خدایا من نمی توانم ولی تو میتوانی

خدایا ؟

من نمی توانم ولی تو می توانی 

می توانی همه آنها را رسوا کنی

آنها که زخمی کردند تن مرا

و باز هم نتوانستند آرام بگیرند

زخم هایم را نیز نمک پاشیدند

و باز هم آرام نگرفتند

خدایا خودت رسوایشان کن

آنها که دل مرا و دل دیگران را شکستند

شرمنده ام

شرمنده ام به خاطر همه چی

 

 

امام صادق علیه السلام می فرمایند

s171

با یاد و نام خداوند و به امید بر آورده شدن حاجات و سلامتی و به راه راست هدایت شدن تمام انسان ها ؛

هر روز یک صفحه

صفحه صد و هفتاد و یک  (160-163)

 

سورةُ الأعرَاف‏

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ‏

 

وَ قَطَّعْناهُمُ اثْنَتَیْ عَشْرَةَ أَسْباطاً أُمَماً وَ أَوْحَیْنا إِلى‏ مُوسى‏ إِذِ اسْتَسْقاهُ قَوْمُهُ أَنِ اضْرِبْ

بِعَصاکَ الْحَجَرَ فَانْبَجَسَتْ مِنْهُ اثْنَتا عَشْرَةَ عَیْناً قَدْ عَلِمَ کُلُّ أُناسٍ مَشْرَبَهُمْ وَ ظَلَّلْنا عَلَیْهِمُ

الْغَمامَ وَ أَنْزَلْنا عَلَیْهِمُ الْمَنَّ وَ السَّلْوى‏ کُلُوا مِنْ طَیِّباتِ ما رَزَقْناکُمْ وَ ما ظَلَمُونا وَ لکِنْ کانُوا

أَنْفُسَهُمْ یَظْلِمُونَ (160)

 

وَ إِذْ قیلَ لَهُمُ اسْکُنُوا هذِهِ الْقَرْیَةَ وَ کُلُوا مِنْها حَیْثُ شِئْتُمْ وَ قُولُوا حِطَّةٌ وَ ادْخُلُوا الْبابَ سُجَّداً نَغْفِرْ لَکُمْ خَطیئاتِکُمْ سَنَزیدُ الْمُحْسِنینَ (161)

 

فَبَدَّلَ الَّذینَ ظَلَمُوا مِنْهُمْ قَوْلاً غَیْرَ الَّذی قیلَ لَهُمْ فَأَرْسَلْنا عَلَیْهِمْ رِجْزاً مِنَ السَّماءِ بِما کانُوا یَظْلِمُونَ (162)

 

وَ سْئَلْهُمْ عَنِ الْقَرْیَةِ الَّتی‏ کانَتْ حاضِرَةَ الْبَحْرِ إِذْ یَعْدُونَ فِی السَّبْتِ إِذْ تَأْتیهِمْ حیتانُهُمْ یَوْمَ سَبْتِهِمْ شُرَّعاً وَ یَوْمَ لا یَسْبِتُونَ لا تَأْتیهِمْ کَذلِکَ نَبْلُوهُمْ بِما کانُوا یَفْسُقُونَ (163)

 

 

ترجمه فارسی

 

و ما بنى‏اسرائیل را به دوازده قبیله که هر یک امتى بودند، تقسیم کردیم، و به موسى هنگامى که قومش از او درخواست آب کردند، وحى نمودیم که: عصایت را بر این سنگ بزن در نتیجه دوازده چشمه از آن جوشید هر گروهى چشمه ویژه به خود را شناخت و ابر را بر سر آنان سایبان قرار دادیم، و براى آنان منّ و سلوى [یعنى ترنجبین و مرغى مخصوص‏] نازل کردیم [و به آنان گفتیم:] از روزى‏هاى پاکیزه‏اى که به شما دادیم، بخورید. و [آنان با سرپیچى از فرمان‏هاى ما] بر ما ستم نکردند، ولى همواره بر خود ستمى مى‏ورزیدند. (160)

