کتاب قرآن صفحه ۴۳۱

با یاد و نام خداوند و به امید بر آورده شدن حاجات و سلامتی و به راه راست هدایت شدن تمام انسان ها ؛

هر روز یک صفحه 

صفحه چهارصد و سی و یک ( 31 -23 )

 

سورةُ سَبَأْ

 

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیم‏

 

وَ لا تَنْفَعُ الشَّفاعَةُ عِنْدَهُ إِلاَّ لِمَنْ أَذِنَ لَهُ حَتَّى إِذا فُزِّعَ عَنْ قُلُوبِهِمْ قالُوا ما ذا قالَ رَبُّکُمْ قالُوا الْحَقَّ وَ هُوَ الْعَلِیُّ الْکَبیرُ (23)

 

قُلْ مَنْ یَرْزُقُکُمْ مِنَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ قُلِ اللَّهُ وَ إِنَّا أَوْ إِیَّاکُمْ لَعَلى‏ هُدىً أَوْ فی‏ ضَلالٍ مُبینٍ (24)

 

قُلْ لا تُسْئَلُونَ عَمَّا أَجْرَمْنا وَ لا نُسْئَلُ عَمَّا تَعْمَلُونَ (25)

 

قُلْ یَجْمَعُ بَیْنَنا رَبُّنا ثُمَّ یَفْتَحُ بَیْنَنا بِالْحَقِّ وَ هُوَ الْفَتَّاحُ الْعَلیمُ (26)

 

قُلْ أَرُونِیَ الَّذینَ أَلْحَقْتُمْ بِهِ شُرَکاءَ کَلاَّ بَلْ هُوَ اللَّهُ الْعَزیزُ الْحَکیمُ (27)

 

وَ ما أَرْسَلْناکَ إِلاَّ کَافَّةً لِلنَّاسِ بَشیراً وَ نَذیراً وَ لکِنَّ أَکْثَرَ النَّاسِ لا یَعْلَمُونَ (28)

 

وَ یَقُولُونَ مَتى‏ هذَا الْوَعْدُ إِنْ کُنْتُمْ صادِقینَ (29)

 

قُلْ لَکُمْ میعادُ یَوْمٍ لا تَسْتَأْخِرُونَ عَنْهُ ساعَةً وَ لا تَسْتَقْدِمُونَ (30)

 

وَ قالَ الَّذینَ کَفَرُوا لَنْ نُؤْمِنَ بِهذَا الْقُرْآنِ وَ لا بِالَّذی بَیْنَ یَدَیْهِ وَ لَوْ تَرى‏ إِذِ الظَّالِمُونَ مَوْقُوفُونَ عِنْدَ رَبِّهِمْ یَرْجِعُ بَعْضُهُمْ إِلى‏ بَعْضٍ الْقَوْلَ یَقُولُ الَّذینَ اسْتُضْعِفُوا لِلَّذینَ اسْتَکْبَرُوا لَوْ لا أَنْتُمْ لَکُنَّا مُؤْمِنینَ (31)

 

ترجمه فارسی

 

هیچ شفاعتى نزد او، جز براى کسانى که اذن داده، سودى ندارد! (در آن روز همه در اضطرابند) تا زمانى که اضطراب از دلهاى آنان زایل گردد (و فرمان از ناحیه او صادر شود در این هنگام مجرمان به شفیعان) مى‏گویند: «پروردگارتان چه دستورى داده؟» مى‏گویند: «حقّ را (بیان کرد و اجازه شفاعت درباره مستحقّان داد) و اوست بلندمقام و بزرگ مرتبه!» (23)

بگو: «چه کسى شما را از آسمانها و زمین روزى مى‏دهد؟» بگو: «اللَّه! و ما یا شما بر (طریق) هدایت یا در ضلالت آشکارى هستیم!» (24)

بگو: «شما از گناهى که ما کرده‏ایم سؤال نخواهید شد، (همان گونه که) ما در برابر اعمال شما مسئول نیستیم!» (25)

بگو: «پروردگار ما همه ما را جمع مى‏کند، سپس در میان ما بحق داورى مى‏نماید (و صفوف مجرمان را از نیکوکاران جدا مى‏سازد)، و اوست داور (و جدا کننده) آگاه!» (26)

بگو: «کسانى را که بعنوان شریک به او ملحق ساخته‏اید به من نشان دهید! هرگز چنین نیست! (او شریک و شبیهى ندارد)، بلکه او خداوند عزیز و حکیم است! (27)

و ما تو را جز براى همه مردم نفرستادیم تا (آنها را به پاداشهاى الهى) بشارت دهى و (از عذاب او) بترسانى ولى بیشتر مردم نمى‏دانند! (28)

مى‏گویند: «اگر راست مى‏گویید، این وعده (رستاخیز) کى خواهد بود؟!» (29)

بگو: «وعده شما روزى خواهد بود که نه ساعتى از آن تأخیر مى‏کنید و نه (بر آن) پیشى خواهید گرفت!» (30)

کافران گفتند: «ما هرگز به این قرآن و کتابهاى دیگرى که پیش از آن بوده ایمان نخواهیم آورد!» اگر ببینى هنگامى که این ستمگران در پیشگاه پروردگارشان (براى حساب و جزا) نگه داشته شده‏اند در حالى که هر کدام گناه خود را به گردن دیگرى مى‏اندازد (از وضع آنها تعجّب مى‏کنى)! مستضعفان به مستکبران مى‏گویند: «اگر شما نبودید ما مؤمن بودیم!» (31)

 

Translation of the Qur'an

Page ( 431 ) verses Sura saba ( 23-31 )

 

Sura saba

In the name of God

 

Intercession does not benefit anyone so far as He is concerned except for someone He grants it to, until when] panic [is driven from their hearts, they say:" What did your Lord say?" They will say:" The Truth!" He is the Sublime, the Great!) 23 (

 

SAY:" Who provides for you out of Heaven and Earth?" SAY:" God] Alone [." Are either we or you closer to guidance, or else in obvious error?) 24 (

 

SAY:" You will not be questioned about what we have perpetrated nor shall we be questioned about what you have done.") 25 (

 

SAY:" Our Lord will gather us in together; then things will be opened up in all Truth for us. He is the Opener, the Aware.") 26 (

 

SAY:" Show me the ones you have connected with Him as associates. It cannot be; rather He is God, the Powerful, the Wise.") 27 (

 

We have not sent you] Muhammad [except as a news bearer and warner to every single human being, even though most men do not realize it,) 28 (

 

and they say:" When will this promise be if you) all (have been so truthful?") 29 (

 

SAY:" You hold an appointment for a day which will be neither postponed nor advanced by so much as an hour.") 30 (

 

) IV (Those who disbelieve say:" We'll never believe in this Reading nor in the one which] came [before it." If you could only see how, when wrongdoers are stationed before their Lord, they will toss the statement back and forth at one another. Those who had been despised as weaklings will tell those who acted overbearing:" If it were not for you, we'd be believers.") 31 (