s102

با یاد و نام خداوند و به امید بر آورده شدن حاجات و سلامتی و به راه راست هدایت شدن تمام انسان ها ؛

هر روز یک صفحه

صفحه صد و دو(148-154)

 

سورةُ نساء

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ

 

لا یُحِبُّ اللَّهُ الْجَهْرَ بِالسُّوءِ مِنَ الْقَوْلِ إِلاَّ مَنْ ظُلِمَ وَ کانَ اللَّهُ سَمیعاً عَلیماً (148)

إِنْ تُبْدُوا خَیْراً أَوْ تُخْفُوهُ أَوْ تَعْفُوا عَنْ سُوءٍ فَإِنَّ اللَّهَ کانَ عَفُوًّا قَدیراً (149)

إِنَّ الَّذینَ یَکْفُرُونَ بِاللَّهِ وَ رُسُلِهِ وَ یُریدُونَ أَنْ یُفَرِّقُوا بَیْنَ اللَّهِ وَ رُسُلِهِ وَ یَقُولُونَ نُؤْمِنُ بِبَعْضٍ وَ نَکْفُرُ بِبَعْضٍ وَ یُریدُونَ أَنْ یَتَّخِذُوا بَیْنَ ذلِکَ سَبیلاً (150)

أُولئِکَ هُمُ الْکافِرُونَ حَقًّا وَ أَعْتَدْنا لِلْکافِرینَ عَذاباً مُهیناً (151)

وَ الَّذینَ آمَنُوا بِاللَّهِ وَ رُسُلِهِ وَ لَمْ یُفَرِّقُوا بَیْنَ أَحَدٍ مِنْهُمْ أُولئِکَ سَوْفَ یُؤْتیهِمْ أُجُورَهُمْ وَ کانَ اللَّهُ غَفُوراً رَحیماً (152)

یَسْئَلُکَ أَهْلُ الْکِتابِ أَنْ تُنَزِّلَ عَلَیْهِمْ کِتاباً مِنَ السَّماءِ فَقَدْ سَأَلُوا مُوسى‏ أَکْبَرَ مِنْ ذلِکَ فَقالُوا أَرِنَا اللَّهَ جَهْرَةً فَأَخَذَتْهُمُ الصَّاعِقَةُ بِظُلْمِهِمْ ثُمَّ اتَّخَذُوا الْعِجْلَ مِنْ بَعْدِ ما جاءَتْهُمُ الْبَیِّناتُ فَعَفَوْنا عَنْ ذلِکَ وَ آتَیْنا مُوسى‏ سُلْطاناً مُبیناً (153)

وَ رَفَعْنا فَوْقَهُمُ الطُّورَ بِمیثاقِهِمْ وَ قُلْنا لَهُمُ ادْخُلُوا الْبابَ سُجَّداً وَ قُلْنا لَهُمْ لا تَعْدُوا فِی السَّبْتِ وَ أَخَذْنا مِنْهُمْ میثاقاً غَلیظاً (154)

 

ترجمه فارسی :

خدا افشاى بدى‏هاى دیگران را دوست ندارد، جز براى کسى که مورد ستم قرار گرفته‏است [که بر ستمدیده براى دفع ستم، افشاى بدى‏هاى ستمکار جایز است‏] و خدا شنوا و داناست. (148)

اگر کار خیرى را آشکار کنید، یا آن راپنهان دارید، یا از بدىِ [دیگران‏] گذشت کنید، [کارى مورد پسند خدا انجام داده‏اید] یقیناً خدا [با قدرت داشتن بر انتقام‏] همواره گذشت کننده و تواناست. (149)

بى‏تردید کسانى که به خدا و پیامبرانش کافر مى‏شوند و مى‏خواهند میان خدا و پیامبرانش [با ایمان آوردن به خدا و کفرورزى به پیامبران‏] جدایى اندازند، و مى‏گویند: به بعضى ایمان مى‏آوریم و به برخى کافر مى‏شویم و مى‏خواهند میان کفر و ایمان راهى [خاص‏] برگزینند، [سبک مغز و بى‏شعورند.] (150)

اینان در حقیقت کافرند و ما براى کافران عذابى خوار کننده آماده کرده‏ایم. (151)

وکسانى که به خدا و پیامبرانش ایمان آوردند و میان هیچ یک از آنان جدایى نینداختند، خدا به زودى پاداششان را مى‏دهد و خدا همواره بسیار آمرزنده و مهربان است. (152)

اهل کتاب [بنا به خواستِ نامعقولشان‏] از تو مى‏خواهند که از آسمان، کتابى براى آنان نازل کنى، البته [این بازیگران زشت باطن‏] از موسى بزرگ‏تر از آن را خواستند، و گفتند: خدا را آشکارا به ما نشان ده. پس آنان را به کیفر ستمشان صاعقه فرو گرفت. باز پس از آنکه [بر وحدانیّت حق و ضرورت خداپرستى‏] دلایل روشن براى آنان آمد، گوساله را به عنوان معبود گرفتند، و ما از این [گناه بزرگ و زشت هم‏] گذشتیم و به موسى برهانى روشن و قدرتى آشکار دادیم. (153)

و کوه طور را به سبب پیمانشان [به پذیرفتن تورات، عمل به آن و ایمان به موسى‏] برفرازشان برافراشتیم، و به آنان گفتیم: با تواضع و فروتنى و سجده‏کنان، از دروازه [شهر یا درِ معبد] درآیید. و [نیز] به آنان گفتیم: روز شنبه [از حکم حرمت صید ماهى‏] تجاوز نکنید. و از آنان [براى اجراى احکام تورات و فرمان‏هاى موسى‏] پیمانى محکم و استوار گرفتیم. (154)

 

ترجمه انگلیسی :

Allah does not love the public utterance of hurtful speech, unless) it be (by one to whom injustice has been done And Allah is Hearing, Knowing) 148 (

If you do good openly or do it in secret or pardon an evil, then surely Allah is Pardoning, Powerful) 149 (

" Surely those who disbelieve in Allah and His messengers and) those who (desire to make a distinction between Allah and His messengers and say: We believe in some and disbelieve in others; and desire to take a course between) this and (that") 150 (

These it is that are truly unbelievers And We have prepared for the unbelievers a disgraceful chastisement) 151 (

And those who believe in Allah and His messengers and do not make a distinction between any of them Allah will grant them their rewards And Allah is Forgiving, Merciful) 152 (

The followers of the Book ask you to bring down to them a book from heaven" So indeed they demanded of Musa a greater thing than that, for they said: Show us Allah manifestly; so the lightning overtook them on account of their injustice" Then they took the calf) for a god (, after clear signs had come to them, but We pardoned this

" And We lifted the mountain) Sinai (over them at) the taking of the covenant (and We said to them: Enter the door making obeisance; and We said to them: Do not exceed the limits of the Sabbath