و [یاد کنید] هنگامى را که به بنى‏اسرائیل گفته شد: در این شهر [بیت المقدس‏] سکونت گزینید، و از هر جا که خواستید [ازمیوه و محصولاتش‏] بخورید، و بگویید: [خدایا! خواسته ما] ریزش گناهان است. و از دروازه [شهر یا درِ معبد] فروتنانه و سجده‏کنان درآیید، تا گناهانتان را بیامرزم [و] به زودى [پاداش‏] نیکوکاران را بیفزایم. (161)

پس ستمکاران از آنان، سخنى را که [بیرون دروازه شهر] به آنان گفته شده بود [پس از ورود به شهر] به سخنى دیگر تبدیل کردند، [به جاى درخواست ریزش گناهان درخواست امور مادى نمودند] نهایتاً به کیفر ستمى که همواره مرتکب مى‏شدند، عذابى از آسمان بر آنان فرستادیم. (162)

از آنان سرگذشت شهرى را که در ساحل دریا بود بپرس، هنگامى که [اهلش‏] در [روز تعطیلىِ‏] شنبه [از حکم خدا] تجاوز مى‏کردند به این صورت که روز [تعطیلىِ‏] شنبه ماهى‏هایشان [به اراده خدا از اعماق آب به سوى ساحل مى‏آمدند و] به روى آب آشکار مى‏شدند و غیر شنبه‏ها نمى‏آمدند [وآنان بر خلاف حکم خدا در تعطیلى شنبه به صید مى‏پرداختند] این گونه آنان را در برابر نافرمانى و فسقى که همواره داشتند، آزمایش مى‏کردیم. (163)

 

ترجمه انگلیسی

 

We split them up into twelve tribes, communities, and inspired Moses when his people asked for water:" Strike the rock with your staff." Twelve springs gushed forth from it. Each set of people knew its own drinking-place. We shaded them with clouds and sent down manna and quail for them:" Eat some of the wholesome things which We have supplied you with." Yet they did not harm Us, but they themselves were the persons whom they harmed.) 160(

When they were told:" Settle down in this town and eat wherever you wish in it, and say: 'Relieve] us [! ' Enter the gate] walking [on your knees. We will forgive you your mistakes; We will give even more to those who act kindly,") 161 (

those among them who did wrong changed the statement into something else than what had been told them; so We sent a plague from Heaven upon them because of how wrong they had been acting.) 162(

) XXI (Ask them about the town which lay facing the sea, when they broke the Sabbath. Their fish came to them swimming on the surface on their Sabbath Day, while any day they did not cease work, it did not come to them. Thus We tested them since they had been acting so immorally.) 163(

آیه قرآن در مورد مسخره کردن دیگران

s170

با یاد و نام خداوند و به امید بر آورده شدن حاجات و سلامتی و به راه راست هدایت شدن تمام انسان ها ؛

هر روز یک صفحه

صفحه صد و هفتاد (156-159)

سورةُ الأعرَاف‏

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ‏

 

وَ اکْتُبْ لَنا فی‏ هذِهِ الدُّنْیا حَسَنَةً وَ فِی الْآخِرَةِ إِنَّا هُدْنا إِلَیْکَ قالَ عَذابی‏ أُصیبُ بِهِ مَنْ أَشاءُ وَ رَحْمَتی‏ وَسِعَتْ کُلَّ شَیْ‏ءٍ

فَسَأَکْتُبُها لِلَّذینَ یَتَّقُونَ وَ یُؤْتُونَ الزَّکاةَ وَ الَّذینَ هُمْ بِآیاتِنا یُؤْمِنُونَ (156)

 

الَّذینَ یَتَّبِعُونَ الرَّسُولَ النَّبِیَّ الْأُمِّیَّ الَّذی یَجِدُونَهُ مَکْتُوباً عِنْدَهُمْ فِی التَّوْراةِ وَ الْإِنْجیلِ یَأْمُرُهُمْ بِالْمَعْرُوفِ وَ یَنْهاهُمْ عَنِ

