با یاد و نام خداوند و به امید بر آورده شدن حاجات و سلامتی و به راه راست هدایت شدن تمام انسان ها ؛
هر روز یک صفحه
صفحه دویست و شصت و دو (1-15)
سورةُ الحِجْر
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ
الر تِلْکَ آیاتُ الْکِتابِ وَ قُرْآنٍ مُبینٍ (1)
رُبَما یَوَدُّ الَّذینَ کَفَرُوا لَوْ کانُوا مُسْلِمینَ (2)
ذَرْهُمْ یَأْکُلُوا وَ یَتَمَتَّعُوا وَ یُلْهِهِمُ الْأَمَلُ فَسَوْفَ یَعْلَمُونَ (3)
وَ ما أَهْلَکْنا مِنْ قَرْیَةٍ إِلاَّ وَ لَها کِتابٌ مَعْلُومٌ (4)
ما تَسْبِقُ مِنْ أُمَّةٍ أَجَلَها وَ ما یَسْتَأْخِرُونَ (5)
وَ قالُوا یا أَیُّهَا الَّذی نُزِّلَ عَلَیْهِ الذِّکْرُ إِنَّکَ لَمَجْنُونٌ (6)
لَوْ ما تَأْتینا بِالْمَلائِکَةِ إِنْ کُنْتَ مِنَ الصَّادِقینَ (7)
ما نُنَزِّلُ الْمَلائِکَةَ إِلاَّ بِالْحَقِّ وَ ما کانُوا إِذاً مُنْظَرینَ (8)
إِنَّا نَحْنُ نَزَّلْنَا الذِّکْرَ وَ إِنَّا لَهُ لَحافِظُونَ (9)
وَ لَقَدْ أَرْسَلْنا مِنْ قَبْلِکَ فی شِیَعِ الْأَوَّلینَ (10)
وَ ما یَأْتیهِمْ مِنْ رَسُولٍ إِلاَّ کانُوا بِهِ یَسْتَهْزِؤُنَ (11)
کَذلِکَ نَسْلُکُهُ فی قُلُوبِ الْمُجْرِمینَ (12)
لا یُؤْمِنُونَ بِهِ وَ قَدْ خَلَتْ سُنَّةُ الْأَوَّلینَ (13)
وَ لَوْ فَتَحْنا عَلَیْهِمْ باباً مِنَ السَّماءِ فَظَلُّوا فیهِ یَعْرُجُونَ (14)
لَقالُوا إِنَّما سُکِّرَتْ أَبْصارُنا بَلْ نَحْنُ قَوْمٌ مَسْحُورُونَ (15)
ترجمه فارسی
به نام خدا که رحمتش بىاندازه است و مهربانىاش همیشگى ا (0)
لر- این [آیات بلندمرتبه] آیات کتاب الهى و آیات قرآنِ روشنگر [با عظمت] است. (1)
کافران [هنگام روبرو شدن با عذاب] چه بسا آرزو مىکنند که کاش تسلیم [فرمانهاى خدا] بودند. (2)
بگذارشان تا بخورند و [با لذایذ مادى و زودگذر] کامرانى کنند، و آرزوها سرگرمشان نماید پس به همین زودى [حقّانیّت اسلام و فرجام شوم خود را] خواهند فهمید. (3)
و هیچ شهرى را [به خاطر فساد فراگیرش] نابود نکردیم مگر اینکه براى آن سرنوشتى معین [وروزگار ودورهاى تغییرناپذیر] بود. (4)
هیچ ملتى از اجل معین خود نه پیش مىافتد و نه پس مىماند. (5)
و گفتند: اى کسى که قرآن بر او نازل شده! قطعاً تو دیوانهاى! (6)
اگر [درباره پیامبرىات] راست مىگویى، چرا فرشتگان را نزد ما نمىآورى؟! (7)
[اینان بدانند که] ما فرشتگان را جز به درستى و راستى نازل نمىکنیم، و در آن هنگام [که نازل شوند، این منکران لجوج از دچار شدن به عذاب] مهلت نمىیابند. (8)
همانا ما قرآن را نازل کردیم، و یقیناً ما نگهبان آن [از تحریف و زوال] هستیم. (9)
و بىتردید ما پیش از تو هم پیامبرانى را در امتهاى پیشین فرستادیم. (10)
و هیچ پیامبرى به سوى آنان نمىآمد مگر آنکه او را مسخره مىکردند. (11)
ما این گونه [که قابل فهمیدن باشد] قرآن را وارد قلوب بدکاران مىکنیم. (12)
[با این همه] به آن ایمان نمىآورند، و البته روش پیشینیان هم [در مسخره کردن آیات خدا و استهزاى پیامبران] به همین صورت بوده است. (13)
و اگر [براى دریافت حقایق ومعارف] درى از آسمان به روى آنان بگشاییم، که همواره از آن بالا روند. (14)
باز خواهند گفت: یقیناً ما چشمبندى شدهایم، بلکه گروهى جادو شده هستیم. (15)
ترجمه انگلیسی
In the name of God, the Mercy-giving, the Merciful!
) I (A. L. R. These are verses from the Book, and a clear Reading.) 1 (
Perhaps those who disbelieve would like to become Muslims.) 2 (
Leave them eating and enjoying themselves; let hope distract them, for they soon will know) anyhow (.) 3 (
We have never wiped out any town unless it had] received [a known term;) 4 (
no nation can forestall its deadline, nor will they ever postpone it.) 5 (
Yet they say:" You to whom the Reminder has been sent down, why you're crazy!) 6 (
Why don't you bring us angels if you are so truthful?") 7 (
We do not send down any angels except with the Truth, and even then they would not be allowed to wait.) 8 (
We Ourself have sent down the Reminder just as We are safeguarding it.) 9 (
Even before you, We sent] some [down among the sects of early people;) 10 (
yet no messenger ever came to them whom they did not sneer at.) 11 (
Thus We slip it into criminals' hearts;) 12 (
they will not believe in it, even though the custom of early people has already preceded it.) 13 (
Even though We opened up a gate to Heaven for them so they might keep on climbing into it) 14 (
they still would say:" Our eyesight has been dazzled-in fact, we are enchanted folk!") 15 (