کتاب قرآن صفحه ۴۴۲

با یاد و نام خداوند و به امید بر آورده شدن حاجات و سلامتی و به راه راست هدایت شدن تمام انسان ها ؛

هر روز یک صفحه 

صفحه چهارصد و چهل و دو ( 40 -28 )

 

سورةُ یس

 

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیم‏

 

وَ ما أَنْزَلْنا عَلى‏ قَوْمِهِ مِنْ بَعْدِهِ مِنْ جُنْدٍ مِنَ السَّماءِ وَ ما کُنَّا مُنْزِلینَ (28)

 

إِنْ کانَتْ إِلاَّ صَیْحَةً واحِدَةً فَإِذا هُمْ خامِدُونَ (29)

 

یا حَسْرَةً عَلَى الْعِبادِ ما یَأْتیهِمْ مِنْ رَسُولٍ إِلاَّ کانُوا بِهِ یَسْتَهْزِؤُنَ (30)

 

أَ لَمْ یَرَوْا کَمْ أَهْلَکْنا قَبْلَهُمْ مِنَ الْقُرُونِ أَنَّهُمْ إِلَیْهِمْ لا یَرْجِعُونَ (31)

 

وَ إِنْ کُلٌّ لَمَّا جَمیعٌ لَدَیْنا مُحْضَرُونَ (32)

 

وَ آیَةٌ لَهُمُ الْأَرْضُ الْمَیْتَةُ أَحْیَیْناها وَ أَخْرَجْنا مِنْها حَبًّا فَمِنْهُ یَأْکُلُونَ (33)

 

وَ جَعَلْنا فیها جَنَّاتٍ مِنْ نَخیلٍ وَ أَعْنابٍ وَ فَجَّرْنا فیها مِنَ الْعُیُونِ (34)

 

لِیَأْکُلُوا مِنْ ثَمَرِهِ وَ ما عَمِلَتْهُ أَیْدیهِمْ أَ فَلا یَشْکُرُونَ (35)

 

سُبْحانَ الَّذی خَلَقَ الْأَزْواجَ کُلَّها مِمَّا تُنْبِتُ الْأَرْضُ وَ مِنْ أَنْفُسِهِمْ وَ مِمَّا لا یَعْلَمُونَ (36)

 

وَ آیَةٌ لَهُمُ اللَّیْلُ نَسْلَخُ مِنْهُ النَّهارَ فَإِذا هُمْ مُظْلِمُونَ (37)

 

وَ الشَّمْسُ تَجْری لِمُسْتَقَرٍّ لَها ذلِکَ تَقْدیرُ الْعَزیزِ الْعَلیمِ (38)

 

وَ الْقَمَرَ قَدَّرْناهُ مَنازِلَ حَتَّى عادَ کَالْعُرْجُونِ الْقَدیمِ (39)

 

لاَ الشَّمْسُ یَنْبَغی‏ لَها أَنْ تُدْرِکَ الْقَمَرَ وَ لاَ اللَّیْلُ سابِقُ النَّهارِ وَ کُلٌّ فی‏ فَلَکٍ یَسْبَحُونَ (40)

 

ترجمه فارسی

 

و ما بعد از او بر قومش هیچ لشکرى از آسمان نفرستادیم، و هرگز سنت ما بر این نبود (28)

 (بلکه) فقط یک صیحه آسمانى بود، ناگهان همگى خاموش شدند! (29)

افسوس بر این بندگان که هیچ پیامبرى براى هدایت آنان نیامد مگر اینکه او را استهزا مى‏کردند! (30)

آیا ندیدند چقدر از اقوام پیش از آنان را (بخاطر گناهانشان) هلاک کردیم، آنها هرگز به سوى ایشان بازنمى‏گردند (و زنده نمى‏شوند)! (31)

و همه آنان (روز قیامت) نزد ما احضار مى‏شوند! (32)

زمین مرده براى آنها آیتى است، ما آن را زنده کردیم و دانه‏هاى (غذایى) از آن خارج ساختیم که از آن مى‏خورند (33)

و در آن باغهایى از نخلها و انگورها قرار دادیم و چشمه‏هایى از آن جارى ساختیم، (34)

تا از میوه آن بخورند در حالى که دست آنان هیچ دخالتى در ساختن آن نداشته است! آیا شکر خدا را بجا نمى‏آورند؟! (35)

منزه است کسى که تمام زوجها را آفرید، از آنچه زمین مى‏رویاند، و از خودشان، و از آنچه نمى‏دانند! (36)

شب (نیز) براى آنها نشانه‏اى است (از عظمت خدا) ما روز را از آن برمى‏گیریم، ناگهان تاریکى آنان را فرا مى‏گیرد! (37)

و خورشید (نیز براى آنها آیتى است) که پیوسته بسوى قرارگاهش در حرکت است این تقدیر خداوند قادر و داناست. (38)

و براى ماه منزلگاه‏هایى قرار دادیم، (و هنگامى که این منازل را طى کرد) سرانجام بصورت «شاخه کهنه قوسى شکل و زرد رنگ خرما» در مى‏آید. (39)

نه خورشید را سزاست که به ماه رسد، و نه شب بر روز پیشى مى‏گیرد و هر کدام در مسیر خود شناورند. (40)

 

Translation of the Qur'an

Page ( 442 ) verses Sura yasin ( 28-40 )

 

Sura yasin

In the name of God

 

We did not send any army down from Heaven to his folk after him, nor do We ever send any down.) 28 (

 

There was only a single Blast, and imagine, they] lay [shrivelled up!) 29 (

 

What a pity it is with such worshippers! No messenger has ever come to them unless they made fun of him.) 30 (

 

Have they not seen how many generations We have wiped out before them who will never return to them?) 31 (

 

Each will be arraigned so they all stand before Us.) 32 (

 

) III (The dead earth serves as a sign for them; We revive it and bring forth grain from it which they may eat.) 33 (

 

We have placed date groves and vineyards on it, and make springs flow forth from it) 34 (

 

so they may eat its fruit. Their own hands did not produce it. So, will they not give thanks?) 35 (

 

Glory be to the One Who has created every kind of species such as the earth grows, their own kind, and even some things they do not know!) 36 (

 

Another sign for them is night; We strip daylight off from it so they are plunged into darkness!) 37 (

 

The sun runs along on a course of its own. Such is the design of the Powerful, the Aware!) 38 (

 

And We have designed phases for the moon so it finally appears again like an old palm frond.) 39 (

 

The sun dare not overtake the moon nor does night outpace the day. Each floats along in its own orbit.) 40 (