الْمُنْکَرِ وَ یُحِلُّ لَهُمُ الطَّیِّباتِ وَ یُحَرِّمُ عَلَیْهِمُ الْخَبائِثَ وَ یَضَعُ عَنْهُمْ إِصْرَهُمْ وَ الْأَغْلالَ الَّتی‏ کانَتْ عَلَیْهِمْ فَالَّذینَ آمَنُوا بِهِ وَ

عَزَّرُوهُ وَ نَصَرُوهُ وَ اتَّبَعُوا النُّورَ الَّذی أُنْزِلَ مَعَهُ أُولئِکَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ (157)

 

قُلْ یا أَیُّهَا النَّاسُ إِنِّی رَسُولُ اللَّهِ إِلَیْکُمْ جَمیعاً الَّذی لَهُ مُلْکُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ لا إِلهَ إِلاَّ هُوَ یُحْیی‏ وَ یُمیتُ فَآمِنُوا بِاللَّهِ وَ

رَسُولِهِ النَّبِیِّ الْأُمِّیِّ الَّذی یُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَ کَلِماتِهِ وَ اتَّبِعُوهُ لَعَلَّکُمْ تَهْتَدُونَ (158)

 

وَ مِنْ قَوْمِ مُوسى‏ أُمَّةٌ یَهْدُونَ بِالْحَقِّ وَ بِهِ یَعْدِلُونَ (159)

 

ترجمه فارسی :

 

و براى ما در این دنیا و آخرت، نیکى مقرّر کن که ما به سوى تو بازگشته‏ایم. خدا فرمود: عذابم را به هر کس بخواهم مى‏رسانم و رحمتم همه چیز را فرا گرفته است، پس به زودى آن را براى کسانى که [از شرک، کفر، بت‏پرستى و ارتداد] مى‏پرهیزند و زکات مى‏پردازند و به آیاتم ایمان مى‏آورند، مقرّر و لازم مى‏دارم. (156)

همان کسانى که از این رسول و پیامبر «ناخوانده درس» که او را نزد خود [با همه نشانه‏ها و اوصافش‏] در تورات وانجیل نگاشته مى‏یابند، پیروى مى‏کنند پیامبرى که آنان را به کارهاى شایسته فرمان مى‏دهد، و از اعمال زشت بازمى‏دارد، و پاکیزه‏ها را بر آنان حلال مى‏نماید، و ناپاک‏ها را بر آنان حرام مى‏کند، و بارهاى تکالیف سنگین و زنجیره‏ها [ىِ جهل، بى‏خبرى و بدعت را] که بر دوش عقل وجان آنان است برمى‏دارد پس کسانى که به او ایمان آوردند و او را [در برابر دشمنان‏] حمایت کردند و یاریش دادند و از نورى که بر او نازل شده پیروى نمودند، اینان همان رستگارانند. (157)

بگو: اى مردم! یقیناً من فرستاده خدا به سوى همه شمایم خدایى که مالکیّت و فرمانروایى آسمان‏ها و زمین فقط در سیطره اوست، جز او معبودى نیست، زنده مى‏کند و مى‏میراند، پس به خدا و رسول او پیامبر ناخوانده درس که به خدا و تمام سخنان او ایمان دارد ایمان بیاورید، و از او پیروى کنید تا هدایت یابید. (158)

و از قوم موسى گروهى هستند که مردم را با [موازین و روش‏هاىِ‏] حق هدایت مى‏کنند و به درستى و راستى داورى مى‏نمایند. (159)

 

ترجمه انگلیسی

 

Prescribe a fine thing for us in this world and in the Hereafter; let us be guided towards You!" He said:" I afflict anyone I wish with My torment while My mercy embraces everything; I shall prescribe it for those who do their duty, pay the welfare tax, and who believe in Our signs,) 156(

those who follow the Messenger, the Unlettered Prophet whom they will find written down for them in the Torah and the Gospel. He commands them to be decent and forbids them dishonor. He permits them wholesome things and prohibits them evil things, and relieves them of their obligation and the shackles which have lain upon them. Those who believe in him, revere him and support him, and follow the Light which was sent down with him; those will be successful.") 157(

