کتاب قرآن صفحه ۴۷۷

با یاد و نام خداوند و به امید بر آورده شدن حاجات و سلامتی و به راه راست هدایت شدن تمام انسان ها ؛

هر روز یک صفحه 

صفحه چهارصد و هفتاد و هفت سوره فصِّلَت ( 11 – 1 ) 

 

سورةُ فصِّلَت

 

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیم‏

 

حم (1)

 

تَنْزیلٌ مِنَ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ (2)

 

کِتابٌ فُصِّلَتْ آیاتُهُ قُرْآناً عَرَبِیًّا لِقَوْمٍ یَعْلَمُونَ (3)

 

بَشیراً وَ نَذیراً فَأَعْرَضَ أَکْثَرُهُمْ فَهُمْ لا یَسْمَعُونَ (4)

 

وَ قالُوا قُلُوبُنا فی‏ أَکِنَّةٍ مِمَّا تَدْعُونا إِلَیْهِ وَ فی‏ آذانِنا وَقْرٌ وَ مِنْ بَیْنِنا وَ بَیْنِکَ حِجابٌ فَاعْمَلْ إِنَّنا عامِلُونَ (5)

 

قُلْ إِنَّما أَنَا بَشَرٌ مِثْلُکُمْ یُوحى‏ إِلَیَّ أَنَّما إِلهُکُمْ إِلهٌ واحِدٌ فَاسْتَقیمُوا إِلَیْهِ وَ اسْتَغْفِرُوهُ وَ وَیْلٌ لِلْمُشْرِکینَ (6)

 

الَّذینَ لا یُؤْتُونَ الزَّکاةَ وَ هُمْ بِالْآخِرَةِ هُمْ کافِرُونَ (7)

 

إِنَّ الَّذینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ لَهُمْ أَجْرٌ غَیْرُ مَمْنُونٍ (8)

 

قُلْ أَ إِنَّکُمْ لَتَکْفُرُونَ بِالَّذی خَلَقَ الْأَرْضَ فی‏ یَوْمَیْنِ وَ تَجْعَلُونَ لَهُ أَنْداداً ذلِکَ رَبُّ الْعالَمینَ (9)

 

وَ جَعَلَ فیها رَواسِیَ مِنْ فَوْقِها وَ بارَکَ فیها وَ قَدَّرَ فیها أَقْواتَها فی‏ أَرْبَعَةِ أَیَّامٍ سَواءً لِلسَّائِلینَ (10)

 

ثُمَّ اسْتَوى‏ إِلَى السَّماءِ وَ هِیَ دُخانٌ فَقالَ لَها وَ لِلْأَرْضِ ائْتِیا طَوْعاً أَوْ کَرْهاً قالَتا أَتَیْنا طائِعینَ (11)

 

ترجمه فارسی

 

به نام خداوند بخشنده بخشایشگر

حم (1)

این کتابى است که از سوى خداوند رحمان و رحیم نازل شده است (2)

کتابى که آیاتش هر مطلبى را در جاى خود بازگو کرده، در حالى که فصیح و گویاست براى جمعیّتى که آگاهند! (3)

قرآنى که بشارت دهنده و بیم دهنده است ولى بیشتر آنان روى گردان شدند از این رو چیزى نمى‏شنوند! (4)

آنها گفتند: «قلبهاى ما نسبت به آنچه ما را به آن دعوت مى‏کنى در پوششهایى قرار گرفته و در گوشهاى ما سنگینى است، و میان ما و تو حجابى وجود دارد پس تو بدنبال عمل خود باش، ما هم براى خود عمل مى‏کنیم!» (5)

بگو: من فقط انسانى مثل شما هستم این حقیقت بر من وحى مى‏شود که معبود شما معبودى یگانه است پس تمام توجّه خویش را به او کنید و از وى آمرزش طلبید واى بر مشرکان! (6)

همانها که زکات را نمى‏پردازند، و آخرت را منکرند! (7)

امّا کسانى که ایمان آورده و کارهاى شایسته انجام دادند، پاداشى دائمى دارند! (8)

بگو: آیا شما به آن کس که زمین را در دو روز آفرید کافر هستید و براى او همانندهایى قرار مى‏دهید؟! او پروردگار جهانیان است! (9)

او در زمین کوه‏هاى استوارى قرار داد و برکاتى در آن آفرید و موادّ غذایى آن را مقدّر فرمود،- اینها همه در چهار روز بود- درست به اندازه نیاز تقاضا کنندگان! (10)

سپس به آفرینش آسمان پرداخت، در حالى که بصورت دود بود به آن و به زمین دستور داد: «به وجود آیید (و شکل گیرید)، خواه از روى اطاعت و خواه اکراه!» آنها گفتند: «ما از روى طاعت مى‏آییم (و شکل مى‏گیریم)!» (11)

 

Translation of the Qur'an

Page ( 477 ) verses sura fosselat ( 1 – 11 )

 

Sura fosselat

In the name of God

 

In the name of God, the Mercy-giving, the Merciful!

 

) I (H. M.) 1 (

 

] It is [a revelation from the Mercy- giving, the Merciful,) 2 (

 

a Book whose verses have been spelled out, as an Arabic reading for folk who know,) 3 (

 

] sent down [as good news and a warning. Yet most of them avoid it and will not listen.) 4 (

 

They say:" Our hearts are] covered [with wrappers against what you invite us to; in our ears there] rings [a dullness while a curtain] hangs [between us and you. So act, for we) too (are acting!") 5 (

 

SAY:" I am only human like yourselves. It has been revealed to me that your God is God Alone. So go straight towards Him and seek His forgiveness; how awful will it be for associators) 6 (

 

who pay no welfare tax while they disbelieve in the Hereafter!) 7 (

 

The ones who believe and perform honorable deeds will have payment which will never be withheld from them.") 8 (

 

) II (SAY:" How can you disbelieve in Someone Who created the earth in two days? You even set up rivals to Him!" Yet such is the Lord of the Universe!) 9 (

 

He has placed headlands towering above it and blessed] whatever is [on it, and measured out its types of nourishment for it in four seasons, equally] within reach [for those who ask for it.) 10 (

 

Then He soared up to Heaven while it was still a haze, and told both it and the earth:" Come, either obediently or reluctantly." They both said:" We shall come willingly!") 11 (