهرى امن قرار ده و اهلش را آنان که به خدا و روز قیامت ایمان آورده‏اند از هر نوع میوه و محصول روزى بخش. خدا فرمود: [دعایت را درباره مؤمنان اجابت کردم، ولى‏] هر که کفر ورزد بهره اندکى به او خواهم داد، سپس او را به عذاب آتش مى‏کشانم و آن بد بازگشت گاهى است. (126)

 

ترجمه انگلیسی :

 

Neither the Jews nor the Christians will ever be satisfied with you until you follow their sect. SAY:" God's guidance means] real [guidance!" If you followed their whims after the knowledge which has come to you, you would not have any patron nor supporter against God.) 120 (

Those whom We have brought the Book, recite it in the way it should be recited; such men believe in it. Those who disbelieve in it will be the losers.) 121 (

) XV (O Children of Israel, remember My favor which I bestowed on you, and how I preferred you over] everyone in [the Universe.) 122 (

Heed a day when no soul will make amends in any way for any other soul and no adjustment will be accepted from it nor any intercession benefit it. They will not be supported.) 123 (

When his Lord tested Abraham by means of] certain [words, and he fulfilled them, He said:" I am going to make you into a leader for mankind." He said:" What about my offspring?"; He said:" My pledge does not apply to evildoers.") 124 (

Thus we set up the House as a resort for mankind and a sanctuary, and] said [:" Adopt Abraham's station as a place for prayer." We entrusted Abraham and Ishmael with cleaning out My house for those who circle around it and are secluded] praying [there, and who bow down on their knees in worship.) 125 (

So Abraham said:" My Lord, make this countryside safe and provide any of its people who believe in God and the Last Day with fruit from it." He said:" Even anyone who disbelieves, I'll let enjoy things for a while, then drive him along towards the torment of Fire. How awful is such a goal!") 126