) XX (SAY:" Mankind, for all of you I am but a messenger from God] Alone [, Who holds control over Heaven and Earth. There is no deity except Him; He gives life and brings death. Believe in God and His messenger, the Unlettered Prophet who himself believes in God] Alone [and His words: follow him so you may be guided.") 158(

Out of Moses' folk] there grew [a nation who guided by means of the Truth and dealt justly by means of it.) 159(

نمی دانم چرا

نمی دانم چرا دلم هوای بچگی هایم را نمی کند ؟

نمی دانم چرا  از اینکه پیر شده ام خوشالم ؟

هر که بنده مومنی را بیازارد

وفای به عهد

وَ أَوْفُوا بِالْعَهْدِ إِنَّ الْعَهْدَ کانَ مَسْوءُلاً.

(اسراء: 34)

به پیمان های خود وفادار باشید زیرا از پیمان ها سؤال خواهد شد.

 

s169

با یاد و نام خداوند و به امید بر آورده شدن حاجات و سلامتی و به راه راست هدایت شدن تمام انسان ها ؛

هر روز یک صفحه

صفحه صد و شصت و نه (150-155)

سورةُ الأعرَاف‏

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ

‏

وَ لَمَّا رَجَعَ مُوسى‏ إِلى‏ قَوْمِهِ غَضْبانَ أَسِفاً قالَ بِئْسَما خَلَفْتُمُونی‏ مِنْ بَعْدی أَ عَجِلْتُمْ أَمْرَ رَبِّکُمْ وَ أَلْقَى الْأَلْواحَ

 

وَ أَخَذَ بِرَأْسِ أَخیهِ یَجُرُّهُ إِلَیْهِ قالَ ابْنَ أُمَّ إِنَّ الْقَوْمَ اسْتَضْعَفُونی‏ وَ کادُوا یَقْتُلُونَنی‏ فَلا تُشْمِتْ بِیَ الْأَعْداءَ وَ لا تَجْعَلْنی‏ مَعَ الْقَوْمِ الظَّالِمینَ (150)

 

قالَ رَبِّ اغْفِرْ لی‏ وَ لِأَخی‏ وَ أَدْخِلْنا فی‏ رَحْمَتِکَ وَ أَنْتَ أَرْحَمُ الرَّاحِمینَ (151)

 

إِنَّ الَّذینَ اتَّخَذُوا الْعِجْلَ سَیَنالُهُمْ غَضَبٌ مِنْ رَبِّهِمْ وَ ذِلَّةٌ فِی الْحَیاةِ الدُّنْیا وَ کَذلِکَ نَجْزِی الْمُفْتَرینَ (152)

 

وَ الَّذینَ عَمِلُوا السَّیِّئاتِ ثُمَّ تابُوا مِنْ بَعْدِها وَ آمَنُوا إِنَّ رَبَّکَ مِنْ بَعْدِها لَغَفُورٌ رَحیمٌ (153)

 

وَ لَمَّا سَکَتَ عَنْ مُوسَى الْغَضَبُ أَخَذَ الْأَلْواحَ وَ فی‏ نُسْخَتِها هُدىً وَ رَحْمَةٌ لِلَّذینَ هُمْ لِرَبِّهِمْ یَرْهَبُونَ (154)

 

وَ اخْتارَ مُوسى‏ قَوْمَهُ سَبْعینَ رَجُلاً لِمیقاتِنا فَلَمَّا أَخَذَتْهُمُ الرَّجْفَةُ قالَ رَبِّ لَوْ شِئْتَ أَهْلَکْتَهُمْ مِنْ قَبْلُ

 

وَ إِیَّایَ أَ تُهْلِکُنا بِما فَعَلَ السُّفَهاءُ مِنَّا إِنْ هِیَ إِلاَّ فِتْنَتُکَ تُضِلُّ بِها مَنْ تَشاءُ وَ تَهْدی مَنْ تَشاءُ أَنْتَ وَلِیُّنا فَاغْفِرْ لَنا وَ ارْحَمْنا وَ أَنْتَ خَیْرُ الْغافِرینَ (155)

 

ترجمه فارسی :

 

