کتاب قرآن صفحه ۴۹۷

با یاد و نام خداوند و به امید بر آورده شدن حاجات و سلامتی و به راه راست هدایت شدن تمام انسان ها ؛

هر روز یک صفحه 

صفحه چهارصد و نود و هفت سوره الدُّخان ( 39 – 19 ) 

 

سورةُ الدُّخان

 

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیم‏

 

وَ أَنْ لا تَعْلُوا عَلَى اللَّهِ إِنِّی آتیکُمْ بِسُلْطانٍ مُبینٍ (19)

 

وَ إِنِّی عُذْتُ بِرَبِّی وَ رَبِّکُمْ أَنْ تَرْجُمُونِ (20)

 

وَ إِنْ لَمْ تُؤْمِنُوا لی‏ فَاعْتَزِلُونِ (21)

فَدَعا رَبَّهُ أَنَّ هؤُلاءِ قَوْمٌ مُجْرِمُونَ (22)

فَأَسْرِ بِعِبادی لَیْلاً إِنَّکُمْ مُتَّبَعُونَ (23)

وَ اتْرُکِ الْبَحْرَ رَهْواً إِنَّهُمْ جُنْدٌ مُغْرَقُونَ (24)

کَمْ تَرَکُوا مِنْ جَنَّاتٍ وَ عُیُونٍ (25)

وَ زُرُوعٍ وَ مَقامٍ کَریمٍ (26)

وَ نَعْمَةٍ کانُوا فیها فاکِهینَ (27)

کَذلِکَ وَ أَوْرَثْناها قَوْماً آخَرینَ (28)

فَما بَکَتْ عَلَیْهِمُ السَّماءُ وَ الْأَرْضُ وَ ما کانُوا مُنْظَرینَ (29)

وَ لَقَدْ نَجَّیْنا بَنی‏ إِسْرائیلَ مِنَ الْعَذابِ الْمُهینِ (30)

مِنْ فِرْعَوْنَ إِنَّهُ کانَ عالِیاً مِنَ الْمُسْرِفینَ (31)

وَ لَقَدِ اخْتَرْناهُمْ عَلى‏ عِلْمٍ عَلَى الْعالَمینَ (32)

وَ آتَیْناهُمْ مِنَ الْآیاتِ ما فیهِ بَلؤُا مُبینٌ (33)

إِنَّ هؤُلاءِ لَیَقُولُونَ (34)

إِنْ هِیَ إِلاَّ مَوْتَتُنَا الْأُولى‏ وَ ما نَحْنُ بِمُنْشَرینَ (35)

فَأْتُوا بِآبائِنا إِنْ کُنْتُمْ صادِقینَ (36)

أَ هُمْ خَیْرٌ أَمْ قَوْمُ تُبَّعٍ وَ الَّذینَ مِنْ قَبْلِهِمْ أَهْلَکْناهُمْ إِنَّهُمْ کانُوا مُجْرِمینَ (37)

وَ ما خَلَقْنَا السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ وَ ما بَیْنَهُما لاعِبینَ (38)

ما خَلَقْناهُما إِلاَّ بِالْحَقِّ وَ لکِنَّ أَکْثَرَهُمْ لا یَعْلَمُونَ (39)

 

ترجمه فارسی

 

و در برابر خداوند تکبر نورزید که من براى شما دلیل روشنى آورده‏ام! (19)

و من به پروردگار خود و پروردگار شما پناه مى‏برم از اینکه مرا متهم کنید! (20)

و اگر به من ایمان نمى‏آورید، از من کناره‏گیرى کنید (و مانع ایمان آوردن مردم نشوید)! (21)

 (آنها هیچ یک از این پندها را نپذیرفتند، و موسى) به پیشگاه پروردگارش عرضه داشت: اینها قومى مجرمند! (22)

 (به او دستور داده شد:) بندگان مرا شبانه حرکت ده که شما تعقیب مى‏شوید! (23)

 (هنگامى که از دریا گذشتید) دریا را آرام و گشاده بگذار (و بگذر) که آنها لشکرى غرق‏شده خواهند بود! (24)

 (سرانجام همگى نابود شدند و) چه بسیار باغها و چشمه‏ها که از خود به جاى گذاشتند، (25)

و زراعتها و قصرهاى زیبا و گرانقیمت، (26)

و نعمتهاى فراوان دیگر که در آن (غرق) بودند! (27)

اینچنین بود ماجراى آنان! و ما (اموال و حکومت) اینها را میراث براى اقوام دیگرى قرار دادیم! (28)

نه آسمان بر آنان گریست و نه زمین، و نه به آنها مهلتى داده شد! (29)

ما بنى اسرائیل را از عذاب ذلّت‏بار رهایى بخشیدیم (30)

از فرعون که مردى متکبر و از اسرافکاران بود! (31)

ما آنها را با علم (خویش) بر جهانیان برگزیدیم و برترى دادیم، (32)

و آیاتى (از قدرت خویش) را به آنها دادیم که آزمایش آشکارى در آن بود (ولى آنان کفران کردند و مجازات شدند)! (33)

اینها [مشرکان‏] مى‏گویند: (34)

 «مرگ ما جز همان مرگ اول نیست و هرگز برانگیخته نخواهیم شد! (35)

اگر راست مى‏گویید پدران ما را (زنده کنید و) بیاورید (تا گواهى دهند)!» (36)

آیا آنان بهترند یا قوم «تبّع» و کسانى که پیش از آنها بودند؟! ما آنان را هلاک کردیم، چرا که مجرم بودند! (37)

ما آسمانها و زمین و آنچه را که در میان این دو است به بازى (و بى‏هدف) نیافریدیم! (38)

ما آن دو را جز بحق نیافریدیم ولى بیشتر آنان نمى‏دانند! (39)

 

Translation of the Qur'an

Page ( 497 ) verses surah al-dokhan ( 19 – 39 )

 

Surah al-dokhan

In the name of God

 

Do not act so haughtily concerning God: I bring you clear authority.) 19 (

 

I have sought refuge with my Lord and your Lord, lest you cast me out.) 20 (

 

If you do not believe in me, then keep away from me.") 21 (

 

So he appealed to his Lord:" These are criminal folk!") 22 (

 

" Travel with My servants at night for you will be followed.) 23 (

 

Leave the sea parted; they are an army who will be drowned.") 24 (

 

How many gardens and fountains have they left behind!) 25 (

 

And crops and a splendid position) 26 (

 

and a life of ease they were delighted with.) 27 (

 

Even so We let other folk inherit it from them.) 28 (

 

Neither Heaven nor Earth wept over them, nor were they allowed to wait.) 29 (

 

) II (So We saved the Children of Israel from shameful torment,) 30 (

 

from Pharaoh, who was haughty, so dissipated.) 31 (

 

We chose them knowingly ahead of] anyone in [the Universe;) 32 (

 

and gave them signs which contained an obvious test.) 33 (

 

Yet the latter kept on saying:) 34 (

 

" There is only this first death of ours; we will not be raised again.) 35 (

 

Bring on our forefathers if you have been truthful.") 36 (

 

Are they any better than the people of Tubba and the ones before them whom We wiped out? They were such criminals!) 37 (

 

We did not create Heaven and Earth and anything in between them just by playing around.) 38 (

 

We have created them both only] to reveal [the Truth, even though most of them do not realize it.) 39 (