s20

با یاد و نام خداوند و به امید بر آورده شدن حاجات و سلامتی و به راه راست هدایت شدن تمام انسان ها ؛

هر روز یک صفحه

صفحه بیست : (127-134)

 

سورةُ البَقَرة

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ

 

 

 

وَ إِذْ یَرْفَعُ إِبْراهیمُ الْقَواعِدَ مِنَ الْبَیْتِ وَ إِسْماعیلُ رَبَّنا تَقَبَّلْ مِنَّا إِنَّکَ أَنْتَ السَّمیعُ الْعَلیمُ (127)

 

رَبَّنا وَ اجْعَلْنا مُسْلِمَیْنِ لَکَ وَ مِنْ ذُرِّیَّتِنا أُمَّةً مُسْلِمَةً لَکَ وَ أَرِنا مَناسِکَنا وَ تُبْ عَلَیْنا إِنَّکَ أَنْتَ التَّوَّابُ الرَّحیمُ (128)

 

رَبَّنا وَ ابْعَثْ فیهِمْ رَسُولاً مِنْهُمْ یَتْلُوا عَلَیْهِمْ آیاتِکَ وَ یُعَلِّمُهُمُ الْکِتابَ وَ الْحِکْمَةَ وَ یُزَکِّیهِمْ إِنَّکَ أَنْتَ الْعَزیزُ الْحَکیمُ (129)

 

وَ مَنْ یَرْغَبُ عَنْ مِلَّةِ إِبْراهیمَ إِلاَّ مَنْ سَفِهَ نَفْسَهُ وَ لَقَدِ اصْطَفَیْناهُ فِی الدُّنْیا وَ إِنَّهُ فِی الْآخِرَةِ لَمِنَ الصَّالِحینَ (130)

 

إِذْ قالَ لَهُ رَبُّهُ أَسْلِمْ قالَ أَسْلَمْتُ لِرَبِّ الْعالَمینَ (131)

 

وَ وَصَّى بِها إِبْراهیمُ بَنیهِ وَ یَعْقُوبُ یا بَنِیَّ إِنَّ اللَّهَ اصْطَفى‏ لَکُمُ الدِّینَ فَلا تَمُوتُنَّ إِلاَّ وَ أَنْتُمْ مُسْلِمُونَ (132)

 

أَمْ کُنْتُمْ شُهَداءَ إِذْ حَضَرَ یَعْقُوبَ الْمَوْتُ إِذْ قالَ لِبَنیهِ ما تَعْبُدُونَ مِنْ بَعْدی قالُوا نَعْبُدُ إِلهَکَ

 

وَ إِلهَ آبائِکَ إِبْراهیمَ وَ إِسْماعیلَ وَ إِسْحاقَ إِلهاً واحِداً وَ نَحْنُ لَهُ مُسْلِمُونَ (133)

 

تِلْکَ أُمَّةٌ قَدْ خَلَتْ لَها ما کَسَبَتْ وَ لَکُمْ ما کَسَبْتُمْ وَ لا تُسْئَلُونَ عَمَّا کانُوا یَعْمَلُونَ (134)

 

 

ترجمه فارسی :

 

و [یاد کنید] زمانى که ابراهیم و اسماعیل پایه‏هاى خانه کعبه را بالا مى‏بردند [و به پیشگاه حق مى‏گفتند:] پروردگارا! [این عمل را] از ما بپذیر که تو شنوا و دانایى، (127)

پروردگارا! ما را [با همه وجود] تسلیم خود قرار ده، و نیز از دودمان ما امتى که تسلیم تو باشند پدید آر، و راه و رسم عبادتمان را به ما نشان ده، و توبه ما را بپذیر، که تو بسیار توبه‏پذیر و مهربانى، (128)

پروردگارا! در میان آنان پیامبرى از خودشان برانگیز، که آیات تو را بر آنان بخواند، و آنان را کتاب و حکمت بیاموزد، و [از آلودگى‏هاى ظاهرى و باطنى‏] پاکشان کند زیرا تو تواناى شکست‏ناپذیر و حکیمى. (129)

وکیست که از آیین ابراهیم روى گردان شود، جز کسى که خود را خوار و بى‏ارزش کند و خویش را به نادانى و سبک مغزى زند؟ یقیناً ما ابراهیم را در دنیا [به امامت و رسالت‏] برگزیدیم، و قطعاً در آخرت از شایستگان است. (130)

 [و یاد کنید] هنگامى که پروردگارش به او فرمود: تسلیم باش. گفت: به پروردگار جهانیان تسلیم شدم. (131)

و ابراهیم و یعقوب پسرانشان را به آیین اسلام سفارش کردند که: اى پسران من! یقیناً خدا این دین را براى شما برگزیده، پس شما باید جز در حالى که مسلمان باشید، نمیرید. (132)

آیا شما [یهودیان که ادعا مى‏کنید یعقوب پسرانش را به آیین شما سفارش کرد] هنگامى که یعقوب را مرگ در رسید [کنار بستر او] حاضر بودید؟ [یقیناً حاضر نبودید] آن گاه که به پسران خود گفت: پس از من چه چیزى را مى‏پرستید؟ گفتند: خداى تو و خداى پدرانت ابراهیم و اسماعیل و اسحاق را که خداى یگانه است مى‏پرستیم، و ما تسلیم اوییم. (133)

آنان گروهى بودند که درگذشتند، آنچه [از طاعت و معصیت‏] به دست آوردند مربوط به خود آنان است، و آنچه شما به دست آوردید مربوط به خود شماست و شما در برابر آنچه آنان انجام مى‏دادند، مسئول نیستید. (134)

 

ترجمه انگلیسی :

 

Thus Abraham along with Ishmael laid the foundations for the House:" Our Lord, accept this from us! Indeed You are the Alert, the Aware!) 127 (

Our Lord, leave us peacefully committed to You, and make our offspring into a nation which is at peace with You. Show us our ceremonies and turn towards us. you are so Relenting, the Merciful!)  128 (

Our Lord, send a messenger in among them from among themselves who will recite Your verses to them and teach them the Book and wisdom! He will purify them, for You are the Powerful, the Wise!") 129 (

) XVI (Who would shrink from] joining [Abraham's sect except someone who fools himself? We selected him during worldly life, while in the Hereafter he will be among the honorable ones.) 130 (

So when his Lord told him:" Commit yourself to] live in [peace"; he said:" I have already committed myself peacefully to the Lord of the Universe!") 131 (

Abraham commissioned his sons with it] as a legacy [, and] so did [Jacob:" My sons, God has selected your religion for you. Do not die unless you are Muslims.") 132 (

Or were you present as death appeared for Jacob, when he said to his sons:" What will you serve after I am gone?" They said:" We shall worship your God and the God of your forefathers Abraham, Ishmael and Isaac: God Alone! We are committed peacefully to Him.") 133 (

That is a nation which has already passed away: there awaits it whatever it has earned, while you will have what you have earned. You will not be questioned about what they have been doing.) 134