و هنگامى که موسى [پس از آگاهى از آن پیش آمد خطرناک‏] خشمگین و بسیار اندوهناک به سوى قومش بازگشت، گفت: پس از من بد جانشینانى برایم بودید، آیا [با پرستش گوساله‏] بر فرمان پروردگارتان [که در تورات آمده‏] پیشى گرفتید [و صبر نکردید تا من بیایم و فرمان خدا را به شما ابلاغ کنم؟] و الواح را افکند و سر برادرش را گرفت [و] او را به سوى خود مى‏کشید. [هارون‏] گفت: اى فرزند مادرم! این گروه مرا ناتوان وزبون شمردند، و نزدیک بود مرا به قتل برسانند، پس مرا با مؤاخذه کردنم دشمنْ شاد مکن، و [هم‏طراز] باگروه ستمکاران قرار مده. (150)

 [موسى‏] گفت: پروردگارا! مرا و برادرم را بیامرز، و ما را در رحمتت درآور، که تو مهربان‏ترین مهربانانى. (151)

بى‏تردید کسانى که گوساله را [به پرستش‏] گرفتند، به زودى خشمى سخت از پروردگارشان، و خوارى و ذلتى در زندگى دنیا به آنان خواهد رسید و این‏گونه دروغ بافان را کیفر مى‏دهیم. (152)

و آنان که مرتکب بدى‏ها شدند، سپس بعد از آن توبه کردند، وایمان آوردند [امیدوار باشند که‏] یقیناً پروردگارت پس از آن [توبه وایمان‏] بسیار آمرزنده و مهربان است. (153)

وهنگامى که خشم موسى فرو نشست، الواح را برگرفت، و در نوشته هایش براى کسانى که از [مخالفت بافرمان‏هاى‏] پروردگارشان مى‏ترسند، هدایت ورحمت بود. (154)

موسى از میان قومش هفتاد مرد را براى میعادگاه ما بر گزید پس هنگامى که [به سبب درخواست نابجایشان‏] آن زلزله شدید نابود کننده آنان را فرا گرفت، گفت: پروردگارا! اگر مى‏خواستى مى‏توانستى همه آنان و مرا پیش از این هلاک کنى [اى کاش پیش از این هلاک مى‏کردى تا بنى‏اسرائیل گمان نکنند که مرا در این حادثه توطئه و مکرى بوده‏] آیا ما را به خاطر گناهى که سبک مغزانمان مرتکب شدند، هلاک مى‏کنى؟ این [حادثه‏] چیزى جز آزمایش تو نیست، هر که را بخواهى [به آزمایشت‏] گمراه مى‏کنى، و هر که را بخواهى هدایت مى‏نمایى، تو سرپرست و یاور مایى، ما را بیامرز و به ما رحم کن که تو بهترین آمرزندگانى. (155)

 

ترجمه انگلیسی

 

When Moses returned angry, sorrowful to his folk, he said:" What an awful thing you have committed behind my back! Have you tried to hurry up your Lord's command?" He dropped the Tablets and seized his brother by the head, pulling him towards himself. He said:" Son of my mother, the people felt I was weak and they almost killed me! Don't let any enemies gloat over me nor place me with such wrongdoing folk!") 150(

He said:" My Lord, forgive me and my brother, and let us enter Your mercy! You are the most Merciful of those who show mercy!") 151 (

) XIX (Anger and disgrace from their Lord will be awarded those who accepted the Calf during worldly life. Thus We reward those who invent] such things [;) 152(

as for those who perform evil deeds, then repent later on and believe, your Lord will later on be Forgiving, Merciful.) 153(

When his anger had subsided, Moses picked up the Tablets whose text contained guidance and mercy for those who revere their Lord.) 154(

Moses chose his people, seventy men, for an appointment with Us. When the Tremor seized them, he said:" My Lord, even though You may have wished to wipe them out and myself) as well (earlier, are You wiping us out just because of what some fools among us have done? It is only Your manner of testing: You let anyone You wish to, go astray by means of it, and let anyone You wish, to be guided. You are our Patron, so pardon us and show us mercy; You are the best Pardoner.) 155(

زن و شوهر دعوا کنند ، ابلهان باور کنند !