s168

با یاد و نام خداوند و به امید بر آورده شدن حاجات و سلامتی و به راه راست هدایت شدن تمام انسان ها ؛

هر روز یک صفحه

صفحه صد و شصت و هشت (144-149)

سورةُ الأعرَاف‏

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ‏

 

قالَ یا مُوسى‏ إِنِّی اصْطَفَیْتُکَ عَلَى النَّاسِ بِرِسالاتی‏ وَ بِکَلامی‏ فَخُذْ ما آتَیْتُکَ وَ کُنْ مِنَ الشَّاکِرینَ (144)

 

وَ کَتَبْنا لَهُ فِی الْأَلْواحِ مِنْ کُلِّ شَیْ‏ءٍ مَوْعِظَةً وَ تَفْصیلاً لِکُلِّ شَیْ‏ءٍ فَخُذْها بِقُوَّةٍ وَ أْمُرْ قَوْمَکَ یَأْخُذُوا بِأَحْسَنِها سَأُریکُمْ دارَ الْفاسِقینَ (145)

 

سَأَصْرِفُ عَنْ آیاتِیَ الَّذینَ یَتَکَبَّرُونَ فِی الْأَرْضِ بِغَیْرِ الْحَقِّ وَ إِنْ یَرَوْا کُلَّ آیَةٍ لا یُؤْمِنُوا بِها

 

وَ إِنْ یَرَوْا سَبیلَ الرُّشْدِ لا یَتَّخِذُوهُ سَبیلاً وَ إِنْ یَرَوْا سَبیلَ الغَیِّ یَتَّخِذُوهُ سَبیلاً ذلِکَ بِأَنَّهُمْ کَذَّبُوا بِآیاتِنا وَ کانُوا عَنْها غافِلینَ (146)

 

وَ الَّذینَ کَذَّبُوا بِآیاتِنا وَ لِقاءِ الْآخِرَةِ حَبِطَتْ أَعْمالُهُمْ هَلْ یُجْزَوْنَ إِلاَّ ما کانُوا یَعْمَلُونَ (147)

 

وَ اتَّخَذَ قَوْمُ مُوسى‏ مِنْ بَعْدِهِ مِنْ حُلِیِّهِمْ عِجْلاً جَسَداً لَهُ خُوارٌ أَ لَمْ یَرَوْا أَنَّهُ لا یُکَلِّمُهُمْ وَ لا یَهْدیهِمْ سَبیلاً اتَّخَذُوهُ وَ کانُوا ظالِمینَ (148)

 

وَ لَمَّا سُقِطَ فی‏ أَیْدیهِمْ وَ رَأَوْا أَنَّهُمْ قَدْ ضَلُّوا قالُوا لَئِنْ لَمْ یَرْحَمْنا رَبُّنا وَ یَغْفِرْ لَنا لَنَکُونَنَّ مِنَ الْخاسِرینَ (149)

 

ترجمه فارسی :

 

[خدا] فرمود: اى موسى! من تو را به [ابلاغ‏] پیام‏هایم و به سخن گفتنم با تو بر همه مردم برگزیدم پس آنچه را [از پیام‏هایم‏] به تو دادم، دریافت کن، [وبه کار بند] و از سپاس‏گزاران باش. (144)

و براى او در الواحِ [تورات‏] از هر چیزى [که در باب دین مورد نیاز مردم باشد] پندى و براى هر چیزى [که تأمین کننده هدایت انسان‏ها باشد] سخنى روشن نوشتیم پس [به او گفتیم:] آن را با قدرت [ى تمام و عزمى استوار] دریافت کن، [و به کار بند] و قوم خود را فرمان ده که آن را به نیکوترین صورت دریافت کنند [و به کار بندند.] به زودى سراى فاسقان را [که در دنیا ویرانى کاخ‏ها و خانه‏هاى آنان، و در آخرت دوزخ است‏] به شما نشان مى‏دهم. (145)

به زودى کسانى را که در روى زمین به ناحق گردنکشى و تکبّر مى‏کنند از [فهم‏] آیاتم بازمى‏دارم که اگر هر آیه‏اى را ببینند، به آن ایمان نمى‏آورند و چون راه هدایت را مشاهده کنند، آن را راه و رسم زندگى نگیرند و اگر راه گمراهى را ببینند، آن را راه و روش خود گیرند این [بازداشتن از فهم آیاتم‏] به سبب آن است که آیات ما را تکذیب کردند و از آنها غافل و بى‏خبر بودند. (146)

و آنان که آیات ما و دیدار آخرت را تکذیب کردند، اعمالشان تباه و بى‏اثر شد. آیا جز به آنچه همواره [بر طبق کفر و انحرافشان‏] انجام مى‏دادند، کیفر داده مى‏شوند؟! (147)

و قوم موسى پس از [رفتن‏] او [به میعادگاه پروردگار]، از زیورهاى خود مجسمه گوساله‏اى ساختند که صداى گاو داشت! آیا نمى‏دیدند که آن مجسمه با آنان سخن نمى‏گوید و آنان را به راهى هدایت نمى‏کند؟! [ولى با روشن بودن این حقیقت که مجسمه‏اى بیش نیست و هیچ کارى از دستش بر نمى‏آید] آن را [به عنوان معبودى براى پرستش‏] گرفتند و [در صورتى که در این انتخاب‏] از ستمکاران بودند. (148)

هنگامى که به شدت پشیمان شدند [و به باطل بودن گوساله‏پرستى آگاه گشتند] و دانستند که قطعاً گمراه شده‏اند، گفتند: اگر پروردگارمان به ما رحم نکند و ما را نیامرزد، یقیناً از زیانکاران خواهیم بود. (149)

 

ترجمه انگلیسی

 

He said:" Moses, I have selected you ahead of] all [mankind for My messages and My word; so accept whatever I may give you and act grateful] for it [.") 144(

We wrote down a bit of everything for him on Tablets for instruction and as an analysis of everything:" Hold to it firmly and command your folk to hold on to whatever is best in it. I shall show you) all (the home for immoral people.) 145(

I shall divert those from My signs who have strutted around the earth so proudly without having any right to do so." Even if they saw every sign, they still would not believe in them. If they saw the way to normal behavior they would not accept it as any way] to behave [, while if they saw any way to err, they would accept it as a course] of action [. That is because they have rejected Our signs and been heedless of them.) 146(

Those who reject Our signs and] the idea of [a meeting in the Hereafter will] see [their works collapse. Will they not be rewarded for just what they have been doing?) 147(

) XVIII (After he had gone, Moses' folk designed a calf] made [out of their jewelry, a) mere (body that mooed. Did they not see that it neither spoke to them nor guided them along any way? They adopted it and) thereby (became wrongdoers.) 148(

When the matter was dropped in their hands and they saw that they were lost, they said:" If our Lord does not show us mercy and forgive us, we will be losers.") 149(