s133

 

با یاد و نام خداوند و به امید بر آورده شدن حاجات و سلامتی و به راه راست هدایت شدن تمام انسان ها ؛

 

هر روز یک صفحه

 

صفحه صد و سی و سه (45-52)

 

 

 

سورةُ الأنعَام‏

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ‏

 

 

 

فَقُطِعَ دابِرُ الْقَوْمِ الَّذینَ ظَلَمُوا وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمینَ (45)

 

قُلْ أَ رَأَیْتُمْ إِنْ أَخَذَ اللَّهُ سَمْعَکُمْ وَ أَبْصارَکُمْ وَ خَتَمَ عَلى‏ قُلُوبِکُمْ مَنْ إِلهٌ غَیْرُ اللَّهِ یَأْتیکُمْ بِهِ انْظُرْ کَیْفَ نُصَرِّفُ الْآیاتِ ثُمَّ هُمْ یَصْدِفُونَ (46)

 

قُلْ أَ رَأَیْتَکُمْ إِنْ أَتاکُمْ عَذابُ اللَّهِ بَغْتَةً أَوْ جَهْرَةً هَلْ یُهْلَکُ إِلاَّ الْقَوْمُ الظَّالِمُونَ (47)

 

وَ ما نُرْسِلُ الْمُرْسَلینَ إِلاَّ مُبَشِّرینَ وَ مُنْذِرینَ فَمَنْ آمَنَ وَ أَصْلَحَ فَلا خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَ لا هُمْ یَحْزَنُونَ (48)

 

وَ الَّذینَ کَذَّبُوا بِآیاتِنا یَمَسُّهُمُ الْعَذابُ بِما کانُوا یَفْسُقُونَ (49)

 

قُلْ لا أَقُولُ لَکُمْ عِنْدی خَزائِنُ اللَّهِ وَ لا أَعْلَمُ الْغَیْبَ وَ لا أَقُولُ لَکُمْ إِنِّی مَلَکٌ إِنْ أَتَّبِعُ إِلاَّ ما یُوحى‏ إِلَیَّ قُلْ هَلْ یَسْتَوِی الْأَعْمى‏ وَ الْبَصیرُ أَ فَلا تَتَفَکَّرُونَ (50)

 

وَ أَنْذِرْ بِهِ الَّذینَ یَخافُونَ أَنْ یُحْشَرُوا إِلى‏ رَبِّهِمْ لَیْسَ لَهُمْ مِنْ دُونِهِ وَلِیٌّ وَ لا شَفیعٌ لَعَلَّهُمْ یَتَّقُونَ (51)

 

وَ لا تَطْرُدِ الَّذینَ یَدْعُونَ رَبَّهُمْ بِالْغَداةِ وَ الْعَشِیِّ یُریدُونَ وَجْهَهُ ما عَلَیْکَ مِنْ حِسابِهِمْ مِنْ شَیْ‏ءٍ وَ ما مِنْ حِسابِکَ عَلَیْهِمْ مِنْ شَیْ‏ءٍ فَتَطْرُدَهُمْ فَتَکُونَ مِنَ الظَّالِمینَ (52)

 

 

ترجمه فارسی :

 

 

در نتیجه ریشه کسانى که [به آیات ما و به مردم‏] ستم ورزیدند، بریده شد و همه ستایش‏ها ویژه خداست که پروردگار جهانیان است. (45)

 

 [به آنان که براى خدا به خیال باطلشان شریکانى قرار داده‏اند] بگو: به من خبر دهید اگر خدا گوش‏ها و چشم‏هایتان را بگیرد، و بر دل‏هایتان مُهر [تیره‏بختى‏] نِهد، کدام معبودى جز خداست که آنها را به شما دهد؟! با تأمل بنگر چگونه آیات خود را به صورت‏هاى گوناگون [براى هدایت اینان‏] بیان مى‏کنیم، سپس آنان روى مى‏گردانند. (46)

 

بگو: به من خبر دهید اگر عذاب خدا ناگهان [مانند صاعقه و صیحه آسمانى‏] یا آشکار [مانند بیمارى‏هاى مهلک‏] به سوى شما آید، آیا جز گروه ستمکار هلاک مى‏شوند؟ (47)

 

و پیامبران را جز مژده دهنده و بیم رسان نمى‏فرستیم پس کسانى که ایمان بیاورند و [مفاسد خود را] اصلاح کنند نه بیمى بر آنان است و نه اندوهگین مى‏شوند. (48)

 

و آنان که آیات ما را تکذیب کردند، به سزاى نافرمانى‏هایشان عذاب به آنان خواهد رسید. (49)

 

بگو: من به شما نمى‏گویم که خزینه‏ها و گنجینه‏هاى خدا نزد من است، و نیز غیب هم نمى‏دانم، و نمى‏گویم که فرشته‏ام فقط از آنچه به من وحى شده پیروى مى‏کنم. بگو: آیا [اعراض کننده از وحى که‏] نابینا [ست‏] و [پیروِ وحى که‏] بینا [ست‏] یکسانند؟! پس چرا نمى‏اندیشید؟! (50)

 

و به وسیله این قرآن کسانى را که از محشور شدن به سوى پروردگارشان مى‏ترسند، هشدار ده که آنان را [در آن روز هول‏انگیز] جز خدا سرپرست و شفیعى نخواهد بود باشد که بپرهیزند. (51)

 

و آنان که بامدادان و شامگاهان پروردگارشان را مى‏خوانند [و با این خواندن‏] خشنودى او را مى‏خواهند، از خود مران. نه چیزى از حساب [عمل‏] آنان بر عهده توست، و نه چیزى از حساب [کار] تو بر عهده آنان است تا آنان را برانى و [به سبب راندنشان‏] از ستمکاران باشى. (52)

 

ترجمه انگلیسی

 

The last remnant of the folk who had been doing wrong was cut off. Praise be to God, Lord of the Universe!) 45

 

SAY:" Have you) all (considered whether, if God should snatch away your hearing and your eyesight, and sealed off your hearts, who is the god besides god] Himself [who can give them back to you?" Watch how We deal out signs, yet they stil  keep aloof!) 46

 

SAY:" Have you yourselves considered whether, if God's torment should come to you suddenly or openly, any except wrong-doing folk would be wiped out?") 47 (

 

We do not send any emissaries except as news bearers and warners. Anyone who believes and reforms should have no fear nor will they be saddened,) 48 (

 

while punishment will alight on those who reject Our signs because of how immoral they have been.) 49 (

 

SAY:" I do not say God's treasures lie with me nor do I know the Unseen, nor do I even tell you I am an angel. I merely follow what has been inspired in me." SAY:" Are the blind and the sighted man equal? Will you not think such matters over?") 50 (

) VI (Warn those who fear that they will be summoned to their Lord concerning it: they will have no patron nor any intercessor besides Him-so that they may do their duty.) 51

Do not drive away those who appeal to their Lord, wanting His presence in the early morning and the evening. You have nothing to do with their reckoning, while they have nothing to do with your reckoning. Should you drive them off, you would be a wrongdoer.) 52 (